Viva-L’amour

Ronald Edwin Tober (Bussum, 21 april 1945) is een Nederlandse zanger.

Ronnie Tober werd in Bussum geboren, maar het gezin emigreerde toen hij drie jaar oud was naar de Verenigde Staten, en vestigde zich in Albany, de hoofdstad van de staat New York. Tober groeide daar op en ging daar naar de West Albany School en Colonie Central High School. Hij bleek over zangtalent te beschikken en trad op in twee musicals, in de rol van Tony in de musical The Boyfriend en als Billy Jester in Little Mary Sunshine. Op 29 september 1960, tijdens de campagne Kennedy versus Nixon, werd hem door senator Samuel Stratton van de staat New York gevraagd om voor senator John F. Kennedy te zingen. Tevens vroeg congreslid Dean Park Taylor aan Tober of hij voor Nixon wilde zingen op 30 september 1960. Hij zong voor beiden.

In 1963 bracht Tober een bezoek aan familie in Nederland. Deze bracht hem in contact met Willem Duys, die hem vervolgens uitnodigde om op te treden in zijn programma Voor de vuist weg, op 27 december. Hij zong er Up a lazy river en viel daarmee op. Hij besloot daarom in augustus 1964 voorgoed terug te keren naar Nederland. Hij tekende een platencontract met Phonogram/Philips en zijn eerste single Iedere avond kwam in februari 1965 in de hitparade. Hij kwam onder de hoede van René Sleeswijk van de Snip en Snap Revue.

In 1965 nam hij deel aan het nationale songfestival. Met het nummer Geweldig behaalde hij de tweede plaats. Hij moest Conny Vandenbos met ‘t Is genoeg echter voor laten gaan en zij ging naar het songfestival in Napels. In 1966 won hij de tweede prijs op het Songfestival van Knokke. Tober werd door Eric Krans, hoofd lichte muziek AVRO Radio, gevraagd om samen met Ann Burton naar het songfestival in Sopot te gaan. Hier ontving hij een eervolle eerste plaats met zijn vertolking van Showtime on Broadway. In 1968 deed hij mee aan het Eurovisiesongfestival in Londen en eindigde hij met het nummer Morgen op de zestiende plaats, een met Finland gedeelde laatste plaats. Het liedje werd ook geen hit, maar de Engelse versie getiteld Someday in de uitvoering van The Blue Diamonds wel.

Tober stond desalniettemin in zijn succesvolste jaren – de periode 1965-1975 – geregeld in de hitparade met nummers als Verboden vruchten, Arrivederci Ans, Rozen voor Sandra en Naar de kermis, een duet met Ciska Peters. Hij was ook regelmatig te gast in diverse radio- en tv-programma’s van o.a. Corry Brokken, Willy en Willeke Alberti; hij had eveneens jarenlang zijn eigen tv-show bij de KRO en de AVRO, waarin hij gasten ontving zoals Conny Vandenbos, Corrie van Gorp, Roger Whittaker e.v.a.

Op 25 januari 2012 was Tober te gast bij Ali B in het programma Ali B op Volle Toeren. Het nummer Er is niemand zoals jij, dat in dit programma ontstond, werd op single uitgebracht (met als B-kant Het zijn van die kleine dingen, een duet met Belinda Kinnaer) en haalde de Top 30. Naar aanleiding van het programma trad Tober met Ali B en Brownie Dutch op tijdens het culturele festival De Parade in Den Haag, Utrecht en Amsterdam.

Begin 2013, na de aankondiging van het aftreden van koningin Beatrix, bracht Tober samen met René Riva de single Dank U Majesteit uit als eerbetoon aan de koningin.

Op 5 mei 2015 was Tober een van de zeventig zeventigjarigen die het bevrijdingsconcert aan de Amstel, kwamen opluisteren.

In 2018 was Tober gastartiest tijdens de concerten van De Toppers in de Johan Cruijff ArenA.

Tober heeft meerdere malen deelgenomen aan de Nijmeegse Vierdaagse, onder andere met lopers van de Ronnie Tober Foundation. In de jaren dat hij deelnam verschenen ook verschillende Vierdaagse-singles: De Wandelexpress (2006), Loop met ons mee (2007), Wij lopen de vierdaagse (2008) en De 4-daagse is een feest (2010)

In 2000 was hij deelnemer aan het televisieprogramma Big Brother VIPS met Anneke Grönloh, Henk Schiffmacher, Maya Eksteen, Theodor Holman en Maxine.

Tober was betrokken bij verschillende Sinterklaasfilms van regisseur Martijn van Nellestijn. Hij speelde kleine rollen in de films Sinterklaas en het Geheim van het Grote Boek (2008) en Sinterklaas en het Pakjes Mysterie (2010), en zong de titelsong voor Sinterklaas en de Verdwenen Pakjesboot (2009). Dit nummer, getiteld Nederland, werd geschreven door Harold Verwoert, die de film de rol speelt van Piet Diego.

In 2012 nam Tober een tv-special op voor Omroep MAX ter gelegenheid van zijn vijftigjarige artiestenjubileum. In deze tv-show zingt Tober duetten met bevriende artiesten, waaronder Carel Kraayenhof, Anneke Grönloh, Jorge Castro, Ciska Peters, Dayén, de Belgische zanger Christoff, Willeke D’estell en Patrick van Bree. Deze show werd uitgezonden op 18 januari 2013.

Op 21 april 2020 werd Tober ter gelegenheid van zijn 75ste verjaardag benoemd tot Zanger des Vaderlands en gaf hij een speciaal optreden bij het televisieprogramma Tijd voor MAX van Omroep MAX.

In september 2021 was hij als verkoper te zien in Van onschatbare waarde. In 2023 was Tober te zien als secret singer in het televisieprogramma Secret Duets.

Verder werkte hij mee aan de popquiz van Rob Stenders, Stenders Late Vermaak, die in het eerste kwartaal van 2007 werd uitgezonden door Tien.

Onderscheidingen

Op 27 december 2003 werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Deze onderscheiding ontving hij tijdens zijn veertigjarig artiestenjubileum in theater Orpheus in Apeldoorn.

Op 27 december 2008 vierde Tober zijn 45-jarig artiestenjubileum in een uitverkocht theater Figi te Zeist. Vele bekende collega’s waren aanwezig, onder wie Anneke Grönloh, Ciska Peters en tv-kok en artiest Lonny. De presentatie was in handen van Vivian Boelen, Jacques d’Ancona en Eddy Becker. Tober ontving van de producent en regisseur van de kinderfilm Sinterklaas en het Geheim van het Grote Boek een cheque van 2500 euro voor de Ronnie Tober Foundation.

In december 2009 ontving Tober de Princess Hoffelijkheidsprijs 2009, die hem werd overhandigd door Mies Bouwman.

Op 2 september 2017 werd Tober tot ridder geslagen in de orde van het Gulden Vlies. De ceremonie vond plaats tijdens de opening van het Groot-Kapittel 2017 van het Internationaal Broederschap Het Gulden Vlies Brugge, door de Grootmeester Frederik Thomas in Huis ter Beurze van VBRO radio.

Bron: Wikipedia

 

De Paladijns 1968-1975:

François de Laat (orgel, accordeon, zang), Anita van Loon (gitaar, zang), Mariska van Loon (gitaar, zang), Ludo Verhulst (gitaar, basgitaar), Françis de Backer (drums), Jos Stuyts (trompet) sedert  1973

Het trio De Paladijn werd in 1964 opgericht door de zwagers François de Laat en Françis de Backer samen met Ludo Verhulst. François zag de naam Paladijn (een ridder die voor zijn idealen vocht) op een sigarendoosje staan. Ludo Verhulst en Françis de Backer hadden daarvoor bij de gitaargroep The Black Devils gespeeld. Ze traden ook op onder de naam The Paladins.

In 1966 kwam Anita van Loon, de latere echtgenote van Ludo Verhulst, als zangeres bij The Paladins. Haar zusje Mariska sloot zich in 1968 bij de band aan en ging men verder in de stijl van Corry & De Rekels als De Paladijns. Trompettist Jos Stuyts kwam in 1972 bij de groep. Ze werden een populaire amusementsgroep in de West-Brabantse grensstreek. Veel optredens vonden plaats in Zaal Verhoeven in Nispen.

In 1969 brachten ze in eigen beheer een loonpersing single uit op het Telstar label van Johnny Hoes. De oplage van 500 stuks was snel uitverkocht en Telstar besloot de groep een platencontract aan te bieden en de single Vaarwel, ik wil je nooit meer zien! / Hou jij van mij? zelf uit te brengen. Er volgden in de komende jaren nog een 5-tal singles en alle 12 nummers  werden ook nog eens op een LP uitgebracht.

In 1972 verschenen ze in het populaire TV programma ‘Op Losse Groeven” en brachten daar Hou jij van mij? Ze traden nog enkele malen op voor de Nederlandse TV.

In Zaal Geerts te Stampersgat vierden ze in oktober 1973 hun 10 jarig bestaan en gaven ze in 1975 ook hun laatste concert toen de groep werd ontbonden.

De Paladijns worden momenteel nog veel gedraaid door de zend Piraten en tijden de grote Piraten festijnen in het land.

Bron: Wikipedia

Riem en Ruud de Wolff kwamen in 1949 met hun ouders naar Nederland en zongen in hun tienerjaren op schoolfeesten in bandjes als The String Extase Boys en The Cool Cats. Het repertoire bestond voornamelijk uit covers van The Everly Brothers. In 1960 stond hun uitvoering van de song Ramona uit, dat in 1927 geschreven was, maandenlang in de hitlijsten, en ook in veel andere landen was het nummer een grote hit. Andere succesnummers uit die tijd waren onder andere Oh Carol en Little Ship.

Begin jaren zestig toerden de broers samen met Anneke Grönloh door Indonesië, terwijl in Nederland en andere Europese landen verschillende nummers de hitparade haalden. Voor Ramona ontvingen de broers een Edison uit handen van Wim Sonneveld, nadat er zeven miljoen exemplaren waren verkocht. Ook in de jaren zeventig brachten The Blue Diamonds diverse singles uit, maar het stormachtige succes van Ramona werd niet meer geëvenaard. Dat trof als eerste hun versie van Save the last dance for me.

Begin jaren tachtig namen zij in Indonesië diverse platen op in het Maleis, waarvan miljoenen exemplaren over de toonbank gingen.

Tot de dood van Ruud de Wolff in december 2000 bleven The Blue Diamonds platen maken en optreden. Echt grote successen bleven uit, maar de typische Blue Diamonds sound bleef populair.

(bovenstaande tekst is uit Wiklipedia gekopieerd waar nog meer te vinden is over deze jongens)

The Swallows uit Hengelo deze week in de schijnwerpers. Opgericht door de gebroeders Arnold en Ben Kamphuis en nog een familielid.  Later is de naam gewijzigd in Swallow Combo. De Gitarist in het midden is Herman Kroese die later vele jaren in The Klengola Stars heeft gespeeld