Piraat

Komt een piraat de kroeg binnen.  De cafébaas beziet hem en vraagt, wat is er met u gebeurd. Niks speciaal zegt de piraat, ik voel me goed. Kan wel zijn zegt de cafébaas, maar wat is da met u been??? Ach zegt de piraat , da was een zeeslag met een ander schip, ze schoten kanonkogels naar ons en ik ben geraakt en ja, mijn been kwijt. Ach zegt de cafébaas, ja maar en die haak aan u rechterarm?? Ja, zegt de piraat, dat was een sabelgevecht met de vijand en die sloeg mijn hand  eraf in 1 slag, daarom heb ik nu een haak rechts. Amai zegt de cafébaas, maar, en u oog dan? Das een ander verhaal zegt de piraat, ik sta op dek naar boven te kijken en der passeert een meeuw en die schijt in mijn oog. Da kan wel zijn zegt de cafébaas, maar daar kunt u toch niet uw oog niet van kwijtraken toch? . . .

Dat klopt zegt de piraat, maar ‘t was de eerste dag met die haak . . .

Similar Posts

  • De Helena’s Jubileumreis 2017

    Het is echt ongelofelijk hoeveel mensen de berichten via Facebook hebben bekeken en die best “jaloers” zijn, vanwege het feit dat ze niet zijn mee geweest. Talloze malen worden we aangesproken dat het eruitzag als een grote familie die ontzettend veel plezier hadden. En dat was ook zo. Ook mensen die minder goed ter been waren gingen met de stoel aan de rand van de dansvloer zitten om toch vooral niets te missen en ze deden mee zoveel ze konden. Wij kunnen gerust zeggen dat deze reis op eenzame hoogte staat voor iedereen die hier aan heeft meegedaan. Zelf het echtpaar Ter Beek (Roos en Tonnie), die toch wel wat gewend zijn, waren al vooraf naar Wildschonau afgereisd en ze zijn nog een paar dagen bij ons gebleven en vonden het geweldig. Dit is te zien aan hun reactie op deze site. Ook vele anderen hebben via deze site of via andere wegen hun dank aan ons uitgesproken, waar wij uiteraard enorm van groeien, maar we kunnen het niet vaak genoeg zeggen dat we zonder het enthousiasme van de medereizigers nooit zo’n mooie week hadden kunnen maken.

  • |

    Radi Ensemble

    Radi Ensemble is een smartlappenband uit het dorp Thorn in Limburg en werd in 1964 opgericht door de heren Dirks en Ramakers. De groepsnaam werd ontleend aan de combinatie van de eerste twee letters van hun achternaam.

    In begin waren het de muzikanten Huub Hennissen, Leo Ramakers, Herman de Vries en H. Bovend’Eert. in (1967)werd Jan van Doorn de vervanger van drummer H. Bovend’Eert. Omdat oprichter Piet Ramakers contact had met Johnny Hoes mocht de band een plaat opnemen op zijn platenlabel Telstar. De eerste single (een proefpersing) Sonja Addio! uit 1968 werd een groot succes. Van dit nummer werden meer dan 100.000 exemplaren verkocht. De groep ontving hiervoor een gouden plaat.

    Andere hits waren Huil maar niet kleine Eva, Juanita, Jij alleen, Magdalena en Ramona. Ook in Duitsland bracht men diverse platen uit, waarvan één onder de naam Die Caballeros.De plaat die ze in Duitsland uitbrachten onder Die Caballeros werd met dezelfde orkest band uitgebracht. Begin jaren zeventig daalde de populariteit van het Radi Ensemble en in 1976 ging de band uit elkaar. Oprichter Piet Ramakers overleed in 1990 op 69-jarige leeftijd.Herman Vries overleed op 5 Juli 2012 in Wessem. Lei Ramakers overleed op 28-02-2015 in Heel op 66 jarige leeftijd.

    Wilt u meer van deze band weten kijk dan op www.wikipedia/radi ensemble

    radi-ensemble-3a001

     

  • “het Hok”

    Deze week in de rubriek onze repetitie ruimte van het eerste uur “het Hok”.                             Dit “Hok” was een oud kippenhok dat omgebouwd was tot oefenruimte en staat in Mander bij het ouderhuis van onze organist Benny Lenferink. In de eerste 2 jaar van het bestaan van “de Helena’s”, waren we alle dagen met uitzondering van de Zondag daar te vinden om te oefenen. Hoe meer optredens hoe minder we repeteerden tot we uit kwamen op 1 x per week. De huidige bewoners Ria en Harrie lieten ons onlangs weten dat ze andere plannen met “het Hok” hadden en nodigden ons daarom uit om nog eenmaal een kijkje te nemen.

