The Klengola Stars

Afgelopen dinsdag 7 oktober 2014 is Leo Engelbertink, zanger van “The Klengola Stars” op 77 jarige leeftijd overleden. Van diverse kanten is dit aan ons gemeld en één daarvan haalde een citaat van Leo, van onderstaand interview, naar voren en melde: “Als je dat leest, dan waan je je toch direct terug in vroegere tijden”.

Als eerbetoon aan Leo plaatsen we daarom nogmaals  dit interview. Als Leo dit kan lezen en hij hoort het bijgevoegde liedje dan weten we zeker dat hij uit volle borst mee zal zingen…..

=============================================================================

Onderstaand verhaal stond in het clubblad van FC Berghuizen. Met toestemming van Leo plaatsen we dit verhaal op onze site.

The Klengola Stars zijn in 1957 opgericht, ik was toen 20 jaar. Er zat letterlijk muziek in de familie. Vader was accordeonist en van hem moeten we de muzikale genen hebben. Mijn broers Bertus en Jannie speelden ook in de band. Wat een Klengola is? De naam werd gevormd door de eerste twee voorletters van de leden. Aanvankelijk had je de Klengolas, de eerste editie zeg maar. We speelden in de buurt. De Kul in Denekamp, de Bond aan de Molenstraat, café de Vluchte vooraan in Enschede, zaal Bruins en natuurlijk bij Kothman hier om‟n hook. Daw oet Berghoezen kwamen maakte wa indruk. Het repertoire? Alles wat populair was. Of het nu Duits, Engels of Nederlands was, het maakte niks oet. Heino, Elvis en zo meer. We hebben jaren gehad dat we 3 keer per week een bruiloft deden en altijd zo‟n 20 jaar lang elke zondagavond speelden. Er zijn periodes bij geweest van zo‟n 240 optredens per jaar. Nee, van een eigen plaat maken is het nooit gekomen. Wel zijn er plannen geweest, maar daar is het bij gebleven. Of wie ok over de grens spöln? Ja zeker. In Nordhorn hadden we 2 keer een contract van een half jaar. Tja en dan Berghuizen. Om de 5 jaar was er wel een jubileum en de jaarfeesten natuurlijk. Geheid volle bak bij Kothman. Ik speelde sax, een zeer swingend instrument. Als ik het ding aan de lip zette now dan moj eens zeen. Alle jongs meteen noar de wichter hen. Want dan wist‟n ze nig hoe snel ze op de dansvloer moss‟n komm‟n, haha! Als ik een ommetje maak dan word ik als oud Klengola Star nog steeds begroet. Leuk hoor!

Met vriendelijke groeten Leo Engelbertink.

Similar Posts

  • Rise & Shine

    De band Rise & Shine uit Enschede in de schijnwerpers deze week. Helaas weten we geen namen van de muzikanten maar er zullen ongetwijfeld lezers zijn die ons dat kunnen melden op dehelenas@gmail.com

    Op 06-12-2018 hebben we van Rob Eppink de volgende namen ontvangen: NN, Jan Bos, Ben Vocking, Geo Wunnink
    Zittend Jan Slym
    rise-and-shine-1a rise-and-shine-1b

  • Mieke Telkamp

    Afgelopen donder hoorden we via de radio het bericht dat Mieke Telkamp was overleden. Vele mensen hier in Twente en ook ver daarbuiten genoten in de vorige eeuw van haar platen. Derhalve plaatsen we dit artikel. De onderstaande tekst is overgenomen uit Wikipedia.

    Mieke Telkamppseudoniem van Maria Berendina Johanna (Mieke) Telgenkamp (Oldenzaal14 juni 1934 – Zeist20 oktober 2016) was een Nederlands zangeres. Ze is Nederland vooral bekend door het lied Waarheen, waarvoor, waarmee ze in 1971 haar comeback maakte.

    Telkamp heeft tussen 1953 en 1967 meerdere hits op haar naam geschreven. Ze werd in 1953 bekend met Here in my heart, een lied dat in 1952 door Al Martino werd gezongen. Daarna bracht ze succesvolle nummers uit als Nooit op Zondag en Eb en Vloed. Ook heeft ze veel succes in West-Duitsland gehad, met als grootste hit Prego, prego gondeliere, waarvan bijna een miljoen singles werden verkocht. Als pseudoniem gebruikte ze de naam Mieke Telkamp, omdat haar geslachtsnaam Telgenkamp ongeschikt werd bevonden om in West-Duitsland een carrière op te bouwen.

    Ze won in 1957 de eerste prijs, de Gouden Gondel, tijdens het Festival van Venetië. Zij heeft in 1962 aan het Songfestival van Knokke meegedaan en in 1964 in de Snip en Snap Revue gestaan.

    In 1967 trok ze zich op doktersadvies met buikklachten terug uit de showbusiness. Maar begin jaren 70 besloot ze om haar carrière nieuw leven in te blazen. Ze trad echter niet meer op in het land en beperkte het zingen tot platen-, radio- en televisiestudio’s.

    Na Telkamps terugkeer in de muziekwereld behaalde ze het grootste succes uit haar carrière. Ze ontving in 1971 haar eerste gouden plaat voor Waarheen, waarvoor, een nummer in de originele Nederlandse tekst van Karel Hille, geschreven op de melodie van Amazing Grace en waarvan in Nederland meer dan een miljoen exemplaren verkocht werden. Ze nam Waarheen, waarvoor samen met de Hi-Five onder leiding van Harry de Groot op naar een idee van Frank Jansen, die ook de productie deed. Het lied was jarenlang in Nederland het meest populaire lied dat bij uitvaarten gedraaid werd.

    Er is een cd verschenen met al haar Duitse successen, getiteld Tulpen aus Amsterdam, waarvan bijna een miljoen platen over de toonbank ging. Telkamp was de eerste Nederlandse zangeres die na de Tweede Wereldoorlog weer in het Duits zong, wat haar in de Duitstalige landen veel waardering heeft opgeleverd. Sinds 1955 verschenen in West-Duitsland vele platen, waarvan Du bist mein erster Gedanke de eerste was. Haar eerste Duitse titel Morgen komm’ ich wieder werd in 1953 alleen in Nederland uitgebracht en werd een groot succes.

    Telkamp was in 1978 de eerste persoon uit de showbusiness die werd benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. In 1990 trad ze voor het laatst officieel op.

    In augustus 2008 verscheen een dvd met de titel Alles voor jou, waarop van 40 liedjes beeldregistraties staan uit de periode 1959-1989.

    Op 13 december 2008 werd aan Telkamp een Diamanten Award uitgereikt bij Omroep MAX, voor de verkoop van 1 miljoen exemplaren van Waarheen, waarvoor.

    Op 10 maart 2011 nam ze bij Omroep MAX definitief afscheid van het grote publiek en leefde sindsdien teruggetrokken in Zeist. Ze overleed op 82-jarige leeftijd.mieke-telkamp-1

  • Orkest 3 Watt

    Orkest 3 Watt deze week op de voor pagina. We zouden graag meer willen vertellen van dit trio maar we weten niet wie het zijn en waar ze vandaan komen. Ook de onderstaande kaarten geven geen enkele informatie. Mocht u iets weten over dit trio dan horen we het graag.

    Orkest 3 Watt 1a Orkest 3 Watt 1b

  • The Switch Combo

    Op herhaling deze week “The Switch Combo”. Deze foto stamt uit de eind zestig of begin zeventiger jaren. Voor de verandering plaatsen we dit keer ook de achterkant van de foto. Daarop staan alle namen van de band leden vermeld. De plaats die hierbij gedraaid wordt is een Single van The Switch Combo – Het mooie Twentse land.

  • Don Mercedes & his Benz

    Don Mercedes, pseudoniem van Robert (Rob) van Bommel (Utrecht, 12 januari 1941), is een Nederlands zanger die, tezamen met Bonnie St. Claire, in het voorjaar van 1976 in Nederland en België een hit had met het nummer “Rocky”, een vertaling van het nummer uit 1975 geschreven door Jay Stevens uitgevoerd door Dickey Lee. Het zelfde jaar vertaalde Frank Farian het nummer in het Duits.

    Mercedes timmerde vanaf de jaren 60 aan de weg en trad op met begeleidingsgroepen The Driftin’ Five, The Improvers en His Benz. In eerste instantie nam hij een aantal Engelstalige singles op, waaronder “Devil In Disguise”. In 1965 haalde hij de Nederlandse Top 40 met “Zo maar een soldaat”, een vertaling van de Engelse protestsong “Universal Soldier” van Buffy Sainte-Marie. Van het nummer bestond tevens een versie gezongen door Cowboy Gerard.

    Hoewel Mercedes muziek bleef uitbrengen, zou het ruim tien jaar duren totdat hij opnieuw de hitparades haalde. Met Rocky reikte hij op 12 juni 1976 tot de nummer 1-positie in de destijds twee hitlijsten op de nationale publieke popzender Hilversum 3 (de Nederlandse Top 40 en de Nationale Hitparade). In de op Hemelvaartsdag 27 mei 1976 gestarte Europese hitlijst op Hilversum 3, de TROS Europarade, werd de 3e positie bereikt.

    Twee weken later haalde hij ook in België de nummer 1-positie in zowel de voorloper van de Vlaamse Ultratop 50 als de Vlaamse Radio 2 Top 30. In Wallonië werd géén notering behaald.

    In België en Nederland was de versie van Mercedes een grotere hit dan de uitvoering van de Duitser Frank Farian. Na “Rocky” bracht Mercedes nog enkele singles uit, waaronder het nummer “Wie schoot op J.R. Ewing”, dat gebaseerd was op de televisieserie Dallas.

    In de jaren 70 was Mercedes enige tijd eigenaar van een discotheek aan de Utrechtse Oudegracht. Verder was hij actief als zakenman; zo exploiteerde hij in Florida een sinaasappelplantage en investeerde hij in de Franse en Amerikaanse release van het boek Stoppen met roken van Allen Carr.

    Begin 2011 verscheen van hem voor het eerst in 30 jaar een nieuw album.

    Bron: Wikipedia

     

2 Comments

  1. Als gitarist heb ik ook nog een tijdje bij De Klengola’s Stars gespeeld en later met De Klengola’s (Bennie en Henk Engelbertink)

  2. Hallo Anton,

    Leuk dat je reageert. Heb je misschien nog foto (s) van de Klengola Stars of de Klengola’s? Zo ja dan zou ik dolgraag een kopie willen hebben. Van de Klengola’s heb ik helemaal geen foto’s.

    mvg

    Frans

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *