Goudvis

Dit is het verhaal van een echtpaar dat al 26 jaar gelukkig getrouwd was. De enige irritatie in hun huwelijk was de echtgenoot zo’n vreselijke gewoonte had om ‘s ochtends bij het ontwaken vreselijk harde en stinkende scheten in bed te laten. Het geluid maakte zijn vrouw wakker, de geur sloeg op haar ogen en zorgde ervoor dat ze telkens boven de lakens naar lucht moest happen. Elke ochtend smeekte ze hem weer om te stoppen omdat ze er ziek van werd. Hij zei dat hij er niet mee kon stoppen omdat het een natuurlijke gewoonte was. De vrouw zei dat hij maar eens naar een dokter moest gaan omdat ze bezorgd was dat hij op een dag z’n ingewanden eruit zou schijten. Jaren gingen voorbij en de man ging maar door met zijn vervelende gewoonte. Tot op Kerstochtend de vrouw een kalkoen aan het bereiden was voor het kerstdiner. De man lag boven in zijn slaapkamer nog te slapen. De vrouw had de ingewanden uit de kalkoen gehaald en in een schaal gedaan en opeens kwam er een gemene gedachte in haar naar boven. Ze pakte de schaal en ging naar boven waar haar echtgenoot nog lag te slapen. Langzaam trok ze de lakens en zijn pyjamabroek naar beneden en ledigde de schaal met kalkoeningewanden in zijn broek. Even later hoorde ze haar echtgenoot wakker worden met het gebruikelijke lawaai van zijn scheten, gevolgd door een bloedstollende kreet en het geluid van voetstappen naar de badkamer. De vrouw kon zichzelf niet meer inhouden en rolde over de keukenvloer van het lachen. Ongeveer twintig minuten later kwam de man naar beneden in zijn met bloed besmeurde pyjamabroek met een hysterische blik in zijn ogen. De vrouw beet op haar lippen terwijl ze hem vroeg wat er aan de hand was. “Schat,” zei hij, “je had gelijk! Al die keren dat je me waarschuwde, en ik wilde maar niet naar je luisteren!”  “Wat bedoel je?” zei de vrouw. “Nou, jij zei altijd al dat ik op een dag mijn ingewanden eruit zou schijten en vandaag is dat gebeurd….

Maar met de hulp van God, een flinke hoeveelheid Vaseline en deze twee vingers, heb ik het er weer terug in kunnen stoppen!!”

Een man gaat naar een dierenspeciaalzaak en vertelt de bediende dat hij een huisdier wil kopen dat alles kan. De bediende stelt een eerlijke hond voor.
De man antwoordt: “Kom nou, een hond?”
De bediende zegt: “Wat denkt u van een kat?”
De man antwoordt: “Absoluut geen kat, een kat kan in elk geval niet alles. Ik wil een huisdier dat alles kan.”
De bediende denkt even na en zegt: “Ik weet het! Een duizendpoot!”
De man zegt: “Een duizendpoot? Ik kan me niet voorstellen dat een duizendpoot alles kan, maar goed…. Ik zal een duizendpoot proberen.”
Hij krijgt de duizendpoot mee naar huis en zegt tegen de duizendpoot: “Maak de keuken schoon.”
Een half uur later loopt hij de keuken in en…. het is er onberispelijk! Alle borden en al het bestek is gewassen, afgedroogd en weggezet, het aanrecht is schoon gemaakt en de vloer is in de was gezet. Hij is hoogst verbaasd.
Hij zegt tegen de duizendpoot: “Ga de woonkamer schoonmaken.”
Twintig minuten later loopt hij naar de woonkamer. Het vloerkleed is netjes schoongemaakt, het meubilair is schoongemaakt en afgestoft, de kussens op de bank zijn opgeschud en de planten hebben water gekregen. De man denkt bij zichzelf: “Zoiets bijzonders heb ik nog nooit gezien. Dit is echt een huisdier dat alles kan!”
Daarna zegt hij tegen de duizendpoot: “Ga naar de kiosk en haal een krant voor mij.”
De duizendpoot gaat naar buiten. 10 minuten later…. geen duizendpoot. 20 minuten later…. geen duizendpoot. 30 minuten later….. geen duizendpoot. Dan begint de man zich af te vragen wat er gaande is. De duizendpoot had toch binnen een paar minuten terug moeten zijn. 45 minuten later…. nog steeds geen duizendpoot! Hij kan zich niet voorstellen wat er nou gebeurd kan zijn. Is de duizendpoot weggelopen? Is hij overreden door een auto? Waar is de duizendpoot? Dus gaat hij naar de voordeur, opent hem… en daar zit de duizendpoot. De man zegt: “He!!!! Ik stuurde je 45 minuten geleden naar de kiosk om een krant voor me te halen. Wat is er aan de hand?!”
De duizendpoot zegt: “Ik ga! Ik ga! Ik moet alleen even mijn schoenen aantrekken!”

Sta ik laatst in de file, draait die vent naast mij zijn raampje open….. Ik denk dat die iets wil vragen en draai ook mijn raampje open….

Zegt de vent: “Ook een scheet gelaten?”.

De ene ondernemer tegen de andere: “Waarom zijn jouw medewerkers altijd op zo netjes tijd?”
Heel eenvoudig: 30 medewerkers, maar slechts 20 parkeerplaatsen!”

Een egel zegt tegen de andere egel: vind jij het ook zo gek dat wij meer worden over gereden dan de konijnen. Die ander zegt: “Ja, kom we gaan vragen hoe ze dat doen. Dus ze vragen het. De konijntjes zeggen: “Al zie je nou 2 lichtjes aankomen dan ga je daar precies tussen in zitten en dan word je niet geraakt.” Dus die egels zien ineens 2 lichtjes aankomen en gaan daar tussen in zitten.” Maar ze worden toch overgereden. Dus die konijntjes achter de boom zeggen: “Zie je ook niet vaak meer die driewielers.”

Heb je het gehoord? Onze chef is gestorven.”
Ja en ik vraag me de hele tijd al af wie er samen met hem gestorven is.”
“Hoezo samen met hem?”
“Nou in de advertentie stond toch: “Met hem stierf een van onze bekwaamste medewerkers…”