Jantje staat in de Albert Heijn melkdozen open te doen en een winkeljuffrouw spreekt hem hierover aan:
Winkeljuffrouw : “Meneer wat zijn we aan het doen?”
Jantje : “Ik ben de melkpakken aan het opendoen en u staat erbij te kijken”.
Winkeljuffrouw : “Maar meneer, zoiets doe je toch niet”.
Jantje : “Daar staat het toch, hier opendoen”
In een klein dorpje ging een huisje van plezier
zich vestigen naast de pastorie.
De pastoor was daarmee helemaal niet blij mee
en stopte een briefje in de brievenbus met als tekst :
“Wees een dame, en maak geen reclame”
De dame van het huisje van plezier keek raar op
bij het lezen van het briefje, en schreef er eentje
terug met als tekst :
“Wees een heer en kom ook ‘n keer.”
Een pastoor kwam te overlijden en stond voor de hemelpoort te wachten om binnengelaten te worden . Voor hem stond een man in jeans , met een leren vest en een zonnebril op . Petrus vroeg aan deze man : “wie bent U”?
“Ah. Ik ben John uit Amsterdam en ik ben heel mijn leven taxichauffeur geweest”!
Petrus kijkt in zijn dik boek en zegt : “Oké, hier staat uw naam, neem deze zijden mantel en deze gouden staf en treedt binnen in het hemelse rijk”!
Daarna vroeg Petrus de naam van onze pastoor.
Ik ben pastoor Johannes van de grote kerk, en ik heb 45 jaar uw woord gepredikt !
Petrus kijkt weer in zijn boek en zegt: “Ah ja, hier staat het, neem dit katoenen hemd en deze houten staf en treedt binnen”!
“Hela”, zegt onze pastoor, “hoe kan dat, ik krijg katoenen hemd en een houten staf, en die taxichauffeur goud en zijde? Iets klopt er niet he”!
“Jawel” zegt Petrus, “wij bekijken het resultaat, tijdens uw werk en gebeden sliep iedereen, en bij zijn werk, met de taxi rijden, was iedereen aan het bidden”!!!
Een man komt een dag vroeger dan voorzien terug van zakenreis. Hij neemt een taxi om naar huis te rijden. Bij zijn huis aangekomen vraagt hij aan de chauffeur van de taxi om getuige te zijn daar hij denkt dat zijn vrouw hem bedriegt. De taxichauffeur neemt het aanbod aan tegen betaling van 150 Euro.
Zij gaan stil het huis binnen en openen voorzichtig de deur van de slaapkamer. De man trekt de deken van het bed en betrapt zijn vrouw met haar minnaar. Rood van woede trekt de man zijn pistool en houdt het tegen het hoofd van de minnaar. Zijn vrouw huilt en roept: “Niet schieten, niet schieten! Ik heb je belogen, ik heb nooit geërfd van mijn tante. Hij heeft de Ferrari betaald en onze boot aan zee. Ook alle tickets voor de voetbalwedstrijden waar jij zo graag naar toe ging! Hij betaalt zelfs al onze belastingen!!”
De man, volledig van de kaart, laat zijn pistool zakken en vraagt aan de taxichauffeur:
“Wat zou jij in mijn plaats doen?”
“Ik?” zegt de taxichauffeur, “ik zou heel vlug die deken weer over hem leggen, zodat hij maar geen kou vat!”
Een bedelares: “Een kleinigheid, alstublieft. Mijn man is zwaar ziek.”
De man des huizes: “Ik ben erg blij dat te horen!”
Bedelares: “Blij ?!?”
De man: “Ja, toen u verleden maand bij mij aanklopte, vertelde u dat hij gestorven was.”
Een handelsvertegenwoordiger, doodmoe, komt aan in een kleine gemeente waar er maar één hotelletje is. Tot overmaat van ramp, alle kamers zijn bezet. Hij smeekt de baas: “Leg me te slapen, eender waar, maar ik moet absoluut kunnen uitrusten.” “Wel”, zegt de hotelier, “ik heb hier een twee persoonskamer waar er maar één bed beslapen is. Als je met die man op een akkoord komt om de kamer en de prijs ervan te delen is dat voor mij goed. Maar, ik verwittig je, hij snurkt geweldig. Het is zelfs zo erg dat alle gasten ‘s morgens hun beklag erover maken.” “Maakt niks uit”, antwoordt de vertegenwoordiger, “ik ben veel te moe.” …De twee mannen komen tot een akkoord en nemen het avondmaal aan dezelfde tafel. ‘s Morgens komt de handelsvertegenwoordiger als eerste de trap af om naar het ontbijtzaal te gaan. Vrolijk fluitend en welgemutst de hotelbaas groetend. “Nou”, zegt deze, “zo welgezind? Heb je goed geslapen? Heeft hij niet gesnurkt?” “Zeker niet”, zegt de vertegenwoordiger, “geen enkel moment.” “Hoe is dat in Godsnaam mogelijk”, zegt de hotelbaas.
“Heel eenvoudig”, zegt de vertegenwoordiger.
“Ik kwam een beetje later dan hem de kamer binnen. Hij lag al op zijn bed. Ik heb hem een kus gegeven op zijn achterwerk en gezegd: Goedenacht, schoonheid. En die kerel heeft de hele nacht recht gezeten in zijn bed om me in de gaten te houden.”
Een goochelaar zat op een cruiseschip en deed allerlei trucjes. Jante keek toe met arendsogen en doorzag iedere truc van de goochelaar, hij zei dan ook steeds hoe de truc in elkaar stak, het ging ongeveer zo: “De kaart zit in je broekzak!” of “Dat konijn kwam uit die doos!” … Die goochelaar was het na een tijdje helemaal zat dat Jantje de hele tijd zei hoe zijn trucs in elkaar zaten, dus stopte hij maar mee. De dag erop verging het schip en alleen de goochelaar en Jantje konden zich redden door te dobberen op een stuk drijvend hout. Na een uur of 3 uur zei Jantje: “Ok, ik geef het op, waar heb je het schip gelaten?”