Volgende week van 8 tot 10 November is weer de Koale Karmis in Ootmarsum. De Helena’s hebben van 1970 tot 1976 tijdens de kermis gespeeld bij Café Restaurant “De Rozenstruik”. Graag denken wij nog steeds terug aan die tijd. Op de foto achter vlnr. Roland Urban, Frans Schulten, Truus Bekke – Braakhuis en voor vlnr. Benny Lenferink en Frans Heerink.
Het is alweer een tijd geleden dat de Lemmon Band in de schijnwerpers stonden en daarom deze week nog maar eens. Als er iemand is die namen weet dan horen wij het graag.
Deze week besteden wij aandacht aan een optreden van de The Black Beats. Toen wij de eerste deze foto plaatsten konden we niet bevroeden dat deze band nog eens bij elkaar zou komen voor een optreden. Met veel plezier lazen we onderstaand artikel deze week in de Dinkelland Visie .Wij wensen de mannen veel succes en nog belangrijker heel veel plezier samen.
Caterina Germaine Maria Valente (Parijs, 14 januari 1931 – Lugano, 9 september 2024) was een Frans-Italiaanse zangeres. Ze was in de jaren vijftig tot omstreeks 1965 in Nederland en België enorm populair. Valente was samen met haar broer Silvio Francesco ook succesvol in het theater, de film en later op tv.
Valente werd geboren te Parijs als dochter van de accordeonist Giuseppe Valente, en de muzikale clown Maria Valente. In 1952 huwde ze met jongleur Erik von Aro, die haar manager werd.
Ze begon als zangeres en danseres bij het circus Grock en maakte in 1953 haar eerste platenopnamen als zangeres van het orkest Kurt Edelhagen op het platenmerk Polydor. Haar eerste grote hit had ze in 1954 met Ganz Paris träumt von der Liebe, de Duitse vertaling van I love Paris van Cole Porter. Malaguena dateert uit datzelfde jaar.
Ze werd tussen 1954 en 1962 de bekendste schlagerzangeres. Midden jaren 1950 trok Valente geregeld met Bobbejaan Schoepen op tournee door Duitsland. In 1960 bracht ze ook een door Schoepen gecomponeerd succesnummer uit in Italië: In de schaduw van de mijn, ofwel Amici miei. In 1955 stond ze in Nederland in de hitparade met achtereenvolgens Malaguena, The breeze and I, Siboney, Baiao Bongo en Fiesta Cubana. 1956 zette ze in met de Franse en Spaanse versie van Granada waarna ze in de film Bonjour, Kathrin de gelijknamige song zong, en Steig’ in das Traumboot der Liebe. Uit hetzelfde jaar dateert Wo meine Sonne scheint, de Duitse vertaling van Island in the sun van Harry Belafonte en Bouquet de rêves. Tiptipitipso uit 1957 was begin 1958 haar eerste grote hit in de Nederland en België, gevolgd door Spiel’ noch einmal für mich Habanero, in het Frans Jéremie, met Une nuit à Rio Grande als b-zijde. In juli 1958 stond ze ook met Melodia d’ amore in de hitlijsten.
In 1959 stapte ze over naar Decca. Daar werd ze begeleid door het RIAS Tanzorchester van Werner Müller.[2] Tschau, tschau Bambina, de Duitse vertaling van Domenico Modugno’s San Remohit Piove, werd in Nederland in 1959 nummer 1 en stond zes maanden in de hitparade. Met Sweetheart, my darling, mijn schat/Bon giorno deed ze het nog beter; het werd eveneens nummer 1 en stond acht 8 maanden in de hitparade. Polyglot Caterina, die inmiddels in twaalf talen zong, zong het nummer in een merkwaardig Nederlands, in een arrangement van Werner Müller. In 1959 stond ze met negen nummers in de Duitse hitparade. Tot 1963 stond ze in de Lage Landen bijna onafgebroken in de hitparade met al of niet originele Nederlands- en Duitstalige nummers als La strada del amore, Mijn souvenir (My happiness van Connie Francis), Marina (Rocco Granata), Adonis/Er is geen dag, Zu viel Tequila (Too much tequila), Zeeman (Seemann van Lolita), Itsy bitsy, teeny weeny (Brian Hyland), Oh, Valentino (Connie Francis), Ein Schiff wird kommen (Lale Andersen), Suco, suco (Alberto Cortez, Ping Ping), Pepe (Duane Eddy), Quando, quando (samen met broer Silvio Francesco, oorspronkelijk een San Remohit uit 1962 van Tony Renis), Gondola, gondoli en Tango Italiano, (eveneens San Remohits uit 1962, van respectievelijk Bruni en Ernesto Bonino en Milva en Sergio Bruni), Tout l’amour (Passion flower), Leçon de twist (ook samen met broer Silvio Francesco).
Toen eind jaren zestig haar ster in Europa begon te tanen, trok ze naar de Verenigde Staten, waar ze, net als Ivo Robic, via de Perry Como-show al bekendheid genoot. Como had in 1962 al Caterina aan haar opgedragen. Ze zong nu meer jazzy nummers en chansons. In 1974 laste ze een pauze in om haar zoon Alexander ter wereld te brengen en daarna trok ze verder de wereld rond, waarbij ze haar stemvirtuositeit etaleerde. In de jaren tachtig trad ze regelmatig op in Duitse televisieshows, waarna het stiller rond haar werd. Uit die jaren dateert een potpourri-album van haar vroegere hits. Sindsdien leefde ze teruggetrokken in haar villa in Zwitserland, aan het meer van Lugano, waar ze op 9 september 2024 overleed. Ze werd 93 jaar oud.
Bron: Wikipedia
Deze week staan de “Eastlanders” centraal op onze site. Deze band speelde in de zeventiger jaren bij Roord in Oldenzaal de dans avonden waar onder getekende graag ging luisteren als dat mogelijk was. Ook heeft deze band vaak de muzikale omlijsting verzorgd bij dans wedstrijden. Deze foto en nog ca 165 andere foto’s hebben we vorige week gekregen via Gerard Wigger. Gerard had op zijn beurt de foto’s gekregen van Graads oet Riessen. Zeker 150 foto’s hadden we nog niet in ons bezit waardoor we deze site nog zeker 3 jaar elke week kunnen vullen met een andere foto. Ook van Marinus Bekkink hebben we de laatste tijd foto’s gekregen en met alle foto’s die we krijgen zijn we bijzonder blij en een welgemeend dank je wel is daarvoor zeker op de plaats.
Het rio Butterfly deze week in de schijnwerpers. Helaas weten we niet wie de muzikanten zijn en waar ze vandaan komen. Mocht U het weten dan horen we het graag.
The Everly Brothers, bestaande uit de broers Isaac Donald (Don) Everly (1937) en Philip (Phil) Everly (1939–2014), vormden een Amerikaans zangduo, dat zijn grootste succes kende in de jaren vijftig en zestig van de twintigste eeuw. Ze werden behalve door rock-‘n-roll ook beïnvloed door popmuziek en country. The Everly Brothers zijn vooral bekend geworden door de harmonieuze zangpartijen.
De twee zijn de kinderen van twee countrymuzikanten die hun kinderen al vroeg in contact brachten met de muziek. De gehele familie trad vanaf het midden van de jaren 40 op in een radioprogramma. In het midden van de jaren vijftig trokken de broers naar Nashville, waar ze onder Chet Atkins hun eerste single opnamen, die echter flopte.
De twee werden gecontracteerd door het Cadence Records-label. De tweede single en de eerste single voor het label, Bye Bye Love, werd een enorme hit in 1957. Met behulp van producer Archie Bleyer en de liedjesschrijvers Boudleaux en Felice Bryant volgden nog meer hits, waaronder Wake Up Little Susie, Claudette (geschreven door Roy Orbison), Bird Dog, (Till) I kissed you en All I Have to Do Is Dream.
In 1960 tekenden de broers voor het jonge Warner Bros. Records. De eerste hit voor Warner was Cathy’s Clown. Meerdere hits volgden, waaronder Lucille, Ebony Eyes en Crying in the Rain. Vanaf 1962 was de piek van commercieel succes voorbij, alhoewel de broers op artistiek gebied alleen maar vooruitgingen. Ze namen in 1966 een album op met the Hollies, Two Yanks in England. Roots uit 1968 is een klassieker, die van grote invloed was op de countryrock.
Overlijden van Phil Everly
Phil Everly overleed op 3 januari 2014 op 74-jarige leeftijd aan de gevolgen van complicaties door emfyseem en bronchitis.
Meer info kunt u vinden op www.wikipwdia.nl
