Die Teddies, begonnen in 1957, is een Duits sextet wat ontstaan is door het samenvoegen van “Das Roland Trio” en “Die Cyprys”. De band heeft bestaan tot ca. 1965. De volgende muzikanten hebben in deze band gespeeld: Hans Joachim Kipka, Kurt Stephan, Richard Gatermann, Werner Cyprys, Martin Berndt, Karl Geithner. Als men de nummers van dit sextet beluisterd dan is daar de stijl van Freddy Quinn in te herkennen. Wie het eerste met deze muziekstijl begonnen is weten we niet.
Frank & Mirella is een Brabants duo dat Nederlandstalige muziek ten gehore brengt, bestaande uit Frank Mortiers en in de loop der jaren vier verschillende Mirella’s.
Frank Mortiers begint als drummer in een skiffle-groepje. Toch verkiest hij een zangcarrière. In 1971 wordt hij ontdekt door Jack Jersey en vormt hij samen met Mirella Jacobs het duo François & Mirella. Ze zingen Engelstalig, maar op advies van Jersey gaan ze Nederlandstalig zingen. Vanaf 1973 komt er succes met nummers als “Cher Ami” en “Verliefd, Verloofd, Getrouwd”. In 1981 verlaat Mirella Jacobs het duo en wordt Marjan Kampen (van het voormalige duo Cees & Marjan) op verzoek van het platenlabel de nieuwe “Mirella” .
In 1981 bereikt het nummer “De verzonken stad”, een nog in de oude bezetting opgenomen cover van “Die Versunkene Stadt” van het Duitse duo Adam & Eve uit 1978, een vierde plaats in de Top 40 en een derde plaats in de Nationale Hitparade en wordt daarmee hun grootste hit. Het nieuwe duo is succesvol en in de jaren tachtig scoort Frank met Marjan nog vijf top 40-hits en veertien hits in de Nationale Hitparade. In de periode 1985 tot en met 1993 is Peter Koelewijn hun manager en producer. In 1996 stapt Marjan uit Frank & Mirella en begint ze onder de naam Marjan Berger een solocarrière. Een nieuwe, inmiddels derde, Mirella wordt gevonden in Karin Goverde. Van 2008 tot 2013 maakt de zangeres uit de begin periode, Mirella Jacobs, op voorstel van Chiel Montagne weer deel uit van het duo. In 2013 besluit Frank Mortiers de samenwerking met haar te verbreken en wordt Mirella vervangen door Francis van den Berg en in deze samenstelling bestaat het duo nog steeds.
Informatie bron Wikipedia
Nita & de Arancia’s uit de provincie Groningen deze week op de site.
Zangduo bestaande uit het echtpaar Ad en Karin van Hoorn. De in Gouda geboren Ad van Hoorn neemt in 1975 solo zijn eerste single op. Het lied De Bajesklant behaalt in 1982 de gouden status. Het levert Van Hoorn een contract op bij het label van Johnny Hoes. Vanaf 1982 maakt hij platen met zangeres Karin uit Venlo waar zij deel uit maakte van de showdansgroep de Blue Girls. Ad en Karin maken tientallen singles en albums en hebben in 1988 hun grootste succes als de single En We Gaan Naar Spanje Toe 12 weken in de Nationale Hitparade staat. Het levert optredens op voor radio en televisie en in Polen, Spanje en België. Na een hartoperatie van Ad van Hoorn in 2003 doet het duo het rustiger aan. Karin van Hoorn maakt vanaf 2005 tevens deel uit van De Alpenzusjes.
The Tremeloes is een Britse groep die vooral succes had in de jaren zestig. Ze waren oorspronkelijk de begeleidingsband van Brian Poole.
Als Brian Poole & the Tremeloes hadden zij in Engeland vanaf 1961 een reeks hits, waarvan Do you love me in 1963 aldaar de eerste plaats van de hitparade bereikte. Toen het niet meer boterde tussen de leden van de begeleidingsband en hun voorman, gingen ze in 1965 elk hun eigen weg. Brian Poole verdween al snel in de anonimiteit. De Tremeloes (Alan Blakley, Len ‘Chip’ Hawkes, Rick West en Dave Munden) waren echter regelmatig in de internationale hitparades te vinden.
The Tremeloes begonnen in 1967 aan een half decennium van hits, te beginnen bij het door Cat Stevens geschreven Here comes my baby. Er volgden meer successen, waarvan Silence is Golden (1967) en My little Lady (1968) de grootste waren. De groep kenmerkte zich voornamelijk door pretentieloze uptempo songs, zoals Even the bad times are good (1967), Helule helule (1968) en Once on a Sunday morning (1969).
Het nummer Yellow River werd hen aangeboden door componist Jeff Christie, maar ze brachten het aanvankelijk niet zelf uit. De band Christie – rond Jeff Christie en de broer van gitarist Alan Blakley – werd speciaal gevormd om het nummer uit te brengen, waarbij de zangpartij van Jeff Christie werd toegevoegd aan de reeds ingespeelde begeleiding van The Tremeloes. Het resulteerde in 1970 in een grote hit. The Tremeloes zongen ook You en What Can I Do? van Raymond O’Sullivan (die later bekend zou worden als Gilbert O’Sullivan). Begin jaren zeventig probeerden The Tremeloes een iets ‘ruiger’ image aan te meten met rockachtige singles als Blue Suede Tie. De laatste hit is ook uit die tijd, maar toch meer ‘poppie’: I Like it That way (1972).
Net als veel andere bands uit de jaren zestig en zeventig zijn ook The Tremeloes bij tijd en wijle in ‘revivaloptredens’ terug te vinden. Dave Munden is in al die jaren de enige constante factor geweest, hoewel tegenwoordig ook Rick West (die zich weer Rick Westwood noemt) deel uitmaakt van de groep. Chip Hawkes heeft de groep een paar keer verlaten om vervolgens weer terug te keren, maar hij maakt de laatste jaren deel uit van de groep Class of ’64 met oud-leden van Smokie en The Rubettes.
Band leden:
Bron: Wikipedia
Yellow Stone deze week op de voorgrond van deze site. Mocht u meer informatie over deze band kunnen geven dan horen we dat graag.
The Lettersets uit Breda op de voorgrond deze week. De man in het midden is Pierre Kartner die later veel aansprekende liedjes heeft geschreven.
