Duitse les

Een ingenieur is al erg lang werkloos en besluit om een medische praktijk te openen. Hij hangt een bordje aan de deur met het volgende opschrift: “Voor 500 euro garandeer ik je ziekte te genezen. Als het mij niet lukt, krijg je 1.000 euro. Een gestudeerde dokter denkt zo gemakkelijk 1.000 euro te verdienen en bezoekt de zopas geopende praktijk. De dokter: “Ik heb mijn smaakzin verloren. ”Ingenieur: “Verpleegster, breng me het medicijn met het opschrift 22 en geef onze patiënt daar drie druppeltjes van. ”De verpleegster doet wat haar werd opgedragen. De arts: “Jakkes, dat is benzine!” De ingenieur: “Gefeliciteerd! Je hebt je smaakzin terug! Dat is dan 500 euro.” De arts is geërgerd, betaalt de 500 euro en verlaat de praktijk. Enkele dagen later komt hij terug. De arts: “Ik heb mijn geheugen verloren. Ik kan me niets meer herinneren.” De ingenieur: “Verpleegster, breng me het medicijn met het opschrift 22 en geef onze patiënt drie druppeltjes.” De arts: “22? Dat is toch benzine?” De ingenieur: “Gefeliciteerd! Je hebt je geheugen terug. Dat is dan 500 euro.” De arts betaalt ziedend van woede en verlaat de praktijk. Enkele dagen later komt hij terug, vastbesloten om zijn verloren geld terug te krijgen. De arts: “Ik heb mijn zicht verloren. Ik zie alleen nog maar wazige vormen.” De ingenieur: “Neen, daar heb ik geen geschikt medicijn voor. Je krijgt dus 1.000 euro.” Hij geeft hem twee briefjes van 5 euro. De arts: “Wacht eens even, dat is maar 10 euro.” De ingenieur: “Proficiat! Je kan terug zien. Dat is dan 500 euro.”

De directeur stapt de lawaaierige klas binnen.
Hij wil nu eindelijk die herrieschoppers eens straffen.
‘Geert, wat heb jij uitgespookt?’
‘Ik heb krijt naar het bord gegooid.’
‘Honderd strafregels! En jij Wim?’
‘Ik heb een punaise op de stoel van de meester gelegd.’
‘Wat?! Tweehonderd strafregels. En jij, Peter?’
‘Ik heb snippers door het raam gegooid.’
‘Oh nou…, dat valt wel mee; geen strafregels!’
Op dat ogenblik komt er een jongen binnen, vol blauwe plekken en schrammen.
‘En wat doe jij daar?’, vraagt de directeur boos, ‘Hoe heet jij?’
‘Swen Snippers, meneer.’

Politieagent: ‘wat heeft u gedronken?’

bestuurder: ‘schrijf maar op een krat bier; champagne kun je toch niet schrijven … ‘

Politieagent: ‘uw naam?’

bestuurder: ‘Zscherboinsky-Crzcypierzak’

Politieagent: ‘hoe schrijf je dat?’

bestuurder: ‘met een liggend streepje’

Komt een man boven bij de poort van de hemel. Petrus en Jezus staan op wacht en zeggen tegen de man:”Het is momenteel een beetje druk binnen, dus we hebben vandaag de nieuwe regel ingevoerd en dat houdt in dat je alleen naar binnen mag als je echt op een absolute klote dag gestorven bent. Zo niet, dan moet je helaas naar de ‘kelder’ bij Juri en El Diablo”. Dus die man zegt:”Nou dat moet geen probleem zijn, luister: Ik dacht vandaag halverwege mijn werkdag, laat ik m’n vrouw es verrassen en een middagje vrij nemen. Ik kom dus thuis en woon 2 hoog. Wat denk je?! Vind ik m’n vrouw poedeltje naakt op bed met de dekens nog stomend..! Ze kijkt me verschrikt aan en ik voel de bui al hangen natuurlijk. Dus ik zoek de hufter die zojuist nog bij m’n vrouw lag, he?! Overal gekeken, maar ik kon ‘m nergens vinden. Niet in de douche, keuken, slaapkamer, woonkamer… Nergens! Ik loop terug naar m’n vrouw en wilde haar bijna de laan uit sturen en toen ving ik in m’n ooghoeken iets op. Ik zag op de vensterbank 8 vingertopjes. Die hufter hing dus uit het raam, he?! We hebben nog van die ouderwetse schuiframen die omhoog open en dicht gaan. Ik ren er naartoe en woedend schreeuw ik “Ha!!” terwijl ik hard het raam herhaaldelijk op z’n vingertoppen laat vallen. Uiteindelijk valt die vent dus 2 verdiepingen naar beneden. Ik steek mijn hoofd uit het raam en kijk naar beneden, en wat denk je? Hij leeft nog!!! Dus ik ren gelijk naar de keuken, trek de koelkast los van de muur, sleep deze met veel moeite naar het raamkozijn en gooi dat ding boven op die gast. Ik dacht opgeruimd staat netjes, maar op dat moment kreeg ik een hartstilstand en nu sta ik hier..” Petrus en Jezus knikken tegelijk ja en openen de poort voor de beste man. De volgende man komt bij de poorten van de hemel en aan hem wordt hetzelfde verhaal verteld over de toegangsregel. Vervolgens antwoord de man: “Een klote dag? een klote dag? Ik ben verdomme gewoon aan het werk en ik word vermoord door een idioot! Luister, ik ben glazenwasser en net zoals altijd sta ik op een ladder, klaar om te beginnen op de derde verdieping van zo’n grachtenpandje. Omdat mijn spons dus droog was waaide dat ding een stukje buiten mijn bereik. Nou probeerde ik dus dat ding te pakken door iets verder naar links te reiken dan verantwoord. Ik donderde uiteindelijk toch naar beneden, maar godzijdank kon ik me nog net vastpakken aan zo’n vensterbankje op de tweede verdieping.. Ik dankte op dat moment God op m’n knieën echt waar. Wat denk je?! KOMT ER ZO’N GESTOORDE UIT HET RAAM ZETTEN EN DIE RAMT 5, 6, 7 KEER DAT RAAM OP M’N FIKKEN!!!.. Uiteindelijk hield ik het niet meer en viel ik naar beneden. Dat overleefde ik, gelukkig. Blijkbaar had ik twee engeltjes op m’n schouder zitten. Ik kom langzaam weer een beetje bij en heb veel pijn. Ik kijk om hoog en… KOMT ER EEN KOELKAST OP ME AF VAN BOVEN!! En toen was ik hier..” Ook deze beste man lieten Petrus en Jezus maar naar binnen, want dit was wel heel klote. Vervolgens komt de derde man bij de poort en hij vertelt over zijn dag: “Wat mij nou gebeurde net…. Zit ik in een koelkast…..”

Een vrouw komt met haar veertien kinderen bij de pastoor op bezoek. De kleinste van twee jaar oud loopt naar de pastoor.
De pastoor: En jongen hoe heet jij?” Jongetje: “Jantje.”
De volgende komt binnen.
Pastoor: “En jongen hoe heet jij?” Jongetje: “Jantje.”
Pastoor: “Ah, heet jij ook jantje?”
De oudste komt binnen (14 jaar). 
Pastoor: “En hoe heet jij jongen?” Jongen: “Jantje.”
Pastoor tegen moeder: “Heten al jouw zoontjes misschien Jantje?”
Moeder: “Ja, dat is heel gemakkelijk, als ik roep: ‘Jantje opstaan’ staan ze allemaal op, 
als ik roep: ‘Jantje eten,’ komen ze allemaal eten, 
als ik roep: ‘Jantje slapen,’ dan gaan ze allemaal slapen.”
Pastoor: “En als je maar één iemand nodig hebt, hoe doe je dat dan?”
Moeder: “Dan roep ik gewoon hun familienaam.”