Celebration

Zondag 21-09-2008

Voor een zondag moesten we bijzonder vroeg uit de veren en daarom liep de wekker af om 5 uur in de morgen. Nadat we wakker waren en een koffie hadden genuttigd drong het tot mij door dat het nu echt weer ging gebeuren. In juni 2004 was de eerste zeer geslaagde reis van de Helena’s geweest naar het mooie Pitztal in Oostenrijk en nu kwam er dan een vervolg op doordat diverse mensen telkenmale hadden gevraagd wanneer het weer ging gebeuren. Nadat uiteindelijk alle Helena’s het er mee eens waren, was aan de Firma Ter Beek Reizen uit Tubbergen de opdracht gegeven om een nieuwe reis te organiseren. In een mum van tijd was de reis uitverkocht en daardoor gaan we vandaag met 84 personen op weg. Nadat er langs diverse opstap plaatsen in Twente  waren aangedaan konden we om 07.30 uur vertrokken worden uit Oldenzaal.

Gedurende de reis werden de mensen die nog niet eerder waren mee waren geweest alvast “opgewarmd” middels een film verslag van de reis in 2004. Het is jammer dat sommige personen die in de film voor kwamen er niet meer zijn maar toch was het goed om hun terug te zien. Tijdens een tussenstop haalden de Helena’s hun instrumenten te voorschijn en lieten van zich horen. De reis verliep zeer voorspoedig en na 3 tussen stops kwamen we om 19.40 uur aan in Jerzens. Om 8 uur kon iedereen aan tafel om daarna ieder zijns weegs te gaan. Omdat er in de bar van het Café gerookt mocht waren velen er later op de avond te vinden. Met de bediening van Erika was er niets te klagen en werd er menig consumptie gebruikt. Omdat velen van de lange rit erg moe waren bleef alleen de harde kern zitten. Uiteindelijk werd het licht uit gedaan en keerde de rust terug in Hotel Lammwirt in Jerzens.

 

Maandag 22-09-2008,

Na een goed ontbijt zijn we om 10 uur vertrokken voor een bezoek aan de Benni Raich Brucke in Arzl. Deze voetgangers hangbrug hangt op een hoogte van 90 mtr aan een stel staalkabels waardoor deze dus beweegt als je er overloopt. Vanaf deze brug springen veel  mensen beneden aan een stuk elastiek, ook wel bungeejumping genoemd. De gedachten hieraan deed bij velen de maag omdraaien.

Toen we hierna weer in de bussen stapten waren er twee dames die een beetje ontdaan uit bus 1 stapten. Zonder dat iemand iets hoefde te vragen vertelden ze dat ze in de verkeerde van Ter Beek bus waren gestapt. Dit was volgens hun ook niet zo verwonderlijk omdat de bussen ook allemaal dezelfde kleur hadden. Hierna gingen we richting het Kaunertal waar een bezoek werd gebracht aan de Kaunertal gletsjer op een hoogte van ca 3000 mtr. De laatste jaren is deze gletsjer behoorlijk korter geworden door de weersinvloeden. Door het opspuiten van kunst sneeuw ligt er nu toch sneeuw tot aan de parkeerplaats. Direct kwamen de kinderlijke gevoelens bij de busreizigers weer naar boven en begon men met een sneeuwbalgevecht waarbij Henk en Marjan de boventoon voerden. Na de inwendige mens in het restaurant

versterkt te hebben vertrokken we weer naar de lager gelegen gebieden. De boedoeling was dat we naar een speciaal wegrestaurant gingen maar daar zijn we nooit aangeland doordat  bus 1 last kreeg van rokende remmen. Een kampvuur van nat hout was er niks bij. Nadat onze chauffeur B. deze rokende bus aan de kant had gezet werd er een Z.D.I.W.T.D.K actie op touw gezet die zeer voorspoedig verliep. Deze laatste actie is heel nauw verwant met het B.H.V. gebeuren dat in ieder bedrijf of bus van toepassing is.

Z.D.I.W.T.D.K. betekend “ZORGEN DAT IEDEREEN WAT TE DRINKEN KRIJGT”.  Dit laatste verrichte wonderen want iedereen ging rustig met een drankje de bus uit en zochten een plaatsje op een parkeerplaats. Na een half uur waren de remmen weer zover afgekoeld dat we zonder risico verder konden afdalen naar onze standplaats in Jerzens.  Na een prima diner was het de beurt aan de Helena’s om een optreden te verzorgen. Bij de eerste klanken van de band was de dansvloer vol en dit is zo gebleven tot de laatste noot die gespeeld werd.

Later in de bar bleek dat Joop Grashof om 12 uur jarig was en werd er door de Helena’s unplugged nog een optreden verzorgd. Kort hierna kreeg de schrijver van dit verhaaltje een SMSje van zijn zus Sinie met de vraag of deze nog een borreltje kwam drinken op kamer 224. Uiteraard ging de schrijver daarop in en kwam in een kamer met 9 personen die al een (maar sommige ook meer) borrels gedronken hadden. Heel subtiel werd de schrijver van dit stuk, bij binnenkomst, duidelijk gemaakt dat de werkelijke uitnodiging te maken had met de 44^ste huwelijks dag van zijn zus Finie en zwager Henk. Dat hij de dag ervoor al een kaart had ondertekend voor dit bruidspaar was hem in het geheel ontgaan. Na enkele borrels (sterk spul) en na een optreden van Joop, als een gewonde aangeschoten kwartel, die kort daarvoor al anderen de stuipen op het lijf had gejaagd met zijn optreden als Sjeik Alikanderwatvan was het hoog tijd om dit verhaal te schrijven en om te gaan slapen……

 

Dinsdag 23-09-2008.

De dag begon met weer een goed ontbijt. Buiten was et druilerig en we zagen geen zon. De reis zou ons vandaag via de Reschenpass naar het plaatsje Reschen brengen in noord Italië. Deze plaats is rond 1950 opgeofferd voor een nieuw stuwmeer. De gehele plaats is door de regering opnieuw opgebouwd op een hoger gelegen plek. Het bijzondere is dat de toren van de oude kerk nog boven het water uitkomt. Naarmate we dichter bij ons doel kwamen klaarde het weer op en was de hemel weer stralend blauw. Bij aankomst om 11.00 uur werden onmiddellijk de muziekinstrumenten gepakt omdat we volgens afspraak om 11.15 uur door Radio Oost zouden worden gebeld voor een live verslag. Tijdens het telefoongesprek dat Frans Heerink met RTV Oost voerde speelden de andere bandleden op de achtergrond en ook alle medereizigers lieten van zich horen. Na dit, blijkbaar zeer goed ontvangen verslag stroomden de SMSjes vanuit Twente binnen op onze GSM’s van mensen die het gehoord hadden.

Hierna werd er op een terras een consumptie genuttigd en speelden de Helena’s weer en brachten opnieuw gezelligheid. Hierna was het tijd om door te reizen naar het belastingvrije dorpje Samnaun in Zwitserland. Hier kon men alles kopen tegen “wat de reclame zei” zeer voordelige prijzen. Wat er werkelijk goedkoper is, is de brandstof. Voor € 1,00 kan men daar nog een liter kopen. De andere producten zijn best nog wel prijzig tot zeer duur.

Vanuit Samnaun reden we terug naar Jerzens waar ons weer een heerlijke maaltijd werd voorgeschoteld. Vanaf 21.00 tot 23.30 uur hebben de Helena’s weer een dansavond verzorgd waarbij de voetjes weer van de vloer gingen en was het reuze gezellig. Na dit optreden zijn er sommigen nog afgedaald naar het voorcafé men doorging tot in de kleine uurtjes……….

 

Woensdag 24-09-2008

Om 09.30 uur vertrokken de bussen naar het Oetztal waar we een bezoek brachten aan de waterval van Umhausen. Dit is grootste waterval van Tirol naar men zegt.

