Blondje met legpuzzel

Een zakenman heeft een nieuw kantoor.

Hij opent zijn deur en ziet een krans ter felicitatie van een vriend met ‘Rust in vrede’ erop staan. Er is overduidelijk een fout gemaakt, de zakenman besluit de bloemist op te bellen om zijn klacht te melden. Nadat hij de bloemist heeft verteld over deze fout, biedt de bloemist zijn verontschuldigingen aan: “Het spijt me heel erg, ik snap dat het vervelend is !”

Maar moet u zich het volgende indenken: er vindt vandaag dus ergens een begrafenis plaats waar bloemen worden afgeleverd met de tekst ‘Gefeliciteerd met je nieuwe locatie.’

De baas in huis is de?

Een gehuwde man heeft juist een nieuw boek uitgelezen met de titel : ”Je kunt de baas in huis zijn”. Hij stormt de keuken in en zegt tegen zijn vrouw: ‘Je moet weten, dat vanaf nu IK de baas in huis ben en dat mijn woord wet is. Je gaat me nu een 5-gangenmenu bereiden en als ik dat op heb ga je met me mee naar de slaapkamer. We zullen seks hebben, alleen op de manier zoals ik wil.
Daarna ga je m’n bad laten vollopen en zul je mijn rug en haar wassen. Na het bad droog jij me af, masseert mijn voeten en handen.…..Morgenvroeg mag jij eens raden wie er me gaat aankleden en wie er mijn haar gaat kammen ?

Waarop de vrouw kalm antwoordt: ‘…………
‘Ik denk de begrafenisondernemer?’

In een katholiek schooltje waar mijnheer pastoor nog les geeft gaat het over godsdienst. Vraagt mijnheer pastoor: “En kindjes wordt er bij jullie een gebedje opgezegd voor jullie gaan eten?”

Fransje? – Ja, mijnheer pastoor.

Louise? – Ja, mijnheer pastoor.

Jantje? – Nee nee, mijnheer pastoor, ons moeder kan nog goed koken!!!!!

De passagiers van een vliegtuig zitten allemaal op hun plaats en wachten op de piloten om te vertrekken. Twee mannen komen uit de personeelscabine achterin en stappen traag naar de cockpit. Ze dragen een pilotenuniform en een donkere bril. De ene heeft een hond aan een leiband en de andere tikt met een witte stok voor zich uit op de vloer. Ze bereiken de cockpit zonder problemen en sluiten de deur achter zich. Verschillende passagiers lachen wat zenuwachtig naar elkaar, fronsen hun wenkbrauwen of doen alsof ze het een leuke grap vinden. Enkele seconden laten starten de motoren en begint het vliegtuig over de startbaan te rijden. Het toestel gaat steeds sneller en sneller maar het stijgt niet op. Door de venstertjes zien de passagiers dat het vliegtuig recht op een uitgestrekt meer afstevent aan het einde van de startbaan. Het vliegtuig raast nu op zeer hoge snelheid vooruit en verschillende passagiers beginnen te beseffen dat ze nooit zullen opstijgen en dus in het meer terecht zullen komen. Er wordt uit vele kelen luid gegild en net op dat moment trekt het vliegtuig keurig op en komt het zonder problemen van de grond. De passagiers komen stilaan tot bedaren en praten nog wat na over die angstaanjagende “grap”. Enkele minuten later is het incident vergeten. In de cockpit betast de piloot het dashboard, vindt de automatische piloot en zet hem in werking. “Weet je wat me soms bang maakt?”, vraagt hij. “Nee”, zegt de co-piloot. “Een dezer dagen beginnen ze te laat te gillen en dan gaan we er allemaal aan!!”

• Twee ambtenaren zitten te zuchten en kreunen op het werk. Ze zouden zo graag een dagje verlof nemen, maar de directeur heeft alle verlof opgeschort omdat er teveel werk is. Plots springt een van de twee recht. “Ik weet een manier om enkele dagen verlof te krijgen!” roept hij. “Hoe dan?” vraagt de ander. De man kijkt snel rond – niets te zien van de directeur. Hij klimt op zijn bureel, neemt enkele tegels van het valse plafond uit, klimt in het plafond. Dan slaat hij zijn benen over een metalen pijp, laat zich zakken en hangt zo met zijn kop naar beneden in het kantoor. Binnen enkele seconden staat de directeur er. “Wat is dat hier allemaal?” wil hij bars weten. “Ik ben een lamp” zegt de man. “Ik denk dat jij een beetje overspannen bent. Maakt dat je wegkomt, en dat is een bevel! Ik wil je hier minstens twee dagen niet zien!” “Ja meneer de directeur” antwoordt de man heel gedienstig; hij springt naar beneden, zet zijn computer af en verdwijnt door de deur. De tweede man zet zijn pc uit en staat ook recht, klaar om te vertrekken. “Hela, waar ga jij naartoe?” vraagt de directeur. “Naar huis. Ik kan niet werken in het donker…”