Deze week hebben we gekozen om Ben Lansink uit Markelo op de voorpagina te zetten. Deze ras artiest met een goede stem en een geweldige accordeonist heeft vele jaren zijn sporen in de muziek verdient. De muziek die u hierbij hoort is van het Ben Lansink Trio ergens uit de jaren 70. 
De Boswachters was een Nederlandse band uit Kampen.
In 1997 richtte een vijftal uit Kampen de band op. De naam is gekozen omdat men als boswachter alles tegen kan komen, net als wanneer men op het podium staat. Begin 1998 kwam het (live) album ‘T Loerende Gevoar! Live uit. Van dit album verschenen twee singles: Jaldaldee (Maak Oe Eigen Muziek) en Het Bananenlied (Yes, We Got No Bananas). De laatste single werd een groot succes nadat Patrick Kicken het nummer erg veel draaide in zijn 3FM radioprogramma Kicken voor je kiezen, waarbij producer Sander van Minnen met open microfoon meezong (zonder dat hij dat in de gaten had) waarna het nummer ineens heel veel werd aangevraagd. Het Bananenlied werd daarna ook door andere dj’s steeds vaker gedraaid en werd uiteindelijk zo’n grote hit dat het zelfs een gouden plaat opleverde. Het origineel stamt uit 1914 onder de titel Yes, We Got No Bananas en werd geschreven door Frank Silver en Irving Conn voor de Engelse zanger Harry Fay, die er in 1914 een groot succes mee had. Het nummer is daarna in allerlei verschillende uitvoeringen (waaronder deze van De Boswachters) uitgebracht. In 2003 maakte de band nog enkele nummers voor de film De schippers van de Kameleon, waaronder Kameleon en de titelsong Wind In Mijn Haren. In 2005 is de band opgeheven. Marco Hulsebos, Oscar Persijn en Robin Abma zijn verdergegaan in Scrum. Bovenstaande tekst is gehaald uit Wikipedia waar nog meer informatie van de Boswachters te vinden is.
Deze week “Het Maxium Combo” op herhaling met een foto uit de eind zestiger jaren. De samenstelling van links naar rechts; Basgitarist Fons Visser (of Fischer); Organist onbekend; Zanger saxofonist Albert de Jong en Drummer Jan Steinman. Weet u wat de naam van de basgitarist en/of de organist is, geef het dan s.v.p. door via de e-mail op helenas@ziggo.nl.
Dit weekend is de traditionele Koale Kermis in Oatmuske weer. Al vele jaren wordt dit feest gevierd en komen mensen van heinde en verre om iets van de gezelligheid mee te pikken. In 1971 maakten de Helena’s van de gelegenheid gebruik en werden in diverse attracties foto’s geschoten. Deze foto reportage werd genomen door Herman Haarhuis die momenteel in Ierland woont samen met zijn vrouw Frida. De samenstelling van “de Helena’s” was in 1971 als volgt: Boven vlnr Roland Urban, Frans Schulten en Truus Braakhuis. Onder vlnr Benny Lenferink en Frans Heerink
Hieronder een foto waar ook onze “Manager” Gait Ekelhof (oftewel TUIN) op staat. De foto is genomen bij Café de Guldene Crone in Ootmarsum waar “Tuin” de eigenaar van was.
Hieronder een foto die genomen is tijdens het optreden overdag bij “de Rozenstruik” tijdens de kermis.
Nog een foto van tijdens de kermis die is genomen bij “de Struik”. De namen van de jongen is niet bekend maar de anderen zijn vlnr Hein Koehorst, Benny Lenferink, Frans Heerink, Frida Haarhuis-Luttikhuis, Roland Urban en Johnny Kamphuis, en geknield Annie Frons-Brunninkhuis.
Als reactie op een voorgaande plaatsing van een foto van “The Whiskers”, op onze website, kregen we van Anke van Ritbergen onderstaande foto toegestuurd uit het begin van de jaren 70 en nadere informatie van “The Whiskers” waarvoor onze hartelijke dank.
“The Whiskers” zijn ontstaan als vriendengroep vanuit de Harmonie St. Joseph in Oldenzaal. De originele samenstelling was als volgt:
Harry Analbers – trombone, tuba en zang
Jan Platvoet – bas en dwarsfluit
Tonny Eshuis – Keyboard, orgel, piano, trompet
Frans Koertshuis – gitaar en zang
Benny Steenbeke – slagwerk en zang
Gerrit van Ritbergen – trompet, accordeon, saxofoon.
In deze samenstelling heeft de band opgetreden in de periode van 1970 tot 1980. Hierna zijn “The Whiskers” verder gegaan in de formatie zoals eerder op de site is aangegeven.
In 1968 werd Corry Konings ontdekt door Pierre Kartner. Corry was destijds zeventien jaar en werkzaam als kapster. Daarnaast zong ze al twee jaar bij de groep De Mooks. Een lokale platenhandelaar had haar horen zingen en haar voorgesteld aan Pierre Kartner. Kartner koppelde de zangeres aan het dansorkest De Rekels dat bestond uit zanger Frans Biezen, gitarist Jacques Wagtmans,bassist André de Jong, accordeonist Jos van Zundert en drummer Kees Dekkers. Frans Biezen, die door Corry werd vervangen, zou later een succesvolle solocarrière uitbouwen onder de naam Frank Ashton. De eerste single die Corry en de Rekels in 1969 uitbrachten was Vaarwel, ik zal geen traan om je laten en kwam in de Veronica Top 40 tot de 22e plaats. In Vlaanderen bereikte het zelfs de zesde plaats. De tweede stem op het nummer wordt ingezongen door Pierre Kartner. Dit zou hij bij alle singles van Corry en de Rekels blijven doen. Na Mijn stil verdriet kwam in 1970 het grote succes met Huilen is voor jou te laat. Dat nummer kwam tot #5 in de Top 40 en stond maar liefst 41 weken genoteerd, wat voor die hitlijst destijds een record was. Het record hield ruim 43 jaar stand, totdat Pharrell Williams het in 2014 verbrak met zijn single Happy. In de Hilversum 3 Top 30 stond Huilen is voor jou te laat 19 weken genoteerd en kwam het 2 maal opnieuw binnen in de lijst. In datzelfde jaar werd drummer Kees Dekkers vervangen door Rob Kraak.
Corry en de Rekels hadden daarna nog hits met Rozen die bloeien, Zonder het te weten, het kerstnummer Hoog daar aan de hemel, Igorowitsch en Dagen en nachten. In 1972 verliet Corry De Rekels om een succesvolle solocarrière te beginnen. Tot 1988 trad ze op onder de naam Corry en daarna onder haar volledige naam: Corry Konings. Haar grootste solohits waren Ik krijg een heel apart gevoel van binnen, Adios amor en Mooi was die tijd.
Al eerder hebben we in deze rubriek aandacht besteed aan “Les Troubadours” en nu plaatsen we nogmaals een foto van deze band als eerbetoon aan Accordeonist Frans Grundel die 25 januari 2012 op 86 jarige leeftijd is overleden. Deze foto is ons ter beschikking gesteld door Gerrit van de Spreng.
