Van dit duo weten we alleen dat de zangeres vroeger veel met haar zus mooi tweestemmig zong in Geesteren en omstreken. Van de toetsenist Jae East kunnen wij helaas niets vertellen maar er zullen zeker bezoekers van deze site zijn die ons meer vertellen kunnen. Uw reactie horen wij graag.
Deze week “Het Maxium Combo” op herhaling met een foto uit de eind zestiger jaren. De samenstelling van links naar rechts; Basgitarist Fons Visser (of Fischer); Organist onbekend; Zanger saxofonist Albert de Jong en Drummer Jan Steinman. Weet u wat de naam van de basgitarist en/of de organist is, geef het dan s.v.p. door via de e-mail op helenas@ziggo.nl.
Christian Anders (15 januari 1945, Bruck an der Mur) is een Oostenrijks schlagerzanger en componist. Zijn echte naam is Antonio Augusto Schinzel-Tenicolo.
Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog weken zijn ouders uit naar Italië, het land van zijn vader en woonde er negen jaar op het eiland Sardinië. Toen hij tien jaar was verhuisde hij met zijn ouders naar Offenbach am Main in Duitsland. In 1968 kreeg hij een platencontract, maar het duurde nog een jaar vooraleer hij groot succes kende. Met Geh’ nicht vorbei had hij een grote hit in 1969. De plaat ging een miljoen keer over de toonbank en stond op 1 in de Duitse hitparade en bereikte plaats drie in de Zwitserse en Oostenrijkse en de 22ste in de Nederlandse. In 1971 richtte hij in Berlijn zijn eigen platenstudio op, Chranders Records. Hij stond vaak in de ZDF-Hitparade en de hitparade van Radio Luxemburg. Anders scoorde vele hits, maar hij kon na Geh’ nicht vorbei nog maar één keer de hoogste plaats in de hitparade wegkapen en dat was in 1972 toen hij met Es fährt ein Zug nach nirgendwo, zijn bekendste lied, opnieuw een hit had.
Bron: Wikipedia
Han Wellerdieck was een Nederlandse zanger die in 1945 is geboren. Han heeft in diverse bandjes gespeeld maar het langst in The Lights. Hierna is hij in 1972 met een solo carrière begonnen totdat hij in 2000 vanwege een herseninfarct moest stoppen. Bijgevoegd hebben we een nummer van hem “Holland wat ben je mooi”. Dit nummer is een vertaalde versie van Roger Whittaker.
Heel vaak wordt aan de leden van “De Helena’s” gevraagd, “Wanneer gaan jullie weer naar Oostenrijk?”
Inmiddels is het al meer dan 6 jaar geleden dat we onze derde en tot dusver laatste reis gemaakt hebben te ere van ons 50 jarig bestaan. Vaak praten we hier onderling over en zeggen dan , als we het willen dan moet het z.s.m. omdat we allemaal op leeftijd komen. De laatste 3 jaar is er binnen De Helena’s het nodige gebeurt waardoor het organiseren van zo’n reis voor ons gemixte gevoelens oproept. Frans Heerink en Roland Urban hebben we verloren door overlijden en door zware fysieke klachten. Beiden waren meer dan 50 jaar lid van de band en dan mis je toch wel wat.
Maar omdat er zo vaak gevraagd wordt, willen we toch een peiling doen onder de lezers hoeveel mensen er interesse hebben. Mocht u interesse hebben dan horen we dat graag via dehelenas@gmail.com.
Reageren op deze oproep houd niet in dat u verzekerd bent van een plaats. Bij voldoende interesse maken wij onze keuze, van doorgaan of niet, bekend via deze site en waar u zich dan eventueel kunt inschrijven.
Onderstaande foto uit 1976 kregen we van Tonnie van der Meche. De bandleden op de foto van links naar rechts zijn: Tonnie van der Meche Gitaar en zang, Edwin Keupink inmiddels overleden was de Bas gitarist, gebukt staat Frans Breukers keyboard, daarnaast Benno Spay de drummer en helemaal rechts Gerard Breukers blaas instrumenten sax en klarinet.
Johannes (Joop) de Knegt (Nieuwer-Amstel, 1 maart 1931 – Amsterdam, 22 oktober 1998) was een Nederlands zanger. Hij werd vooral bekend door het nummer Ik sta op wacht (1957). De Knegt werkte bij een textielfirma in Amsterdam toen hij in dienst moest. Hij werd korporaal bij de Koninklijke Luchtmacht. Tijdens een excursie naar de KRO-studio werd zijn zangtalent ontdekt. Toby Rix stelde hem voor aan Ger de Roos van het Orkest Zonder Naam. De Knegt nam in de radiostudio High Noon op, dat kort daarvoor door Frankie Laine was uitgebracht als titelsong van de gelijknamige, snel befaamd geworden westernfilm. Toen het nummer op 20 september 1952 werd uitgezonden werd er door veel luisteraars gereageerd. De Knegt kreeg hierop een platencontract aangeboden. Van High Noon werden 180 duizend exemplaren verkocht – destijds goed voor een gouden 78 toeren-plaat.
Zijn grootste hit was Ik sta op wacht (1957), geschreven door Stan Haag, André de Raaff en Jacques Schutte. Het nummer werd geproduceerd door Rine Geveke. Hierna volgde nog Wij zwaaien af.
De Knegt stopte in 1960 met zingen en richtte een theaterbureau op dat hij High Noon noemde. Later nam hij nog enkele nummers op, maar had daarmee geen succes. De Knegt overleed in 1998 op 67-jarige leeftijd.
Bron: Wikipedia
