The Diamond Stars

Karin Kent (Amsterdam, 11 november 1943) was de artiestennaam van de Nederlandse zangeres Janneke Kanteman (ook wel Janna).

Na begonnen te zijn met zingen bij de band The Flying Tigers, ging Karin Kent in 1966 op de solotoer. Na haar eerste single (‘Als ik een jongen was’) kreeg ze grotere bekendheid door op het Knokkefestival het liedje Dans je de hele nacht met mij? te zingen, het door John van Olten vertaalde Dance Mama, Dance Papa, Dance van Burt Bacharach en Hal David. Een ander nummer dat door Karin Kent in Knokke met succes ten gehore werd gebracht was The Laziest Girl in Town. Op 13 augustus 1966 bereikte het liedje Dans je de hele nacht met mij? de eerste plaats in de Veronica Top 40 en was daarmee de eerste Nederlandstalige nummer 1 uit de geschiedenis van deze hitlijst.

Het carnavalsliedje Jelle sal wel sien, een Nederlandstalige bewerking van Yellow Submarine van The Beatles op een tekst van Wim Kan, verwijzend naar toenmalig premier en minister van Financiën Jelle Zijlstra, werd uitgebracht in 1967. Haar versie van De Bostella, aan het einde van 1967, werd verdrongen door de versie van Johnny & Rijk (John Kraaijkamp sr. en Rijk de Gooyer), die ermee op de eerste plaats van de Top 40 kwamen. Karin Kent had een voorkeur voor Engelstalig repertoire en heeft diverse Engelstalige opnamen uitgebracht, die door te weinig publiciteit geringe bekendheid hebben gekregen. Tijdens haar actieve carrière heeft ze o.a. opgetreden met Euson & Stax en de Dutch Swing College Band. Karin Kent heeft ook een ep uitgebracht met de Blue Diamonds en een lp met daarop zowel Nederlands- als Engelstalig repertoire.

In 1969 besloot ze te stoppen met zingen en begon ze aan een wereldreis, waarna ze in diverse landen woonachtig is geweest. Dit verklaart haar muzikale afwezigheid. Na haar terugkomst heeft ze deel uitgemaakt van het Vrouwencabaret van Natascha Emanuels en zong ze bij diverse jazz-/bluescombo’s. In 2007 zong ze regelmatig op repetities van de band The Flying Tigers, de groep waarmee ze haar muzikale carrière begon. In oktober 2011 trad Janna, onder de naam Yannah, op met The Flying Tigers tijdens het concert ter gelegenheid van het 50-jarig jubileum van deze band.

Bron: Wikipedia

Op 15 december 2015 hadden we een foto van TSM geplaatst, dus is het hoog tijd voor een nieuwe plaatsing van een foto van deze band.

Corry en de Rekels was een Nederlandse muziekgroep rond zangeres Corry Konings. De groep is vooral bekend van de hit Huilen is voor jou te laat.

In 1968 werd Corry Konings ontdekt door Ries Brouwers. Konings was destijds zeventien jaar en werkzaam als kapster. Daarnaast zong ze al twee jaar bij de groep De Mooks. Een lokale platenhandelaar had haar horen zingen en haar voorgesteld aan Pierre Kartner. Konings zong op dat moment bij het dansorkest De Rekels dat bestond uit gitarist Jacques Wagtmans, bassist-sologitarist André de Jong, accordeonist Jos van Zundert en drummer Kees Dekkers. Konings werd in 1973 vervangen door Hanny (Hanny en de Rekels), die later een succesvolle solocarrière zou uitbouwen onder de naam Hanny. De eerste single die Corry en de Rekels in 1969 uitbrachten was Vaarwel, ik zal geen traan om je laten en kwam in de Veronica Top 40 tot de 22e plaats. In Vlaanderen bereikte het zelfs de zesde plaats. De tweede stem in het nummer wordt ingezongen door Pierre Kartner. Dit zou hij bij alle singles van Corry en de Rekels blijven doen. Na Mijn stil verdriet kwam in 1970 het grote succes met Huilen is voor jou te laat. Dat nummer kwam tot #5 in de Top 40 en stond 42 weken genoteerd, wat voor die hitlijst destijds een record was. Het record hield ruim 43 jaar stand, totdat Pharrell Williams het in 2014 verbrak met zijn single Happy. In de Hilversum 3 Top 30 stond Huilen is voor jou te laat 19 weken genoteerd en kwam het tweemaal opnieuw binnen in de lijst. In datzelfde jaar werd drummer Kees Dekkers vervangen door Frans Castelijn hij werd in 1972 opgevolgd door drummer Rob Kraak.

Corry en de Rekels hadden daarna nog hits met Rozen die bloeien, Zonder het te weten, het kerstnummer Hoog daar aan de hemel, Igorowitsch en Dagen en nachten. In 1972 verliet Konings De Rekels om een succesvolle solocarrière te beginnen. Tot 1988 trad ze op onder de naam Corry en daarna onder haar volledige naam: Corry Konings. Haar grootste solohits waren Ik krijg een heel apart gevoel van binnen, Adios amor en Mooi was die tijd.

Toen Konings in 2004 35 jaar in het vak zat, organiseerde ze een reünie met De Rekels. Naar aanleiding van deze reünie verscheen het album Na 35 jaar met nieuwe nummers geschreven door Pierre Kartner, Henk van Broekhoven, Jheron van der Heijden en andere bekende tekstschrijvers. Het rekelssoundje was nog steeds duidelijk aanwezig. In 2007 verscheen een dvd met oude en nieuwe fragmenten van Corry en de Rekels en Konings’ solocarrière.

De leden van de oorspronkelijke band waren Corry Konings (1969-1972), Jacques Wagtmans (1969-1972), André de Jong (1969-1972), Jos van Zundert (1969-1972), Rob Kraak (1971-1972), Kees Dekkers (1968-1969) en Frans Castelijn (1969-1971). Deze waren allen op enig moment deel van de reünieband.

Bron: Wikipedia

De Helena’s Final Tour zit er weer op. Het was een prachtige week met veel zon, fijne gasten, een perfect verblijf en een goede organisatie i.s.m. Ter Beek Reizen en natuurlijk niet te vergeten de Chauffeurs.

W zullen t.z.t. een film van deze reis op You Tube zetten.

Frank & Mirella is een Brabants duo dat Nederlandstalige muziek ten gehore brengt, bestaande uit Frank Mortiers en in de loop der jaren vier verschillende Mirella’s.

Frank Mortiers begint als drummer in een skiffle-groepje. Toch verkiest hij een zangcarrière. In 1971 wordt hij ontdekt door Jack Jersey en vormt hij samen met Mirella Jacobs het duo François & Mirella. Ze zingen Engelstalig, maar op advies van Jersey gaan ze Nederlandstalig zingen. Vanaf 1973 komt er succes met nummers als “Cher Ami” en “Verliefd, Verloofd, Getrouwd”. In 1981 verlaat Mirella Jacobs het duo en wordt Marjan Kampen (van het voormalige duo Cees & Marjan) op verzoek van het platenlabel de nieuwe “Mirella” .

In 1981 bereikt het nummer “De verzonken stad”, een nog in de oude bezetting opgenomen cover van “Die Versunkene Stadt” van het Duitse duo Adam & Eve uit 1978, een vierde plaats in de Top 40 en een derde plaats in de Nationale Hitparade en wordt daarmee hun grootste hit. Het nieuwe duo is succesvol en in de jaren tachtig scoort Frank met Marjan nog vijf top 40-hits en veertien hits in de Nationale Hitparade. In de periode 1985 tot en met 1993 is Peter Koelewijn hun manager en producer. In 1996 stapt Marjan uit Frank & Mirella en begint ze onder de naam Marjan Berger een solocarrière. Een nieuwe, inmiddels derde, Mirella wordt gevonden in Karin Goverde. Van 2008 tot 2013 maakt de zangeres uit de begin periode, Mirella Jacobs, op voorstel van Chiel Montagne weer deel uit van het duo. In 2013 besluit Frank Mortiers de samenwerking met haar te verbreken en wordt Mirella vervangen door Francis van den Berg en in deze samenstelling bestaat het duo nog steeds.

Informatie bron Wikipedia

Jeannette van Zutphen (Utrecht, 10 december 1949 – Utrecht, 25 april 2005) was een Nederlandse zangeres. Zij werd vanwege haar achtergrond in de bloemen het zingende bloemenmeisje (My Fair Lady) genoemd.

Haar hele familie was werkzaam in de bloemen. Ook Van Zutphens vader had een bloemenzaak. Haar opa was de café-chantantzanger en humorist Karel van Zutphen. Vanaf jonge leeftijd wilde zij zangeres worden en bleek ze talent te hebben. In 1962 won Van Zutphen de eerste prijs in het programma De Oprechte Amateur en in 1965 brak ze op vijftienjarige leeftijd door tijdens de Marcel Talentenjacht in Amsterdam, waar zij won met het liedje ‘Mijn moeder is jarig vandaag’. Dit was tevens haar eerste single. In augustus van datzelfde jaar deed zij mee aan het AVRO-programma Nieuwe Oogst, waar ze de wisseltrofee won met het liedje ‘Ik heb een wonder gezien’.

Van Zutphen kreeg een contract bij N.V. Phonogram en nam onder het label Decca een aantal singles op. Een groot succes werd de cover van het bekende Beatles-nummer ‘Michelle’. Jeannette zong hierin over ‘Michel’. In die tijd was Van Zutphen een tienerzangeres – ook wel een Beatmeisje genoemd.

Van Zutphen trad op in onder andere de Willeke en Willy Alberti-shows, De Corry Brokkenshows en het programma Het Gulden Schot van Lou van Burg, alsook in programma’s voor Radio Nederland Wereldomroep, zoals het programma Thuis aan boord. Ook trad zij veel op in de Gert en Hermien Timmerman shows met optredens door heel Nederland. Begin jaren 70 stond Van Zutphen onder contract bij CNR en nam zij daar ‘Elke dag’ op – een van haar favoriete nummers.

In 1974 maakte zij nog een aantal platen bij Telstar, de maatschappij van Johnny Hoes, waarna nog enkele successen volgden zoals ‘Wie weet waar ik hem kan vinden’ en ‘Mijn hart is als een bloementuin’. Daarna werd het wat stiller rondom Van Zutphen en ze besloot in 1976 een punt achter haar zangcarrière te zetten.

Jeannette van Zutphen stierf in 2005 op 55-jarige leeftijd.