DUITS JONGETJE WIL EEN ORANJE SHIRT

Een Duitse familie gaat winkelen. Tijdens hun bezoek aan een sportzaak, pakt de zoon een Oranje shirt van het Nederland elftal uit het rek. Dan zegt hij tegen zijn zus: “Ik heb besloten dat ik Oranjefan ga worden en zou graag dit mooie oranje shirt willen hebben.” De grote zus reageert geïrriteerd en geeft hem een draai om z’n oren : “Ben je gek geworden? Ga dit maar eens met je moeder bespreken” Dus, het kleine jongetje met het Oranje T-shirt naar zijn moeder en zegt: “Ik besloten dat ik Oranjefan ga worden en zou graag dit mooie oranje shirt willen hebben.” De moeder reageert woedend en geeft hem twee tikken om z’n oren: “Ben je helemaal van lotje getikt? Scheer je weg en vraag je vader maar eens hoe hij er over denkt.” Dus de jongen gaat naar zijn vader en zegt: “Ik heb besloten Oranjefan te gaan worden en zou graag dit mooie oranje shirt willen hebben.” De vader wordt helemaal gek en slaat zijn zoon ter plekke ontoelaatbaar hard in zijn gezicht: “Geen zoon van mij zal in een dergelijk shirt rondlopen!” Ongeveer een half uur later zit de hele familie in de auto en is op weg naar huis. De vader keert zich tot zijn zoon en zegt: “Zoon, ik hoop dat je er iets van hebt geleerd vandaag” “Ja Vader, dat heb ik.” “Nou zoon, en dat is?” Antwoordt de zoon: “Ik ben nog maar een uur Oranjefan en ik heb nu al een hekel aan de Duitsers!”

Similar Posts

  • Een maand kan lang duren

    Er komt een man bij de dokter en zegt: “Dokter ik voel me niet lekker.” De dokter onderzoekt hem en vraagt hem de volgende week terug te komen. Na een week komt de man terug en vraagt: “Nou dokter wat is de uitslag? ”, “Ik heb slecht nieuws voor u, u heeft nog maar één maand te leven” zegt de arts “Weet u al wat u in die tijd gaat doen?” “Dan ga ik bij m‘n schoonouders wonen” zegt de man. “Hoe komt u daar zo bij?” vraagt de arts verbaasd. De man: “Nou, dan kan een maand lang duren”

  • Relaties

    Op een dag ging Jeff solliciteren. Om de baan te kunnen krijgen moest hij bewijzen veel relaties te hebben. “Geen probleem” Zei hij. “Ik ken de koning van Belgie.” De Baas zei: “Bewijs het.” Zogezegd zo gedaan. Die twee naar de koning. Jeff belt aan en zegt:” Eej koning, tis hier met Jeff hé”. ” Ah Jeff, hoe gaat het? Kom binnen dan drinken we een kopje koffie.” Die gasten gaan binnen en na de koffie gaan ze weer weg. “De koning alleen is niet genoeg” Zegt die vent.” O, maar ik ken ook nog president Bush van Amerika.” “Bewijs het”. Die 2 mannen dus weer naar Amerika, waar Jeff aanbelt aan het witte huis. “Hallo Bush, het is hier met Jeff”. “Ah Jeff. Hoe gaat het ermee? Kom binnen en drink een pintje”. Die twee mannen naar binnen en na het pintje komen ze terug buiten. “Wie ken je nog allemaal?” Vraagt die vent.” Ik ken ook nog de Paus”. Die twee dus naar de Paus. Zegt Jeff: “Hier moet je wel buiten blijven staan. Het is een heiligdom. Ik kom zo meteen met de Paus op het balkon”. Zo gezegd zo gedaan. Jeff komt met de Paus op het balkon en gaat dan terug naar beneden. Daar vind hij de baas op de grond. Hij is flauwgevallen. Na een minuut of 5 komt hij weer bij. “Waarom viel je flauw? Omdat ik de Paus ken?”. “Nee, toen je op het balkon verscheen kwam er een Chinees naar mij en vroeg: “Wie is de kerel met zijn wit petje naast Jeff??”

  • De Moraal

    Kinderen van een lagere school krijgen les over moraal. Ze krijgen als opdracht thuis aan hun ouders te vragen een verhaal te vertellen waaraan een moraal hangt. Wanneer ze terug in de klas komen, mogen ze dat verhaal vertellen.
    Mieke vertelt:
    “Mijn ouders zijn kippenboeren, ze hebben een legbatterij. Op een dag hadden ze in de auto een mand eieren staan. Ze reden over een grote bobbel in de weg, waardoor de eieren braken”.
    De moraal luidt: “Wees zeer voorzichtig met fragiele voorwerpen”.
    Elsje vertelt:
    “Mijn ouders hebben ook een kippenboerderij, maar zij kweken kuikentjes. Op een dag hadden ze wel twintig eitjes. Ze verwachtten dus ook twintig kuikentjes. Ze verzorgden de eitjes heel goed, maar er zijn er maar vijftien van uitgekomen”.
    De moraal luidt: “Tel je kuikentjes pas als ze uitkomen”.
    Dan vraagt de juf aan Ellen:”En hebben jouw ouders ook een verhaal verteld?”
    “Ja”, antwoordt Ellen, mijn papa heeft ons verteld over zijn zus, tante Annie.
    Onze tante Annie woont in Amerika en is daar bij het leger. Ze is piloot bij de luchtmacht en heeft meegevochten in Irak. Op een dag werd haar vliegtuig geraakt en moest ze springen. Het enige dat ze bij zich had was een fles whisky, een machinegeweer en een zakmes. Terwijl ze aan haar parachute bengelde, dronk ze de fles whisky leeg, dan was ze die alvast kwijt.
    Toen ze beneden kwam, werd ze omsingeld door wel zeventig Irakezen. Ze pakte haar machinegeweer en schoot er vijftig van neer, toen waren haar kogels op.
    Met haar zakmes kon ze er nog vijftien doden, toen brak het mes af.
    De vijf laatste heeft ze met haar blote handen gedood.
    De juf kijkt Ellen ontdaan aan en vraagt na enige stilte: “En heeft je papa je ook een moraal bij dat verhaal verteld?”
    Ellen antwoordt: “Jazeker, je kunt beter uit de buurt van tante Annie blijven als ze gezopen heeft.

  • Shit

    Jack ging met z’n vriend Bob skiën. Ze namen Jack’s busje en reden noordwaarts.Nadat ze enkele uren gereden hadden kwamen ze in een verschrikkelijke sneeuwstorm terecht, dus stopten ze bij een nabij gelegen boerderij en vroegen de jonge aantrekkelijke dame die de deur opende of ze konden overnachten.

    ‘Ik ben me ervan bewust dat het buiten slecht weer is, maar ik ben onlangs weduwe geworden,’ zei ze. Ik ben bang dat de buren zullen praten als ik jullie in mijn huis laat overnachten.’

    ‘Wees gerust’, zei Jack. ‘ We zijn blij genoeg om in de schuur te mogen slapen. En als het weer verbetert zullen we bij dageraad  vertrekken. De dame stemde in en de twee mannen gingen naar de schuur waar ze de nacht doorbrachten. De volgende ochtend was het weer opgeklaard en ze gingen verder op weg.

    Ze genoten van een fantastisch skiweekend. Maar 9 maanden later kreeg Jack onverwacht een brief van een advocaat. Het duurde enkele minuten voor hij het begreep, dat het van de advocaat van de aantrekkelijke dame was, die hij tijdens het skiweekend ontmoet had . Hij ging bij zijn vriend Bob langs en vroeg: ‘Bob, herinner je je aan die knappe weduwe van die boerderij waar we 9 maanden geleden tijdens ons skiweekend verbleven?’ ‘Ja’, antwoordde Bob. ‘Euh, ben je die nacht toevallig opgestaan en naar het huis gegaan om haar te bezoeken?’ ‘Wel, euh, ja’, zei Bob een beetje verlegen dat hij betrapt was. ‘Ik moet toegeven dat ik dat gedaan heb.’ ‘En heb je mijn naam in plaats van je eigen naam gebruikt?’ Bob’s gezicht werd vuurrood en hij zei: ‘Tja, kijk, het spijt me, vriend. Ik ben bang van wel. Waarom vraag je dat?

    ‘Ze is net gestorven en heeft me alles nagelaten.’

  • Twee tachtigers

    • Twee tachtigers Louis en Simon zitten op een bank in het park.
      Zegt Louis opeens: Ik heb zin in een ijsje!
      Simon: ” Ik zal ze gaan halen, wat wil je van smaak?”
      -“2 bollen chocolade en jij?”
      – “Voor mij twee vanille?”
      Antwoordt Louis: ” Je kunt het beter opschrijven, want je gaat dat zeker vergeten!” 
      -“Maar nee: de ijskar staat hier vlak voor ons”!
      -“Schrijf het op, want je gaat het vergeten, zeg ik u!”
      -“Nee, nee ik ga niks vergeten!”
      Simon staat grommelend recht:
      “Twee chocolat, twee vanille… twee ch?” 
      Na een lang kwartier komt Simon terug met twee braadworsten en twee zakjes frites.
      Zegt Louis “En waar is de mosterd ? ” “Gedoeme, vergeten !” “Zie wel dat je dat moest opschrijven !”
  • Baantje

    Een rijke industrieel spreekt op een receptie een bevriend minister aan: “Beste vriend, ik moet je eens wat vragen!”
    “Vraag maar!”, antwoordt de minister
    “Mijn jongste zoon, wordt 27 dit jaar. Hij verslijt nog steeds zijn broek niet door te werken. Hij doet niet anders dan hele dagen doorbrengen in het café, bij vrienden, drinken en grappen uithalen. Hij doet verder niks! Hij is nog te lui om werk te zoeken! Heb jij geen baantje voor hem?”
    Waarop de minister zegt: “Geen probleem, ik benoem hem tot mijn adjunct met een salaris van 10.100 euro per maand!”
    Industrieel: “Nee, da’s een veel te hoog loon! Hij moet er toch wat meer inspanning voor doen!”
    Minister: “Oh, dan maak ik hem cabinet-chef, 6.000 euro per maand!”
    Industrieel: “maar nee, da’s nog altijd veel teveel. hij moet de waarde van het geld leren kennen!”
    Minister: dan maak ik hem diensthoofd op één of ander ministerie voor 4500 euro per maand!”
    Industrieel: “Maar nee, ik wil dat mijn zoon onderaan de ladder begint, hard moet werken en begint aan maximum 1200 euro per maand!”
    Minister: “spijtig, dan kan ik niks voor U doen!”
    Industrieel: “Hoe? En waarom niet?
    Minister: “voor zulke plaatsen moet je eerst een examen halen!”

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *