Kobra
Deze week de band Kobra in de spotlights.
Similar Posts
the Blue Diamonds
Riem en Ruud de Wolff kwamen in 1949 met hun ouders naar Nederland en zongen in hun tienerjaren op schoolfeesten in bandjes als The String Extase Boys en The Cool Cats. Het repertoire bestond voornamelijk uit covers van The Everly Brothers. In 1960 stond hun uitvoering van de song Ramona uit, dat in 1927 geschreven was, maandenlang in de hitlijsten, en ook in veel andere landen was het nummer een grote hit. Andere succesnummers uit die tijd waren onder andere Oh Carol en Little Ship.
Begin jaren zestig toerden de broers samen met Anneke Grönloh door Indonesië, terwijl in Nederland en andere Europese landen verschillende nummers de hitparade haalden. Voor Ramona ontvingen de broers een Edison uit handen van Wim Sonneveld, nadat er zeven miljoen exemplaren waren verkocht. Ook in de jaren zeventig brachten The Blue Diamonds diverse singles uit, maar het stormachtige succes van Ramona werd niet meer geëvenaard. Dat trof als eerste hun versie van Save the last dance for me.
Begin jaren tachtig namen zij in Indonesië diverse platen op in het Maleis, waarvan miljoenen exemplaren over de toonbank gingen.
Tot de dood van Ruud de Wolff in december 2000 bleven The Blue Diamonds platen maken en optreden. Echt grote successen bleven uit, maar de typische Blue Diamonds sound bleef populair.
(bovenstaande tekst is uit Wiklipedia gekopieerd waar nog meer te vinden is over deze jongens)
The Volcano’s
Op onderstaande foto staat in het midden een zangversterker van Dynacord die 60 watt vermogen leverde. Bijna iedereen die toen een band had speelde met een vergelijkbare versterker en toen werd er vaak gevraagd of het geluid niet een beetje zachter kon. Op dit moment wordt er veelal gespeeld met een versterker van minimaal 2 x 500 watt ( wat niet bijzonder veel is).
John Spencer
Zanger/gitarist Henk van Broekhoven formeert in 1958 zijn eerste groep The Dynamic Rockers. Dit Tilburgse kwartet speelt voornamelijk bekende hits van andere artiesten na. De groep brengt begin jaren zestig vier singles uit op het Belgische Helia-label en treedt op in het populaire televisieprogramma Tienerklanken. In 1968 houdt de band het voor gezien. In 1971 wordt Van Broekhoven aangenomen als diskjockey in de Tilburgse Combi Bar. Naast zijn werk als deejay is Van Broekhoven in 1974 ook als vertegenwoordiger in dienst bij de Belgische platenfirma Monopole Records. Voor de grap brengt hij een eigen single uit met de titel Jealous Fool. In 1973 neemt hij onder het pseudoniem Rockin’ Ronny het singletje We Like Rock And Roll op. Kort daarna verandert Van Broekhoven zijn naam in John Spencer, direct ontleend aan het telefoonboek van Memphis. Jealous Fool wordt een bescheiden hitje in België, evenals de opvolger Corina, Corina. De langspeelplaat John Spencer Sings American Hits bevat voor de helft eigen nummers. In 1975 schrijft hij samen met stadsgenoot Henny Vrienten het liedje Call It Love, dat in België de top tien haalt en ook uitkomt in Nederland, Scandinavië, Duitsland, Zwitserland, Hongarije en Italië. Spencer krijgt daarna een contract aangeboden bij de grote platenmaatschappij Phonogram. Na een conflict bij Phonogram vertrekt Spencer in 1980 naar platenlabel Telstar. Hier neemt hij de plaat Songs For A Rainy Day op. Deze flopt, maar Spencer geeft het niet op. Met gespaard geld en zijn opgebouwde knowhow gaat hij zich toeleggen op productie- en componeerwerk. Voor de Nederlandse zanger Nick MacKenzie schrijft en produceert hij het nummer Hello, good morning en de gelijknamige elpee. Het jaar 1983 wordt Spencers doorbraak. Hij heeft drie hits met uit het Engels vertaalde liedjes: Een steelgitaar en een glaasje wijn (Paul Anka), Johnny vergeet me niet (John Leyton) en Lana (Roy Orbison). Het laatstgenoemde wordt zijn grootste hit. In de jaren die volgen staat hij regelmatig in de Nederlandse hitlijsten. Begin jaren negentig beginnen de hitsuccessen langzaam af te nemen. Spencer stopt met zingen en optreden en legt zich volledig toe op het produceren en componeren. Na een afwezigheid van een aantal jaren maakt Spencer in 1997 zijn comeback met de single Buono Sera. De plaat wordt geen hit. Er verschijnt ook een verzamelalbum met zijn grootste successen.
Sinds enige jaren treedt Van Broekhoven nog af en toe op als John Spencer en is hij steeds actief als songschrijver, onder meer voor het Holland Duo, zanger Theo van Cleeff uit Nijmegen en zanger Bouke (Scholten) uit Emmen. Van Broekhoven woont in het Belgische grensplaatsje Poppel. Hij is een muziekkenner en een fervent platenverzamelaar.
Bryhado Orchestra
Het Bryhado Orchestra is een uitvloeisel van de band The Bryhado’s. Deze band speelde vroeger veel bij de Kei in Oldenzaal, Bays in Reutum en later ook in Duitsland bij Schiewink in Uelsen. Helaas kennen we niet de namen van de muzikanten maar wellicht is er een lezer die ons daaraan kan helpen.
Trio Lovely-Dust
Trio Lovely-Dust verzorgde lange tijd bij de Kul in Denekamp en bij “de Kei” in Oldenzaal dansavonden. Met z’n drieën maakten ze goede muziek en hadden veel succes. Links Karel Postma, midden Bennie Wijering en rechts Sjef Muller
Blaue Jungs
Die Blaue Jungs nogmaals op op onze voorpagina. De band speelde in de eind jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw net “oawer’n poal bie oons” (net over de grens bij ons) in Duitsland. Elders op de site hebben we al eens het verhaal gedaan hoe wij deze jongens soms tegenkwamen.
the Blue Diamonds
Riem en Ruud de Wolff kwamen in 1949 met hun ouders naar Nederland en zongen in hun tienerjaren op schoolfeesten in bandjes als The String Extase Boys en The Cool Cats. Het repertoire bestond voornamelijk uit covers van The Everly Brothers. In 1960 stond hun uitvoering van de song Ramona uit, dat in 1927 geschreven was, maandenlang in de hitlijsten, en ook in veel andere landen was het nummer een grote hit. Andere succesnummers uit die tijd waren onder andere Oh Carol en Little Ship.
Begin jaren zestig toerden de broers samen met Anneke Grönloh door Indonesië, terwijl in Nederland en andere Europese landen verschillende nummers de hitparade haalden. Voor Ramona ontvingen de broers een Edison uit handen van Wim Sonneveld, nadat er zeven miljoen exemplaren waren verkocht. Ook in de jaren zeventig brachten The Blue Diamonds diverse singles uit, maar het stormachtige succes van Ramona werd niet meer geëvenaard. Dat trof als eerste hun versie van Save the last dance for me.
Begin jaren tachtig namen zij in Indonesië diverse platen op in het Maleis, waarvan miljoenen exemplaren over de toonbank gingen.
Tot de dood van Ruud de Wolff in december 2000 bleven The Blue Diamonds platen maken en optreden. Echt grote successen bleven uit, maar de typische Blue Diamonds sound bleef populair.
(bovenstaande tekst is uit Wiklipedia gekopieerd waar nog meer te vinden is over deze jongens)
The Volcano’s
Op onderstaande foto staat in het midden een zangversterker van Dynacord die 60 watt vermogen leverde. Bijna iedereen die toen een band had speelde met een vergelijkbare versterker en toen werd er vaak gevraagd of het geluid niet een beetje zachter kon. Op dit moment wordt er veelal gespeeld met een versterker van minimaal 2 x 500 watt ( wat niet bijzonder veel is).
John Spencer
Zanger/gitarist Henk van Broekhoven formeert in 1958 zijn eerste groep The Dynamic Rockers. Dit Tilburgse kwartet speelt voornamelijk bekende hits van andere artiesten na. De groep brengt begin jaren zestig vier singles uit op het Belgische Helia-label en treedt op in het populaire televisieprogramma Tienerklanken. In 1968 houdt de band het voor gezien. In 1971 wordt Van Broekhoven aangenomen als diskjockey in de Tilburgse Combi Bar. Naast zijn werk als deejay is Van Broekhoven in 1974 ook als vertegenwoordiger in dienst bij de Belgische platenfirma Monopole Records. Voor de grap brengt hij een eigen single uit met de titel Jealous Fool. In 1973 neemt hij onder het pseudoniem Rockin’ Ronny het singletje We Like Rock And Roll op. Kort daarna verandert Van Broekhoven zijn naam in John Spencer, direct ontleend aan het telefoonboek van Memphis. Jealous Fool wordt een bescheiden hitje in België, evenals de opvolger Corina, Corina. De langspeelplaat John Spencer Sings American Hits bevat voor de helft eigen nummers. In 1975 schrijft hij samen met stadsgenoot Henny Vrienten het liedje Call It Love, dat in België de top tien haalt en ook uitkomt in Nederland, Scandinavië, Duitsland, Zwitserland, Hongarije en Italië. Spencer krijgt daarna een contract aangeboden bij de grote platenmaatschappij Phonogram. Na een conflict bij Phonogram vertrekt Spencer in 1980 naar platenlabel Telstar. Hier neemt hij de plaat Songs For A Rainy Day op. Deze flopt, maar Spencer geeft het niet op. Met gespaard geld en zijn opgebouwde knowhow gaat hij zich toeleggen op productie- en componeerwerk. Voor de Nederlandse zanger Nick MacKenzie schrijft en produceert hij het nummer Hello, good morning en de gelijknamige elpee. Het jaar 1983 wordt Spencers doorbraak. Hij heeft drie hits met uit het Engels vertaalde liedjes: Een steelgitaar en een glaasje wijn (Paul Anka), Johnny vergeet me niet (John Leyton) en Lana (Roy Orbison). Het laatstgenoemde wordt zijn grootste hit. In de jaren die volgen staat hij regelmatig in de Nederlandse hitlijsten. Begin jaren negentig beginnen de hitsuccessen langzaam af te nemen. Spencer stopt met zingen en optreden en legt zich volledig toe op het produceren en componeren. Na een afwezigheid van een aantal jaren maakt Spencer in 1997 zijn comeback met de single Buono Sera. De plaat wordt geen hit. Er verschijnt ook een verzamelalbum met zijn grootste successen.
