Heino

Deze week zetten we de formatie Blue Sky uit Hengelo op de voorgrond. De namen van alle bandleden kunt u hieronder lezen. 

Ted Herold (geboren als Harald Walter Bernhard Schubring) (Berlin-Schöneberg, 9 september 1942 – Dortmund, 20 november 2021) was een Duitse schlagerzanger.

Carrière

Harald Walter Bernhard Schubring was de zoon van een stukadoor, die in 1951 met zijn familie naar Bad Homburg vor der Höhe verhuisde. Hij had zich al sinds zijn jeugd voor muziek geïnteresseerd, vooral voor rock ‘n’ roll. Bill Haley, Buddy Holly en Elvis Presley waren zijn favorieten. Een medeleerlinge op school bracht hem in 1958 in contact met het platenlabel Polydor, die proefopnamen maakten, met als resultaat zijn eerste single met twee Duitstalige coverversies van Elvis Presley, begeleid door muziekproducent en orkestleider Bert Kaempfert. Zijn naam kreeg het pseudoniem Ted Herold. Hij kreeg een lucratief contract aangeboden met eigenbelang aan de verkoop en ging naar Wenen naar de succesvolle producent Gerhard Mendelson, die de carrière van Peter Kraus in goede banen had geleid. Herold werd als de Duitse Elvis gezien en zong tot 1960 uitsluitend covers van Elvis Presley-titels. Het nummer Ich bin ein Mann trok veel aandacht, maar werd niet door Duitse radiozenders gespeeld.

Zijn carrière ging in 1959 met talrijke single-publicaties en toerneeën bergop, onder andere met Tommy Kent, Bully Buhlan, Ralf Paulsen en Max Greger. In 1960 werd zijn repertoire met rustige nummers uitgebreid. De ballade Moonlight, geschreven door Werner Scharfenberger en Fini Busch werd een monsterhit met meer dan 500.000 verkochte exemplaren en een 1e plaats in de Duitse charts. De rebelse rock-‘n-roller kreeg tot het midden van de jaren 60 geen verbintenissen meer, dankzij de uitsluitend publieke tv-zenders. Desondanks had hij tussen 1959 en 1963 diverse optredens in muziekfilms. Als begeleidingsorkest speelde tot 1966 meestal het orkest van Johannes Fehring, in zeldzame gevallen ook de orkesten van Werner Scharfenberger, Erwin Halletz, Boris Jojic, Gerry Friedrich en Bill Justis.

In 1963 werd hij opgeroepen voor de militaire dienst in Wetzlar, waar hij werd opgeleid tot radiotelegrafist. Tijdens zijn dienstplicht bracht hij echter nog drie singles op de markt, die dankzij het beattijdperk niet echt aanspraken bij het publiek. Na zijn ontslag als onderofficier in 1964 probeerde hij nog enkele titels te brengen, maar dit werd geen succes. In 1966 nam hij zijn laatste single op bij Polydor. Tot 1969 nam hij nog twee uitgebrachte singles op, waarna het stil werd rond zijn persoon.

In 1977 kreeg hij verrassend een aanbieding van Udo Jürgens om mee te werken aan een nummer voor de lp Panische Nächte en hem tevens te begeleiden tijdens een Duitsland-tournee. Hij kreeg een platencontract bij Teldec en bracht nieuwe nummers op de markt, die hij samen met zijn oude klassiekers zong bij de talrijke optredens. Vanaf 1978 had hij een eigen begeleidingsgroep, bestaande uit de gitaristen Helmut Franke en Peter Hesslein.

Aan het einde van de jaren 90 waren zijn oude nummers compleet op cd overgezet. Hij was bij talrijke tv-uitzendingen en galavoorstellingen te gast. In 2007 speelde hij mee in aflevering 1116 van de tv-serie Lindenstraße. Daarnaast werkte hij live-concerten af en openbaarde meerdere cd’s. In 2002 verscheen ter gelegenheid van zijn 45-jarig podium-jubileum alsook van zijn 60e verjaardag het nummer Ob 16 oder 60 alsook een Best Of-cd met de titel Mein verrücktes verrocktes Leben.

Sinds 2005 verschenen nieuwe cd’s bij het label A1/A2 Records. Met het nieuwe nummer 1958 – Wir waren dabei veroverde hij weer een plek in de hitparaden. Er verschenen meerdere nummers onder dit label. In januari 2008 bracht hij weer een cd-album uit, genaamd Jukebox, Jeans, Rock ‘n’ Roll met talrijke nieuwe nummers. In december 2020 werd naar aanleiding van het kerstconcert in de Dortmunder Westfalenhalle de dubbel-lp Wahre Liebe wird nicht älter gepubliceerd. Ter gelegenheid van zijn 70e verjaardag verscheen op 15 november 2012 het album met de titel Rock ‘n’ Roll geht immer. Tegelijkertijd verscheen na Hauptsache, du machst dein Ding en Das Herz der Rock ‘n’ Roller het nummer Rock ‘n’ Roll Lady. Verdere nummers uit het tussen 2012 en 2014 verschenen album zijn: Marie Marro, Die süße Politesse, Man ist so alt, wie mann sich fühlt, Nicht jede hat ein Herz wie du en Es regnet harte Dollars. Sinds januari 2016 staat Herold onder contract bij het label Tinacolada Klangwelt. Op 1 februari 2016 verscheen de eerste publicatie bij dit label: een duet met Lars Vegas met de titel Das ist Rock ‘n’ Roll.

Privéleven en overlijden

In 1965 trouwde hij met de kasteleinsdochter Karin Höhler en verhuisde in 1966 naar Wetzlar-Nauborn, waar hij een opleiding tot radio en tv-technicus had gevolgd. Vanaf 1970 werkte hij als werkplaatsleider in zijn geleerde beroep. In maart 1977 legde hij zijn eindexamen af. Daarna woonde hij twee jaar in Echtz. In september 2002 trouwde hij met zijn langjarige levenspartner Manuela in Dortmund.

Op 20 november 2021 kwamen Herold en zijn vrouw om het leven tijdens een woningbrand. Hij werd 79 jaar

Deze week het Trio de Harrie’s op de voorgrond. Helaas weten we niet waar ze vandaankomen of hoe de namen van deze muzikanten zijn. Misschien dat een van de lezers dit kan vertellen. Stuur uw informatie naar helenas@gmail.com en we zijn u vanzelfsprekend erg dankbaar.

Karel Gott (Plzeň, 14 juli 1939 – Praag, 1 oktober 2019) was een populaire Tsjechische schlagerzanger bekend als de Gouden stem uit Praag.

Gott werd geboren in Pilsen. Op het moment van zijn geboorte was Tsjecho-Slowakije bezet door nazi-Duitsland, die het gebied waarin Pilsen lag hadden uitgeroepen tot het Protectoraat Bohemen en Moravië. Hij wilde kunstschilder worden maar nadat hij was afgewezen voor de kunstacademie (UMPRUM) volgde hij een opleiding tot elektricien.

Zijn muzikale carrière begon hij in Praagse danscafés. Gott werd opgemerkt in een talentenwedstrijd. In 1963 bracht hij een Tsjechische versie uit van Moon River en mocht hij optreden in het theater Semafor. In 1967 nam hij deel aan een festival in Cannes en had hij gedurende zes maanden een show in Las Vegas. In 1968 vertegenwoordigde Gott Oostenrijk op het Eurovisiesongfestival, waarbij hij een 13e plaats haalde met het lied Tausend Fenster. Hij trad op in talrijke televisieshows – in door hemzelf gepresenteerde programma’s, of als gast bij anderen. Tevens was hij, naar verluidt, een grote inspiratiebron voor de funky vocalist Chet Baker. Gott nam ongeveer 120 albums op. Het is niet precies bekend hoeveel platen hij verkocht heeft, maar men schat zo’n 50 miljoen tot 100 miljoen. In Duitsland alleen al verkocht hij 23 miljoen platen.

Zijn meeste liedjes zijn in het Duits en Tsjechisch, maar Gott nam ook vele liedjes in het Engels, Russisch en Italiaans op. Verder zong hij enkele liedjes in het Frans, Oekraïens, Hebreeuws, Latijn, Spaans, Romani, Pools, Hongaars, Kroatisch en Slowaaks.

Tevens leende hij zijn stem uit aan het titellied van de Duitse versie van Maja de Bij.

Hij won twintig keer de Český slavíkprijs voor beste zanger.

Op 1 oktober 2019 overleed Karel Gott in familiale kring te Praag. In september 2019 had de zanger al aangekondigd dat hij aan acute leukemie leed. Als gevolg hiervan onderging hij een poliklinische behandeling in het Algemeen Ziekenhuis te Praag. Gott kampte al sinds 2015 met gezondheidsproblemen.

Bron: Wikipedia

Het duo Mastique deze week in de spotlights. Het duo bestond uit links Hans Tijink uit Geesteren en rechts  Theo oude Avenhuis uit Ootmarsum.