Is mijn uur gekomen?

Een priester rijdt in zijn auto langs een nonnetje dat op de stoep loopt. Hij geeft haar een lift.
Terwijl zij in stapt valt haar habijt open en laat zij een prachtig lang been zien.
De priester kan zich niet beheersen en legt zijn hand op haar dij.
De non kijkt hem aan en zegt vriendelijk: “Denk aan psalm 129, vader.”
De priester trekt verschrikt zijn hand weg en verontschuldigt zich.
Maar na een tijdje wordt de verleiding toch te groot en hij legt weer zijn hand op haar dij.
“Denk aan psalm 129,” zegt het nonnetje opnieuw.
“Sorry, zuster, het vlees is zwak”, zegt de priester.
Bij het klooster aangekomen, stapt de non uit en glimlacht veelbetekenend naar de priester. Die rent naar zijn cel en slaat de bijbel open op psalm 129, en leest: “Gaat voort en zoek, omhoog en verder omhoog, want daar is de glorie.”

Moraal:
Houd altijd goed je kennis op peil, anders mis je fantastische kansen.

Een man komt een dag vroeger dan voorzien terug van zakenreis. Hij neemt een taxi om naar huis te rijden. Bij zijn huis aangekomen vraagt hij aan de chauffeur van de taxi om getuige te zijn daar hij denkt dat zijn vrouw hem bedriegt. De taxichauffeur neemt het aanbod aan tegen betaling van 150 Euro.

Zij gaan stil het huis binnen en openen voorzichtig de deur van de slaapkamer. De man trekt de deken van het bed en betrapt zijn vrouw met haar minnaar. Rood van woede trekt de man zijn pistool en houdt het tegen het hoofd van de minnaar. Zijn vrouw huilt en roept: “Niet schieten, niet schieten! Ik heb je belogen, ik heb nooit geërfd van mijn tante. Hij heeft de Ferrari betaald en onze boot aan zee. Ook alle tickets voor de voetbalwedstrijden waar jij zo graag naar toe ging! Hij betaalt zelfs al onze belastingen!!”

De man, volledig van de kaart, laat zijn pistool zakken en vraagt aan de taxichauffeur:
“Wat zou jij in mijn plaats doen?”

“Ik?” zegt de taxichauffeur, “ik zou heel vlug die deken weer over hem leggen, zodat hij maar geen kou vat!”

Een kerel gaat met zijn pas gekochte hond naar de dierenarts. Eindelijk is hij aan de beurt en komt met zijn hond de behandelkamer binnen. “En?”, vraagt de dierenarts, “wat is het probleem?”. “Nou”, zegt de eigenaar van het beest, “ik heb hem gekocht om te waken, maar elke keer als de bel gaat, dan gaat mijn hond in de hoek zitten”. De dierenarts wrijft eens vakkundig over zijn kin en zegt tenslotte: “ja…dat doen boxers”.

De directeur stapt de lawaaierige klas binnen.
Hij wil nu eindelijk die herrieschoppers eens straffen.
‘Geert, wat heb jij uitgespookt?’
‘Ik heb krijt naar het bord gegooid.’
‘Honderd strafregels! En jij Wim?’
‘Ik heb een punaise op de stoel van de meester gelegd.’
‘Wat?! Tweehonderd strafregels. En jij, Peter?’
‘Ik heb snippers door het raam gegooid.’
‘Oh nou…, dat valt wel mee; geen strafregels!’
Op dat ogenblik komt er een jongen binnen, vol blauwe plekken en schrammen.
‘En wat doe jij daar?’, vraagt de directeur boos, ‘Hoe heet jij?’
‘Swen Snippers, meneer.’

Er komt een man een supermarkt binnen, loopt naar de afdeling dierenvoeding, pakt twee blikken hondenvoer en loopt vervolgens naar de kassa. Vraagt de kassière: “Meneer heeft u een hond?” Hierop antwoordt de man: “Ja, natuurlijk heb ik een hond, anders had ik die twee blikken toch ook niet nodig?”
Zegt de kassière: “Het spijt me meneer, maar vanaf deze week mag ik niemand meer dierenvoeding meegeven tenzij ik zelf kan zien dat de persoon een huisdier heeft… U zult de hond dus moeten meenemen…” De man vloekt een paar keer vanwege deze absurde nieuwe regeling, smijt de twee blikken op de grond en loopt kwaad weg. De volgende dag is hij weer terug, loopt naar de afdeling dierenvoeding, pakt twee blikken kattenvoer en gaat naar de kassa. Vraagt die kassière: “Meneer, heeft u een kat?” Waarop de man, zichtbaar geïrriteerd, antwoordt: “Ja natuurlijk heb ik een kat, ik kom deze blikken toch niet voor mezelf halen?” De kassière: “Meneer, dit vind ik nou niet slim van u. U was hier gisteren ook, dus had u kunnen weten dat ik u geen dierenvoed….” De kassière is nog niet uitgesproken of de man is de winkel al luid vloekend en tierend uitgelopen… De blikken bij de kassière achterlatend. De dag daarop komt de man met een bruine papieren zak in z’n hand de winkel binnen, loopt direct door naar de kassa en zegt tegen de kassière: “Mevrouw, steekt u hier uw hand eens in.”
De kassière doet dit en roept vervolgens: “He, het is zacht en warm…”
“Ja”, zegt de man, “Ik had graag drie rollen WC papier!”