Boze Buurman

Een Amerikaan, een Hollander en een Japanner spoelen aan op een onbewoond eiland. De Amerikaan begint meteen de baas te spelen en zegt: ‘I take care of the food.’ Tegen de Hollander zegt hij: ‘You take care of the wood.’ En tegen de Japanner zegt hij: ‘You take care of the supplies.’

Ze gaan alle drie weg. Tegen de avond komen de Amerikaan en Nederlander elkaar weer tegen op de afgesproken plaats, maar nog geen spoor van de Japanner. Ze besluiten om te wachten. En ze wachten…. en wachten… en wachten….. Maar de Japanner komt niet opdagen. ‘Zo, dan beginnen wij alvast te eten,’ zegt de Hollander tegen de Amerikaan. ‘Okay,’ zegt de Amerikaan. Opeens komt de Japanner uit de boom gesprongen, terwijl hij roept: ‘Supplies!’ .

De pastoor is in de sacristie gestruikeld over een paar schaatsen.

“Zeg op, van wie zijn ze”? vraagt hij aan de misdienaars.

“Waarschijnlijk van één van de ijsheiligen”, antwoordt Jantje.

Pietje zit al weken verveeld voor zich uit te staren in de klas. De juf krijgt het op haar zenuwen en vraagt: ‘Pietje, wat is jouw probleem ?’ Pietje antwoordt: ‘Ik ben veel te slim voor de 1e klas. Mijn zusje zit in de derde klas maar ik weet veel meer dan zij en dus moet ik óók eigenlijk naar de 3e klas’. De juffrouw vindt dat een moeilijke kwestie en spreekt erover met de directeur. Terwijl Pietje buiten het kantoor van de directeur moet wachten legt de juffrouw het probleem aan hem uit. ‘Laat hem binnenkomen, dan zal ik hem even persoonlijk testen’ zegt de directeur .. ‘Als hij ook maar èèn vraag niet kan beantwoorden dan blijft hij gewoon in de 1e klas’. De juffrouw gaat hiermee akkoord en Pietje mag binnenkomen. De directeur: ‘Hoeveel is 3 x 3’? Pietje: ‘9’ Directeur: ‘Hoeveel is 6 x 6 ?’ Pietje; ’36’ En zo beantwoordt Pietje alle vragen die eigenlijk een derdeklasser pas behoort te weten. De directeur kijkt de juffrouw aan en zegt ‘Ik denk dat Pietje best wel naar de 3 klas kan gaan’ Maar de juffrouw twijfelt nog steeds en vraagt of ze óók nog een paar vragen mag stellen. De directeur gaat hiermee akkoord en de juffrouw stelt haar eerste vraag; ‘Waarvan heeft een koe er vier, terwijl ik er maar twee heb?’ Pietje: ‘benen’ De Juffrouw; ‘Wat heb jij in je broek en ik niet?’ Pietje: ‘Zakken’ De Juffrouw: ‘Wat begint met een K en eindigt met een T, is behaard, ovaal en smakelijk?’ Pietje: ‘een kokosnoot’ Intussen zakte de mond van de directeur ver open van verbazing. De juffrouw vervolgde met: ‘wat gaat er hard en stijf naar binnen en komt er zacht en slap uit?’ Pietje: ‘kauwgum’ De Juffrouw: ‘Wat doet een man rechtopstaand, een vrouw zittend en een hond op drie poten?’ Pietje; ‘Een hand geven’ De Juffrouw: ‘noem een Engels woord dat begint met een F en eindigt met een K’ Pietje; ‘Firetruck’ De directeur zucht heel diep en zegt: ‘Laat hem maar naar de vijfde klas gaan, want die laatste zes vragen had ik al allemaal fout’.

Een man zoekt al dagen naar z’n hoed. Uiteindelijk is die niet te vinden. Hij beslist dan maar om zondags naar de kerk te gaan en achteraan plaats te nemen. Tijdens de dienst zou hij dan er vanonder muizen en een van de hoeden nemen die achteraan worden geplaatst. Die zondag gaat hij naar de kerk en zet zich achteraan. De dienst ging over de 10 geboden. De man bleef de gehele dienst zitten i.p.v. vroeger door te gaan en na de dienst gaat hij nog even bij mijnheer pastoor. ‘Vader,’ zegt hij, ‘ik moet wat bekennen. Ik kwam hier vandaag om een hoed te stelen, maar na jouw preek heb ik beslist dit niet meer te doen, waarvoor dank.’ De priester zei hem: ‘God zegene u mijn zoon! Was het tijdens m’n uiteenzetting over: ‘gij zult niet stelen’, dat je het besef kreeg dat je verkeerd zat?’

‘Neen,’ zegt de man, ‘het was tijdens je preek over overspel. Toen je daarover begon,  wist ik weer waar ik hem had gelaten.’

Ik zat achter in bus 21 toen er een jonge vrouw instapte, die in verwachting was. Zij ging zitten, wat bij mij een glimlach opwekte. De jonge vrouw voelde dat ik om haar lachte. Ze ging ergens anders zitten, waarop ze me weer hoorde lachen. Zij verwisselde een tweede, derde en zelfs een vierde maal en steeds begon ik harder te lachen. De jonge vrouw was zwaar beledigd, belde de Politie en liet een proces-verbaal opmaken… Toen de zaak voor de rechter kwam, vroeg hij mij om mijn eigenaardig gedrag te verklaren. Ik zei: ‘Edelachtbare, toen de jonge vrouw in de bus stapte, zag ik in wat voor positie zij verkeerde. Ze ging zitten onder de reclame: ‘Verwijder iedere verdikking.’ Ik moest lachen en de vrouw verwisselde van plaats maar ging nu zitten onder de bioscoopreclame: ‘Binnenkort verwacht.’ Ik moest weer lachen en de vrouw verwisselde terug van plaats. Nu onder een reclame van UNOX die als tekst had: ‘Ik weet een worstje te waarderen.’ Toen kon ik niet meer, maar het werd nog erger : want zij wisselde voor de laatste maal van plaats en kwam toen onder de reclame van DUNLOP autobanden te zitten. Hierop stond: ‘DUNLOP’s rubberartikelen hadden dit ongeluk kunnen  voorkomen…

IK WERD VRIJGESPROKEN…