Vieze voeten

Ouderdomskwaaltjes

Twee oudere mannen, de Hubert en de Freddy zitten op een bank te kletsen over de goeie oude tijd.

“Ach ” zegt Hubert, ” ik ben nu 68 en ik voel niks anders dan pijn en ongemak. Ik weet wat ouder worden is. Hoe voel jij je?”

“Ik voel me zoals een pasgeboren baby!”, antwoordt de Freddy.

“Hoezo, voel jij je werkelijk zoals een baby?”

“Yep”, antwoordt hij , “geen haar, geen tanden en ik denk dat ik net in mijn broek gescheten heb!!”

Er komt een man een supermarkt binnen, loopt naar de afdeling dierenvoeding, pakt twee blikken hondenvoer en loopt vervolgens naar de kassa. Vraagt de kassière: “Meneer heeft u een hond?” Hierop antwoordt de man: “Ja, natuurlijk heb ik een hond, anders had ik die twee blikken toch ook niet nodig?” Zegt de kassière: “Het spijt me meneer, maar vanaf deze week mag ik niemand meer dierenvoeding meegeven tenzij ik zelf kan zien dat de persoon een huisdier heeft… U zult de hond dus moeten meenemen…”

De man vloekt een paar keer vanwege deze absurde nieuwe regeling, smijt de twee blikken op de grond en loopt kwaad weg.

De volgende dag is hij weer terug, loopt naar de afdeling dierenvoeding, pakt twee blikken kattenvoer en gaat naar de kassa.

Vraagt die kassière: “Meneer, heeft u een kat?” Waarop de man, zichtbaar geïrriteerd, antwoordt: “Ja natuurlijk heb ik een kat, ik kom deze blikken toch niet voor mezelf halen?”

De kassière: “Meneer, dit vind ik nou niet slim van u.

U was hier gisteren ook, dus had u kunnen weten dat ik u geen dierenvoed….”

De kassière is nog niet uitgesproken of de man is de winkel al luid vloekend en tierend uitgelopen… De blikken bij de kassière achterlatend.

De dag daarop komt de man met een bruine papieren zak in z’n hand de winkel binnen, loopt direct door naar de kassa en zegt tegen de kassière:

“Mevrouw, steekt u hier uw hand eens in.” De kassière doet dit en roept vervolgens: “He, het is zacht en warm…” “Ja”, zegt de man, “Ik had graag drie rollen WC papier!”

Een dom blondje is aan het wandelen en loopt voorbij een elektrozaak. Ze stapt binnen en vraagt aan de winkelier: “Hoeveel kost zo’n tv”?  “Wij verkopen geen tv’s aan domme blondjes,” antwoordt hij.

Ze gaat naar huis en verkleed zichzelf. Weer gaat ze terug naar die man die tv’s verkoopt en vraagt opnieuw: “Hoeveel kost zo’n tv?”  Weer zegt de man: “Wij verkopen geen tv’s aan domme blondjes.”

Zo probeert ze het tien keer na elkaar, maar telkens krijgt ze als antwoord dat de man geen tv’s verkoopt aan domme blondjes… Ten einde raad vraagt ze aan die man: “Hoe komt het eigenlijk dat je weet dat ik het ben?”  “Wel,” antwoordt de man, “omdat dit geen tv’s maar magnetrons zijn.”

Een blondje en een advocaat zitten in het vliegtuig. Het blondje is moe en wil wat slapen, maar de advocaat stelt haar voor een spelletje te spelen. ” Luister” zegt hij : Je mag de ander een vraag stellen. Wie het antwoord niet weet, moet de ander 5 euro geven.”Het blondje weigert en draait zich om, om te gaan slapen. De advocaat probeert opnieuw:”We spelen het als volgt: als jij het antwoord niet weet, geef je mij 5 euro, als ik het antwoord niet weet, krijg jij 500 euro”. “Ok dan!” zegt het blondje en ze speelt mee. De advocaat begint met een vraag: “Hoeveel bedraagt de afstand tussen de maan en de aarde?” Het blondje neemt spontaan haar portemonnee en geeft 5 euro aan de advocaat. Die glundert en zegt : “Nu is het jouw beurt om mij iets te vragen. “Het blondje denkt even na en vraagt dan: “Wat gaat met drie poten de berg op en komt er met vier poten weer vanaf?” De advocaat denkt heel diep na, hij weet het niet. Hij neemt zijn laptop en begint in een encyclopedie te neuzen, maar vindt het niet. Het blondje is intussen in slaap gevallen. Hij logt via zijn gsm in op het internet en googelt zich een ongeluk, maar hij vindt ‘t antwoord niet.. Hij maakt ‘t blondje wakker, neemt hij zijn portemonnee en geeft het blondje 500 euro. Het blondje stopt het geld weg en draait zich weer om om verder te slapen, dan vraagt de advocaat:” Wat was het antwoord op de vraag? “Het blondje neemt zwijgend haar portemonnee en geeft de advocaat 5 euro.

Saar en Moos, inmiddels lekker op leeftijd, bezoeken elk jaar de vliegshow. Elk jaar staan ze zich te vergapen aan alle vliegtuigen en de show die zich in de lucht afspeelt. Elk jaar is het vaste prik: “Saar, ik zou zo graag een rondvlucht met een helicopter maken. Ik ben inmiddels 85 en ik denk dat ik er spijt van krijg als ik het niet doe”. “Ik weet het zegt Moos “, zegt Saar, “maar die rondvlucht kost een meier en ‘meier is een meier’.” De piloot van de helicopter hoort het gesprek en zegt tegen het bejaarde koppel: “Luitjes ik weet het goed gemaakt, ik neem jullie samen mee op de rondvlucht en als jullie allebei de hele vlucht de mond houden dan betaal je geen cent. Hoor ik echter één woord dan reken ik die € 100,=. Saar en Moos stemmen toe en nemen plaats in het open helicoptertje. De Piloot stijgt op en doet de rondvlucht en begint aan het eind zelfs halsbrekende toeren uit te halen maar het blijft doodstil achter hem! Tijdens de landing zegt de piloot in zijn headset: “Jeemig gasten, ik heb alles uit de kast gehaald om jullie aan het schreeuwen te krijgen maar eerlijk is eerlijk: “ik ben onder de indruk”. Moos zegt: “Om heel eerlijk te zijn had ik BIJNA iets gezegd toen Saar eruit viel maar je weet het hé: “een meier is een meier…….”

Een getrouwd koppel rijdt met de auto en zeggen al enkele kilometers niets meer tegen elkaar. Ze hebben net een flinke ruzie gehad, waarbij geen van beiden zijn positie wil prijsgeven. Plots, na lang stilzwijgen komen ze voorbij een boerderijtje, waar een aantal ezels, geiten en varkens staan. Waarop de vrouw tegen haar echtgenoot zegt: “Familie van jou zeker?”

“Yep…,” zegt de man terug, “aangetrouwd”.