Leve de belastingen

Peter werkte tijdelijk in een kledingwinkel. Een klant wilde weten of de zaak ook goede camouflagepakken verkocht.

“Ja” bevestigde Peter, “Maar, ik kan ze momenteel niet vinden!”

Een kangoeroe wandelt een café binnen, gaat aan de bar zitten en bestelt een biertje. “Dat is dan vijfentwintig euro,” zegt de barman. De kangoeroe vindt dat wel een beetje duur, maar legt toch vijfentwintig euro op de toog, krijgt een versgetapt biertje voorgezet en begint er op zijn gemak van te drinken. Na een tijdje krijgt hij in de gaten dat het hele café naar hem aan het staren is. “Tjonge,” zegt hij tegen de barman, “de hele zaak is hier naar mij aan het kijken. Wel een beetje onbeleefd, vindt u ook niet?” “Je moet dat begrijpen,” zegt de barman, “wij krijgen hier niet vaak kangoeroes over de vloer.” “Nee, dat snap ik,” zegt de kangoeroe, “als je vijfentwintig euro voor een biertje vraagt…”

Het is me via via gelukt om me vast ingeënt te worden met het Russische vaccin tegen COVID-19 en voor diegəne van jullie diə bang is dat het niet getest is, ik həв het geproвееяd en kan met een gеняust hart zеббeи dat er бeən efectoski secundarioski и меня зовут Лопес Обрадор, и я коррумпирован и лжец и почему я даю чистые прямые награды.

Johan, een frequent bezoeker van het casino, kon geen parkeerplaats voor zijn auto vinden. Hij raakt in paniek, want hij was al te laat voor zijn afspraak met vrienden die hij in het casino zou ontmoeten. Er stond heel wat op het spel. Hij keek naar boven en smeekte: “Heer, heb medelijden met mij. Als U een parkeerplaats voor mij vindt, dan zal ik de rest van van leven elke zondag naar de kerk gaan en stop ik met gokken!” Wonderlijk genoeg was er plotseling een lege parkeerplek. Johan keek weer naar boven en zei: “Laat maar zitten hoor, ik heb er al één gevonden.”

Het was kermis in een dorp. De bekende dorpsvrijgezel ging alle avonden uit en wel, in het cafe.

Hij dronk zich vol en liep daarna mooi poep zat ( rond 11,00 ) naar huis. Maar voordat ie naar huis ging maakte ie nog een ommetje over de kermis.

Daar trof ie de schiettent aan en ging nog even prijsschieten. Hij betaalde en schoot daarna midden in de roos.   Hoofdprijs !!!

De Hoofdprijs bestond uit een klein levend schildpadje.

Hij naar huis met de hoofdprijs ! Zo ging het dag een / dag twee / en dag drie. De laatste dag van de kermis het zelfde laken een pak. Hij ging weer schieten en wederom schoot hij raak !

De man van de schiettent verzon een andere hoofdprijs en zei tegen deze dronken winnaar dat ie vandaag een andere hoofdprijs kreeg omdat ie al drie dagen de zelfde prijs had ontvangen.

De dronken man vroeg met dubbel tong; “ En wat is de hoofdprijs dan “ ? De man van de schiettent antwoorden : “ Een mooi kleine transsister – radio ” waarop de dronken man antwoorde;

“ Doe toch maar zo’n GEVULDE KOEK NET ALS GISTEREN EN DIE ANDERE DAGEN  “!!!

Vraagt de een aan de ander: “Wat is de overeenkomst tussen een handgranaat en je vrouw”? Zegt de ander geen idee “wat is dat”? Zegt de eerste weer: “Als je van beide de ring aftrekt, dan kost het je je huis.”