De Helena’s


Dit viertal speelt onder de naam Mazzel liedjes uit de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw.
Onderstaand artikel over deze band hebben wij gevonden in de Tubantia van augustus 2017.
‘En ik heb je voor het eerst ontmoet, daar bij die waterkant…’ Het liedje van Eddy Christiani – en later De Havenzagers – klinkt door het restaurant van woon-zorgcentrum de Eeshof. Mevrouw Wieffer zingt genietend mee. “Helemaal geweldig, zo’n muziekmiddag”, zegt de 87-jarige Eeshof-bewoonster. “Zij zongen zojuist over de waterkant maar ik heb mijn man ontmoet bij Twickel in Delden. Toen het bandje net zong ‘Ik vroeg of jij me kussen wou’, dacht ik daar weer aan terug. Op Twickel kreeg ik ook mijn eerste zoentje. Het liefst zou ik gaan dansen maar ik heb last van mijn heup waardoor ik het niet meer durf.” Mevrouw Nijland (93) is het roerend eens met haar buurvrouw: “Ik hoop dat ze vaker komen.” ‘Ze’ is de band Mazzel. Een onlangs opgerichte viermansformatie met Hans Holtkamp op de accordeon, Johan Geerdink als gitarist, Henk Nijhoff als bassist en Jan Tooren achter het drumstel. “Johan ken ik al jaren”, vertelt Hans Holtkamp. ,,Via onze zoons kwamen we weer met elkaar in contact. Ik wist dat er onder senioren belangstelling was voor oude liedjes en besprak dit met Johan. Het plan was om als duo te gaan optreden voor ouderen in woon-zorgcentra en verpleeghuizen. Om hen een mooie middag te bezorgen met ‘oude’ muziek”, legt hij uit. “Als we zo een bijdrage kunnen leveren aan hun leefgenot, is het voor ons geslaagd.”
Johan Geerdink zit samen met Henk Nijhoff en Jan Tooren in de band The Baselines en vertelde over het idee. Nijhoff bleek hetzelfde plan te hebben maar kon geen muzikanten vinden. Zo kwamen ze bij elkaar. “Al met al is het dus puur mazzel dat we elkaar gevonden hebben. Over een passende naam hoefden we dan ook niet lang na te denken.”
De try-out is hun eerste optreden met dit repertoire. “We zien dat veel mensen meezingen of meedeinen maar het is ook aftasten waar we mensen een plezier mee doen. De fysieke- en mentale gesteldheid van het publiek varieert. Communiceren is daarom niet altijd mogelijk. Dan moet je als muzikanten afgaan op lichaamstaal”, is zijn ervaring als muzikant. 
Zoals eerder aangegeven gaan we deze week verder met de muzikale loopbaan van Dinand Leferink.
Dansorkest TSM
Midden jaren zeventig groeide het Oost-Nederlandse danscircuit uit tot een ware broedplaats van muzikale activiteit. Midden jaren ’70 kreeg deze scène een extra impuls met het dans- en showorkest TSM uit Markelo, opgericht en geleid door de markante bandleider Jan Arfman (toetsenist en accordeonist). De band bestond verder uit Dinand Leferink (drums/zang) Fred Brunnekreef (basgitaar/zang/trombone), Gerard Waanders (gitaar/zang/trompet) en Eef Heijmer (saxofoon/zang/fluit) en vormde een hecht team. TSM stond bekend om zijn veelzijdigheid en professionele benadering. In een periode waarin live muziek nog het kloppend hart was van elk feest, speelden we tot wel drie à vier avonden per week op bruiloften, dansavonden en dorpsfeesten. Bekende locaties waar we geregeld optraden waren onder meer De Uitrusting in Eefde, Poppe in Markelo, Zwakenberg in Raalte, Reimink en Jansen in Lemelerveld, het Bonte Paard in Holten, Lentelink in Goor, Assink in Hengevelde en Spoolder in Bentelo. Ook de Achterhoek en de Kop van Overijssel behoorden tot hun vaste speelregio. Het repertoire van TSM bood voor ieder wat wils: dansbare en herkenbare muziek, gedragen door de karakteristieke blazerssectie. Die drie blazers vormden het kloppende hart van onze sound en gaven onze uitvoeringen een unieke kleur, geïnspireerd door grootheden als Egerländer, James Last en het Vader Abraham Showorkest. Een bijzondere mijlpaal in ons muzikale bestaan was de release van onze single met de nummers “Silvia” (A-kant) en “Mijlen Ver” (B-kant). Vooral “Mijlen Ver” gezongen door Dinand Leferink heeft in de jaren daarna een cultstatus verworven onder liefhebbers van piratenmuziek. Aanvankelijk uitgebracht in eigen beheer, werd het nummer later ook door het label Telstar in Weert opgenomen in hun catalogus – een erkenning van de blijvende aantrekkingskracht van onze muziek. Onderstaande groepsfoto, gemaakt bij een kasteel in Diepenheim door wijlen Jan ten Hove, vormt een blijvende herinnering aan een gouden tijd waarin muziek verbond, feest bracht en herinneringen creëerde die tot op de dag van vandaag voortleven.

Dave Berry (pseudoniem van David Holgate Grundy; Sheffield, 6 februari 1941) is een Engelse rhythm-and-blues-zanger.
Met This Strange Effect (“you’ve got this strange effect on me, and I like it“), geschreven door Ray Davies van The Kinks, bereikte hij in 1965 de eerste plaats van de Nederlandse Top 40. Met The Crying Game haalde hij de vijfde plaats in de UK Singles Chart in 1964, evenals later met Little Things (1965) en Mama (1966). Hij trad toen doorgaans volledig gehuld in zwarte kleren op.
Bron: Wikipedia
![]()
De G.M. band op de voorgrond. Deze band was een onderdeel van de Glaner Muzikanten.

Een foto van de viermans formatie Boemerang uit Brabant. De namen zijn als volgt:
1. Van links naar rechts ( boven ) Jan Engelen.
Accordeon / Keyboard / en zang.
2. Stanny. Gitaar / Hawaii gitaar / Bas en zang.
Van links naar rechts onder:
3. Martien Veenstra. Saxofoon / Trompet / Dwarsfluit / Bas / Schuiftrombone en zang.
4. Henk v/ d Heijden. Drums / Saxofoon / en Zang. Op dit moment speelt Boemerang ( Stanny en Jan) nog steeds als duo met veel plezier.
De reden dat ze ongeveer 22 jaar gestopt zijn als 4 mans formatie is, dat ze gezien de prijs voor een optreden te duur werden en de kermissen en dansavonden terug liepen en daarom géén beroepsmuzikanten meer konden blijven ! Ze hebben toen alle vier er ‘n bijbaan bij moeten nemen om toch rond te kunnen komen.


Deze week de band T.S.M. uit Markelo op de voorgrond van onze site. Helaas staan niet alle achternamen van de muzikanten op de kaart maar ongetwijfeld kunnen anderen ons deze namen nog wel doorgeven.
