Deze week een foto van The Little Stars met een nieuwe gitarist omdat Johan Verenjans zijn gitaar, aan de spreekwoordelijke Wilgen, had gehangen. In de bezetting hieronder ziet u: Gerrit Schuurman, Organist, Accordeon en Zang; Ria Pierik, Basgitaar en Zang; Betsie Egberts, Drum en Zang en de nieuweling Jan Pots, Gitarist en Zang.
Corry en de Rekels was een Nederlandse muziekgroep rond zangeres Corry Konings. De groep is vooral bekend van de hit Huilen is voor jou te laat.
In 1968 werd Corry Konings ontdekt door Ries Brouwers. Konings was destijds zeventien jaar en werkzaam als kapster. Daarnaast zong ze al twee jaar bij de groep De Mooks. Een lokale platenhandelaar had haar horen zingen en haar voorgesteld aan Pierre Kartner. Konings zong op dat moment bij het dansorkest De Rekels dat bestond uit gitarist Jacques Wagtmans, bassist-sologitarist André de Jong, accordeonist Jos van Zundert en drummer Kees Dekkers. Konings werd in 1973 vervangen door Hanny (Hanny en de Rekels), die later een succesvolle solocarrière zou uitbouwen onder de naam Hanny. De eerste single die Corry en de Rekels in 1969 uitbrachten was Vaarwel, ik zal geen traan om je laten en kwam in de Veronica Top 40 tot de 22e plaats. In Vlaanderen bereikte het zelfs de zesde plaats. De tweede stem in het nummer wordt ingezongen door Pierre Kartner. Dit zou hij bij alle singles van Corry en de Rekels blijven doen. Na Mijn stil verdriet kwam in 1970 het grote succes met Huilen is voor jou te laat. Dat nummer kwam tot #5 in de Top 40 en stond 42 weken genoteerd, wat voor die hitlijst destijds een record was. Het record hield ruim 43 jaar stand, totdat Pharrell Williams het in 2014 verbrak met zijn single Happy. In de Hilversum 3 Top 30 stond Huilen is voor jou te laat 19 weken genoteerd en kwam het tweemaal opnieuw binnen in de lijst. In datzelfde jaar werd drummer Kees Dekkers vervangen door Frans Castelijn hij werd in 1972 opgevolgd door drummer Rob Kraak.
Corry en de Rekels hadden daarna nog hits met Rozen die bloeien, Zonder het te weten, het kerstnummer Hoog daar aan de hemel, Igorowitsch en Dagen en nachten. In 1972 verliet Konings De Rekels om een succesvolle solocarrière te beginnen. Tot 1988 trad ze op onder de naam Corry en daarna onder haar volledige naam: Corry Konings. Haar grootste solohits waren Ik krijg een heel apart gevoel van binnen, Adios amor en Mooi was die tijd.
Toen Konings in 2004 35 jaar in het vak zat, organiseerde ze een reünie met De Rekels. Naar aanleiding van deze reünie verscheen het album Na 35 jaar met nieuwe nummers geschreven door Pierre Kartner, Henk van Broekhoven, Jheron van der Heijden en andere bekende tekstschrijvers. Het rekelssoundje was nog steeds duidelijk aanwezig. In 2007 verscheen een dvd met oude en nieuwe fragmenten van Corry en de Rekels en Konings’ solocarrière.
De leden van de oorspronkelijke band waren Corry Konings (1969-1972), Jacques Wagtmans (1969-1972), André de Jong (1969-1972), Jos van Zundert (1969-1972), Rob Kraak (1971-1972), Kees Dekkers (1968-1969) en Frans Castelijn (1969-1971). Deze waren allen op enig moment deel van de reünieband.
Bron: Wikipedia
Deze big band komt uit de omgeving Den Ham en Lochem. Wilt u meer over dit orkest weten kijk dan even op: http://www.celebration-web.nl . In onderstaande tabel ziet u de namen van de muzikanten.
Deze week kregen we onderstaande mail van Tiny de Leest uit Boekel. Uiteraard bedankt voor toezending van deze mail en zullen hem doorsturen naar Stanny. We zijn het helemaal met je eens dat Stanny een geweldige muzikant/gitarist is. Via deze site hebben we hem leren kennen als een rustige en aardige persoon zonder kapsones. Daarom plaatsen we vandaag maar een foto van hem als gitarist van de band Boemerang.
Beste Stanny.
Een mooi verhaal van jou gevonden op het internet. En tot op de dag van vandaag nog steeds muziek maken, GEWELDIG !!! Je bent en je blijft een echte ras muzikant, en dit vanaf het eerste uur toen we nog zo groen waren. Veel succes gekend en altijd gewoon en vriendelijk gebleven. Als je nog wat repertoire zoekt, Deze gitaarsolo heb ik in 1985 op de plaat gezet. Misschien iets voor jou ? https://youtu.be/PHj-lR5PGBw Goed dansbaar en mooi in het gehoor liggend.
Met vriendelijke groet Tiny de Leest uit Boekel.
Deze week enkele mooie foto’s van Sang und Klang, met de gebroeders Ekkelboom, uit de jaren 60.
The Tremeloes is een Britse groep die vooral succes had in de jaren zestig. Ze waren oorspronkelijk de begeleidingsband van Brian Poole.
Als Brian Poole & the Tremeloes hadden zij in Engeland vanaf 1961 een reeks hits, waarvan Do you love me in 1963 aldaar de eerste plaats van de hitparade bereikte. Toen het niet meer boterde tussen de leden van de begeleidingsband en hun voorman, gingen ze in 1965 elk hun eigen weg. Brian Poole verdween al snel in de anonimiteit. De Tremeloes (Alan Blakley, Len ‘Chip’ Hawkes, Rick West en Dave Munden) waren echter regelmatig in de internationale hitparades te vinden.
The Tremeloes begonnen in 1967 aan een half decennium van hits, te beginnen bij het door Cat Stevens geschreven Here comes my baby. Er volgden meer successen, waarvan Silence is Golden (1967) en My little Lady (1968) de grootste waren. De groep kenmerkte zich voornamelijk door pretentieloze uptempo songs, zoals Even the bad times are good (1967), Helule helule (1968) en Once on a Sunday morning (1969).
Het nummer Yellow River werd hen aangeboden door componist Jeff Christie, maar ze brachten het aanvankelijk niet zelf uit. De band Christie – rond Jeff Christie en de broer van gitarist Alan Blakley – werd speciaal gevormd om het nummer uit te brengen, waarbij de zangpartij van Jeff Christie werd toegevoegd aan de reeds ingespeelde begeleiding van The Tremeloes. Het resulteerde in 1970 in een grote hit. The Tremeloes zongen ook You en What Can I Do? van Raymond O’Sullivan (die later bekend zou worden als Gilbert O’Sullivan). Begin jaren zeventig probeerden The Tremeloes een iets ‘ruiger’ image aan te meten met rockachtige singles als Blue Suede Tie. De laatste hit is ook uit die tijd, maar toch meer ‘poppie’: I Like it That way (1972).
Net als veel andere bands uit de jaren zestig en zeventig zijn ook The Tremeloes bij tijd en wijle in ‘revivaloptredens’ terug te vinden. Dave Munden is in al die jaren de enige constante factor geweest, hoewel tegenwoordig ook Rick West (die zich weer Rick Westwood noemt) deel uitmaakt van de groep. Chip Hawkes heeft de groep een paar keer verlaten om vervolgens weer terug te keren, maar hij maakt de laatste jaren deel uit van de groep Class of ’64 met oud-leden van Smokie en The Rubettes.
Band leden:
Bron: Wikipedia
Van Stanny Goossens kregen het volgende verhaal:
In de jaren 1960 hadden wij een beatgroep genaamd The Galleons. ( Dat was ruim voor de periode dat ik bij de Migra’s zat waar ik de kans kreeg om beroepsmuzikant te worden. ) Wij maakten toen nummers van The Beatles / The Stones / Stepping wolf / Cliff Richard en ook The Shadows / The Jumping Juwels etc. etc.
Ook wij hadden lange haren zoals elk Beat-orkest toen ter tijd had! Aangezien een van onze gitaristen in dienst moest lagen wij met ons orkest even stil. Daar The Locomotions uit het plaatsje Gemert (die wij heel goed kenden) een aanbod kregen om in Duitsland in Ruhrort bij Duisburg bij Tante Olga voor twee maanden in een maand – argument te komen optreden werd geen nee gezegd. Maar omdat de sologitarist / zanger van de Locomotions ( Harry Slits ) om de een of andere redenen niet meekon werden wij: Henk Kahlert zanger van de Galleons en ik als solist gevraagd ! Wij grepen dat avontuur met twee handen aan. Inderdaad hebben wij daar twee maanden gewerkt. Ons loon was toen 300,= D mark per week met gratis inwoning. In die tijd enorm veel geld maar bij terug komst in Holland was alles op!
Wilt u meer van Stanny lezen kijk dan ook op www.roaringsixtees.nl
Op de foto staat Stanny links achter.