The Bianco’s

Wilhelmus Jacobus (Willem) Duyn (Haarlem, 31 maart 1937 – Emmen, 4 december 2004) was een Nederlandse zanger die furore maakte als Big Mouth van het duo Mouth & MacNeal. Hij viel op door zijn forse bouw en forse beharing (hoofdhaar en baard).

In de jaren zestig was hij o.a. zanger bij de “Whiskers” en maakte hij deel uit van de tweede bezetting van de Jay-Jays, met o.a. Cees Kranenburg jr.. (drums), Hans Jansen (orgel) en Kees Vennick(sax). Zij waren de opvolgers van de Shadowband en The Jumping Jewels, de begeleidingsband van Johnny Lion. Willem Duyn was daarna ook een bekende diskjockey in een discotheek in Den Helder.

In 1971 vormde de voormalige constructiebankwerker een popduo met Maggie MacNeal. In 1972 scoorden zij een internationale hit met het door producer Hans van Hemert geschreven How do you do Het liedje bereikte in de zomer van 1972 zelfs de top 10 van de Amerikaanse hitparade. In 1974 vertegenwoordigden ze Nederland op het Eurovisiesongfestival met het lied Ik zie een ster, waarmee ze de derde plaats behaalden. In eigen land hadden ze hiermee eveneens succes en stonden ze veertien weken in de hitparade.

In datzelfde jaar werd het duo ontbonden en trad Duyn verder op met Little Eve (Ingrid Kup), met wie hij ook trouwde. Vanaf 1978 trad hij solo op als Big Mouth, later onder zijn eigen naam. In 1979 behaalde hij een hit met het autobiografische lied Willem, een cover van Darling. Willem kreeg in 1982 een vervolg met het eveneens autobiografische lied Wat een rare man. Duyn nam in 1992 tijdelijk de plaats in van Bennie Jolink, zanger van de band Normaal, toen deze zwaargewond raakte. In september van dat jaar scoorde hij met Normaal nog een bescheiden hit met “Woenderbar”. Hoewel Duyn nog vele (solo)singles uitbracht, bereikte hij nooit meer het succes dat hij boekte met Mouth & MacNeal.

Duyn was jarenlang woonachtig in Almelo en Wierden, en woonde later in het Drentse plaatsje Roswinkel. Hij kreeg op 67-jarige leeftijd thuis een hartstilstand en overleed onderweg naar een ziekenhuis. Duyn is twee keer getrouwd geweest en had zes kinderen,

Op 21 maart 2012 verscheen over Mouth & MacNeal de biografie “Duo tegen wil en dank”, geschreven door de voormalige fanclubvoorzitter Roel Smit.

 Bovenstaande gegevens komen van Wikipedia.

Deze week kregen we bijgaande foto van Hans Westerik die vroeger bij de  Les Moustache speelde. Samen met onderstaande personen spelen ze nu samen in de Freddy Willemsband . Deze andere muzikanten speelden vroegen in bands als Yellowstone, Spurs, Alex Roseband en D.O.M. en ze komen uit de regio Hengelo – Borne – Delden – Wierden. Op de vraag welke muziek bij de foto moest worden gedraaid vertelde Hans “doe maar het nummer Seven Bridges Road van Ricochet dan weet iedereen welke stijl we ongeveer spelen”.

Weer is een jaar bijna ten einde en daarom wensen “de Helena’s” iedereen, die onze band en Site een warm hart toedragen,  een voorspoedig, gezond  en muzikaal 2013.

Bijna 4500 keer is onze Site afgelopen jaar bezocht en dat bewijst dat veel mensen plezier hebben aan deze site en voor ons is het een aanmoediging om door te gaan.

Bijgaande foto is gemaakt ter ere van het 40 jarig jubileum van “de Helena’s” in 2008.

Op de foto ziet u van links naar rechts Bennie Loman, Truus Bekke – Braakhuis, Frans Schulten, Frans Heerink, Bennie Lenferink en Ronald Urban.

Helaas is Truus in 2009 op te jonge leeftijd overleden. (zie ook de rubriek in Memoriam elders op deze pagina)

Jan & Zwaan is een Nederlands accordeon duo uit Vroomshoop in de Nederlandse provincie Overijssel. Het duo bestond oorspronkelijk uit Jan van de Beld, een stukadoor uit Zuidwolde (Dr.), en Zwaantje van de Beld-Pieters, een schoenenverkoopster uit Hollandscheveld.

Het duo treedt voor het eerst op in 1961, dan nog onder de naam “The Menghini’s”, een vernoeming naar de Italiaanse accordeonbouwer Menghini. In eerste instantie zijn het amateurs, maar eind jaren zestig wordt de muziek voor het duo beroepsmatig en treden de twee voornamelijk in Noord- en Oost-Nederland op.

In 1973 worden ze landelijk bekend als “Jan & Zwaantje” met het nummer “Veronica” uitgebracht naar aanleiding van het verdwijnen van de gelijknamige radiopiraat en het nummer stond 2 weken in de tipparade. In 1979 stond het nummer “Ik zoek een meisje” in de Top 40 met als hoogste plaats nummer 20. In 1980 ontvangt het duo een gouden LP voor hun album Jan & Zwaan, dat zestien weken in de Album Top 50 stond met als hoogste notering plaats 9. In 1981 stond het nummer “Het dorpsfeest” 3 weken in de Top 40 met als hoogste plaats nummer 36. Het was een Nederlandstalige bewerking van het Duitse nummer “Schwarzbraun ist die haselnuss”. Op de B-zijde stond het nummer “Zeg nog eenmaal”.

Daarna treden ze in het hele land op en daarnaast in andere landen in Europa voor Nederlandse toeristen. In die tijd worden ze op drums begeleid door vrachtwagenchauffeur Barteld Kok of Hilbert Kuyer. Op 15 april 2007 viert het duo hun 45-jarige artiestenjubileum.

Na een ziekbed overleed op 21 oktober 2010 Zwaan op 65-jarige leeftijd.

Bron: Wikipedia