Hierna reden we naar het plaatsje Vent aan het einde van het Oetztal. Net voordat de beklimming begint van de Timmelsjoch moet men de hoofdweg verlaten. Een rondrit vanuit het Oetztal over de Timmelsjoch en dan in Italië via Merano richting de Reschenpas waar we gisteren geweest zijn is ook zeer de moeite waard. Jammer genoeg is deze route verboden voor bussen omdat er aan de Italiaanse kant zeer smalle wegen zijn waarop de bus grote problemen zou ondervinden.

Dus wij naar Vent waar we een speciale toestemming kregen om met de bus verder te rijden als normaal het geval is. Voor de personen die bij ons waren, en die slecht ter been zijn, was dit een welkome verrassing omdat ze anders nooit op deze plek zouden zijn gekomen. Voor de bussen en de chauffeurs was dit laatste stuk wel zeer inspannend omdat de haarspeldbochten zeker niet voor dit soort gevaartes is gemaakt. Maar dankzij de vakmanschap van beide rijders zijn we goed overgekomen. In een restaurant werd door iedereen een drankje en/of een hapje genuttigd waarna diegene die goed ter been waren, op weg gingen om een wandeling te maken door een schitterend gebied. Vanaf dit restaurant moet men over een hangbrug die flink wiebelt en die door menige dames als “onmeunig” eng werd ervaren.

Terug aangekomen in het plaatsje Vent maakten de Helena’s weer hun opwachting en dit werd door de hotel eigenaar gewaardeerd in het feit dat de drank voor de muzikanten gratis waren. Hierna werd de rit aanvaard naar het Lamm in Jerzens voor het avondeten. Deze avond werd de muziek verzorgt door de hoteleigenaar en kok Walter Jenewein. Deze man is buiten zijn normale werkzaamheden een meer dan verdienstelijk muzikant die zijn gasten zeker kan vermaken. Omdat we morgen al om 08.30 uur in de bus moeten zitten en daarom vroeg uit bed moeten is het niet extreem laat geworden.

De chauffeur van bus 2, Marinjo Kautz, is een beer van een vent lang (204 cm) en breed waaraan je direct afleest dat hij iets speciaals met zijn lichaam doet. Bij navraag bleek deze reus mee te doen aan wedstrijden voor de sterkste man van Nederland. Volgens zijn verhaal behoord hij bij de beste 10 van Nederland maar was nu voor een periode van een jaar uitgeschakeld vanwege een schouderblessure. Toch liet hij ons enkele kunststukjes zien waarbij wij ons konden voorstellen hoe sterk hij was. Voor een bepaalde onderdeel was zijn record 430 kg tillen. Op een bijgevoede foto staan de beide chauffeurs naast elkaar en daarbij zie je duidelijk het verschil. Later zullen we nog een foto plaatsen waarbij onze organist Zoef als een veertje door Marinjo werd opgetild.

 

Donderdag 25-09-2008

Vandaag hadden we een relatief rustige dag. De afspraak was dat we om 8.30 uur zouden vertrekken naar Innsbruck. Deze stad heeft een mooi historisch centrum. De bedoeling was dat we door 2 Nederlands talige gidsen zouden worden begeleid maar vrij laat werd de organisatie bericht dat 1 gids ziek was en de andere de afspraak niet goed had vastgelegd en dus ook niet kwam. Met wat improvisatie is het toch gelukt en hebben we de belangrijkste plekken gezien. Ook had iedereen 3 uur de tijd om vrij te winkelen en hier werd dan ook dankbaar gebruik van gemaakt. Velen kwamen met souvenirs voor Oma, Opa, Vader Moeder, kinderen, kleinkinderen of een ander, voor hun,  belangrijk iemand terug. Ook de Helena’s hebben geshopt en kwamen allemaal terug met een Tiroler hoedje die ze willen gaan dragen bij de optredens. Op de terugweg gaf onze bus met chauffeur Bertus plotseling de geest en was niet meer op gang te krijgen. Toevallig reed er achter ons een wagen van de Oostenrijkse Rijkswaterstaat die onmisselijk op afstand achter ons ging staan met grote alarmlichten. Omdat we op een gevaarlijke plek stonden werden we door een bergingsvoertuig weggesleept en daar zijn we allemaal overgestapt in onze tweede bus die zijn gasten reeds hat weg gebracht naar het Hotel. Later bleek dat de brandstofleiding was geknapt. Dit euvel komt volgens de garage waar de bus is gerepareerd bijna nooit voor. Gezegd moet worden dat onze chauffeur Bertus perfect handelde en zeer rustig bleef en eigenlijk maar voor een ding oog had en dat was de veiligheid van de passagiers. Tijdens het laatste optreden zat de stemming er al snel weer goed in. Als klap op de vuurpijl werd de organist Benny (Zoef) rond 10 uur, door de bijna sterkste man van Nederland, ogenschijnlijk zonder moeite werd binnengedragen. Zoef had de dag ervoor een compleet Tiroler outfit gekocht en zag er gelikt uit. Jammer was het dat de zanger van de band deze avond niet goed in orde was door een verkoudheid en daardoor niet voluit kon zingen. Om precies 12 uur was een mede reiziger (Maria) jarig en uiteraard werd voor haar door de hele zaal gezongen.

