ZZ & de Maskers

ZZ & De Maskers, begonnen in 1962,  was een van de eerste Nederlandse beatgroepen. De voorman gedurende de eerste jaren was de zanger en componist Bob Bouber (pseudoniem van Boris Blom), die met zijn achtergrond als acteur verantwoordelijk was voor de opvallende optredens en het imago van de groep. ZZ stond overigens voor ‘Zingende Zaag’. Hun debuutsingle ‘Dracula’ uit 1964 werd meteen een groot succes en ook met de single ‘Ik Heb Genoeg Van Jou’ uit 1965 scoorde de band een grote hit. De Maskers namen ook een aantal liedjes op met twistlegende  Chubby Checker. Bouber ging eind 1965 alleen verder en schreef de hit ‘Ik Heb Geen Zin Om Op Te Staan’ voor de groep HET. De Maskers brachten met wisselend succes nog een aantal platen uit en traden tot 1973 in verschillende bezettingen op. Op instrumentale nummers van De Maskers uit de jaren zestig was Jan de Hont de solist. De bekendste ‘evergreen’ van De Maskers is het prachtige ‘La Comparsa’ uit 1963, een fraaie gitaarbewerking van een compositie voor piano van de Cubaan Ernesto Lecuona. ‘La Comparsa’ van ZZ & De Maskers werd in 1963 als single uitgebracht door Artone Records. Op de B-kant stond het nummer ‘Quizas, Quizas, Quizas’.

Bron: Wikipedia

Similar Posts

  • De Stuwzangers

    Afgelopen donderdag was weer de eerste Siepelmarkt van 2025 en dankzij het goede weer was het weer erg druk. Op de markt stonden de Stuwzangers uit Vilsteren. Voor de liefhebbers die de Siepelmarkt nog willen bezoeken kunnen op 7 en 14 augustus 2025 in Ootmarsum terecht.

    De Stuwzangers

    Het begon allemaal in 2001  met een 5-tal kerkkoorzangers uit Vilsteren die spontaan het idee van één van hun oppakte en ermee aan de slag ging. Na enige tijd werd een voorzichtige start gemaakt met een koortje, dat al vrij snel daarna uitgroeide tot een koor van zo’n 25 enthousiaste leden uit Vilsteren en directe omgeving. De kerkkoordirigent van destijds, Gerard Bloo, nam de muzikale leiding op zich. Een accordeonist en een trekharmonicaspeler zorgden voor de muzikale ondersteuning, waarbij later zich een drummer aansloot. Als naam voor het shantykoor werd gekozen voor “De Stuwzangers”, genoemd naar de stuw bij Vilsteren in de Overijsselse Vecht, een toeristische trekpleister. Gerard Bloo heeft zo’n vijf jaar lang al zijn energie in “De Stuwzangers” gestoken en mag gezien worden als de grondlegger van een enthousiaste groep zangers die zich steeds verder heeft ontplooid. Leeftijd was de oorzaak dat Gerard moest afhaken. Na enige interim-dirigenten kwam begin 2008 Flip Jonkman uit Heino als dirigent aan boord. Flip zag kans om in korte tijd van het koor en de muzikanten een harmonieus geheel te maken. Medio 2024 is Flip gestopt als dirigent en werd hij opgevolgd door Bert Koster uit Meppel. In 2008 werd een eerste en in 2009 een tweede prijs behaald bij het shantykorenfestival tijdens de Havendagen in Vollenhove. Op 3 september 2011 veroverde “De Stuwzangers” de eerste plaats tijdens een shantyfestival in Woudenberg. Aan dit shantyfestival namen 6 koren deel. In 2022 werd nog een 1e prijs behaald op het jaarlijkse Korenfestival in Tubbergen waarbij het koor geroemd werd om hun spontaniteit en Interactie met Publiek. Ons koor telt op dit moment 55 leden (stand maart 2025). De muzikale begeleiding bestaat uit een 5-tal ervaren muzikanten, 1 accordeonist en 1 accordeoniste: Jannes Kleene uit Nieuwleusen  en Herna Zielman uit Dalfsen. Drummer Jan Vermaning uit Zwolle, slaggitarist Henk Slettenhaar uit Nijverdal en bas/slaggitarist Arthur Siero uit Zwolle maken het vijftal compleet. Dit 5-tal geeft op een perfecte manier ondersteuning aan het koor; Jannes Kleene is tevens arrangeur. Tenorzanger Jaap Buitelaar is als reserve-slaggitarist beschikbaar om in te vallen mocht dit nodig zijn. Het koor en de muzikanten wordt door dirigent Bert Koster perfect aangestuurd met behulp van Jan de Mink als 1e geluidsman.  Door de manier van dirigeren ziet Bert kans het geheel te verfijnen, waarbij naast de muzikale en vocale prestatie veel aandacht wordt besteed aan de manier van optreden in het geheel. Het lukt Bert steeds weer tijdens het optreden niet alleen het koor maar ook het publiek volop te stimuleren. Shantykoor “De Stuwzangers” verzorgt jaarlijks tussen de 40 en 50 optredens, optredens in Duitsland stonden ook jaren achtereen op de agenda maar door omstandigheden is daar helaas een punt achter gezet. Het repertoire van ons koor kent een grote verscheidenheid van Nederlandstalige zeemans- en vissersliedjes. Voor de variatie is daar een aantal Duits- en Engelstalige liedjes aan toegevoegd, ook een aantal feestnummers ontbreken niet op het repertoire. Dit zorgt dan ook voor een repertoire met voor “elck wat wils”. Shantykoor “De Stuwzangers” heeft de beschikking over een uitstekende geluidsinstallatie, waardoor we onder alle omstandigheden goed voor de dag kunnen komen. Jan de Mink uit Heino is onze vaste geluidsman, die op vakkundige wijze zorgt voor de juiste afstemming. Inmiddels heeft shantykoor “De Stuwzangers” 3 cd’s uitgegeven, met de gepaste titels “Over de stuw”, “Melodieën aan de Vecht” en “3 x is Scheepsrecht”. Tijdens elk optreden is er mogelijkheid tot koop van een cd. Wilt u een cd via deze site bestellen, dan kunt u dit doen bij Contact/boekingen.

