Deze week een foto van de uit Brunssum afkomstige band “The Sunny Pipers” uit het jaar 1968. Helaas hebben we geen namen van de muzikanten. Deze foto hebben we ontvangen via André Wetzler. Hij was het ook die ons een mail doorstuurde van een “back to the Sixties” avond (elders op deze site)
Deze week kwamen we in contact met André Wetzler uit Landgraaf vanwege een AKG microfoon die hij in de aanbieding had. André blijkt ook al heel veel jaren muzikant te zijn geweest in diverse bands, en hij stuurde ons dan ook heel veel foto’s uit de goede ouwe tijd van bands uit de provincie Limburg. Omdat we uiteraard heel blij zijn met deze foto’s zult u in de toekomst vaker een foto van een Limburgse band voor bij zien komen.
Vandaag het derde en laatste verhaal van Dinand Leferink, en dit keer over de Remix Party Band
Remix Partyband
Markelo – Midden jaren 2000 besloten Han Overmaat en Fred Brunnekreef na wat omzwervingen na het stoppen van Dansorkest TSM weer een band op te richten. Maar dan kleinschaliger en gericht op strikt danstempo en uiteraard sfeer en gezelligheid. Korte tijd later vroeg bandleider Han Overmaat aan Dinand Leferink om de plek van Percussionist en zanger in te nemen. De band moest nog op zoek naar een zangeres. Dinand kende de regionaal bekende zangeres Martine Suerink uit Diepenheim en zo was de formatie bijna rond. Want ook de bekende gitaarvirtuoos en uitstekend zanger Ben Rondhuis (‘Jij bent veel te mooi’) voegde zich korte tijd bij de band, die al snel razend populair werd op bruiloften, partijen, maar zeker ook de bekende dansavonden voor gehuwden en alleenstaanden in o.a. Haaksbergen, Drachten en Ommen. Fred koos jaren later om te stoppen als actief muzikant in bands en Dinand ging op de solotour tot op de dag van vandaag onder de artiestennaam ‘Kappie’. Bandleider Han en zangeres Martine zijn nog steeds actief als duo of trio aangevuld met een percussionist. Zij zijn nog steeds succesvol en veelgevraagd op uiteenlopende festiviteiten als bruiloften en dansavonden.
Remix Partyband – Dansvloeren vol sfeer en muzikaliteit
In het midden van de jaren 2000, een periode waarin het muzikale landschap zich snel ontwikkelde richting compacte en sfeervolle live-acts, besloten Han Overmaat en Fred Brunnekreef – beiden doorgewinterde muzikanten met een verleden in het legendarische Dansorkest TSM – de handen opnieuw ineen te slaan. Hun missie was helder: een nieuwe band vormen, kleinschaliger van opzet, maar met een onverminderde focus op strak danstempo, sfeer en gezelligheid. Zo ontstond Remix Partyband. Kort na de oprichting vroeg bandleider Han Overmaat aan Dinand Leferink (oud TSM lid) om de rol van percussionist en zanger op zich te nemen. Dinand bracht niet alleen ritmisch vuur in de band, maar ook vocale veelzijdigheid. De bezetting kreeg verdere vorm toen Dinand de bekende zangeres Martine Suerink uit Diepenheim wist aan te trekken – een naam die al furore had gemaakt in de regionale muziekwereld. Daarmee was het muzikale hart van de band bijna compleet. Bijzondere match was er met name in de duetten met Martine en Dinand die veel succes oogsten.
De laatste sleutel tot succes kwam in de persoon van Ben Rondhuis – een virtuoos gitarist en zanger, bekend van het nummer “Jij bent veel te mooi”. Zijn komst gaf de band een extra impuls. Al snel groeide Remix Partyband uit tot een graag geziene act op bruiloften, besloten feesten en de populaire dansavonden voor zowel gehuwden als alleenstaanden. Plaatsen als Haaksbergen, Drachten en Ommen vormden het decor voor vele geslaagde optredens waarin dans, sfeer en herkenbare muziek centraal stonden. In de jaren die volgden besloot Fred Brunnekreef zijn actieve carrière als bandmuzikant te beëindigen. Dinand Leferink sloeg vervolgens een andere muzikale weg in en ging solo verder onder de artiestennaam Kappie, een naam die tot op de dag van vandaag nog op menig affiche prijkt.
Bandleider Han Overmaat en zangeres Martine Suerink zijn inmiddels als duo – en regelmatig als trio met percussionist – nog altijd actief. Hun optredens blijven onverminderd geliefd en vormen het muzikale hoogtepunt op talloze bruiloften, dansavonden en festiviteiten, waar het publiek nog steeds geraakt wordt door hun muzikaliteit en warme uitstraling.
The Tremeloes is een Britse groep die vooral succes had in de jaren zestig. Ze waren oorspronkelijk de begeleidingsband van Brian Poole.
Als Brian Poole & the Tremeloes hadden zij in Engeland vanaf 1961 een reeks hits, waarvan Do you love me in 1963 aldaar de eerste plaats van de hitparade bereikte. Toen het niet meer boterde tussen de leden van de begeleidingsband en hun voorman, gingen ze in 1965 elk hun eigen weg. Brian Poole verdween al snel in de anonimiteit. De Tremeloes (Alan Blakley, Len ‘Chip’ Hawkes, Rick West en Dave Munden) waren echter regelmatig in de internationale hitparades te vinden.
The Tremeloes begonnen in 1967 aan een half decennium van hits, te beginnen bij het door Cat Stevens geschreven Here comes my baby. Er volgden meer successen, waarvan Silence is Golden (1967) en My little Lady (1968) de grootste waren. De groep kenmerkte zich voornamelijk door pretentieloze uptempo songs, zoals Even the bad times are good (1967), Helule helule (1968) en Once on a Sunday morning (1969).
Het nummer Yellow River werd hen aangeboden door componist Jeff Christie, maar ze brachten het aanvankelijk niet zelf uit. De band Christie – rond Jeff Christie en de broer van gitarist Alan Blakley – werd speciaal gevormd om het nummer uit te brengen, waarbij de zangpartij van Jeff Christie werd toegevoegd aan de reeds ingespeelde begeleiding van The Tremeloes. Het resulteerde in 1970 in een grote hit. The Tremeloes zongen ook You en What Can I Do? van Raymond O’Sullivan (die later bekend zou worden als Gilbert O’Sullivan). Begin jaren zeventig probeerden The Tremeloes een iets ‘ruiger’ image aan te meten met rockachtige singles als Blue Suede Tie. De laatste hit is ook uit die tijd, maar toch meer ‘poppie’: I Like it That way (1972).
Net als veel andere bands uit de jaren zestig en zeventig zijn ook The Tremeloes bij tijd en wijle in ‘revivaloptredens’ terug te vinden. Dave Munden is in al die jaren de enige constante factor geweest, hoewel tegenwoordig ook Rick West (die zich weer Rick Westwood noemt) deel uitmaakt van de groep. Chip Hawkes heeft de groep een paar keer verlaten om vervolgens weer terug te keren, maar hij maakt de laatste jaren deel uit van de groep Class of ’64 met oud-leden van Smokie en The Rubettes.
Band leden:
Bron: Wikipedia
Vorige week ontvingen wij onderstaande foto uit 1962 van Herman Vennegoor uit Almelo met daarop 2 leden van “The Bleu Specials”. De dames waren de eerste fans van de band. De mannen op de foto zijn: links Bennie Weijerink (gitarist) en rechts Herman Vennegoor (drummer). Helaas staat de Sjef Mulder, die op dat moment nog accordeonist was niet op de foto. De accordeon werd kort daarna ingeruild voor een elektrisch orgel. Kort nadat deze foto gemaakt is, is Herman Vennegoor gestopt en is Karel Postma als drummer/zanger voor hem in de plaats gekomen. Ook is toe de naam veranderd in Trio Lovely Dust. Toen wij Herman vroegen welke plaat, uit die tijd, we bij deze foto moesten draaien liet hij direct weten dat moet La Bamba van Richie Valens zijn want dat konden wij goed spelen,
The Blue Diamonds was een Nederlands duo bestaande uit de broers Riem en Ruud de Wolff. De broers, van Nederlands-Indische afkomst, braken in 1960 door met de wereldwijde hit Ramona.
Riem (1943-2017) en Ruud (1941-2000) de Wolff kwamen in 1949 met hun ouders naar Nederland en woonden daar in Driebergen. Ze zongen in hun tienerjaren op schoolfeesten in bandjes als The String Extase Boys en The Cool Cats. Het repertoire bestond voornamelijk uit covers van The Everly Brothers, zo ook hun debuutsingle (Till) I kissed you. In 1960 stond hun uitvoering van de song Ramona (een liedje uit een film uit 1928) maandenlang in de hitlijsten, en ook in veel andere landen was het nummer een grote hit. Andere succesnummers uit die tijd waren onder andere Oh Carol en Little Ship.
Begin jaren zestig toerden de broers samen met Anneke Grönloh door Indonesië, terwijl in Nederland en andere Europese landen verschillende nummers de hitparade haalden. Voor Ramona ontvingen de broers een Edison uit handen van Wim Sonneveld, nadat er zeven miljoen exemplaren waren verkocht. Ook in de jaren zeventig brachten The Blue Diamonds diverse singles uit, maar het stormachtige succes van Ramona werd niet meer geëvenaard. Dat trof als eerste hun versie van Save the last dance for me.
Begin jaren tachtig namen zij in Indonesië diverse platen op in het Maleis, waarvan miljoenen exemplaren over de toonbank gingen.
Tot de dood van Ruud de Wolff in december 2000 bleven The Blue Diamonds platen maken en optreden. Echt grote successen bleven uit, maar de typische Blue Diamonds-sound bleef populair.
Na de dood van Ruud bleef Riem de Wolff optreden, als soloartiest met een begeleidingsband, en als duo met zijn zoon Steffen onder de naam The New Diamonds. Op 29 april 2005 werd Riem de Wolff benoemd tot Ridder in de orde van Oranje Nassau. Hij overleed op 12 september 2017 op 74-jarige leeftijd.
Bron: Wikipedia
Hoe ouder hoe gekker zullen we maar zeggen want in de week dat onze toetsenist 69 jaar is geworden hebben “de Helena’s” nog weer foto-kaarten laten drukken. Bus 1 is volgepakt met de instrumenten, die natuurlijk eerst op gepoetst zijn, en daarmee was de bagageruimte bijna vol. De meeste koffers, van de mede reizigers, moeten dan ook in bus 2 worden gepakt. Iedereen heeft er zin in morgen gaan we dan ook vol goede moed richting het mooie Mühltal in Oostenrijk. Het verslag van de reis volgt later. 
