Zatlappen

De meester vertelt dat er menseneters hebben bestaan. Vraagt hij: “In welke streken kwamen die voor?” “In Volendam.” beweert Marieke.

“Hoe kom je daar nu bij?” vraagt de meester hoogst verbaasd.

“Dat staat in het aardrijkskundeboek.” antwoordt Marieke.

“Daar staat dat de bewoners daar leven van de toeristen!”

Kleine Bennie zit in de slaapkamerkast van zijn ouders met zijn pluchen beer te spelen. Zijn moeder komt met een vreemde man de slaapkamer binnen, ook om te spelen. Onverwachts komt Bennie’s vader thuis, de vreemde man wordt halsoverkop in de kast verstopt.
Bennie fluistert: “Ik heb een pluchen beer en als je hem niet voor tien gulden van me koopt, ga ik huilen.” De man betaalt en een paar minuten later zegt Bennie: “Geef mijn beer terug, of ik ga huilen.”
De beer verwisselt opnieuw van eigenaar. Even later begint Bennie van voren af aan: “Ik heb een pluche beer en als je hem niet voor tien gulden van me koopt, ga ik huilen.”
Het spel herhaalt zich. Geruime tijd later is de kust vrij, de vreemde man verlaat de kast, 120 gulden armer en zonder beer. De volgende dag vertelt Bennie zijn moeder wat zich in de kast afgespeeld heeft. Zijn moeder stuurt Bennie onmiddellijk ter biecht. In de biechtstoel steekt Bennie van wal: “Ik heb een pluchen beer… “
Van achter het gordijn: “Grote God! Begin je nu alweer!!!”

Jannes, een Drentse boer, was met zijn kudde aan de wandel in een afgelegen weide, ergens in het noorden van het land, toen er plotseling een splinternieuwe BMW stopte in een wolk van stof.
De chauffeur, een jongeman, volledig Armani gekleed, met Gucci schoenen, Ray-Ban zonnebril en Yves St-Laurent das, steekt zijn hoofd uit het raam en vraagt aan de boer:
Als ik het juiste aantal koeien van uw kudde kan noemen, krijg ik dan een koe?
Jannes kijkt naar de man, zeker weer zo’n Yuppie, en kijkt dan naar zijn kudde die vreedzaam staat te grazen.
Jannes antwoordt kalm: Ja, waarom niet?
De Yuppie parkeert zijn wagen, neemt zijn Dell minicomputer, sluit deze aan op zijn RAZR V3 mobiele telefoon, surft op Internet en bereikt een NASA-site, contacteert een GPS-satelliet om de juiste positie van de plaats te bepalen, geeft dan zijn coördinaten aan een andere NASA-satelliet die de sector opneemt op een ultrahoge resolutiefoto.
Dan bereikt de jongeman een Adobe digitale fotosite en stuurt het beeld naar een analysesite in Hamburg, Duitsland.
Enkele seconden later krijgt hij een bericht op zijn Palm Pilot, dat hem zegt dat het beeld geanalyseerd is en dat de gegevens zijn opgeslagen. Via zijn black-berry legt hij contact met een MSQSL-gegevensbank dat verbonden is met een Excel-berekeningsblad en enkele minuten later ontvangt hij het antwoord. Tenslotte drukt hij een gekleurd rapport van 150 bladzijden af met zijn HP-laser mini-printer, wendt zich naar boer Jannes en zegt :
U heeft exact 1586 koeien.
Correct. OK, je mag één van mijn koeien kiezen, zegt Jan.
Hij houdt de jonge Yuppie in het oog terwijl deze één van de dieren kiest en ziet hem geamuseerd het dier in zijn kofferbak leggen.
Dan zegt Jannes tegen de jongeman:
Zeg! Als ik je precies kan zeggen in welke sector je werkt, krijg ik dan mijn dier terug?
De jongeman denkt een ogenblik na en zegt: OK, waarom niet ?
Jij bent een lid van het Kabinet Rutte zegt Jannes.
Wow! Dat klopt, zegt de Yup, maar hoe heeft u dat kunnen raden?
Ik hoefde niet te raden zegt Jannes.
Jij bent hierheen gekomen zonder dat iemand het je heeft gevraagd, je wilt worden betaald voor het antwoord op een vraag die ik niet heb gesteld. Je hebt materiaal gebruikt dat miljoenen euro’s kost om mij te kunnen bewijzen dat je intelligenter bent dan ik en je kent niks over het werk van werklui die je je brood laten verdienen en tenslotte: Je hebt de ballen verstand van dieren! Want wat hier voor je staat zijn geen koeien maar SCHAPEN. En geef mij nu mijn hond terug!

Mark Rutte komt bij een verkeersongeluk om het leven. Zijn ziel komt bij de Hemelpoort en wordt ontvangen door Petrus. “Welkom bij de hemel”, zegt Petrus. “Er is een klein probleem. Ik kan je niet zomaar binnenlaten. We zien zelden een zo hoog geplaatst persoon aan de Hemelpoort, zie je, dus weten we niet meteen wat we met jou moeten doen.” “Geen probleem, laat me gewoon binnen”, zegt de politicus. “Nou, dat zou ik wel willen, maar ik heb orders van hogerhand. Dit zullen we doen: je brengt 1 dag door in de hel en 1 dag in de hemel. Daarna kun je kiezen waar je de eeuwigheid wilt doorbrengen.” “Echt, ik weet het al. Ik wil naar de hemel”, zegt de politicus. “Het spijt me, maar we hebben hier zo onze regels”, zegt Petrus. Zo wordt de politicus door Petrus geëscorteerd naar de lift en ze gaan naar beneden, naar beneden en nog verder naar beneden naar de hel. De deuren gaan open en plotseling staat hij midden op een mooie groene golfbaan. Op een afstandje staat het clubhuis met daarvoor al zijn oude vrienden en andere politici met wie hij heeft gewerkt. Ze zijn allemaal heel blij en gekleed in avondtenue. Ze rennen naar hem toe, schudden zijn hand en halen de goede tijden op die ze hadden toen ze steeds rijker werden op kosten van de burgers. Ze spelen een prettig partijtje golf en bij het diner hebben ze kreeft, kaviaar en champagne. De duivel zelf is ook aanwezig, die waarachtig een vriendelijke kerel is en zich vermaakte met dansen en grappen vertellen. Ze hebben het geweldig samen en voordat hij het in de gaten heeft, is het tijd om te vertrekken. Iedereen neemt hartelijk afscheid van hem en wuift terwijl de lift naar boven gaat. De lift gaat omhoog, omhoog, omhoog en als hij stopt, staat Petrus hem al op te wachten. “Nu is het tijd om de hemel te bezoeken.”

In de hemel is het heel gezellig. Hij spendeert  zijn tijd met het vergezellen van blije zielen die van wolk naar wolk dansen, de harp bespelen en zingen. Ze hebben het dus goed naar de zin, maar voordat hij er erg in heeft, zijn er 24 uur voorbij en komt Petrus naar hem toe. “Welnu, je hebt een dag in de hel doorgebracht en een dag in de hemel. Maak nu je keuze voor de eeuwigheid.” De politicus wacht even. Dan antwoordt hij: “Wel, Wel, ik zou het van tevoren nooit gezegd hebben, ik bedoel, de hemel was geweldig, maar ik denk toch dat ik beter af ben in de hel.” Aldus escorteert Petrus hem naar de lift en hij suist naar beneden, naar beneden en naar beneden. De deuren van de lift gaan open en hij staat in een dor landschap bedekt met vuil en afval. Hij ziet al zijn vrienden, gekleed in lompen, het afval oprapen en in zwarte zakken stoppen, terwijl er steeds meer afval naar beneden valt. De duivel komt naar hem toe en slaat zijn armen om hem heen. “”Ik begrijp er niets van”, stamelt Rutte. “Gisteren was ik hier ook en toen waren er een golfbaan en een clubhuis. We aten kreeft en kaviaar en we dronken champagne. We hadden het hier geweldig. Nu is er alleen maar een dor landschap vol afval en mijn vrienden zien er vreselijk uit. Wat is er gebeurd?” De duivel kijkt hem aan, lacht en zegt: “Gisteren waren we op campagne . . . vandaag heb je gekozen.” Boontje komt om zijn loontje