Zand, Zeep en Soda

Deze week een foto van ons zelf met daarop nog onze zangeres Truus die helaas te vroeg is overleden. De achtergrond van deze foto is een strand van Curaçao waar nu ongeveer onze keyboard man Bennie Lenferink zal landen. Als je met pensioen bent, kun en mag je ervan genieten en dat doet hij dan ook. Hij heeft de hele week al in bad gelegen om het snorkelen onder de knie te krijgen dus dat zal nu wel lukken.  Uiteraard wensen we hem een fijne vakantie.

Volgende week zaterdagavond 25 november is het dan zover dat we de afsluiting hebben van ons 50 jarig jubileum jaar bij Gasterij Oatmössche in Ootmarsum en daarom plaatsen we deze week 3 foto’s van ons zelf uit 1971 en 1999 en 2017 om te laten zien hoe we er toen uitzagen. Volgende week spelen we ook weer met een zangeres Jorien Altena. Helaas hebben we nog geen foto samen met Jorien maar die zal er zeker snel komen. Als u nieuwsgierig bent hoe dit gaat klinken dan is iedereen van harte welkom. 

Deze week de 5 mans formatie Medicine Combo uit Oldenzaal deze week in het voetlicht. De band bestond uit Gerard, zang; Martin, Gitaar Bas en Zang; Gerard, Orgel Synthesyzer en Zang;  Hans, Slagwerk en Zang en als laatste Lieko, Bas, Slaggitaar en Zang. De achternamen van de leden zijn helaas niet bekend maar er zullen zeker lezers zijn die dit weten. U kunt het altijd koppelen aan dit item of u kunt een mail sturen naar helenas@ziggo.nl.

De Wama’s was een komisch duo, bestaande uit Wim van Wageningen en Dick van der Maat. Het duo was populair in variétés in de jaren 40, 50 en 60 van de 20e eeuw. In maart 1973 gingen de Wama’s uit elkaar.

Biografie

Wim van Wageningen en Dick de Maat leerden elkaar kennen in het leger na de mobilisatie. Ze zaten in het 18e regiment infanterie, gelegerd in Amersfoort. Van Wageningen had daarvoor gewerkt als meubelmaker en De Maat had onder andere betrekkingen als banketbakker, etaleur en loodgieter. In 1940 besloten ze een duo te vormen en artiest te worden. Ze sloten zich aan bij de Nederlandsche Kultuurkamer en konden zo in de oorlogsjaren zonder risico ervaring opdoen. Als naam kozen zij de Wama’s, naar de eerste twee letters van hun achternamen, Van Wageningen en Van der Ma’at. Zelf namen zij de aliassen Wim Wama en Dick Wama aan.

Na de oorlog gingen de Wama’s verder als beroepsartiesten. Ze profiteerden van de behoefte aan licht amusement die na 1945 ontstaan was. Eind jaren 40 schreven ze het nummer Naar de TT Race over de TT Assen en verwierven daarmee veel bekendheid. Een ander bekend nummer uit die periode was Hotsjek. Het radioprogramma De bonte dinsdagavondtrein, waarin de Wama’s af en toe optraden, zorgde voor landelijke bekendheid. Hierdoor werden ze het meest gevraagde duo binnen het schnabbelcircuit. Ze raakten echter overvleugeld door het duo Johnny & Rijk.

Vanaf de jaren 60 verminderde de populariteit van variété en daarmee ook van de Wama’s. Daarnaast waren ze weinig vernieuwend en in tegenstelling tot bijvoorbeeld De Mounties weinig op televisie te zien. De groep had in die jaren vooral succes met parodieën op bekende nummers en populaire hits. Zo coverden zij in 1960 onder andere Mack the knife van Bobby Darin en Laila van Die Regento Stars. Hun versie van Kriminal tango, destijds een hit in West-Duitsland voor het Hazy Osterwald Sextett, haalde zelfs de hitparade. Andere bekende nummers waren Ping en Pong, over twee tafeltennissende Chinezen en De Badkuipserenade. In 1962 haalden de Wama’s nog eens de hitparade door in te spelen op de twistrage. Ze bouwden Franz Liszts Liebestraum om tot de Liebestraum twist. Radio Veronica gebruikte later het begin van dit nummer voor een jingle van de Alarmschijf: “Hé… Let op… Deuren en oren dicht… Hier komt… Veronica’s Alarmschijf”.

Rond carnaval 1971 hadden de Wama’s nog een hitje met Aha dat is Marie. In 2001 zette Vic van de Reijt dat nummer op #76 in zijn Nederlandstalige Cover Top 100. Het was namelijk een cover van het relatief onbekende La petite Marie van Jean Mourou en Nicolas Péridès. Daarna gingen de Wama’s zich steeds meer richten op theater. Eind 1971 speelden ze kleine rolletjes in het stuk Liefde is Hadjememaar van het Amsterdams Volkstoneel, onder leiding van Beppie Nooij. Hier bleek dat vooral Wim Wama over goede acteerkwaliteiten beschikte.

In maart 1973 gingen de Wama’s uit elkaar. Ze behielden wel hun artiestennamen Wim Wama en Dick Wama. Dick had een alcoholverslaving en had als acteur veel minder succes dan Wim. Later kwam hij ook nog in een rolstoel terecht door een auto-ongeluk. Hij stierf ten slotte op 22 juni 1980 op 63-jarige leeftijd in Amsterdam aan een maagbloeding.

Wim had in de jaren 70 en 80 wél veel succes als acteur, zowel in het theater als in films. Daarnaast was hij stemacteur. Zo sprak hij onder andere de stem in van Jerom en Krimson in de poppenserie Suske en Wiske en was hij te horen in hoorspelen waaronder De Brekers en verschillende buitenlandse tekenfilmseries. Zijn grootste toneelrol was in 1984 de rol van Hadjememaar in de remake van de theaterproductie Liefde is Hadjememaar uit 1971. In 1986 zou hij weer de hoofdrol spelen in In Holland staat een huis, maar hij werd dat jaar ernstig ziek. Op 12 juli van dat jaar overleed hij op 67-jarige leeftijd aan kanker.

Bron: Wikipedia

De Halco’s uit de kop van Overijssel vandaag op onze site. Misschien zijn er lezers die ons iets meer van dit trio kan vertellen, dan horen we dat uiteraard graag.