Sinds enige jaren treedt Van Broekhoven nog af en toe op als John Spencer en is hij steeds actief als songschrijver, onder meer voor het Holland Duo, zanger Theo van Cleeff uit Nijmegen en zanger Bouke (Scholten) uit Emmen. Van Broekhoven woont in het Belgische grensplaatsje Poppel. Hij is een muziekkenner en een fervent platenverzamelaar.
Bryhado Orchestra
Het Bryhado Orchestra is een uitvloeisel van de band The Bryhado’s. Deze band speelde vroeger veel bij de Kei in Oldenzaal, Bays in Reutum en later ook in Duitsland bij Schiewink in Uelsen. Helaas kennen we niet de namen van de muzikanten maar wellicht is er een lezer die ons daaraan kan helpen.
Trio Lovely-Dust
Trio Lovely-Dust verzorgde lange tijd bij de Kul in Denekamp en bij “de Kei” in Oldenzaal dansavonden. Met z’n drieën maakten ze goede muziek en hadden veel succes. Links Karel Postma, midden Bennie Wijering en rechts Sjef Muller
Blaue Jungs
Die Blaue Jungs nogmaals op op onze voorpagina. De band speelde in de eind jaren zestig en zeventig van de vorige eeuw net “oawer’n poal bie oons” (net over de grens bij ons) in Duitsland. Elders op de site hebben we al eens het verhaal gedaan hoe wij deze jongens soms tegenkwamen.
the Blue Diamonds
Riem en Ruud de Wolff kwamen in 1949 met hun ouders naar Nederland en zongen in hun tienerjaren op schoolfeesten in bandjes als The String Extase Boys en The Cool Cats. Het repertoire bestond voornamelijk uit covers van The Everly Brothers. In 1960 stond hun uitvoering van de song Ramona uit, dat in 1927 geschreven was, maandenlang in de hitlijsten, en ook in veel andere landen was het nummer een grote hit. Andere succesnummers uit die tijd waren onder andere Oh Carol en Little Ship.
Begin jaren zestig toerden de broers samen met Anneke Grönloh door Indonesië, terwijl in Nederland en andere Europese landen verschillende nummers de hitparade haalden. Voor Ramona ontvingen de broers een Edison uit handen van Wim Sonneveld, nadat er zeven miljoen exemplaren waren verkocht. Ook in de jaren zeventig brachten The Blue Diamonds diverse singles uit, maar het stormachtige succes van Ramona werd niet meer geëvenaard. Dat trof als eerste hun versie van Save the last dance for me.
Begin jaren tachtig namen zij in Indonesië diverse platen op in het Maleis, waarvan miljoenen exemplaren over de toonbank gingen.
Tot de dood van Ruud de Wolff in december 2000 bleven The Blue Diamonds platen maken en optreden. Echt grote successen bleven uit, maar de typische Blue Diamonds sound bleef populair.
(bovenstaande tekst is uit Wiklipedia gekopieerd waar nog meer te vinden is over deze jongens)
The Volcano’s
Op onderstaande foto staat in het midden een zangversterker van Dynacord die 60 watt vermogen leverde. Bijna iedereen die toen een band had speelde met een vergelijkbare versterker en toen werd er vaak gevraagd of het geluid niet een beetje zachter kon. Op dit moment wordt er veelal gespeeld met een versterker van minimaal 2 x 500 watt ( wat niet bijzonder veel is).
