Vorige week stond in de krant te lezen dat Toon Reysoo en Toon Lansink gingen stoppen met de band de Firma en ook als duo Toon en Toon. Vanwege de sterk verminderde vraag naar Live muzikanten was het voor hen niet meer interessant om samenwerking in stand te houden. Graag horen we van de lezers wier de andere drie muzikanten op bijgaande foto zijn. 
The Tremeloes is een Britse groep die vooral succes had in de jaren zestig. Ze waren oorspronkelijk de begeleidingsband van Brian Poole.
Als Brian Poole & the Tremeloes hadden zij in Engeland vanaf 1961 een reeks hits, waarvan Do you love me in 1963 aldaar de eerste plaats van de hitparade bereikte. Toen het niet meer boterde tussen de leden van de begeleidingsband en hun voorman, gingen ze in 1965 elk hun eigen weg. Brian Poole verdween al snel in de anonimiteit. De Tremeloes (Alan Blakley, Len ‘Chip’ Hawkes, Rick West en Dave Munden) waren echter regelmatig in de internationale hitparades te vinden.
The Tremeloes begonnen in 1967 aan een half decennium van hits, te beginnen bij het door Cat Stevens geschreven Here comes my baby. Er volgden meer successen, waarvan Silence is Golden (1967) en My little Lady (1968) de grootste waren. De groep kenmerkte zich voornamelijk door pretentieloze uptempo songs, zoals Even the bad times are good (1967), Helule helule (1968) en Once on a Sunday morning (1969).
Het nummer Yellow River werd hen aangeboden door componist Jeff Christie, maar ze brachten het aanvankelijk niet zelf uit. De band Christie – rond Jeff Christie en de broer van gitarist Alan Blakley – werd speciaal gevormd om het nummer uit te brengen, waarbij de zangpartij van Jeff Christie werd toegevoegd aan de reeds ingespeelde begeleiding van The Tremeloes. Het resulteerde in 1970 in een grote hit. The Tremeloes zongen ook You en What Can I Do? van Raymond O’Sullivan (die later bekend zou worden als Gilbert O’Sullivan). Begin jaren zeventig probeerden The Tremeloes een iets ‘ruiger’ image aan te meten met rockachtige singles als Blue Suede Tie. De laatste hit is ook uit die tijd, maar toch meer ‘poppie’: I Like it That way (1972).
Net als veel andere bands uit de jaren zestig en zeventig zijn ook The Tremeloes bij tijd en wijle in ‘revivaloptredens’ terug te vinden. Dave Munden is in al die jaren de enige constante factor geweest, hoewel tegenwoordig ook Rick West (die zich weer Rick Westwood noemt) deel uitmaakt van de groep. Chip Hawkes heeft de groep een paar keer verlaten om vervolgens weer terug te keren, maar hij maakt de laatste jaren deel uit van de groep Class of ’64 met oud-leden van Smokie en The Rubettes.
Band leden:
Bron: Wikipedia
Deze week een foto van ons zelf met daarop nog onze zangeres Truus die helaas te vroeg is overleden. De achtergrond van deze foto is een strand van Curaçao waar nu ongeveer onze keyboard man Bennie Lenferink zal landen. Als je met pensioen bent, kun en mag je ervan genieten en dat doet hij dan ook. Hij heeft de hele week al in bad gelegen om het snorkelen onder de knie te krijgen dus dat zal nu wel lukken. Uiteraard wensen we hem een fijne vakantie.
The Swinging Musicals deze week op de voorgrond. Als er bezoekers zijn van de site die volledige naam van de drummer weet dan horen we dat erg graag op dehelenas@gmail.com.
De Kermisklanten was een Nederlands accordeon duo, dat ook veel succes oogstte in Duitsland (als Die Kirmesmusikanten).
Het duo bestond uit Hendrik Frederik Evert (Henny) van Voskuylen (Bunnik, 23 mei 1941 – Soestdijk, 12 januari 2010) en Coby Mol (Amersfoort, 22 juli 1944). Zij leerden elkaar kennen tijdens een afzonderlijk optreden op de bühne en besloten als duo verder te gaan. Ook privé klikte het goed en op 15 mei 1964 traden zij met elkaar in het huwelijk.
Op 18 juni 1962 maakten Henny en Coby van Voskuylen hun televisiedebuut in het AVRO-programma Nieuwe Oogst, toen nog als Las Estrellas. Vanaf 1969 traden ze op als De Kermisklanten. Op 16 oktober 1969 kwam hun eerste elpee uit: ‘Kermisklanken met de Kermisklanten’ waarop o.a. ook de hit ‘Zigeunertango’ staat. In de periode van 1969 tot 2005 kwamen – naast de vele singles- ettelijke lp’s en cd’s van hen uit. Het repertoire omvat niet alleen volksmuziek, evergreens en operamelodieën, maar ook nieuwe, door Henny geschreven stukken.
In de jaren ’70 en ’80 trad het duo diverse malen op in de TROS-televisieprogramma’s Op Losse Groeven en Op volle toeren. Op 5 april 1975 namen ze voor het eerst deel aan een tv-show in Duitsland (ZDF) vanuit de Westfalenhallen in Dortmund. in november 1976 volgde hun eerste grote Duitse tournee met ‘Maria Hellwig Kommt’. Ze hebben vele prijzen en onderscheidingen ontvangen in Duitsland.
In oktober 1997 volgde een tournee door Zuid-Duitsland, waarbij een klein probleem wordt geconstateerd: bij Henny weigerde één vinger van zijn rechterhand regelmatig dienst. Pas later zal blijken dat dit het gevolg is van een neurologische ziekte. Op 10 januari 1998 vond in Chemnitz de live-uitzending plaats van het ARD-programma ‘Die Gala der Preisträger 1997’. Die Kirmesmusikanten behaalden hier een tweede plaats met het nummer ‘Die Zillertaler Hochzeitsmarsch’. Het zou het laatste tv-optreden als accordeonduo zijn.
In juli van hetzelfde jaar stelde professor dr. J.H.J. Wokke van het Academisch Ziekenhuis Utrecht vast dat Henny de progressieve ziekte psma had. Een ziekte die te vergelijken is met ALS (amyotrofe laterale sclerose). Kort daarna worden De Kermisklanten genoodzaakt te stoppen met optredens. Op 29 april 1999 werd het duo tijdens de jaarlijkse lintjesregen op het Gemeentehuis van Soest benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Naar aanleiding hiervan volgde een uitnodiging voor het VARA-programma Laat de Leeuw van Paul de Leeuw op 4 mei. Omdat Henny niet meer kon spelen, pakte Paul de accordeon en speelde ‘De Zigeunertango’. Op 14 mei 2000 nodigde presentatrice Carolin Reiber Die Kirmesmusikanten uit in haar live-programma “Volkstümliche Hitparade” uit om afscheid te nemen van het Duitse publiek. Op 3 februari 2002 waren de Kermisklanten te zien in De Stoel van Rik Felderhof. Augustus 2005 verscheen het boek ‘Maskerade van een accordeonduo’, een autobiografie van Henny van Voskuylen. In 2001, drie jaar nadat bij hem de zenuwziekte werd geconstateerd, ontstond bij hem het idee om een boek te schrijven over zijn leven. Hij realiseerde dit met de enige vinger die nog functioneerde. Op 17 juli 2007 bezocht het programma Vinger aan de Pols (AVRO) de Kermisklanten thuis voor een gesprek over het leven met een slopende ziekte. In dit programma gaf Coby aan dat sinds haar man geen accordeon meer kon spelen, ook zij het instrument niet meer had aangeraakt. “We zijn een duo”, zei ze, “zonder hem kan ik niet verder spelen”. Op 12 januari 2010 overleed Henny thuis in Soest op 68-jarige leeftijd.
Meer informatie kunt u vinden op www.wikipedia.nl
“De Musketiers” op herhaling. Deze foto stamt ergens uit de jaren 70. Alle namen van de muzikanten zijn ons niet bekend maar boven aan de trap staat Gerard Wigger die ook heeft gespeeld in o.a. ‘The Silver Wings’ en ‘The Flying Birds’. Ook heeft hij nog vele jaren allen opgetreden. De muziek die hierbij gedraaid wordt is ook van “De Musketiers”.
Hofkapel Oatmuske in 1971 in actie tijdens de karnaval.
| Boerenkapel Oatmuske | Ootmarsum | Roland | Urban | Sax |
| Boerenkapel Oatmuske | Ootmarsum | Henk | Veldboer | Trompet |
| Boerenkapel Oatmuske | Ootmarsum | Henk | Hulsink | Klarinet |
| Boerenkapel Oatmuske | Ootmarsum | Gerard | Bekman | Grote trom |
| Boerenkapel Oatmuske | Ootmarsum | Lex | Fokkinga | Trompet |
| Boerenkapel Oatmuske | Ootmarsum | Loet | Urban | Trompet |
| Boerenkapel Oatmuske | Ootmarsum | Lex | Luttikhuis | Trompet |