DUITS JONGETJE WIL EEN ORANJE SHIRT

Vier studenten aan de hogeschool arriveerden maar liefst twintig minuten te laat op een belangrijk schriftelijk examen. De betrokken hoogleraar, die zelf surveilleerde, deelde de studenten mee dat ze te laat waren en om die reden niet meer aan het examen konden deelnemen. De studenten probeerden de hoogleraar te vermurwen en voerden als excuus aan, dat ze gevieren met de auto waren gekomen en dat deze een lekke band had gehad. In dat geval, zo vond de hooggeleerde, verdienden de vier heren een extra kans; een schriftelijk examen bij hem thuis, de week daarop, op hetzelfde tijdstip. Vanzelfsprekend was het viertal die dag stipt op tijd. Elke student kreeg een aparte kamer toegewezen met een stoel en tafel, waarop een gesloten omslag lag met de examenvragen. Het gevreesde examen bestond uit slechts één vraag: ”Welke band was lek?”

De juffrouw in ‘t school helpt kleine Josje met het aantrekken van zijn schoentjes. Met heel veel moeite krijgt ze die schoentjes aan zijn voetjes. Zegt Josje: “die schoentjes zitten aan de verkeerde voet”. Ze kijkt geërgerd naar die schoentjes en inderdaad zitten ze verkeerd om. Ze heeft evenveel moeite om die schoentjes weer uit te doen en aan de goeie voet te trekken terwijl ze in zichzelf denkt :”waarom zegt die snotneus dat niet direct”. Als ze met heel veel innerlijk gevloek die schoentjes weer aan heeft getrokken zegt Josje :”da zijn mijn schoentjes ni”…! De juffrouw ontploft bijna van woede en terwijl ze die schoentjes weer uittrekt vraagt ze :”en waarom zeg je dat nu pas?” zegt Josje :”dat zijn de schoentjes van mijn broer en mama heeft gezegd dat ik deze moet aandoen tegen de kouwe voetjes”. De juffrouw krijgt bijna een hart aanval. Ze begint weer hevig met die schoentjes te vechten om ze opnieuw aan te trekken. Als dat eindelijk is gelukt vraagt ze: “en waar zijn je handschoentjes?”,

Zegt Josje :”die zitten voor in mijn schoentjes “…

Een vrouw belt naar een verzekeringmaatschappij en vraagt: ‘Stel ik sluit een levensverzekering van een half miljoen af op mijn man en hij overlijdt de volgende dag, wat krijg ik dan?’ De medewerker antwoordt: ‘Mevrouw, dan krijgt u waarschijnlijk vijftien tot twintig jaar.’

Kleine Nancy is in de tuin een gat aan het vullen, als de buurvrouw over de 
heg kijkt.
Ze is zeer nieuwsgierig wat Nancy aan het doen is, en ze vraagt: “Wat ben je 
aan het doen, Nancy”?

“Mijn goudvis is dood gegaan”,vertelt Nancy in tranen, zonder te kijken. “En 
ik heb hem net begraven”.

De buurvrouw is verwondert.
“Dat is een enorm groot gat voor jou goudvis, vindt je niet”? Nancy klopt het 
laatste beetje grond stevig aan, en antwoord: “Dat komt omdat hij nog in de 
maag van jou rot-kat zit”.

Een boer wordt bezocht door de Economische Inspectie.
Hij wordt gecontroleerd omdat hij zijn werknemers niet correct zou betalen.
“Ik zou graag de lijst zien van jouw werknemers en hun lonen”, zegt de controleur.
“Wel”, zegt de boer, “er is mijn meesterknecht die nu drie jaar hier werkt.
Ik betaal hem 400.– per week plus vrije kost en inwoning.
Dan is er de kokkin. Zij werkt hier 18 maanden en verdient 300.– per week plus vrije kost en inwoning.”
“Dan is er nog ene die wat simpel is.
Die werkt ongeveer 18 uur per dag en doet 90 % van het werk op de boerderij.
Hij verdient 10.– per week, betaalt zijn eigen kost en inwoon en ik koop hem iedere zaterdagavond een fles whiskey.
Af en toe slaapt hij bij mijn vrouw.”
“Dat is de kerel waar ik mee wil praten,” zegt de controleur.
“Dat doe je al…” antwoordt de boer.