Heintje

Hendrik Nicolaas Theodoor (Hein) Simons (Heerlen, 12 augustus 1955) is een Nederlands zanger die als kinderster in de jaren zestig bekend is geworden onder de naam Heintje.

Hij zingt in het Nederlands, Duits, Engels en Afrikaans. Zijn bekendste nummer is wellicht “Mama“. Andere grote hits zijn: Ich bau’ dir ein SchlossHeidschi BumbeidschiIch sing ein Lied für dichIk hou van HollandOma’tje liefOma so lieb en Jij bent de allerbeste.

De ontdekker van Heintje was Addy Kleijngeld, die ook bijna alle composities voor zijn rekening nam, en tevens al zijn platen produceerde. Tijdens een talentenjacht in partycentrum “Het Streeperkruis” te Schaesberg zong Heintje Simons een hit van Robertino Loreti, genaamd Mama en sleepte hiermee de eerste prijs in de wacht. Naar aanleiding hiervan werd Kleijngeld door Willy Alberti getipt en reisde hij af naar Bleijerheide, een plaats in de gemeente Kerkrade, waar de ouders van Heintje een horecagelegenheid (De Hanni-Bar aan het Dr. Ackensplein) exploiteerden. De vader van Heintje was een voormalig mijnwerker die wegens een stoflong uit de mijnbouw ontslagen was en via de horeca zijn hoofd boven water trachtte te houden.

Heintje zong voor bij Kleijngeld en kreeg een contract bij CNR Records. De eerste plaatopnames (o.a. Mama) vonden plaats in het Bavohuis in Amsterdam.

Hein(tje) Simons speelde tussen 1968 en 1971 een rol in een zestal Duitstalige films. Hij scoorde twee nummer 1-hits in zowel de Nederlandse Top 40 als de Single Top 100, beide in 1968: Ich bau’ dir ein schloss (27 weken in de Top 40 / 18 weken in de Single Top 100), en hit van het jaar 1968 in beide jaarlijsten) en Heidschi Bumbeidschi (13 weken in de Top 40 / 11 weken in de Single Top 100). In 1970 stond Heintje zelfs in de Amerikaanse Billboard 200 met de albums You are the best of all en I’m your little boy.

Nadat hij in 1972 voor het laatst een hit scoorde in Nederland met Meine liebe für dich, wist hij, op een kleine opleving in 1978 na, alleen nog succes te halen in Duitsland.

In september 2014 kwam Simons na 41 jaar met een nieuw Nederlandstalig album dat maar liefst dertien weken in de Album Top 100 stond. In 2015 genoot hij grote populariteit in China.

Rond zijn 60e verjaardag op 12 augustus 2015 was er zoveel media-aandacht in heel Europa dat mede hierdoor de song Luchtkasteel van zijn album Thuis zelfs even de nummer 1-positie bezette in de Nederlandse iTunes Download Top 100. In 2017 was er het album ‘Heintje und Ich’, waarin Hein Simons in duet is met de jonge Heintje. Het album haalde de gouden status in Duitsland. Ook de biografie ‘Ich war Heintje’, van Jan Adriaan Zwarteveen was een groot succes in drie Duitstalige landen Zwitserland, Oostenrijk en Duitsland.

Simons treedt nog steeds op en maakt jaarlijks een nieuwe cd.

Na zijn vroege jeugdjaren met zijn ouders in Bleijerheide bij Kerkrade in de Nederlandse provincie Limburg woonde hij in zijn late jeugdjaren met zijn ouders in Neu-Moresnet, een deelgemeente van Kelmis in het Duits taalgebied van de Belgische provincie Luik. Omdat Bleijerheide juist tegen de Duitse grens lag geraakte hij in zijn jonge jaren naast het Limburgs en het school-Nederlands ook vertrouwd met het Duits.

Simons trouwde in 1981 op 26-jarige leeftijd met zijn zeven jaar jongere jeugdvriendin. Ze hebben drie kinderen. In 2014 zijn ze gescheiden.

Hij werkte voor de Belgischer Rundfunk en woont in Moresnet, een deelgemeente van Blieberg (Plombières) eveneens in de provincie Luik.

Van Simons zijn wereldwijd meer dan 46 miljoen platen verkocht. Hiervoor kreeg hij 45 gouden platen, alsook twee platina en een diamanten plaat (destijds dienden er 250.000 stuks verkocht te worden om goud te behalen). Een jaar na het begin van zijn carrière kreeg Simons een onderscheiding (7 gouden platen) voor de verkoop van 10.000.000 stuks. Bij het wegvallen van de Berlijnse Muur bleek dat er ook nog eens 13 miljoen platen zijn verkocht in het Oostblok, daarmee komt de teller op ruim 60 miljoen verkochte geluidsdragers wereldwijd te staan.

Bron: Wikipedia

Similar Posts

  • Follow Me

    Deze week de band “Follow Me” uit Fleringen . Nadat de band enkele jaren uit 3 personen heeft bestaan vonden ze het nodig om toch om een vierde persoon aan te trekken. Vanaf dat moment was de bezetting: Benny Lenferink, keyboard – Accordeon & zang; Edwin Timmers, drum & zang; Henry ten Berge, bas & zang en als laatste de nieuweling Henk Slottje, Solo/slag gitaar & zang.

  • Mazzel

    Dit viertal speelt onder de naam Mazzel liedjes uit de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw.

    Onderstaand artikel over deze band hebben wij gevonden in de Tubantia van augustus 2017.

    ‘En ik heb je voor het eerst ontmoet, daar bij die waterkant…’ Het liedje van Eddy Christiani – en later De Havenzagers – klinkt door het restaurant van woon-zorgcentrum de Eeshof. Mevrouw Wieffer zingt genietend mee. “Helemaal geweldig, zo’n muziekmiddag”, zegt de 87-jarige Eeshof-bewoonster. “Zij zongen zojuist over de waterkant maar ik heb mijn man ontmoet bij Twickel in Delden. Toen het bandje net zong ‘Ik vroeg of jij me kussen wou’, dacht ik daar weer aan terug. Op Twickel kreeg ik ook mijn eerste zoentje. Het liefst zou ik gaan dansen maar ik heb last van mijn heup waardoor ik het niet meer durf.” Mevrouw Nijland (93) is het roerend eens met haar buurvrouw: “Ik hoop dat ze vaker komen.” ‘Ze’ is de band Mazzel. Een onlangs opgerichte viermansformatie met Hans Holtkamp op de accordeon, Johan Geerdink als gitarist, Henk Nijhoff als bassist en Jan Tooren achter het drumstel. “Johan ken ik al jaren”, vertelt Hans Holtkamp. ,,Via onze zoons kwamen we weer met elkaar in contact. Ik wist dat er onder senioren belangstelling was voor oude liedjes en besprak dit met Johan. Het plan was om als duo te gaan optreden voor ouderen in woon-zorgcentra en verpleeghuizen. Om hen een mooie middag te bezorgen met ‘oude’ muziek”, legt hij uit. “Als we zo een bijdrage kunnen leveren aan hun leefgenot, is het voor ons geslaagd.”

    Passende naam

    Johan Geerdink zit samen met Henk Nijhoff en Jan Tooren in de band The Baselines en vertelde over het idee. Nijhoff bleek hetzelfde plan te hebben maar kon geen muzikanten vinden. Zo kwamen ze bij elkaar. “Al met al is het dus puur mazzel dat we elkaar gevonden hebben. Over een passende naam hoefden we dan ook niet lang na te denken.”

    Aftasten

    De try-out is hun eerste optreden met dit repertoire. “We zien dat veel mensen meezingen of meedeinen maar het is ook aftasten waar we mensen een plezier mee doen. De fysieke- en mentale gesteldheid van het publiek varieert. Communiceren is daarom niet altijd mogelijk. Dan moet je als muzikanten afgaan op lichaamstaal”, is zijn ervaring als muzikant. 

     

  • Mieke Telkamp

    Afgelopen donder hoorden we via de radio het bericht dat Mieke Telkamp was overleden. Vele mensen hier in Twente en ook ver daarbuiten genoten in de vorige eeuw van haar platen. Derhalve plaatsen we dit artikel. De onderstaande tekst is overgenomen uit Wikipedia.

    Mieke Telkamppseudoniem van Maria Berendina Johanna (Mieke) Telgenkamp (Oldenzaal14 juni 1934 – Zeist20 oktober 2016) was een Nederlands zangeres. Ze is Nederland vooral bekend door het lied Waarheen, waarvoor, waarmee ze in 1971 haar comeback maakte.

    Telkamp heeft tussen 1953 en 1967 meerdere hits op haar naam geschreven. Ze werd in 1953 bekend met Here in my heart, een lied dat in 1952 door Al Martino werd gezongen. Daarna bracht ze succesvolle nummers uit als Nooit op Zondag en Eb en Vloed. Ook heeft ze veel succes in West-Duitsland gehad, met als grootste hit Prego, prego gondeliere, waarvan bijna een miljoen singles werden verkocht. Als pseudoniem gebruikte ze de naam Mieke Telkamp, omdat haar geslachtsnaam Telgenkamp ongeschikt werd bevonden om in West-Duitsland een carrière op te bouwen.

    Ze won in 1957 de eerste prijs, de Gouden Gondel, tijdens het Festival van Venetië. Zij heeft in 1962 aan het Songfestival van Knokke meegedaan en in 1964 in de Snip en Snap Revue gestaan.

    In 1967 trok ze zich op doktersadvies met buikklachten terug uit de showbusiness. Maar begin jaren 70 besloot ze om haar carrière nieuw leven in te blazen. Ze trad echter niet meer op in het land en beperkte het zingen tot platen-, radio- en televisiestudio’s.

    Na Telkamps terugkeer in de muziekwereld behaalde ze het grootste succes uit haar carrière. Ze ontving in 1971 haar eerste gouden plaat voor Waarheen, waarvoor, een nummer in de originele Nederlandse tekst van Karel Hille, geschreven op de melodie van Amazing Grace en waarvan in Nederland meer dan een miljoen exemplaren verkocht werden. Ze nam Waarheen, waarvoor samen met de Hi-Five onder leiding van Harry de Groot op naar een idee van Frank Jansen, die ook de productie deed. Het lied was jarenlang in Nederland het meest populaire lied dat bij uitvaarten gedraaid werd.

    Er is een cd verschenen met al haar Duitse successen, getiteld Tulpen aus Amsterdam, waarvan bijna een miljoen platen over de toonbank ging. Telkamp was de eerste Nederlandse zangeres die na de Tweede Wereldoorlog weer in het Duits zong, wat haar in de Duitstalige landen veel waardering heeft opgeleverd. Sinds 1955 verschenen in West-Duitsland vele platen, waarvan Du bist mein erster Gedanke de eerste was. Haar eerste Duitse titel Morgen komm’ ich wieder werd in 1953 alleen in Nederland uitgebracht en werd een groot succes.

    Telkamp was in 1978 de eerste persoon uit de showbusiness die werd benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. In 1990 trad ze voor het laatst officieel op.

    In augustus 2008 verscheen een dvd met de titel Alles voor jou, waarop van 40 liedjes beeldregistraties staan uit de periode 1959-1989.

    Op 13 december 2008 werd aan Telkamp een Diamanten Award uitgereikt bij Omroep MAX, voor de verkoop van 1 miljoen exemplaren van Waarheen, waarvoor.

    Op 10 maart 2011 nam ze bij Omroep MAX definitief afscheid van het grote publiek en leefde sindsdien teruggetrokken in Zeist. Ze overleed op 82-jarige leeftijd.mieke-telkamp-1

  • Free Time

    De band Free Time uit Albergen deze week op de voorgrond.

    Free Time Albergen Hans Oude Elberink Toetsen / Zang
    Free Time Albergen William Edele van der Pals Gitaar / Zang
    Free Time Albergen Martin Drums / Zang
    Free Time Albergen Shane Edele van der Pals Bas / Zang

  • The Jumping Juwels & Johnny Lion

    Deze week lazen we in de krant dat Johnny Lion op 77 jarige leeftijd is overleden na een slopende ziekte.

    In 1959 formeerde hij met een aantal schoolvrienden de band Johnny & His Jewels, later omgedoopt in The Jumping Jewels. Deze groep, geformeerd naar het voorbeeld van de commerciële rocker Cliff Richard, scoorde in 1961 een nummer-één hit met Wheels en had tot 1965 nog enkele successen in Nederland.
    In dat jaar verliet Van Leeuwarden de groep om als Nederlandstalige solozanger door te gaan. Dit leverde hem meteen de grote hit Sophietje op, het Zweedse nummer Fröken Fräken van Thore Skogman, in het Nederlands vertaald door Gerrit den Braber en opgedragen aan zijn vriendin en zakenpartner Sophie van Kleef. Het jaar daarop scoorde hij met Tjingeling wederom een hit en opende hij met Van Kleef een kledingboetiek met de naam Sophie en Johnny. Deze bleef bestaan tot hun relatie in 1969 afgelopen was. Na Tjingeling wist hij geen echte hits meer te halen. Wel kreeg hij een vast arrangement bij het Circus Boltini, samen met Rob de Nijs. In latere jaren liet Lion zo nu en dan als zanger van zich horen, onder meer met de single Alleen in Dallas, die een bescheiden hit werd, en met het titellied van de film Brandende Liefde uit 1983. Op deze platen bediende hij zich van de naam John Lion.
    Van Leeuwarden bleef na zijn zangcarrière werken bij Circus Boltini, nu als perschef. Later schreef hij ook columns voor het weekblad Panorama en maakte hij in 1995 voor dat blad samen met Govert de Roos de serie In bed met Johnny Lion. Tevens heeft hij als journalist voor diverse tijdschriften en kranten gewerkt, en was hij onder andere tien jaar (2001-2011) hoofdredacteur van het SENA Performers Magazine.
    Johnny Lion was ook actief als acteur: in 1998 in de speelfilm Siberia en in 2003 speelde hij een rol in Van God Los.

    Bovenstaande tekst is gehaald uit Wikipedia.

    Afbeeldingsresultaat voor johnny lion

  • Karin Kent

    Karin Kent (Amsterdam, 11 november 1943) was de artiestennaam van de Nederlandse zangeres Janneke Kanteman (ook wel Janna).

    Na begonnen te zijn met zingen bij de band The Flying Tigers, ging Karin Kent in 1966 op de solotoer. Na haar eerste single (‘Als ik een jongen was’) kreeg ze grotere bekendheid door op het Knokkefestival het liedje Dans je de hele nacht met mij? te zingen, het door John van Olten vertaalde Dance Mama, Dance Papa, Dance van Burt Bacharach en Hal David. Een ander nummer dat door Karin Kent in Knokke met succes ten gehore werd gebracht was The Laziest Girl in Town. Op 13 augustus 1966 bereikte het liedje Dans je de hele nacht met mij? de eerste plaats in de Veronica Top 40 en was daarmee de eerste Nederlandstalige nummer 1 uit de geschiedenis van deze hitlijst.

    Het carnavalsliedje Jelle sal wel sien, een Nederlandstalige bewerking van Yellow Submarine van The Beatles op een tekst van Wim Kan, verwijzend naar toenmalig premier en minister van Financiën Jelle Zijlstra, werd uitgebracht in 1967. Haar versie van De Bostella, aan het einde van 1967, werd verdrongen door de versie van Johnny & Rijk (John Kraaijkamp sr. en Rijk de Gooyer), die ermee op de eerste plaats van de Top 40 kwamen. Karin Kent had een voorkeur voor Engelstalig repertoire en heeft diverse Engelstalige opnamen uitgebracht, die door te weinig publiciteit geringe bekendheid hebben gekregen. Tijdens haar actieve carrière heeft ze o.a. opgetreden met Euson & Stax en de Dutch Swing College Band. Karin Kent heeft ook een ep uitgebracht met de Blue Diamonds en een lp met daarop zowel Nederlands- als Engelstalig repertoire.

    In 1969 besloot ze te stoppen met zingen en begon ze aan een wereldreis, waarna ze in diverse landen woonachtig is geweest. Dit verklaart haar muzikale afwezigheid. Na haar terugkomst heeft ze deel uitgemaakt van het Vrouwencabaret van Natascha Emanuels en zong ze bij diverse jazz-/bluescombo’s. In 2007 zong ze regelmatig op repetities van de band The Flying Tigers, de groep waarmee ze haar muzikale carrière begon. In oktober 2011 trad Janna, onder de naam Yannah, op met The Flying Tigers tijdens het concert ter gelegenheid van het 50-jarig jubileum van deze band.

    Bron: Wikipedia

     

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *