Zand, Zeep en Soda

Zanger/gitarist Henk van Broekhoven formeert in 1958 zijn eerste groep The Dynamic Rockers. Dit Tilburgse kwartet speelt voornamelijk bekende hits van andere artiesten na. De groep brengt begin jaren zestig vier singles uit op het Belgische Helia-label en treedt op in het populaire televisieprogramma Tienerklanken. In 1968 houdt de band het voor gezien. In 1971 wordt Van Broekhoven aangenomen als diskjockey in de Tilburgse Combi Bar. Naast zijn werk als deejay is Van Broekhoven in 1974 ook als vertegenwoordiger in dienst bij de Belgische platenfirma Monopole Records. Voor de grap brengt hij een eigen single uit met de titel Jealous Fool. In 1973 neemt hij onder het pseudoniem Rockin’ Ronny het singletje We Like Rock And Roll op. Kort daarna verandert Van Broekhoven zijn naam in John Spencer, direct ontleend aan het telefoonboek van Memphis. Jealous Fool wordt een bescheiden hitje in België, evenals de opvolger Corina, Corina. De langspeelplaat John Spencer Sings American Hits bevat voor de helft eigen nummers. In 1975 schrijft hij samen met stadsgenoot Henny Vrienten het liedje Call It Love, dat in België de top tien haalt en ook uitkomt in Nederland, Scandinavië, Duitsland, Zwitserland, Hongarije en Italië. Spencer krijgt daarna een contract aangeboden bij de grote platenmaatschappij Phonogram. Na een conflict bij Phonogram vertrekt Spencer in 1980 naar platenlabel Telstar. Hier neemt hij de plaat Songs For A Rainy Day op. Deze flopt, maar Spencer geeft het niet op. Met gespaard geld en zijn opgebouwde knowhow gaat hij zich toeleggen op productie- en componeerwerk. Voor de Nederlandse zanger Nick MacKenzie schrijft en produceert hij het nummer Hello, good morning en de gelijknamige elpee. Het jaar 1983 wordt Spencers doorbraak. Hij heeft drie hits met uit het Engels vertaalde liedjes: Een steelgitaar en een glaasje wijn (Paul Anka), Johnny vergeet me niet (John Leyton) en Lana (Roy Orbison). Het laatstgenoemde wordt zijn grootste hit. In de jaren die volgen staat hij regelmatig in de Nederlandse hitlijsten. Begin jaren negentig beginnen de hitsuccessen langzaam af te nemen. Spencer stopt met zingen en optreden en legt zich volledig toe op het produceren en componeren. Na een afwezigheid van een aantal jaren maakt Spencer in 1997 zijn comeback met de single Buono Sera. De plaat wordt geen hit. Er verschijnt ook een verzamelalbum met zijn grootste successen.

Sinds enige jaren treedt Van Broekhoven nog af en toe op als John Spencer en is hij steeds actief als songschrijver, onder meer voor het Holland Duo, zanger Theo van Cleeff uit Nijmegen en zanger Bouke (Scholten) uit Emmen. Van Broekhoven woont in het Belgische grensplaatsje Poppel. Hij is een muziekkenner en een fervent platenverzamelaar.

Rudi Carrell, artiestennaam van Rudolf Wijbrand Kesselaar (Alkmaar, 19 december 1934 – Bremen, 7 juli 2006), was een entertainer, zanger, showmaster, filmproducent en acteur. Hij begon zijn carrière in Nederland bij de radio en televisie en ging vervolgens werken bij Duitse zenders. Hij werd in Duitsland een uiterst populaire tv-persoonlijkheid met spelshows en andere formats. Hij woonde sinds 1974 in Syke, een plaats ten zuiden van Bremen.

De vader en de grootvader van Carrell waren beiden werkzaam in de showbusiness. Zijn vader gebruikte daarbij de naam André Carrell. De jonge Rudolf verving op 17 oktober 1953 André tijdens een feestavond voor ambtenaren in Arnhem, waarna André Rudolf in zijn gezelschap opnam. Daarmee deed Rudolf zijn intrede in de showbusiness. Hij trad in 1955 voor de AVRO wekelijks in het radioprogramma De bonte dinsdagavondtrein op. Carrell brak in 1959 ook op de televisie door met de maandelijkse Rudi Carrell Show.

Hij werd nationaal bekend door zijn deelname aan het Eurovisiesongfestival van 1960 met het liedje Wat een geluk. Dat werd in Nederland wel populair, maar op het festival voorlaatste: alleen dat van Luxemburg eindigde nog achter hem. Het beviel hoe hij na het festival over zichzelf grappen kon maken.

Andere liedjes waarmee hij in Nederland populair werd zijn Een ballonnetje, Een muis in een molen, De hoogste tijd en Samen een straatje om. Zijn optreden in de Rudi Carrell Show als bewoner van een onbewoond eiland met het aapje Vrijdag en Esther Ofarim als zeemeermin is beroemd. Met deze show won Carrell in 1964 de Zilveren Roos op het festival van Montreux. Eén jaar eerder, dus in 1963, had hij ook al de Nipkowschijf van de Nederlandse televisierecensenten mogen ontvangen.

De Duitse carrière van Carrell begon in 1965, toen Radio Bremen interesse toonde voor zijn werk. Daar in Bremen begon hij met de tweemaandelijkse televisieshow Rudi Carrell Show. Vanaf 1974 presenteerde hij Am laufenden Band, de Duitse versie van Eén van de acht. Rudi Carrell had als persoonlijk adviseur de Nederlander Dick Harris, die de show ook regisseerde. Ook andere Nederlanders werkten voor Carrell in Duitsland.

Carrell maakte vanaf 1970 in Duitsland ook een aantal speelfilms: Wenn die tollen Tanten kommen, Tante Trude aus Buxtehude en in 1971 Rudi, benimm dich en anderen. Ook al waren sommige films zeer succesvol (de eerste trok drie miljoen kijkers), en ondanks de hoge gages, was Carrell allesbehalve trots op die simpele komedies. Hij verafschuwde het zelfs om in vrouwenjurken als Tante op het doek te verschijnen.

Carrell speelde in 1971 en 1972 in de shows van Bobbejaan Schoepen in Bobbejaanland (België), een toenmalige trekpleister voor (inter)nationale variété-artiesten. Hij werd diens buur en vriend (later, in 1974, zouden ze ook nog samen duetten zingen in de televisieshows van Carrell).

Na zijn verblijf in België keerde Carrell terug naar Duitsland, waar hij ook succes oogstte als zanger. Zo had hij in 1975 veel succes met het lied Wann wird’s mal wieder richtig Sommer?: een vertaling van het lied ‘t Is weer voorbij die mooie zomer, dat in Nederland in 1973 met Gerard Cox een hit werd.

In 2005 werd er bij hem, naar eigen zeggen een kettingroker, terminale longkanker vastgesteld. Hierdoor kreeg hij onder meer moeite met praten. Zijn voorlaatste optreden op de Duitse televisie, op 30 december 2005, in 7 Tage, 7 Köpfe, vond dan ook plaats zonder dat hij een woord zei.

Rudi Carrell overleed uiteindelijk ook aan de gevolgen van die longkanker. Hij werd 71 jaar oud.

Bron: Wikipedia

Ronald Edwin Tober (Bussum, 21 april 1945) is een Nederlandse zanger.

Ronnie Tober werd in Bussum geboren, maar het gezin emigreerde toen hij drie jaar oud was naar de Verenigde Staten, en vestigde zich in Albany, de hoofdstad van de staat New York. Tober groeide daar op en ging daar naar de West Albany School en Colonie Central High School. Hij bleek over zangtalent te beschikken en trad op in twee musicals, in de rol van Tony in de musical The Boyfriend en als Billy Jester in Little Mary Sunshine. Op 29 september 1960, tijdens de campagne Kennedy versus Nixon, werd hem door senator Samuel Stratton van de staat New York gevraagd om voor senator John F. Kennedy te zingen. Tevens vroeg congreslid Dean Park Taylor aan Tober of hij voor Nixon wilde zingen op 30 september 1960. Hij zong voor beiden.

In 1963 bracht Tober een bezoek aan familie in Nederland. Deze bracht hem in contact met Willem Duys, die hem vervolgens uitnodigde om op te treden in zijn programma Voor de vuist weg, op 27 december. Hij zong er Up a lazy river en viel daarmee op. Hij besloot daarom in augustus 1964 voorgoed terug te keren naar Nederland. Hij tekende een platencontract met Phonogram/Philips en zijn eerste single Iedere avond kwam in februari 1965 in de hitparade. Hij kwam onder de hoede van René Sleeswijk van de Snip en Snap Revue.

In 1965 nam hij deel aan het nationale songfestival. Met het nummer Geweldig behaalde hij de tweede plaats. Hij moest Conny Vandenbos met ‘t Is genoeg echter voor laten gaan en zij ging naar het songfestival in Napels. In 1966 won hij de tweede prijs op het Songfestival van Knokke. Tober werd door Eric Krans, hoofd lichte muziek AVRO Radio, gevraagd om samen met Ann Burton naar het songfestival in Sopot te gaan. Hier ontving hij een eervolle eerste plaats met zijn vertolking van Showtime on Broadway. In 1968 deed hij mee aan het Eurovisiesongfestival in Londen en eindigde hij met het nummer Morgen op de zestiende plaats, een met Finland gedeelde laatste plaats. Het liedje werd ook geen hit, maar de Engelse versie getiteld Someday in de uitvoering van The Blue Diamonds wel.

Tober stond desalniettemin in zijn succesvolste jaren – de periode 1965-1975 – geregeld in de hitparade met nummers als Verboden vruchten, Arrivederci Ans, Rozen voor Sandra en Naar de kermis, een duet met Ciska Peters. Hij was ook regelmatig te gast in diverse radio- en tv-programma’s van o.a. Corry Brokken, Willy en Willeke Alberti; hij had eveneens jarenlang zijn eigen tv-show bij de KRO en de AVRO, waarin hij gasten ontving zoals Conny Vandenbos, Corrie van Gorp, Roger Whittaker e.v.a.

Op 25 januari 2012 was Tober te gast bij Ali B in het programma Ali B op Volle Toeren. Het nummer Er is niemand zoals jij, dat in dit programma ontstond, werd op single uitgebracht (met als B-kant Het zijn van die kleine dingen, een duet met Belinda Kinnaer) en haalde de Top 30. Naar aanleiding van het programma trad Tober met Ali B en Brownie Dutch op tijdens het culturele festival De Parade in Den Haag, Utrecht en Amsterdam.

Begin 2013, na de aankondiging van het aftreden van koningin Beatrix, bracht Tober samen met René Riva de single Dank U Majesteit uit als eerbetoon aan de koningin.

Op 5 mei 2015 was Tober een van de zeventig zeventigjarigen die het bevrijdingsconcert aan de Amstel, kwamen opluisteren.

In 2018 was Tober gastartiest tijdens de concerten van De Toppers in de Johan Cruijff ArenA.

Tober heeft meerdere malen deelgenomen aan de Nijmeegse Vierdaagse, onder andere met lopers van de Ronnie Tober Foundation. In de jaren dat hij deelnam verschenen ook verschillende Vierdaagse-singles: De Wandelexpress (2006), Loop met ons mee (2007), Wij lopen de vierdaagse (2008) en De 4-daagse is een feest (2010)

In 2000 was hij deelnemer aan het televisieprogramma Big Brother VIPS met Anneke Grönloh, Henk Schiffmacher, Maya Eksteen, Theodor Holman en Maxine.

Tober was betrokken bij verschillende Sinterklaasfilms van regisseur Martijn van Nellestijn. Hij speelde kleine rollen in de films Sinterklaas en het Geheim van het Grote Boek (2008) en Sinterklaas en het Pakjes Mysterie (2010), en zong de titelsong voor Sinterklaas en de Verdwenen Pakjesboot (2009). Dit nummer, getiteld Nederland, werd geschreven door Harold Verwoert, die de film de rol speelt van Piet Diego.

In 2012 nam Tober een tv-special op voor Omroep MAX ter gelegenheid van zijn vijftigjarige artiestenjubileum. In deze tv-show zingt Tober duetten met bevriende artiesten, waaronder Carel Kraayenhof, Anneke Grönloh, Jorge Castro, Ciska Peters, Dayén, de Belgische zanger Christoff, Willeke D’estell en Patrick van Bree. Deze show werd uitgezonden op 18 januari 2013.

Op 21 april 2020 werd Tober ter gelegenheid van zijn 75ste verjaardag benoemd tot Zanger des Vaderlands en gaf hij een speciaal optreden bij het televisieprogramma Tijd voor MAX van Omroep MAX.

In september 2021 was hij als verkoper te zien in Van onschatbare waarde. In 2023 was Tober te zien als secret singer in het televisieprogramma Secret Duets.

Verder werkte hij mee aan de popquiz van Rob Stenders, Stenders Late Vermaak, die in het eerste kwartaal van 2007 werd uitgezonden door Tien.

Onderscheidingen

Op 27 december 2003 werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Deze onderscheiding ontving hij tijdens zijn veertigjarig artiestenjubileum in theater Orpheus in Apeldoorn.

Op 27 december 2008 vierde Tober zijn 45-jarig artiestenjubileum in een uitverkocht theater Figi te Zeist. Vele bekende collega’s waren aanwezig, onder wie Anneke Grönloh, Ciska Peters en tv-kok en artiest Lonny. De presentatie was in handen van Vivian Boelen, Jacques d’Ancona en Eddy Becker. Tober ontving van de producent en regisseur van de kinderfilm Sinterklaas en het Geheim van het Grote Boek een cheque van 2500 euro voor de Ronnie Tober Foundation.

In december 2009 ontving Tober de Princess Hoffelijkheidsprijs 2009, die hem werd overhandigd door Mies Bouwman.

Op 2 september 2017 werd Tober tot ridder geslagen in de orde van het Gulden Vlies. De ceremonie vond plaats tijdens de opening van het Groot-Kapittel 2017 van het Internationaal Broederschap Het Gulden Vlies Brugge, door de Grootmeester Frederik Thomas in Huis ter Beurze van VBRO radio.

Bron: Wikipedia

 

Het duo Frappant deze week in het voetlicht. Zoals u hieronder kunt lezen was de naam van dit duo eerst Penotti maar na commentaar van een groot concern, die het merk Penotti als pasta op de markt brengt, hebben ze de naam maar veranderd.

“De Vier” uit Brabant deze week op de voorgrond. Deze band heeft 4 jaar opgetreden en is ontstaan nadat “Boemerang” uit elkaar is gegaan. De volledige namen zijn; Linksboven Theo Visser en Rechtsboven Johnny Meijer. ( Deze twee mannen hebben daarvoor bij “The Sunstreams” gespeeld. Linksonder is Theo Kersten die daarvoor bij “The Sunshines” gespeeld heeft. Rechtsonder staat Stanny Goossens die daarvoor bij “Boemerang” en “de Migra’s” gespeeld heeft. Van Stanny hebben we ook deze foto en informatie ontvangen.