Een Brit

De zoon van een beroemde profvoetballer komt thuis van school met zijn eindrapport.
“En? is het gelukt?” vraagt de vader nieuwsgierig.
“Ja hoor”, zegt de zoon, “mijn contract voor groep 6 is met een jaar verlengd!”

In de klas vraagt de juf.

Wie kent er hier al de tafels .

En Jantje is de enige die zijn hand opsteekt.

De juf zegt. Zegt ze eens.

En Jantje begint.

Salontafel, keukentafel, terrastafel, behangtafel, lounge tafel, behandel tafel ………….

Kom je te laat op je werk, dan geef je een slecht voorbeeld. Kom je te vroeg, dan ben je een rondneuzer, of blij thuis weg te zijn.
Blijf je overwerken, dan ben je een uitslover. Ga je op tijd weg, dan heb je geen hart voor de zaak.
Pleeg je overleg, dan durf je zelf niet te beslissen. Doe je het niet, dan ben je eigenwijs.
Neem je iemand apart, dan schep je onderonsjes. Doe je het niet, dan ben je onpersoonlijk.
Ben je aardig, dan wil je de getapte man uithangen. Houd je afstand, dan heb je verbeelding.
Kom je met nieuwe ideeën, dan ben je een nieuwlichter. Maar als je ze niet hebt, dan gaat er niets van je uit.
Laat je anderen iets voor je doen, ben je een afschuiver. Pak je het zelf aan, dan ben je eigengereid.
Hou je je stipt aan de voorschriften, dan ben je lastig. Als je het niet doet, ben je een slappeling.
Heb je succes, dan heb je geluk gehad. Loopt het mis, dan weet iedereen het je te vertellen.
Als je er niet meer bent, Dan was je een geweldige kerel!

Jantje vraagt aan zijn vader: Wat is het verschil tussen een juf en een wasmachine?

Toen zijn vader aangaf da hij het niet wist zei Jantje:

Een wasmachine werkt op elektriciteit en een juf werkt op mijn zenuwen