Las Palmas

Deze week staat het Sunshine Combo weer in de  schijnwerpers. Naar aanleiding van een eerder geplaatste foto kregen wij deze week onderstaande biografie van het “Sunshine Combo” en dit willen we de bezoekers van deze site uiteraard niet onthouden.

Wij zijn midden jaren 70 begonnen met ons bandje. Bert Weghorst maakte toen als zanger/bassist ook deel uit de band. Later is hij opgevolgd door Johnny Neuber en is Franc Kleissen er bij gekomen. Ons sterke punt was ons blaaswerk (Johan alt/tenorsax, klarinet). Gerard (trompet en trombone) en Franc (trompet en gitaar) aangevuld met zang en ritme van Jan (drums), Han (orgel en keyboard en Johnny (bas).
Iedereen kende ons van de aubade aan het bruidspaar. Wij speelden dan het nummer Il Silenzio tweestemmig met 2 trompetten op de dansvloer. Dit vond iedereen fantastisch en heeft ons daardoor veel partijen opgeleverd.
Ons repertoire bestond oa uit top 40 hits, feestwerk en goede dansmuziek. Door onze uitgebreide blazerssectie waren wij in staat om een veelzijdig dansrepertoire uit te voeren. Hierdoor werden wij oa door ‘t Holscher in Saasveld gevraagd, om naast de vele bruiloften, de maandelijkse dansavonden muzikaal te verzorgen. Dit was voor ons orkest altijd een muzikale happening.
Uiteindelijk zijn we, na 15 mooie jaren, in 1989 gestopt waarna Franc Kleissen, Johan en Gerard ten Tusscher de Bigband Eighty-Nine in Borne hebben opgericht. Deze bigband bestaat heden ten dage nog steeds en is regelmatig te horen tijdens concerten en optredens in binnen en buitenland (zie website http://www.bb89.nl).

Deze week een foto van de band Maple Leaf op deze site. Helaas weten we helemaal niks van deze band maar als u ons iets kunt vertellen dan horen wij dat graag. De plaat die u hierbij hoort is van Maple Leave genaamd De Buurvrouw uit 1989

In 1970 is de onderstaande foto gemaakt. In die tijd hadden we nog rijkelijk sneeuw in de winter en om dan toch nog je auto te wassen vergt veel discipline. Op de achtergrond de aanhanger die we de eerste jaren hebben gebruikt en links op de achtergrond “ons Hok” waar we altijd repeteerden. Dit voorjaar heeft het “Hok” plaats moeten maken voor een nieuw woonhuis.  Op de onderste foto een advertentie die in 1970 in de krant stond. Café Pikkemaat bestaat ook al lang niet meer. Des te meer zijn wij als Helena’s er trots op dat de band nog steeds bestaat. Volgend jaar hopen wij het 50 jarig bestaan te mogen vieren en we zijn al voorzichtig aan het denken wat we kunnen gaan doen maar daar houden wij u via deze site van op de hoogte. Goede ideeën  zijn natuurlijk altijd welkom op dehelenas@gmail.com

The Swinging Musicals deze week op de voorgrond. Als er bezoekers zijn van de site die volledige naam van de drummer weet dan horen we dat erg graag op dehelenas@gmail.com.

Dit trio “De Buren” speelde enkele jaren geleden in een klein café in Ootmarsum tijdens de kermis. De kwaliteit was goed maar het volume paste niet bij het kleine café. Mocht iemand de namen weten van de muzikanten dan horen wij het graag.

The Tremeloes is een Britse groep die vooral succes had in de jaren zestig. Ze waren oorspronkelijk de begeleidingsband van Brian Poole.

Als Brian Poole & the Tremeloes hadden zij in Engeland vanaf 1961 een reeks hits, waarvan Do you love me in 1963 aldaar de eerste plaats van de hitparade bereikte. Toen het niet meer boterde tussen de leden van de begeleidingsband en hun voorman, gingen ze in 1965 elk hun eigen weg. Brian Poole verdween al snel in de anonimiteit. De Tremeloes (Alan Blakley, Len ‘Chip’ Hawkes, Rick West en Dave Munden) waren echter regelmatig in de internationale hitparades te vinden.

The Tremeloes begonnen in 1967 aan een half decennium van hits, te beginnen bij het door Cat Stevens geschreven Here comes my baby. Er volgden meer successen, waarvan Silence is Golden (1967) en My little Lady (1968) de grootste waren. De groep kenmerkte zich voornamelijk door pretentieloze uptempo songs, zoals Even the bad times are good (1967), Helule helule (1968) en Once on a Sunday morning (1969).

Het nummer Yellow River werd hen aangeboden door componist Jeff Christie, maar ze brachten het aanvankelijk niet zelf uit. De band Christie – rond Jeff Christie en de broer van gitarist Alan Blakley – werd speciaal gevormd om het nummer uit te brengen, waarbij de zangpartij van Jeff Christie werd toegevoegd aan de reeds ingespeelde begeleiding van The Tremeloes. Het resulteerde in 1970 in een grote hit. The Tremeloes zongen ook You en What Can I Do? van Raymond O’Sullivan (die later bekend zou worden als Gilbert O’Sullivan). Begin jaren zeventig probeerden The Tremeloes een iets ‘ruiger’ image aan te meten met rockachtige singles als Blue Suede Tie. De laatste hit is ook uit die tijd, maar toch meer ‘poppie’: I Like it That way (1972).

Net als veel andere bands uit de jaren zestig en zeventig zijn ook The Tremeloes bij tijd en wijle in ‘revivaloptredens’ terug te vinden. Dave Munden is in al die jaren de enige constante factor geweest, hoewel tegenwoordig ook Rick West (die zich weer Rick Westwood noemt) deel uitmaakt van de groep. Chip Hawkes heeft de groep een paar keer verlaten om vervolgens weer terug te keren, maar hij maakt de laatste jaren deel uit van de groep Class of ’64 met oud-leden van Smokie en The Rubettes.

Band leden:

• Brian Poole (Barking, 3 november 1941), zanger (tot 1966).
• Alan Blakley (Alan David Blakley; Bromley, 1 april 1942 – 10 juni 1996), slaggitarist, pianist, zanger.
• Ricky West (Richard Charles Westwood; Dagenham, 7 mei 1943), sologitarist, zanger.
• Alan Howard (Dagenham, 17 oktober 1941), bassist, zanger (tot 1966).
• Chip Hawkes (Leonard Donald Hawkes; Shepherd’s Bush, Londen, 2 november 1945), bassist, zanger (vanaf 1966).
• Dave Munden (David Charles Munden; Dagenham, 2 december 1943-15 oktober 2020), drummer, zanger.

Bron: Wikipedia