    Bron: De website van de Stuwzangers www.destuwzangers.nl

  • The Bianco’s

    Een hele tijd geleden kregen we deze kaart van The Bianco’s. Helaas kunnen we niets van deze band vertellen. Dus mocht u iets weten dan horen wij dat heel graag.

  • Cliff Richard & the Shadows

    De vorige week hebben we geschreven over Cliff Richard en daarom zijn deze week the Shadows aan de beurt.

    The Shadows is een instrumentale muziekgroep, actief vanaf de jaren 50 van de 20e eeuw tot het begin van de 21e eeuw. Als band legden ze de basis voor de klassieke bandbezetting, bestaande uit een sologitaar, een slaggitaar, een basgitaar en drums.

    In 1958 trokken de zestien jaar oude Hank B. Marvin en Bruce Welch van Newcastle naar Londen om aan een muziekwedstrijd deel te nemen.

    De manager van Cliff Richard ontdekte hen in de Two I’s Coffee Bar, destijds het mekka van de Londense muziekscene, en bood hun een contract aan om Cliff, die intussen met de hit Move it uit 1958 in Engeland bekendheid kreeg, te begeleiden. Later sloten Jet Harris (basgitarist) en Tony Meehan (drummer) zich bij hen aan. Ze vormden een band onder de naam The Drifters en brachten snel een single uit, met daarop twee vocale nummers: Feelin’ Fine en Don’t be a Fool with Love.

    Toen de Amerikaanse groep The Drifters zich verzette tegen het gebruik van hun naam in de Verenigde Staten, veranderden zij die in The Shadows.

    Toen Jerry Lordan hen een melodie aanbood kwam hun carrière pas echt van de grond. Apache stond in Engeland gedurende vijf weken op de eerste plaats en werd een wereldhit, behalve in de Verenigde Staten, waar men de groep te saai vond maar een coverversie wel scoorde. Kon-TikiWonderful LandDance On en Foot Tapper waren de vier volgende nummer 1-hits in Engeland. Behalve de vier Shadows, moet ook zeker Norrie Paramor genoemd worden. Paramor was een dirigent, songwriter en een arrangeur die zijn invloed deed gelden op bijvoorbeeld het nummer “Wonderful Land”. Veel later trok de band Cliff Hall aan, die op synthesizer de orkestpartijen voor zijn rekening nam.

