Op onderstaande foto staat in het midden een zangversterker van Dynacord die 60 watt vermogen leverde. Bijna iedereen die toen een band had speelde met een vergelijkbare versterker en toen werd er vaak gevraagd of het geluid niet een beetje zachter kon. Op dit moment wordt er veelal gespeeld met een versterker van minimaal 2 x 500 watt ( wat niet bijzonder veel is).
Meer dan op onderstaande kaart staat kunnen wij niet toevoegen. Mocht u weten wie de andere 3 muzikanten zijn dan horen we dat graag op dehelenas@gmail.com
Onlangs kreeg ik bijgaande foto van The Diamond Stars uit Denekamp. De band heeft bestaan van 1964 tot ca. 2005. Deze foto zal ergen rond 1970 gemaakt zijn toen er een bassist bij het originele viertal gevoegd werd. De namen van onderstaande band leden waren in volgorde van links naar rechts:
| Diamond Stars, The | Denekamp | Adje | Loohuis | Drum | 1966 | 2005 |
| Diamond Stars, The | Denekamp | Appie | Boers | Sax / percussion / drum / Zang | 1964 | 2005 |
| Diamond Stars, The | Denekamp | Hennie | Rikhof | Bas | 1970 | 1974 |
| Diamond Stars, The | Denekamp | Jos | Pierik | Gitaar / Zang | 1964 | 1978 |
| Diamond Stars, The | Denekamp | Willy | Grote Punt | Toetsen / zang | 1964 | 2005 |
Deze week lazen we een artikel dat Anneke Grönloh op 74 jarige leeftijd nog steeds optreed. Tijdens het optreden maakt ze gebruik van een zuurstof fles omdat ze een long ziekte heeft.
Onderstaande informatie kunt u vinden op www.wikipedia/annekegronloh
Anneke Grönloh werd in Tondano, Noord-Celebes, Nederlands-Indië geboren op 7 juni 1942 en bracht haar eerste levensjaren in het door de Japanners bezette Nederlands-Indië door in een jappenkamp. Haar vader, een Nederlandse officier, was al voor haar geboorte geïnterneerd. Pas na de bevrijding werd het gezin herenigd.
Na de oorlog vertrok het gezin Grönloh met de Willem Ruys naar Nederland, waar het opgevangen werd in het Noord-Brabantse Grave. Anneke groeide op in Eindhoven. Op het Gemeentelijk Lyceum leerde Anneke Grönloh Peter Koelewijn kennen en trad zij samen met hem en zijn band Peter en zijn Rockets op tijdens feestjes. Daarnaast verzorgde ze in Nederland en België al optredens met onder meer het orkest van Jos de Mol en The Skyliners, waar ze voornamelijk Amerikaanse hits, jazz en rock-‘n-roll zong. Onder de naam “Yokotjang” trad ze ook op als zangeres/danseres met oosterse liedjes. Yokotjang betekent in het Japans klein zusje , zo werd Anneke in het jappenkamp tijdens de oorlog genoemd.
Op 19 december 1959 wint Anneke het “Cabaret der onbekenden”, een destijds zeer beroemde talentenjacht. De finale wordt op tv uitgezonden en de hoofdprijs is een platencontract. Haar winnende lied “ma, he’s making eyes at me” wordt later een grote hit voor haar in het buitenland. Ze neemt een Nederlandse versie ervan op onder de titel “ma, hij wil zo graag een zoen”. De opname wordt een hit in Nederland. Op deze plaat wordt ze begeleid door Peter en zijn Rockets, met wie ze in de periode 1960/1962 veel optredens in het land verzorgt.
Anneke komt onder contract bij platenfirma Phonogram van Philips; het huidige Universal Music. Haar eerste singel is een Maleis liedje met de titel “Asmara”. In Nederland doet het nummer weinig, maar in Singapore, Maleisië en Indonesië wordt het een grote hit.Een nummer 1 hit en gouden plaat in het verre oosten zijn het resultaat. Eind 1960 vertrekt ze op haar eerste concerttournee naar Singapore en Maleisië. Voor de Nederlandse markt worden tienerliedjes als “Maar Charly stuurde me bloemen” opgenomen, waarmee haar populariteit groeit. De song “Trui, trui, slobbertrui” is de eerste echte hit in eigen land in 1961.
