Het is alweer drie jaar geleden dat wij onderstaande geplaatst hebben. Vandaag is het een mooi moment om de Victorino’s op herhaling te laten gaan.
De band “The Victorino’s” is op 27-07-1954 opgericht door de gebroeders Franke uit Manderveen.
Ze zijn begonnen met het spelen van dans avonden bij Café de Hegboer in Nutter. Deze gelegenheid heet nu de Witte Hoeve. Ook hebben ze 13 jaar de dansavonden verzorgd bij Café Restaurant Warmelink (de Bakker) in Geesteren en 3,5 jaar bij Tibbe in Harbrinkhoek.
Gerard Franke, Drummer ( is nu 77 jaar en speelt nog soms voor de hobby); Dikie van Nek, Trompettist ( is nu 55 jaar en speelt nog steeds); Broer Vis, Saxofonist ( is in 1966 op 49 jarige leeftijd overleden); Antoon Franke, Accordeonist ( is 27-05-1979 op 43 jarige leeftijd overleden); Jan Franke, Bassist ( is nu 80 jaar)
De informatie en foto is ons ter beschikking gesteld door Gerard Franke.
Het verhaal van De Spelbrekers, ook bekend als Kok en Rekkers, is een boeiend verhaal dat begon met hun ontmoeting in een Duitse munitiefabriek tijdens de Tweede Wereldoorlog. Nadat ze de kans grepen om te ontsnappen en in Nederland onder te duiken, vonden ze elkaar weer en vormden ze samen De Spelbrekers. Hun muzikale carrière nam een vlucht toen ze in 1956 doorbraken met het nummer “Oh wat ben je mooi”. Het duo werd in 1962 naar het Eurovisiesongfestival gestuurd met het nummer “Katinka”, hoewel het geen punten ontving op het festival, werd het lied een grote hit in Nederland.
Gedurende de jaren vijftig en zestig scoorden De Spelbrekers talloze hits en werden ze populair, zelfs over de grenzen heen in landen als België en Indonesië. Na een succesvolle carrière in de muziekindustrie besloten De Spelbrekers in 1975 te stoppen met het maken van platen en optredens om hun eigen managementbureau op te zetten. Dit markeerde het einde van hun muzikale samenwerking, maar hun nalatenschap als vrolijke en opgewekte artiesten leeft voort in de Nederlandse muziekgeschiedenis.
Bijna is het zover dat “de Helena’s “met 2 bussen vol vertrekken naar Oostenrijk. Om iedereen alvast op te warmen vandaag een nieuwe foto die gemaakt is door Evi Fotografie in Albergen.
De groep werd in 1967 opgericht door Robbie van Leeuwen, die naar eigen zeggen bij The Motions aan zijn plafond was gekomen en een groep wilde neerzetten waarmee hij internationaal meer kansen zag. Van Leeuwen rekruteerde de groepsleden uit diverse hoeken van de Haagse beatscene en koos in eerste instantie voor een zanger, Barry Hay, die net The Haigs had verlaten. Hay bedankte echter en Van Leeuwen sprak de historische woorden: “Hier zul je nog spijt van krijgen”. Uiteindelijk werd Fred de Wilde ( ex. Hu and The Hilltops ) de zanger en werd er een lp voor Polydor opgenomen. Het album was net als de eerste single Love is in the air matig succesvol.
Een jaar later stapte Shocking Blue over naar het pas opgerichte Pink Elephant-label van Dureco. De eerste plaat die op dat label uitkwam, was Lucy Brown Is Back in Town. De single deed het aardig in de Top 40. Toen De Wilde halverwege 1968 een oproep kreeg voor militaire dienst, besloot Van Leeuwen dat hij zijn groep wilde vervolledigen met een zangeres. In eerste instantie werd gedacht aan Annet Hesterman, maar zij bleek net een contract met een andere manager te zijn aangegaan en bedankte. Later was ze nog korte tijd de zangeres van de Groningse Ro-d-Ys. In Loosdrecht stuitten Van Leeuwen en manager Cees van Leeuwen op Mariska Veres, die daar optrad met The Motowns tijdens een feestje van de Golden Earring. Via haar moeder werd het contact gelegd.
Shocking Blue werd de eerste Nederlandse groep die een nummer 1-hit in de Billboard Hot 100 van de Verenigde Staten behaalde met de single Venus.
De groep had nog vele andere hits voordat zij in 1975 uit elkaar gingen. In 1979 werd een poging tot een reünie gedaan, maar die duurde maar twee jaar. Shocking Blue herrees in een nieuwe samenstelling in 1993 met Mariska Veres, maar zonder Robbie van Leeuwen. Deze formatie bleef optreden tot aan het overlijden van Mariska Veres in december 2006.
De groepsleden door de jaren heen:
Fred de Wilde (zang) (tot de herfst van 1968)
Mariska Veres (zang) (vanaf de herfst van 1968)
Robbie van Leeuwen (gitaar, sitar en zang)
Cor van der Beek (drums) (overleden op 2 april 1998)
Klaasje van der Wal (basgitaar) (tot 1972, overleden op 12 februari 2018)
Henk Smitskamp (basgitaar) (vanaf 1972)
Leo van de Ketterij (extra gitarist in de jaren 1970 – 1971)
Martin van Wijk (gitaar) (vanaf 1973)
Wim Voermans (basgitaar) (november 1984 – oktober 1986)
Jan Pijnenburg (drums) (april 1985 – oktober 1986)
Het Luan Trio uit Steenwijk staat deze week centraal op onze site. Alle gegevens die we hebben staan op onderstaande foto. We schatten dat deze foto uit het begin van de zeventiger jaren stamt. Deze foto hebben wij gekregen van Gerrit en Ria Schuurman.
Wereldberoemd in Mill en omgeving was deze band The Rythm Four uit Mill. De Muzikanten zijn TOON VAN RIET – TOON VAN DER BURGT – AD VAN RIET en LEO STOFFELEN. Nadat deze band is gestopt zin Toon van de Burgt en Leo van Stoffelen begonnen met de band “de Migra’s”.
Enkele weken geleden heeft Toon zijn 80ste verjaardag gevierd waar hij erg trots op is. Ondanks dat Toon door een ziekte geen accordeon meer kan spelen blijft hij optimistisch en hij zegt dan ook vaak “niet zeuren, want er zijn altijd nog mensen die het nog erger hebben dan ik.”