    In september 1961 werd drummer Tony Meehan vervangen door Brian Bennett. In april 1962 verliet Jet Harris de groep voor Brian Locking (overleden op 8 oktober 2020)[1]. Toen Locking in april 1963 voorrang gaf aan zijn religieuze werk, voegde een zeer getalenteerde basgitarist zich bij de groep: John Rostill. Deze zou tot 1969 deel uitmaken van The Shadows. Bruce Welch werd in 1969 tijdelijk vervangen door de toetsenist Alan Hawkshaw.

    Jet Harris en Tony Meehan zouden nog zo’n vier jaar als duo optreden en zelfs twee Britse nummer 1-hits in The Shadows-stijl scoren. Meehan kwam in 2005 op 62-jarige leeftijd om het leven als gevolg van een val in huis; Harris overleed in 2011.

    Rostill schreef enkele zeer succesvolle composities. Hij kon het succes ervan niet meer meemaken. Toen Welch hem in zijn studio opzocht bleek Rostill daar te zijn overleden door een overdosis aan barbituraten. Hij werd opgevolgd door Alan Jones, en later door Mark Griffiths.

    The Shadows vertegenwoordigden het Verenigd Koninkrijk met Let Me Be the One op het 20e Eurovisiesongfestival, op 22 maart 1975 in Stockholm, Zweden. Van de 19 deelnemende landen won Nederland met het nummer Ding-a-dong uitgevoerd door Teach-In.

    Na hun Engelse hit Ghost riders in the sky (1980) werd het allengs stiller aan het hitsinglefront. Wel verscheen er elk jaar een album, dat steeds zeer hoog in de hitlijsten terechtkwam. De groep bewerkte in die tijd bekende hits. Hank Marvin vertolkte die op zijn zo karakteristieke wijze. Alan Jones is op veel van die opnamen te horen op bas en voornoemde Cliff Hall op toetsen. Eind 1990/begin 1991 viel het doek definitief. Hank Marvin ging solo toeren en bracht solo-cd’s uit. Waarschijnlijk onder druk van de talloze fans en het naderend 45-jarig jubileum besloten de heren nog eenmaal als The Shadows een “final tour” te maken.

    In 2004 gingen ze op tournee door het Verenigd Koninkrijk met een reeks van 37 concerten (The Final Tour) om op die manier een 45 jaar durende carrière af te sluiten. Wegens het grote succes kreeg de concertreeks een vervolg in 2005 met in totaal 27 optredens in Denemarken, Zweden, Noorwegen, Finland, IJsland, Nederland, Frankrijk, Duitsland, België en het Verenigd Koninkrijk. Hank Marvin woont sinds november 1986 in het Australische Perth en heeft daar een eigen studio, genaamd “Nivram Studios”. (‘Nivram’ is een anagram: de letters ‘Marvin’ omgekeerd gespeld.)

    Naar aanleiding van het 50-jarige artiestenjubileum gingen Cliff Richard en The Shadows gezamenlijk een tournee maken door Europa, Australië, Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrika. Deze vond plaats van eind september 2009 tot een stuk in 2010.

  • Yellow Stone

    Een ietwat verkreukelde  foto deze week van de Yellow Stars. Een foto uit een lang vervlogen tijd maar waarin wel mooie muziek werd gemaakt. De personen op de foto zijn: Alwie Middelkamp, Hans Holtkamp, Manuel Belfour, Frans de Groot en de enige dame in het gezelschap Marion. De achternaam weten we helaas niet van haar maar dat zullen zeker lezer kunnen vertellen. Yellow Stone 3a

  • Medicine Combo

    Deze week de 5 mans formatie Medicine Combo uit Oldenzaal deze week in het voetlicht. De band bestond uit Gerard, zang; Martin, Gitaar Bas en Zang; Gerard, Orgel Synthesyzer en Zang;  Hans, Slagwerk en Zang en als laatste Lieko, Bas, Slaggitaar en Zang. De achternamen van de leden zijn helaas niet bekend maar er zullen zeker lezers zijn die dit weten. U kunt het altijd koppelen aan dit item of u kunt een mail sturen naar helenas@ziggo.nl.

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *