Aankoop

Saar en Moos, inmiddels lekker op leeftijd, bezoeken elk jaar de vliegshow. Elk jaar staan ze zich te vergapen aan alle vliegtuigen en de show die zich in de lucht afspeelt. Elk jaar is het vaste prik: “Saar, ik zou zo graag een rondvlucht met een helicopter maken. Ik ben inmiddels 85 en ik denk dat ik er spijt van krijg als ik het niet doe”. “Ik weet het zegt Moos “, zegt Saar, “maar die rondvlucht kost een meier en ‘meier is een meier’.” De piloot van de helicopter hoort het gesprek en zegt tegen het bejaarde koppel: “Luitjes ik weet het goed gemaakt, ik neem jullie samen mee op de rondvlucht en als jullie allebei de hele vlucht de mond houden dan betaal je geen cent. Hoor ik echter één woord dan reken ik die € 100,=. Saar en Moos stemmen toe en nemen plaats in het open helicoptertje. De Piloot stijgt op en doet de rondvlucht en begint aan het eind zelfs halsbrekende toeren uit te halen maar het blijft doodstil achter hem! Tijdens de landing zegt de piloot in zijn headset: “Jeemig gasten, ik heb alles uit de kast gehaald om jullie aan het schreeuwen te krijgen maar eerlijk is eerlijk: “ik ben onder de indruk”. Moos zegt: “Om heel eerlijk te zijn had ik BIJNA iets gezegd toen Saar eruit viel maar je weet het hé: “een meier is een meier…….”

De passagiers van een vliegtuig zitten allemaal op hun plaats en wachten op de piloten om te vertrekken. Twee mannen komen uit de personeelscabine achterin en stappen traag naar de cockpit. Ze dragen een pilotenuniform en een donkere bril. De ene heeft een hond aan een leiband en de andere tikt met een witte stok voor zich uit op de vloer. Ze bereiken de cockpit zonder problemen en sluiten de deur achter zich. Verschillende passagiers lachen wat zenuwachtig naar elkaar, fronsen hun wenkbrauwen of doen alsof ze het een leuke grap vinden. Enkele seconden laten starten de motoren en begint het vliegtuig over de startbaan te rijden. Het toestel gaat steeds sneller en sneller maar het stijgt niet op. Door de venstertjes zien de passagiers dat het vliegtuig recht op een uitgestrekt meer afstevent aan het einde van de startbaan. Het vliegtuig raast nu op zeer hoge snelheid vooruit en verschillende passagiers beginnen te beseffen dat ze nooit zullen opstijgen en dus in het meer terecht zullen komen. Er wordt uit vele kelen luid gegild en net op dat moment trekt het vliegtuig keurig op en komt het zonder problemen van de grond. De passagiers komen stilaan tot bedaren en praten nog wat na over die angstaanjagende “grap”. Enkele minuten later is het incident vergeten. In de cockpit betast de piloot het dashboard, vindt de automatische piloot en zet hem in werking. “Weet je wat me soms bang maakt?”, vraagt hij. “Nee”, zegt de co-piloot. “Een dezer dagen beginnen ze te laat te gillen en dan gaan we er allemaal aan!!”

Kom je te laat op je werk, dan geef je een slecht voorbeeld. Kom je te vroeg, dan ben je een rondneuzer, of blij thuis weg te zijn.
Blijf je overwerken, dan ben je een uitslover. Ga je op tijd weg, dan heb je geen hart voor de zaak.
Pleeg je overleg, dan durf je zelf niet te beslissen. Doe je het niet, dan ben je eigenwijs.
Neem je iemand apart, dan schep je onderonsjes. Doe je het niet, dan ben je onpersoonlijk.
Ben je aardig, dan wil je de getapte man uithangen. Houd je afstand, dan heb je verbeelding.
Kom je met nieuwe ideeën, dan ben je een nieuwlichter. Maar als je ze niet hebt, dan gaat er niets van je uit.
Laat je anderen iets voor je doen, ben je een afschuiver. Pak je het zelf aan, dan ben je eigengereid.
Hou je je stipt aan de voorschriften, dan ben je lastig. Als je het niet doet, ben je een slappeling.
Heb je succes, dan heb je geluk gehad. Loopt het mis, dan weet iedereen het je te vertellen.
Als je er niet meer bent, Dan was je een geweldige kerel!

Een blondje besluit een aquarium te kopen.
Maar ze wil graag zoutwater-vissen.
Ze besluit naar zee te rijden ten om zout water te krijgen.
Op de pier van Scheveningen ontmoet ze een visser.
Ze spreekt hem aan en vraagt om zout water.
  Da's hier geen probleem zegt hij 
Wat kost een emmer vraagt ze.
  Vijf euro antwoordt hij.
Oke, doe me maar een emmer.
De man schept een emmer zeewater en ze betaalt hem vijf euro.
Thuis gekomen kiepert ze deze in het aquarium.
Ze stelt vast dat ze heel veel tekort komt en dat ze nog enkele
malen heen en weer zal moeten rijden.
Terug in Scheveningen zit daar nog steeds datzelfde vissertje.
Ze spreekt hem opnieuw aan.
Maar ondertussen was het eb geworden...
Tjongejonge, zegt ze, u hebt goed verkocht vandaag !