Het is alweer 3 jaar geleden dat we in 2017 een reis hebben gemaakt naar het mooie Wildschönau in Oostenrijk. Tijdens die reis werd gevierd dat de Helena’s 50 jaar bestonden. Door de meereizende fans werd er een heuse boog met roosjes gemaakt waar wij als band natuurlijk best trots en dankbaar voor waren.
De Halco’s uit de kop van Overijssel vandaag op onze site. Misschien zijn er lezers die ons iets meer van dit trio kan vertellen, dan horen we dat uiteraard graag.
Deze week een foto van The Rythm Four van de jaren 60 van de vorige eeuw. Deze band heet voorheen Kwintet van Riet en nadat deze band is gestopt is Toon van de Burgt en Leo van Stoffelen begonnen met de Migra’s. De band naam de Migra’s is een samenvoeging van de plaatsnamen Mill en Grave.
Deze week kregen we via Jos Jambor al heel snel de informatie dat Appie Koop overleden was. Daarom zetten we onderstaand bericht opnieuw op onze site ter nagedachtenis aan hem. De plaat die u hierbij hoort is door Appie zelf gemaakt en ingezongen.
De foto is van “The Wicone’s” uit Oldenzaal uit de zestiger jaren. De samenstelling van de band was als volgt vlnr: Herman Welberg, Saxofonist en Basgitarist; Jos Hilgenberg, Drum; Albert (Appie) Koop, Orgel, Accordeon en Zang en Wim Postma, Zang, Klarinet en Sax;
Een foto genomen tijdens onze laatste reis naar Tirol in Oostenrijk samen met 100 fans in 2017. Deze foto is genomen tijdens een pauze aan de Achesee waar de Helena’s de instrumenten pakten en muziek gingen maken en waar de medereizigers spontaan met een polonaise begonnen. Ook is vandaag voor deze foto gekozen omdat morgen onze drummer 70 jaar zou zijn geworden. Ook al is hij niet meer in ons midden, we zullen vaak aan hem denken en speciaal op 22 februari en op hem proosten. Kuper Proost!
Wilhelmus Jacobus (Willem) Duyn (Haarlem, 31 maart 1937 – Emmen, 4 december 2004) was een Nederlandse zanger die furore maakte als Big Mouth van het duo Mouth & MacNeal. Hij viel op door zijn forse bouw en forse beharing (hoofdhaar en baard).
In de jaren zestig was hij o.a. zanger bij de “Whiskers” en maakte hij deel uit van de tweede bezetting van de Jay-Jays, met o.a. Cees Kranenburg jr.. (drums), Hans Jansen (orgel) en Kees Vennick(sax). Zij waren de opvolgers van de Shadowband en The Jumping Jewels, de begeleidingsband van Johnny Lion. Willem Duyn was daarna ook een bekende diskjockey in een discotheek in Den Helder.
In 1971 vormde de voormalige constructiebankwerker een popduo met Maggie MacNeal. In 1972 scoorden zij een internationale hit met het door producer Hans van Hemert geschreven How do you do Het liedje bereikte in de zomer van 1972 zelfs de top 10 van de Amerikaanse hitparade. In 1974 vertegenwoordigden ze Nederland op het Eurovisiesongfestival met het lied Ik zie een ster, waarmee ze de derde plaats behaalden. In eigen land hadden ze hiermee eveneens succes en stonden ze veertien weken in de hitparade.
In datzelfde jaar werd het duo ontbonden en trad Duyn verder op met Little Eve (Ingrid Kup), met wie hij ook trouwde. Vanaf 1978 trad hij solo op als Big Mouth, later onder zijn eigen naam. In 1979 behaalde hij een hit met het autobiografische lied Willem, een cover van Darling. Willem kreeg in 1982 een vervolg met het eveneens autobiografische lied Wat een rare man. Duyn nam in 1992 tijdelijk de plaats in van Bennie Jolink, zanger van de band Normaal, toen deze zwaargewond raakte. In september van dat jaar scoorde hij met Normaal nog een bescheiden hit met “Woenderbar”. Hoewel Duyn nog vele (solo)singles uitbracht, bereikte hij nooit meer het succes dat hij boekte met Mouth & MacNeal.
Duyn was jarenlang woonachtig in Almelo en Wierden, en woonde later in het Drentse plaatsje Roswinkel. Hij kreeg op 67-jarige leeftijd thuis een hartstilstand en overleed onderweg naar een ziekenhuis. Duyn is twee keer getrouwd geweest en had zes kinderen,
Op 21 maart 2012 verscheen over Mouth & MacNeal de biografie “Duo tegen wil en dank”, geschreven door de voormalige fanclubvoorzitter Roel Smit.
Bovenstaande gegevens komen van Wikipedia.
Vanaf Maart 2020 tot Oktober 2020 hebben we slechts 4 maal kunnen repeteren i.v.m. de Corona. In Oktober kregen we te horen dat onze drummer Frans Heerink ernstig ziek was. Op 8 november 2020 hebben we op verzoek van Frans Heerink nog één keer samen gespeeld en op 23 november is hij overleden. Sinds die tijd hebben we nog niet weer gerepeteerd en daarmee willen we nu weer beginnen.
Vorige week deelde onze saxofonist Roland Urban mee dat hij stopt met muziek maken omdat zijn fysieke toestand hem dat onmogelijk maakt. Uiteraard vinden wij het ontzettend jammer maar begrijpen het volledig en wij danken hem voor de 50 jaar dat hij bij de Helena’s heeft gespeeld. Wij zullen hem ontzettend missen maar we weten zeker dat hij nog regelmatig bij de repetities zijn gezicht zal laten zien.
Uit bovenstaande valt al op te maken dat de Helena’s doorgaan met muziek maken en daarmee voldoen we aan de wens, die Frans Heerink ons heeft gevraagd, om toch alsjeblieft door te gaan.
Uiteraard weten wij dat we nog vele hobbels moeten overwinnen en we zullen beide mannen ontzettend missen maar wij vinden een weg om onze muzikale hobby te blijven uitoefenen en daarmee blijven de Helena’s bestaan.
