TWEE TOERISTEN

In een rechtbank in een kleine provinciestad had de openbare klager een oude dame als getuige opgeroepen. Hij vraagt haar: “Mevrouw Heinrich, kent u mij?”

Ze antwoordt: “Uiteraard! Ik ken u al van kleins af aan. En eerlijk gezegd, was u toen al een totale ramp. U hebt gelogen, mensen gemanipuleerd en uw vrouw bedrogen. U denkt dat u heel wat bent, maar eigenlijk bent u een complete nul. Ja, ik ken u.”

De aanklager is sprakeloos. Uit verlegenheid wijst hij met de vinger door de zaal en vraagt: “Mevrouw Heinrich, kent u de advocaat van de verdediging?”

Ze zegt: “Maar natuurlijk. Ik ken Meester Friedmeier al van toen hij nog een peuter was. Hij is vals, vooringenomen en heeft een alcoholprobleem. Hij kan geen normale relatie met mensen opbouwen en zijn kantoor ruikt muf. Niet te vergeten dat hij zijn vrouw driemaal bedrogen heeft. Een daarvan was overigens uw vrouw. Oh ja, ook hem ken ik.”

De advocaat van de verdediging zakt in de grond van schaamte. De rechter roept beide heren bij zich en fluistert: “Als iemand van jullie idioten op het idee komt om te vragen of ze mij kent, kom  je hier 10 jaar niet meer binnen!

Een alleenwonende man verloor zijn huissleutel. Hij belde zijn ouders die in een klein dorpje in het hoge noorden woonden; zij zouden de reservesleutel opsturen.
De man trok zo lang bij een vriend in. De volgende dag liep hij de postbode tegemoet, maar deze had niets bij zich.
De man mopperde: Ach ja, de post in dat boerengat werkt natuurlijk niet zo vlug, en ging weer voor een nacht naar zijn vriend. De volgende morgen reed hij weer naar zijn huis om de post op te vangen, maar was net iets te laat.
De postbode kwam net de tuin uit en zei: Ik heb de brief in de bus gegooid hoor!’

ik ging naar beneden, naar de achterdeur om het licht in het schuurtje uit te doen, toen ik zag dat er een paar kerels onze spullen aan het jatten waren. Gauw belde ️ik 112, en zei: “Er lopen dieven in mijn achtertuin, en die stelen mijn spullen”. De politie vroeg: “Zijn ze ook IN uw huis”? , en Ik zei : “Nee”. Toen zei de agente ‍: “Doe de deur goed op slot , dan komen we als we tijd hebben even langs, want alle politieauto’s zijn op dit moment ergens anders bezig”. Ik zei: “OK”, hing op en ik telde tot honderd. Toen belde ️ik weer 112. Ik zei, ik belde zojuist ️ook al dat er dieven in de tuin liepen. Nou, U hoeft zich niet meer te haasten . Ik heb ze zojuist allemaal neergeschoten”. En ik hing de telefoon weer op. Binnen vijf minuten kwamen er 4 politiewagens en een ambulance aangescheurd. Een helikopter  in de lucht, de hondenbrigade‍, een forensisch team, enz. De politieagenten‍ rekenden de inbrekers in op heterdaad. Een agent kwam naar mij en zei: “Ik dacht dat U ze had neergeschoten ?”Ik zei: “Ik dacht dat jullie geen auto’s ter beschikking hadden”?

Een militair wordt wegens straf, hij wedde te veel, overgeplaatst. Op zijn nieuwe kazerne meldt hij zich eerst bij zijn nieuwe commandant, die al op de hoogte was gesteld van de wed lust van de nieuwkomer. De commandant vraagt tijdens het eerste gesprek waarom hij zoveel wedde. “Gewoon, voor de lol”, zegt de militair. “Ik wed met u voor honderd euro dat u een moedervlek op uw linker bil hebt.” De commandant wist heel zeker van niet en neemt gelijk de uitdaging aan. Hij staat op, laat zijn broek zakken, en inderdaad, geen vlekje te zien. De militair, eerlijk als hij is, geeft hem direct honderd euro. Even later gaat de telefoon van de commandant. Het is de vorige commandant van de militair. Hij wilde weten of hij er al was. Glunderend vertelt de commandant dat de nieuwe militair er al is, en dat hij er zelfs al honderd euro aan heeft verdiend. Het is even stil aan de andere kant van de lijn…

“Je hebt toch niet toevallig je broek laten zakken he?! Want hij heeft met ons gewed voor duizend euro dat hij je binnen vijf minuten in je blootje zou zetten!!”

• Fons ligt languit op de zetel met een blikje Jupiler in de hand naar de voetbal te kijken.
  Zijn vrouw komt woedend de living in , zet de poetsemmer krachtig op de grond en gooit de borstel en de dweil woedend in een hoek en roept tegen Fons: Potverdomme , gij ligt daar maar te zuipen en naar de T. V. te kijken en ik heb vandaag al de kamers boven gepoetst , de vensters gewassen ,de afwas gedaan het avondeten al voorbereid en was nog juist bezig met de veranda nog op te wassen…..
  ik voel mij echt ASSEPOESTER hier !
  Fons kijkt lachend naar zijn vrouwke en zegt :- ziet ge wel he schatteke , ik heb u gezegd toen we trouwde dat ons leven een SPROOKJE zou worden !

In de klas vraagt de juf.

Wie kent er hier al de tafels .

En Jantje is de enige die zijn hand opsteekt.

De juf zegt. Zegt ze eens.

En Jantje begint.

Salontafel, keukentafel, terrastafel, behangtafel, lounge tafel, behandel tafel ………….