1962 is een zeer succesvol jaar voor Anneke Grönloh. De in 1961 opgenomen Indische liedjes “Boeroeng kaka” en “Nina Bobo” worden grote hits in het verre oosten. Beide nummers staan maandenlang op nummer 1 in Singapore en Maleisië en leiden wederom tot gouden platen. De populariteit in die streken is enorm. Tijdens een tournee in in januari 1962 treedt Anneke op in stadions en grote concertzalen in onder andere Singapore, Ipoh, Malakka en Penang. Ze onderneemt deze tournee samen met The Blue Diamonds, die in die streken ook erg populair zijn door hun hit “Ramona”. “Nina Bobo” scoort ook in Japan en wordt uiteindelijk Anneke’s grootste internationale hit. Ondertussen heeft Anneke ook een aantal platen opgenomen in het jazzgenre, haar favoriete muziekstijl, met onder andere The Dutch Swing College Band en de Rivertown Dizieland Band. In juli 1962 neemt ze samen met onder andere Mieke Telkamp en Milly Scott deel aan het Knokke Festival; een destijds zeer prestigieus songfestival in België. Daar zingt ze voor het eerst haar nieuwe single “Brandend Zand”. Het nummer komt vanuit het niets binnen op nummer 1 en blijft daar 3 maanden staan, totdat het van die plek verdreven wordt door Anneke’s nieuwe plaat “Paradiso”, die maar liefst 14 weken op nummer 1 staat. Meer dan een half jaar staat de zangeres dus onafgebroken op nummer 1. In de wekelijkse hitlijst van Platennieuws staat Brandend zand 2 weken op de eerste plaats. Vanaf 24 november 1962 staat Paradiso maar liefst 16 weken aaneensluitend op nummer één. Dit record aantal weken is nog steeds niet verbroken[1]. Voor zowel Brandend Zand als Paradiso krijgt ze eerst gouden en daarna platina platen. Als Anneke Grönloh eind november opnieuw voor een tournee naar het verre oosten vertrekt is ze uitgegroeid tot Nederlands eerste en grootste tienerster/popidool.
Op 31 augustus 1964 trouwde zij met de Veronica-diskjockey Wim-Jaap van der Laan. Hij overleed in 2004.
Sandra & Andres is de naam waaronder zangeres Sandra Reemer en zanger-componist Dries Holten in de periode van 1966 tot 1975 samen optraden. Ze waren in 1966 bij elkaar gebracht door Hans van Hemert in Utrecht.
Als duo behaalden zij een vierde plaats tijdens het Eurovisiesongfestival van 1972 met Als het om de liefde gaat. Winnaar dat jaar was de inzending van Luxemburg: Vicky Leandros met Après toi.
Deze week nogmaals aandacht voor “The Klengola Stars” die het verdienen om in de schijnwerpers te staan. De bezetting was Vlnr: Gitarist en Zanger Herman Kroeze, Saxofonist en Klarinettist Willy Karel, Drummer Bertus Engelbertink, Organist en accordeonist Jannie Engelbertink, en Zanger Leo Engelbertink.
Unit Gloria was eind jaren zestig en begin jaren zeventig een succesvolle popgroep uit Utrecht. Tot 1969 heette de band Gloria, vanaf de single Our father werd dat Unit Gloria. De band trad in 1970 op in de Verenigde Staten. Na het vertrek van Robert Long in 1971 begeleidde de band Alexander Curly op zijn nummer 1-hit I’ll Never Drink Again en werd de band de vaste begeleidingsband van zangeres Bonnie St. Claire. De band heeft bestaan van 1966 tot 1976
Bezetting Unit Gloria
Van Hardeveld werd in 1974 vervangen door Ed Swanenberg en de gebroeders Hol in 1976 door Rob Metz (gitaar) en Frans Meijer (drums). In de nadagen speelde Jan Rietman enige tijd toetsinstrumenten in de band. Ook Rob Metz en Frans Meijer hebben bij de band gespeeld.
Bekende hits waren The Last Seven Days, Our Father en met Bonnie St. Claire Clap your hands and stamp your feet (1972).
Bron: Wikipedia