    Nadat “de Helena’s” waren gestopt met de repetities in “het Hok” hadden de kinderen van Ria en Harrie zich hierover ontfermt en hebben er een verblijf van gemaakt voor de jeugd. Helaas hebben we bijna geen foto’s van “het Hok” uit vroeger tijd maar 2 hebben we er toch nog. Op de eerste foto staan Frans Schulten (Links) en Benny Lenferink (Rechts) met daarachter de oude VW bus die we toen hadden en daarachter is nog net “het Hok” te zien.

    Op de 2de foto ziet u Roland Urban in “het Hok” die bezig is om het gips dat hij om de pols had bij te zagen omdat hij niet alle kleppen van de saxofoon kon bedienen. Na deze chirurgische ingreep kon hij blijven spelen.

    Hieronder ziet u foto’s die we tijdens ons laatste bezoek hebben gemaakt. Met de leden van de band en de eigenaren.

     

     

  • James Last

    Hans (James) Last werd geboren als jongste kind van een meteropnemer bij de Bremense gasmaatschappij. Vader Louis Last trad in zijn vrije tijd op als amateurmuzikant. Tijdens de Tweede Wereldoorlog volgde Last een muzikale opleiding aan de militaire academie van Bückeburg bij Hannover. Na de oorlog werd hij contrabassist en kwam hij met zijn broers Roberten Werner bij het nieuwe orkest van Radio Bremen. In 1950, 1951 en 1952 werd hij uitgeroepen tot beste jazzbassist van Duitsland. In 1955 verhuisde hij naar Hamburg waar hij als arrangeur/componist werkte voor grote orkesten, instrumentalisten en zangsterren. Ook trad hij er in het huwelijk met Waltraud Wiese, met wie hij een dochter en een zoon kreeg. In 1963 tekende hij een exclusiviteitscontract bij Polydor en in mei 1965 verscheen zijn eerste lp als James Last: “Non Stop Dancing 65”. Buiten zijn medeweten had de platenfirma zijn voornaam gewijzigd (al bracht Polydor in 1966 nog een lp uit onder de naam Hans Last: Ännchen von Tharau bittet zum Tanz). De Happy Party Sound van James Last was echter een feit en de succestrein was vertrokken. Last bracht 190 originele platen uit in elk mogelijk genre. Als componist schreef hij enkele honderden melodieën, waaronder evergreens en wereldhits als Games that Lovers play, The Lonely Shepherd (Der einsame Hirte, thema uit De Verlaten Mijn), Lingerin’ On, Happy Heart, When the Snow is on the Roses en Fool.

    Vanaf 1969 ging het James Last-orkest op stap, met wereldtournees en kleinere Europese rondreizen, maar telkens met uitverkochte zalen. De show groeide door de jaren uit tot een grootschalig spektakel. Last heeft meer dan 200 gouden en 17 platina platen in ontvangst kunnen nemen voor een verkoop van 80 miljoen albums in 150 landen.
    Na 42 jaar huwelijk verloor hij in december 1997 zijn vrouw Waltraud aan kanker. In juni 1999 hertrouwde hij met de 30 jaar jongere Christine Grundner uit München. Zij woonden afwisselend in West Palm Beach (Florida) en Hamburg. Last heeft twee kleinzoons via zijn dochter en een kleindochter en kleinzoon via zijn zoon.
    Last was, ondanks zijn hoge leeftijd, tot het laatst actief. In 2013 ging hij op tournee door Europa met “The Last Tour 2013 – Einmal noch”. Vanaf maart 2015 stond een tournee door Duitsland, Oostenrijk, Denemarken en het Verenigd Koninkrijk op het programma. Zijn laatste concert gaf hij op 26 april 2015 in Keulen. Op 9 Juni 2015 is hij overleden.

    Bron informatie: WikipediaJames Last

  • Dochter Jinte

    Deze week zijn Jorien en Herman Snijders-Altena de trotse ouders geworden van een dochter Jinte. Omdat Jorien diverse keren bij onze band heeft gezongen konden en wilden we dit natuurlijk niet ongemerkt voorbij laten gaan. Daarom zijn we vanmiddag even op bezoek geweest en hebben een overheerlijke krenten wegge, van het Bakhoes in Ootmarsum, meegebracht. Jorien en Herman van harte gefeliciteerd. 

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *