The Bianco’s
Een hele tijd geleden kregen we deze kaart van The Bianco’s. Helaas kunnen we niets van deze band vertellen. Dus mocht u iets weten dan horen wij dat heel graag.
Een hele tijd geleden kregen we deze kaart van The Bianco’s. Helaas kunnen we niets van deze band vertellen. Dus mocht u iets weten dan horen wij dat heel graag.

De band Albatros uit Enschede en Hengelo was een zeer gerenommeerde band die menig feest prima verzorgd heeft. Zover wij weten hebben onderstaande muzikanten in de band gespeeld. Mochten wij toch nog namen vergeten zijn dan horen we dat uiteraard graag op dehelenas@gmail.com
| Albatros | Enschede | Marinus Hauer | |
| Eli van Tongeren | |||
| Dennis van Tongeren | |||
| Otto Chentiago | Bas | ||
| Willem Kapper | drummer | ||
| Marietta | Zangeres | ||
| Ruud | Gitarist |

Een volledig onbekende band deze week op de site. mocht u iets weten dan horen we dat heel graag.


The Everly Brothers, bestaande uit de broers Isaac Donald (Don) Everly (1937) en Philip (Phil) Everly (1939–2014), vormden een Amerikaans zangduo, dat zijn grootste succes kende in de jaren vijftig en zestig van de twintigste eeuw. Ze werden behalve door rock-‘n-roll ook beïnvloed door popmuziek en country. The Everly Brothers zijn vooral bekend geworden door de harmonieuze zangpartijen.
De twee zijn de kinderen van twee countrymuzikanten die hun kinderen al vroeg in contact brachten met de muziek. De gehele familie trad vanaf het midden van de jaren 40 op in een radioprogramma. In het midden van de jaren vijftig trokken de broers naar Nashville, waar ze onder Chet Atkins hun eerste single opnamen, die echter flopte.
De twee werden gecontracteerd door het Cadence Records-label. De tweede single en de eerste single voor het label, Bye Bye Love, werd een enorme hit in 1957. Met behulp van producer Archie Bleyer en de liedjesschrijvers Boudleaux en Felice Bryant volgden nog meer hits, waaronder Wake Up Little Susie, Claudette (geschreven door Roy Orbison), Bird Dog, (Till) I kissed you en All I Have to Do Is Dream.
In 1960 tekenden de broers voor het jonge Warner Bros. Records. De eerste hit voor Warner was Cathy’s Clown. Meerdere hits volgden, waaronder Lucille, Ebony Eyes en Crying in the Rain. Vanaf 1962 was de piek van commercieel succes voorbij, alhoewel de broers op artistiek gebied alleen maar vooruitgingen. Ze namen in 1966 een album op met the Hollies, Two Yanks in England. Roots uit 1968 is een klassieker, die van grote invloed was op de countryrock.
Overlijden van Phil Everly
Phil Everly overleed op 3 januari 2014 op 74-jarige leeftijd aan de gevolgen van complicaties door emfyseem en bronchitis.
Meer info kunt u vinden op www.wikipwdia.nl

De vorige week hebben we geschreven over Cliff Richard en daarom zijn deze week the Shadows aan de beurt.
The Shadows is een instrumentale muziekgroep, actief vanaf de jaren 50 van de 20e eeuw tot het begin van de 21e eeuw. Als band legden ze de basis voor de klassieke bandbezetting, bestaande uit een sologitaar, een slaggitaar, een basgitaar en drums.
In 1958 trokken de zestien jaar oude Hank B. Marvin en Bruce Welch van Newcastle naar Londen om aan een muziekwedstrijd deel te nemen.
De manager van Cliff Richard ontdekte hen in de Two I’s Coffee Bar, destijds het mekka van de Londense muziekscene, en bood hun een contract aan om Cliff, die intussen met de hit Move it uit 1958 in Engeland bekendheid kreeg, te begeleiden. Later sloten Jet Harris (basgitarist) en Tony Meehan (drummer) zich bij hen aan. Ze vormden een band onder de naam The Drifters en brachten snel een single uit, met daarop twee vocale nummers: Feelin’ Fine en Don’t be a Fool with Love.
Toen de Amerikaanse groep The Drifters zich verzette tegen het gebruik van hun naam in de Verenigde Staten, veranderden zij die in The Shadows.
Toen Jerry Lordan hen een melodie aanbood kwam hun carrière pas echt van de grond. Apache stond in Engeland gedurende vijf weken op de eerste plaats en werd een wereldhit, behalve in de Verenigde Staten, waar men de groep te saai vond maar een coverversie wel scoorde. Kon-Tiki, Wonderful Land, Dance On en Foot Tapper waren de vier volgende nummer 1-hits in Engeland. Behalve de vier Shadows, moet ook zeker Norrie Paramor genoemd worden. Paramor was een dirigent, songwriter en een arrangeur die zijn invloed deed gelden op bijvoorbeeld het nummer “Wonderful Land”. Veel later trok de band Cliff Hall aan, die op synthesizer de orkestpartijen voor zijn rekening nam.
In september 1961 werd drummer Tony Meehan vervangen door Brian Bennett. In april 1962 verliet Jet Harris de groep voor Brian Locking (overleden op 8 oktober 2020)[1]. Toen Locking in april 1963 voorrang gaf aan zijn religieuze werk, voegde een zeer getalenteerde basgitarist zich bij de groep: John Rostill. Deze zou tot 1969 deel uitmaken van The Shadows. Bruce Welch werd in 1969 tijdelijk vervangen door de toetsenist Alan Hawkshaw.
Jet Harris en Tony Meehan zouden nog zo’n vier jaar als duo optreden en zelfs twee Britse nummer 1-hits in The Shadows-stijl scoren. Meehan kwam in 2005 op 62-jarige leeftijd om het leven als gevolg van een val in huis; Harris overleed in 2011.
Rostill schreef enkele zeer succesvolle composities. Hij kon het succes ervan niet meer meemaken. Toen Welch hem in zijn studio opzocht bleek Rostill daar te zijn overleden door een overdosis aan barbituraten. Hij werd opgevolgd door Alan Jones, en later door Mark Griffiths.
The Shadows vertegenwoordigden het Verenigd Koninkrijk met Let Me Be the One op het 20e Eurovisiesongfestival, op 22 maart 1975 in Stockholm, Zweden. Van de 19 deelnemende landen won Nederland met het nummer Ding-a-dong uitgevoerd door Teach-In.
Na hun Engelse hit Ghost riders in the sky (1980) werd het allengs stiller aan het hitsinglefront. Wel verscheen er elk jaar een album, dat steeds zeer hoog in de hitlijsten terechtkwam. De groep bewerkte in die tijd bekende hits. Hank Marvin vertolkte die op zijn zo karakteristieke wijze. Alan Jones is op veel van die opnamen te horen op bas en voornoemde Cliff Hall op toetsen. Eind 1990/begin 1991 viel het doek definitief. Hank Marvin ging solo toeren en bracht solo-cd’s uit. Waarschijnlijk onder druk van de talloze fans en het naderend 45-jarig jubileum besloten de heren nog eenmaal als The Shadows een “final tour” te maken.
In 2004 gingen ze op tournee door het Verenigd Koninkrijk met een reeks van 37 concerten (The Final Tour) om op die manier een 45 jaar durende carrière af te sluiten. Wegens het grote succes kreeg de concertreeks een vervolg in 2005 met in totaal 27 optredens in Denemarken, Zweden, Noorwegen, Finland, IJsland, Nederland, Frankrijk, Duitsland, België en het Verenigd Koninkrijk. Hank Marvin woont sinds november 1986 in het Australische Perth en heeft daar een eigen studio, genaamd “Nivram Studios”. (‘Nivram’ is een anagram: de letters ‘Marvin’ omgekeerd gespeld.)
Naar aanleiding van het 50-jarige artiestenjubileum gingen Cliff Richard en The Shadows gezamenlijk een tournee maken door Europa, Australië, Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrika. Deze vond plaats van eind september 2009 tot een stuk in 2010.

De echte naam van Jodel Jerry, zanger en liedjesschrijver, was Ger van Geijlswijk ( geboren in Amsterdam, 1933). Hij vormde met Huub ten Berge uit Heerlen het duo De Jodel Jerry’s (aanvankelijk onder de naam Ger & Huub). Ook heeft hij een single opgenomen samen met Mary Lou (Louisa Bakkers). Ook is een tijdlang zanger in het Ensemble Frans Tiedtke geweest en was hij lid van het duo The Jerry’s. Maar het bekendste is hij toch geworden als Jodel Jerry.

