The Locomotions

The Story of the Locomotions.

1994, 1999, 2004, 2009, en 2013 tot vijf keer toe in 20 jaar ’n reünie van deze Locomotions, en ik kan me zo voorstellen dat sommigen zich afvragen waarom deze herhalingen…! Zijn de Locomotions dan zó speciaal? Laat ik dat eens proberen uit te leggen. De Locomotions zijn ’n stel kerels, die naast dat ze gezworen kameraden zijn, óók de hobby muziek hoog in het vaandel hebben staan, en vooral het plezier daarin na 4 decennia nog altijd willen delen met al hun fans; die; zoals is gebleken; deze Gemerts band altijd trouw zijn gebleven!  Bovendien hebben zij, net als al diegenen van die leeftijd, het onwaarschijnlijke geluk gehad dat ze in de jaren 60 hun jeugd hebben gehad, en daarmee het onbeschrijflijk mooie jaren-60 gevoel kennen. Ik laat de poging om dat uit te leggen dus maar achterwege, maar al diegenen die dat ook hebben meegemaakt kunnen dat beamen! In dát decennium heeft de popmuziek gestalte gekregen, en is groot geworden! De bakermat van deze muziek, de jaren 60, dáár werd de basis gelegd van de hele hedendaagse muziek-scene. dát maken de reünies van de Locomotions zo speciaal!!Het prille begin.Bij de leden van het eerste uur zaten drie bekenden: Harry Slits, Peter Vlemmings en Henk Smits. Eind 1961 besloten ze om ’n bandje op te richten, en er werd aan een andere ambitieuze jongeman gevraagd of hij daar ook zin in hadden, te weten Theo Smits. Er moest ook ’n bandnaam komen, en die schud je niet zomaar uit je mouw. Willy (Henk’s broer) Smits had naar later zou blijken ’n briljant idee, hij sprak in het najaar van 1962 de legendarische woorden: “Hé jongens ik weet voor jullie ’n mooie naam: “The Locomotions”. Het zal geen toeval zijn geweest dat uitgerekend in dát najaar Little Eva met haar enige hit hoog in de hitparade stond: The Locomotions… Dit viertal, Henk, Theo, Peter en Harry hebben in 1962 verschillende optredens gedaan in het patronaatsgebouw, beter bekend als “Het Stumpke” onder de bezielende leiding van Nol Maas. De Locomotions van het eerste uur speelden zonder bassist, dat is later in 1962 veranderd: Arie Meyers hanteerde vanaf dat tijdstip de basgitaar. Het gepriegel van het eerste uren veranderde naarmate de tijd verstreek in volwaardige, en volwassen rock ’n roll, zoals in die tijd de toon werd gezet door Cliff & The Shadows, Jerry Lee Lewis, Buddy Holly, Elvis Presley en ga zo maar door. Dat werd onder andere ook door Piet Maas opgemerkt, in 1963 toonde deze kastelein van Het Vossenkamp belangstelling voor dit musicerende Gemertse 5-tal.Het Vossenkamp. Pandelaar 35In de maand maart van 1963 debuteerden The Locomotions op ’n zondagavond voor ’n kleine drie uurtjes op het podium van het Vossenkamp. Dit beviel de eigenaar Piet Maas dusdanig goed; dat hij deze optredens gelijkmatig wist uit te breiden. Naast de zondag werd er ook op de zaterdag gespeeld, en uiteindelijk stonden deze 5 jongens ook op woensdag de sterren van de hemel te spelen, en niet onverdienstelijk: Het Vossenkamp beleefde gouden tijden!! Piet was niet alleen ’n uitstekend beheerder, hij was ook als ’n soort “vader” voor de Locomotions: Mede door zijn inzet en hulp kon de band nieuwe instrumenten kopen, en die konden ze dan op ’n schappelijke manier “afbetalen” door middel van de optredens, en ik ben er van overtuigd, dat hij daarbij menigmaal ’n oogje heeft dichtgeknepen!  In het daaropvolgende jaar 1964 waren er maar weinig weekenden dat er géén Locomotions in het Vossenkamp speelden! Gemert kende in die bewogen tijd meerdere bandjes, en de concurrentie was dan ook behoorlijk. Elk bandje dat in die tijd actief was, had z’n eigen kenmerken en kwaliteiten . Het beste bewijs daarvoor waren de fanclubs en daarmee de vaste aanhang, die elke band had. Dat werd het beste duidelijk toen The Locomotions hun grenzen gingen verleggen, en buiten Gemert het geluk ging beproeven: de fans gingen mee, ze waren er altijd bij! Er werden diverse talentenjachten gewonnen, en ’n absoluut hoogtepunt was wel het optreden in de Hilversumse AVRO-studio. Deze resultaten vertaalden niet alleen de muzikale kwaliteiten van de Locomotions, doch zeer zeker óók de vaste kern fans, die in grote getale daarbij aanwezig waren, en die daar de nodige indruk maakten!!

Naarmate de jaren 60 hun verloop kregen, veranderde het een en ander, want de belangstelling voor bands zoals de Locomotions liep wat terug, mede door het toen nieuwe fenomeen: de discotheek. Óók het Vossenkamp onderging die metamorfose. In die tijd veranderde ook de bezetting van de Locomotions: Pieter en Martien (Matje) van Bree kwamen de bezetting op peil houden, als respectievelijk gitarist en drummer. Na ’n nog altijd succesvolle periode kwam daar abrupt ’n einde aan door het noodlottig ongeval in juli 1967 van de nooit vergeten Theo Smits. Door het verlies van deze vriend en muzikant van de Locomotions hield de band op te bestaan; niemand wilde na dit bijzonder trieste voorval doorgaan. Ieder ging z’n eigen weg, hetzij in andere orkesten of anderszins.  De jaren 90, de eerste reünie. Wat mij achteraf het meest is opgevallen en bijgebleven is dat Harry, Henk en alle anderen van de Locomotions van weleer bijna altijd aanwezig waren op de uiterst gezellige BINGO-dansavonden (Band Indië-Nederland Gemert en Omstreken) in het begin van de jaren 90 met op het podium diverse indo bands, mogelijk dat dáár de basis en eerste ideeën werden gevormd voor de toen latere reünie in 1994, want iedereen had het in dat tijdperk over de goeie ouwe tijd, en vooral “Back To The Sixties”, het magische decennium zoals we dat eerder in dit artikel hebben besproken. En wanneer daarbij de corresponderende muziek uit dat tijdperk van die bands op die BINGO-avonden ‘n volle dansvloer oplevert, dan gaat bij elke muzikant het bloed kriebelen, vooral wanneer dan daar aan Harry Henk Arie en Peter wordt gevraagd: Wanneer The Locomotions??  In augustus 1993 worden dan voor de eerste keer de koppen bij elkaar gestoken om ’n mogelijke reünie te bespreken. Er werd gerepeteerd, en het klikte; in december van dat jaar werd het groene licht gegeven voor de reünie op 17 en 18 juni 1994 in het Ridderhof, en in de tussenliggende tijd werden in twee dagen tijd maar liefst 900 kaarten verkocht. Toon Van Kessel en Ad vd Berg bouwden ’n gigantisch mooi decor, de voorgevel van het toenmalige Vossenkamp, goed verzorgd tot in kleinste detail. Arno en broer Wim Maas zorgden voor het administratieve en presentatieve gedeelte, Jos Maas was de onmisbare sponsor, en vele anderen die met hun inzet dat weekend mede zo speciaal hebben gemaakt. Het duurde ruim twee jaar na deze uitmuntende en perfecte reünie alvorens de videofilm van dit evenement te koop was, die overigens in no time was uitverkocht. 2, 3 en 4 juli 1999.Enkele jaren later kwam het laatste jaar van de 20e eeuw in zicht, en iedereen wilde nog wel ’n keer, zo’n ontzettend gezellig weekend maken en meemaken! De plannen waren gauw beklonken, en wanneer je met ’n hecht team dat er zin in heeft kunt werken; dan wordt dat perfect, en zo was het op het eerste juli weekend in 1999! Deze keer werd het podium van het Vossenkamp tot in detail door Toon en Ad nagebouwd, het podium van 5 jaren eerder fungeerde nu écht als ingang, die voorgevel van Het Vossenkamp bij de ingang van het Ridderhof, dus met ’n beetje fantasie was Het Vossenkamp één weekend terug van weggeweest! De CD “Podium” maakte alles compleet, en met de videoregistratie, die subliem in beeld en stereogeluid was uitgevoerd, werden we in de gelegenheid gesteld om alles nog eens te bekijken. Niemand kon vermoeden dat de inhoud van ’n avondje Locomotions 5 jaar eerder zo’n impact had, en was blijven hangen bij de fans. Dat leverde ’n ware run op de kaarten op, en in knap ’n half uur was er geen kaart meer te krijgen, velen werden teleurgesteld. Dat werd in 2004 voorkomen!

