Deze week is het alweer 3 jaar geleden dat we samen met 100 fans in 2 bussen vertrokken zijn naar het mooie Wild Schönau in Tirol. Wat was het een geweldige reis en wat hadden we veel plezier. Nu heeft de band al sinds maart niet meer gerepeteerd vanwege de Corona crisis maar zo gauw het kan beginnen we weer. In de audio speler draaien we deze week het nummer “Eins, zwei oder Drei-tausend Jahre” van de Zillertaler Haderlumpen waar we in Oostenrijk veel succes mee hadden.
Afgelopen week kregen wij van Jos Jambor onderstaande foto van de band The Blue Stars uit Losser. Mochten er meer mensen zijn die foto’s van band beschikbaar willen stellen dan horen we dat uiteraard graag op dehelenas@gmail.com. Nadat we de foto’s hebben ingescand krijgt u de foto’s zelf altijd terug.
Het is al meer dan een jaar geleden dat de band “The Spitfires” ermee zijn gestopt. Daarom deze week een foto van deze formatie uit vervlogen tijden.
We’re Smoking op de voorgrond deze week. We weten de voornamen maar hun achternaam en plaats waar ze vandaan komen weten we helaas niet. Informatie is altijd welkom.
Uit Denekamp kwam de band “The Black Beats”. Volgens informatie zou deze foto gemaakt zijn in 1965. Wie de muzikanten waren weten we helaas niet maar Huize Singraven is op de achtergrond duidelijk te herkennen. Voor meer informatie houden wij ons gaarne aangeboden.
Ben Steneker de country zanger van Nederland (geb. te Heeg op 10 februari 1935)
Het zal 1969 of 1970 geweest zijn toen wij met “de Helena’s” speelden op de jaarlijkse Kermis te Vasse. De kermis was opgebouwd bij het voetbalveld en het begon al gezellig druk te worden toen ik op het podium stond en richting de ingang keek. Op de achtergrond bij de ingang kon ik nog een stuk van de Zweefmolen zien en in eerste instantie dacht ik dat ik dronken was, terwijl ik in die tijd nooit een druppel alcohol aanraakte, omdat de Zweefmolen rare bewegingen ging maken en even later op zijn kant viel. Bij het ongeval zijn volgens mij 2 jongens gewond geraakt die later weer volledig hersteld zijn. Uiteraard daalde de stemming, door dit voorval, tot een dieptepunt. Rond een uur of negen kwam een man bij mij staan en vroeg of hij op het podium mocht zingen en daarbij mijn gitaar mocht gebruiken. Ik kende hem niet en dacht laat hem maar doen want slechter kan het vanavond in ieder geval niet meer worden. Hij ging op het podium staan en begon te zingen en toen herkende ik zijn stemgeluid en wist meteen dat het Ben Steneker was. Hij zong een vijftal nummers en kreeg van het aanwezige publiek een daverend applaus. Elke keer als ik de naam Ben Steneker hoor denk ik direct terug aan de kermis in Vasse en aan de mooie liedjes die hij gezongen heeft.
