Brief aan God

Er komt een blondine met schitterend lang haar tot op haar billen bij de kapper en vraagt: “Kunt u mijn haar ook zwart verven?”
Waarop de kapper zegt: “Maar mevrouw dat is toch doodzonde?”
Blondine: “Maar kan het wel?”
Kapper: “Jazeker mevrouw.”
Blondine: “Doet u dat dan maar.”
Na ruim drie uur kleuren en verven, heeft de dame schitterend zwarte haren. Ziels gelukkig betaalt de blondine aan de kassa.
Onderweg naar huis komt zij een boer tegen met een kudde schapen, ze gaat naar de boer en zegt: “Schapen vind ik zulke leuke beesten, mag ik er eentje van u hebben?”
Boer: “Ik ga zomaar geen schaap weggeven, maar als u in een keer weet te raden hoeveel ik er in mijn kudde heb, mag je er een hebben.”
Blondine: “524.”
Boer: “Maar dat is helemaal goed, kies er maar eentje uit.”
De blondine pakt een beest op en zet hem in de auto en net als zij weg wil rijden, tikt de boer met zijn ring op het zijruitje en vraagt: “Zeg mevrouw, bent u normaal blond?”
“Ja,” antwoordt de blondine, “maar hoe weet u dat?”
“Nou,” zegt de boer, “ik wil graag mijn hond terug.”

Een oude dikke vrouw stapt in de lift. Op de 2e verdieping stopt de lift en een knappe dame, die een zoete geur verspreidt, komt erbij. Met opgeheven hoofd zegt ze: “Ralph Lauren, € 150. Op de 4e verdieping stapt opnieuw een knappe vrouw in, ditmaal met een fris parfum op. Ze merkt dat de 2 vrouwen snuiven en zegt op een arrogante manier “Chanel, € 300 per flesje!” Op de 7e verdieping moet de oude vrouw eruit, maar voor ze uitstapt laat ze nog een dikke scheet en zegt lachend “Bruine bonen, € 1 per pot!”

Op de speelplaats wordt opgeschept.

‘Wij zijn met drie kinderen thuis en ieder heeft zijn eigen bed…’

‘Wij zijn met vier kinderen, en elk heeft zijn eigen kamer…’

‘En wij zijn met vijven, en ieder heeft zijn eigen papa…’

Geplaatst in Mannen en vrouwen moppen Twee toeristen bezoeken het plaatsje Natchitoches in Louisiana (VS). Ze discussiëren over hoe je nou eigenlijk de naam van dit plaatsje uitspreekt. Omdat ze er maar niet uitkomen, besluiten ze ergens in het dorp even een hapje te gaan eten. De ene toerist vraagt aan de blonde serveerster: “Mevrouwtje, kunt u eens, langzaam en duidelijk uitspreken, voor twee simpele toeristen, hoe de plaats heet waar wij ons op dit moment bevinden?” De serveerster buigt zich over de tafel en zegt: “Buuuuuurrrrrrr-geeerrrrrr-kiiiiiiingggggggg…”

Stijn zegt tegen Kim: “Wist jij dat ik zonder wekker of horloge precies weet hoe laat het is?” “Wat knap, hoe dan?, vraagt Kim. “Nou”, zegt Stijn, “als ik ’s nachts op mijn balkon sta en mijn musicalnummers oefen, roept mijn buurman: “Hé buurman, sssst, het is vier uur ’s nachts!”