Deze tekst is gekopieerd van de site www.thelocomotions.nl waar u nog meer informatie van deze band uit Gemert kunt vinden.

Similar Posts

  • The Klengola’s

    Onlangs kregen wij een foto in handen van Bennie Engelbertink die de toetsenman was bij The Klengola’s. Bennie was de broer van Bertus, Jannie en Leo die allen uit de zeer muzikale familie Engelbertink komen. Omdat we erg blij zijn met deze foto plaatsen wij deze nu. We wachten op meer beloofde foto’s die we dan zeker op een later tijdstip zullen plaatsen.

  • Pet Boon Aven Band

    Ook dit jaar vindt het het paasspektakel in Geesteren (O) weer plaats en voor de zoveelste keer treed de Pet Boon Aven Band er weer op. De afgelopen weken hebben de mannen flink gerepeteerd om ook dit jaar weer goed voor de dag te komen. Wij wensen hun dan ook veel succes met het optreden maar vooral veel plezier met elkaar.

    Pet Boon Aven Band Geesteren (O) Theo Oude Avenhuis
    Alphons Oude Elberink
    Alex Oude Wesselink
    Marcel Oude Wesselink
    Gregor Oude Wesselink

  • Tik Sound

    In Almelo werd deze band in 1966 opgericht door o.a Joop van Liefland, Theo Steenbergen en Wim Kuiper. Mocht u meer van deze band kunnen vertellen dan horen we dat uiteraard graag op mail: dehelena’s@gmail.com

  • Major Dundee Band

    The Major Dundee Band werd in 1977 opgericht in Oosterhout bij Nijmegen. De band staat onder leiding van Dick van Altena en trad op 17 december van dat jaar voor het eerst op. De bezetting was op dat moment als volgt:
    • Dick van Altena, zang en (bas)gitaar
    • Ton Verkooyen, zang, gitaar en drums
    • Ferry Tang, zang en basgitaar
    • Karel Momberg, zang, gitaar en drums
    • Jan Gerrits, zang, gitaar, harmonica en feetboard
    Aan het begin van 1978 vond de eerste wisseling plaats en trad Peter van Vlaanderen aan op de basgitaar als vervanger van Ferry Tang.

    Snelle start
    In 1978 verscheen de eerste single, The longer the distance, met een plaats op nummer 29 van de Nationale Hitparade en nummer 35 van de Nederlandse Top 40. Het nummer was geschreven door Fred Limpens en werd uitgebracht bij het Killroy-label van Johnny Hoes. Nog hetzelfde jaar werd de elpee I bought me a fidddle today uitgebracht.
    Dankzij de single beleefde de band een snelle start. Ondanks dat het de enige plaat is geweest die de hitparades heeft bereikt, werd de band meteen een gevestigde naam onder de countryliefhebbers en werd het al meteen gerekend tot een van de beste countryrock-groepen van Nederland.
    In de jaren tachtig verlieten Karel Momberg, Peter van Vlaanderen en Ton Verkooyen de band en traden de bassist Roy Schenkhuysen en gitarist Cor de Vos toe. Hierna had Van Altena het druk met solo-albums en een verzamelalbum met meerdere artiesten, waardoor de activiteit van de band een tijd op een laag pitje kwam te staan.

    Heropleving vanaf 1988
    In 1988 hadden de wisselende drummers de band verlaten en trad de drummer Rob Verhaaf toe. De band kwam weer tot leven en bestond op dat moment verder uit Van Altena, Jan Gerrits en Cor de Vos.[1]
    Via het label Marlstone kwam in 1990 het derde album uit met de titel, Continental cowboy. Toni Willé, de voormalige zangeres van Pussycat, zong mee als gastzangeres en samen werd de single It turned out to be you uitgebracht. Deze werd later nog gecoverd door de countryzanger Ben Steneker en zijn dochter Camen. Daarnaast bracht Van Altena het nog eens uit met Carmen Steneker. De band bleef in al deze jaren een albumband en bleef tegenvallende singleverkopen houden. In 1991 werd de verzamelaar The best of The Major Dundee Band uitgebracht.
    In 1994 werd de naam verkort tot Major Dundee. Ook verscheen er een nieuw album via het label Marlstone. Op het album met de titel Making history speelde de Amerikaanse Tex-Mex-accordeonist Flaco Jiménez mee. Jiménez was in dat jaar in Nederland en speelde ook mee op platen van anderen, zoals The moon is mine van Rowwen Hèze, My heart and soul van Piet Veerman en Shine on van de rest van The Cats met Jan Akkerman.

    Actieve jaren 2005-2006
    In de jaren erop verschenen enkele albums, waaronder Home skies waaraan de gastmusici Ben Jansen, André Houtappels, Joost van Es en Paul van Vlodrop meewerkten. Op dit album en het album Silver – live! (2002) speelde ook de Coriovallum Pipe Band mee met doedelzakmuziek. Daarnaast was Van Altena veel bezig met het schrijven van songteksten voor anderen.
    In 2005 verscheen de single Somewhere someone die de band maakte met de drie zussen van Pussycat. In 2006 vertrok Rob Verhaaf na achttien jaar als drummer van de band en maakte hij plaats voor Willem Cremers. In hetzelfde jaar verscheen het album Young gods, met duetten met Pussycat, Toni Willé. Henk Wijngaard en Ruud Hermans (ex-The Tumbleweeds).

    Tekst overgenomen uit Wikipedia.

     

     

  • Remix Partyband

    Vandaag het derde en laatste verhaal van Dinand Leferink, en dit keer over de Remix Party Band

    Remix Partyband

    Markelo – Midden jaren 2000 besloten Han Overmaat en Fred Brunnekreef na wat omzwervingen na het stoppen van Dansorkest TSM weer een band op te richten. Maar dan kleinschaliger en gericht op strikt danstempo en uiteraard sfeer en gezelligheid. Korte tijd later vroeg bandleider Han Overmaat aan Dinand Leferink om de plek van Percussionist en zanger in te nemen. De band moest nog op zoek naar een zangeres. Dinand kende de regionaal bekende zangeres Martine Suerink uit Diepenheim en zo was de formatie bijna rond. Want ook de bekende gitaarvirtuoos en uitstekend zanger Ben Rondhuis (‘Jij bent veel te mooi’) voegde zich korte tijd bij de band, die al snel razend populair werd op bruiloften, partijen, maar zeker ook de bekende dansavonden voor gehuwden en alleenstaanden in o.a. Haaksbergen, Drachten en Ommen. Fred koos jaren later om te stoppen als actief muzikant in bands en Dinand ging op de solotour tot op de dag van vandaag onder de artiestennaam ‘Kappie’. Bandleider Han en zangeres Martine zijn nog steeds actief als duo of trio aangevuld met een percussionist. Zij zijn nog steeds succesvol en veelgevraagd op uiteenlopende festiviteiten als bruiloften en dansavonden.