Met een mooie dag in het vooruitzicht droop iedereen langzaam maar zeker af en werd het weer stil in het mooie Pitztal.

 

Vrijdag overdag 26-09-2008

Vandaag zijn we met de lijnbus naar de voet van de Hochzeiger gegaan. Hier zijn diegene die het durfden in de gondelbahn gestapt en zijn tot boven de vorstgrens uitgestapt. Hier lag zelfs al verse sneeuw. Vanuit dit kabelbaan station zijn we naar beneden gelopen naar de Stalder Hütte waar we werden ontvangen met een picknick die bestond uit een bord met allerlei soorten broodbeleg met bijbehorend brood. Uiteraard gaven de Helena’s weer een openlucht optreden met de gastmuzikanten Bertus en Walter. De morgen begon met laaghangende bewolking maar toen we op het terras aankwamen gingen de jassen en zelfs de truien uit omdat de zon er doorkwam. Diegene die niet konden wandelen zijn met kleine busjes naar boven gebracht en ook weer teruggehaald. Diegene die goed ter been waren zijn teruggelopen naar beneden. Zo was ook dit weer een geslaagde dag.

Omdat we Zaterdag al om 5 uur moesten opstaan ging bijna iedereen de koffers in pakken na het eten. Hierna werd er door de meeste reizigers in de bar nog een laatste en daarna een allerlaatste en een aller aller laatste drankje genuttigd alvorens ze naar bed gingen. Uiteraard waren er ook vanavond weer personen die  toch nog lang beleven zitten. Morgen op de terugweg zal blijken of deze mensen te herkennen zijn aan hun slaapgedrag in de bus.

Zaterdag 27-09-2008

Zoals gisteren al aangegeven in het verslag moesten we vandaag om 05.00 uur uit ons bed. Het ontbijt stond klaar om 06.00 uur en na afscheid genomen te hebben van de medewerkers van het Lamm zijn we om 07.00 uur vertrokken richting ons mooie Twente. Van alle kanten werd er te kennen gegeven dat men best nog wel langer wilden blijven maar de werkelijk was dat we vakkundig naar huis werden gebracht. Veel mensen lagen te slapen in de bus, maar of dit nou de personen waren die de vorige avond nog lang in bar hadden gezeten is niet duidelijk geworden. Op het einde van de rit kreeg de schrijver van dit stuk ook bijna de slaap te pakken en als dit gebeurt was dan was dit de eerste keer geweest dat hij in slaap was gevallen……..

Onderweg werd er nogmaals een groepsfoto gemaakt en bij aankomst in Twente stond er een heerlijk diner klaar bij Zalencentrum Ensink in Weerselo.

Bij het afscheid nemen werden vele adressen uitgewisseld en werd er gevraagd of en wanneer de HELENA’S weer zo’n reis organiseerden. Hierop kon begrijpelijker wijs geen antwoordt worden gegeven. Mocht dit gebeuren dan zal dit kenbaar worden gemaakt op de site van de HELENA’S of in de plaatselijke kranten.