The Bianco’s
Een hele tijd geleden kregen we deze kaart van The Bianco’s. Helaas kunnen we niets van deze band vertellen. Dus mocht u iets weten dan horen wij dat heel graag.
Een hele tijd geleden kregen we deze kaart van The Bianco’s. Helaas kunnen we niets van deze band vertellen. Dus mocht u iets weten dan horen wij dat heel graag.

Deze week een foto van de Holland Venetië Band op deze site. In 1975 stond deze band met het nummer Marietje in de Tipparade.

| Holland Venetië Band | Giethoorn | Gè | Scholten | Accordeon |
| Holland Venetië Band | Giethoorn | Andries | Raggers | Trompet |
| Holland Venetië Band | Giethoorn | Klaas | Keizer | Gitaar |
| Holland Venetië Band | Giethoorn | Marten | Mintjes | Drum |
Deze week het Colour Duo uit Wierden en Hengelo. Mocht u meer over dit duo kunnen vertellen dan horen we dat natuurlijk erg graag.

Johnny Lion, pseudoniem van John van Leeuwarden, (Den Haag, 4 juli 1941 – Breda, 31 januari 2019) was een Nederlands zanger en acteur. Lion was zanger van The Jumping Jewels en werd later als solozanger bekend met de hit Sophietje.
In 1959 formeerde hij met een aantal schoolvrienden de band Johnny & His Jewels, later omgedoopt in The Jumping Jewels. Deze groep, geformeerd naar het voorbeeld van de commerciële rocker Cliff Richard, scoorde in 1961 een nummer 1-hit met Wheels en had tot 1965 nog enkele successen in Nederland.
Solo
In dat jaar verliet Van Leeuwarden de groep om als Nederlandstalige solozanger door te gaan. Dit leverde hem meteen de grote hit Sophietje op, het Zweedse nummer Fröken Fräken van Thore Skogman, in het Nederlands vertaald door Gerrit den Braber en opgedragen aan zijn vriendin en zakenpartner Sophie van Kleef. Het jaar daarop scoorde hij met Tjingeling wederom een hit en opende hij met Van Kleef een kledingboetiek met de naam Sophie en Johnny. Deze bleef bestaan tot hun relatie in 1969 afgelopen was. Na Tjingeling wist hij geen echte hits meer te halen. Wel kreeg hij een vaste aanstelling voor een seizoen bij het Circus Boltini, samen met Rob de Nijs.
In latere jaren liet Lion zo nu en dan als zanger van zich horen, onder meer met de single Alleen in Dallas uit 1983, die doordat dj Jeroen van Inkel de plaat in het voorjaar van 1988 veelvuldig draaide in zijn ochtendshow Ook Goeiemorgen op de volle vrijdag van Veronica op Radio 3, een radiohit werd. De plaat bereikte vreemd genoeg niet de Nederlandse Top 40, maar bleef steken in de Tipparade waar de single 6 weken stond genoteerd. Wél bereikte de plaat de 42e positie van de Nationale Hitparade Top 100.
Het titellied van de film Brandende Liefde uit 1983 werd in datzelfde jaar veel gedraaid op Hilversum 1 en Hilversum 3. De plaat werd eveneens een radio hit maar bereikte de Nederlandse Top 40, Nationale Hitparade en de TROS Top 50 niet. Overigens noemde hij zich op deze singles John Lion.
Journalistiek
Van Leeuwarden bleef na zijn zangcarrière werken bij Circus Boltini, nu als perschef. Later schreef hij ook columns voor het weekblad Panorama en maakte hij in 1995 voor dat blad samen met Govert de Roos de serie In bed met Johnny Lion. Tevens heeft hij als journalist voor diverse tijdschriften en kranten gewerkt, en was hij onder andere tien jaar (2001-2011) hoofdredacteur van het SENA Performers Magazine.
Bron: Wikipedia

The Shuffles was een Nederlandse popgroep aan het einde van de jaren 1960 en het begin van de jaren 1970, met als frontman Albert West.
In 1963 trad de dan 14-jarige Albert Westelaken toe tot het Brabantse dansorkest The Shuffles, dat ontstond uit de schoolband van de Angelus Ulo en opgericht werd door bassist Hans van Liempt. De groep werd aangevuld met toetsenist Hans Sleutjes en gitarist Jos Janssens. Promotor Jan Vis ontdekte de groep en onder zijn leiding bracht de groep enkele singletjes uit. In 1969 verliet Jos Janssens de groep en hij werd vervangen door Henk van den Heuvel.
De groep werd het meest bekend met de hitsingle “Cha-La-La, I Need You”, waarmee ze in 1969-1970 negentien weken in de Nederlandse Top 40 stond en een gouden plaat verdiende. Wereldwijd werden er vijf miljoen singles van verkocht. Daarna boekte de groep nog enkele kleinere successen in de lage landen, vooral door de uitstraling van frontman Albert Westelaken. Die verliet in 1973 de groep om een solocarrière te beginnen onder de artiestennaam Albert West. Terwijl alle andere groepsleden hun eigen weg gingen, stelde gitarist Henk van den Heuvel een nieuwe groep samen onder de naam “New Shuffles”, maar die kende weinig succes en hield al snel op te bestaan.
Op zondag 22 augustus 1999 gaven The Shuffles op het Gildeplein te Rosmalen een reünie-concert.
Bron: Wikipedia

Jan & Kjeld is een Deens banjoduo dat populair was rond 1960. Het zong voornamelijk Duitstalige covers van bekende liedjes, maar is vooral bekend van de hit Banjo Boy.
Kjeld Wennick werd op 3 februari 1944 geboren in Gränna in Zweden en zijn broer Jan op 27 juli 1946 in Kopenhagen. Kjeld leerde al op jonge leeftijd banjo spelen en trad vanaf 1954 samen op met zijn vader Svend. Jan ging vaak met hen mee en leerde ook banjo spelen. In 1956 verving Jan zijn vader en werd het duo Jan & Kjeld gevormd. Bij optredens stond Jan altijd rechts, omdat hij linkshandig was (anders zouden de halzen van de banjo’s tegen elkaar stoten). Er was voor hem daarom een linkshandige banjo gemaakt. Jan & Kjeld namen deel aan talentenjachten en traden op voor radio en televisie, waardoor ze in korte tijd bekendheid verwierven in Denemarken en West-Duitsland. In die tijd namen Jan & Kjeld hun versie van het nummer Tom Dooley op, dat toen net populair was in de versie van het Kingston Trio. In 1959 kreeg het duo een platencontract bij Ariola. Pas met de Duitstalige opvolger Banjo Boy braken de tieners definitief door. Dat nummer haalde in Nederland de top 5 en werd in Duitsland een nummer 1-hit. Zelfs in Engeland en Amerika werden het bescheiden hitjes, wat bijzonder is voor Duitstalige nummers. (Bron Wikipedia)