    Remix Partyband – Dansvloeren vol sfeer en muzikaliteit

    In het midden van de jaren 2000, een periode waarin het muzikale landschap zich snel ontwikkelde richting compacte en sfeervolle live-acts, besloten Han Overmaat en Fred Brunnekreef – beiden doorgewinterde muzikanten met een verleden in het legendarische Dansorkest TSM – de handen opnieuw ineen te slaan. Hun missie was helder: een nieuwe band vormen, kleinschaliger van opzet, maar met een onverminderde focus op strak danstempo, sfeer en gezelligheid. Zo ontstond Remix Partyband. Kort na de oprichting vroeg bandleider Han Overmaat aan Dinand Leferink (oud TSM lid) om de rol van percussionist en zanger op zich te nemen. Dinand bracht niet alleen ritmisch vuur in de band, maar ook vocale veelzijdigheid. De bezetting kreeg verdere vorm toen Dinand de bekende zangeres Martine Suerink uit Diepenheim wist aan te trekken – een naam die al furore had gemaakt in de regionale muziekwereld. Daarmee was het muzikale hart van de band bijna compleet. Bijzondere match was er met name in de duetten met Martine en Dinand die veel succes oogsten.

    De laatste sleutel tot succes kwam in de persoon van Ben Rondhuis – een virtuoos gitarist en zanger, bekend van het nummer “Jij bent veel te mooi”. Zijn komst gaf de band een extra impuls. Al snel groeide Remix Partyband uit tot een graag geziene act op bruiloften, besloten feesten en de populaire dansavonden voor zowel gehuwden als alleenstaanden. Plaatsen als Haaksbergen, Drachten en Ommen vormden het decor voor vele geslaagde optredens waarin dans, sfeer en herkenbare muziek centraal stonden. In de jaren die volgden besloot Fred Brunnekreef zijn actieve carrière als bandmuzikant te beëindigen. Dinand Leferink sloeg vervolgens een andere muzikale weg in en ging solo verder onder de artiestennaam Kappie, een naam die tot op de dag van vandaag nog op menig affiche prijkt.

    Bandleider Han Overmaat en zangeres Martine Suerink zijn inmiddels als duo – en regelmatig als trio met percussionist – nog altijd actief. Hun optredens blijven onverminderd geliefd en vormen het muzikale hoogtepunt op talloze bruiloften, dansavonden en festiviteiten, waar het publiek nog steeds geraakt wordt door hun muzikaliteit en warme uitstraling.

  • De Musketiers

    “De Musketiers” op herhaling. Deze foto stamt ergens uit de jaren 70. Alle namen van de muzikanten zijn ons niet bekend maar boven aan de trap staat Gerard Wigger die ook heeft gespeeld in o.a. ‘The Silver Wings’ en ‘The Flying Birds’. Ook heeft hij nog vele jaren allen opgetreden. De muziek die hierbij gedraaid wordt is ook van “De Musketiers”.De Musketiers 4a De Musketiers 4b

     

3 Comments

  1. Hallo
    Kan iemand me helpen ,wie het mooie instrumentale nummer op Gitaar ( TILL) heeft uit gebracht als orginele sound track
    Bedankt alvast

  2. Goedeavond
    Kan iemand me helpen aangaande het instrumentale nummer op gitaar ,Tillle
    door wie is dit nummer uitgebracht eventueel op vinyl singelGraag tot horens
    alvast bedankt voor de moeite
    Groet
    Toine

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *