Poezentaal

Een Vlaming zit in een park op een bankje appelpitjes te eten.
Komt er plots een Hollander naast zitten.
Vraagt die Hollander “Nou, wat ben jij aan het eten zeg?”
“Appelpitjes” zegt de Vlaming
“Nou, waarom eet iemand nou in Jezus naam appelpitjes”
“Awel…” zegt de Vlaming “omdat ge daar slim van wordt.”
“Sooo, en verkoop je er niet een paar?” vraagt die Hollander dan weer.
“Ja zenne” zegt de Vlaming “Voor 2,50 EUR per stuk”
“Wel, geef mij er dan maar 4” zegt de Hollander en geeft 10 EUR aan de Vlaming en eet zijn 4 appelpitjes op.
Even later zegt die Hollander “Zeg, eigenlijk had ik voor 10 EUR heel wat appels kunnen kopen, en dan had ik de appelpitjes er gratis bij”.
“Zie je” zegt de Vlaming “Het begint al te werken.

In een rechtbank in een kleine provinciestad had de openbare klager een oude dame als getuige opgeroepen. Hij vraagt haar: “Mevrouw Heinrich, kent u mij?”

Ze antwoordt: “Uiteraard! Ik ken u al van kleins af aan. En eerlijk gezegd, was u toen al een totale ramp. U hebt gelogen, mensen gemanipuleerd en uw vrouw bedrogen. U denkt dat u heel wat bent, maar eigenlijk bent u een complete nul. Ja, ik ken u.”

De aanklager is sprakeloos. Uit verlegenheid wijst hij met de vinger door de zaal en vraagt: “Mevrouw Heinrich, kent u de advocaat van de verdediging?”

Ze zegt: “Maar natuurlijk. Ik ken Meester Friedmeier al van toen hij nog een peuter was. Hij is vals, vooringenomen en heeft een alcoholprobleem. Hij kan geen normale relatie met mensen opbouwen en zijn kantoor ruikt muf. Niet te vergeten dat hij zijn vrouw driemaal bedrogen heeft. Een daarvan was overigens uw vrouw. Oh ja, ook hem ken ik.”

De advocaat van de verdediging zakt in de grond van schaamte. De rechter roept beide heren bij zich en fluistert: “Als iemand van jullie idioten op het idee komt om te vragen of ze mij kent, kom  je hier 10 jaar niet meer binnen!

Jefke zit op de stoep met een stok in een hondepoep te roeren.
De postbode komt voorbij en vraagt aan Jefke wat hij aan’t doen is. ‘Een postbode aan het tekenen , zegt Jefke.
Kwaad loopt de postbode door en doet zijn verhaal aan de ‘ Broeders van Liefde’, die een straat verder in hun combi zitten te mediteren.
‘Wacht’, zegt één van de politieagenten, ‘eens zien of hij dat bij ons ook durft !
‘Zij wandelen naar Jefke en vragen : ‘Awel brave jongen, gij zijt toch geen politieagent aan het tekenen hoop ik?
‘Jefke: ‘Nee nee, maak U maar geen zorgen, daar heb ik niet genoeg stront voor….’ .

Sorry, maar ik moet dit toch even kwijt !!!! Ik kocht gisteren een artikel in een bekende winkel in Tubbergen  en ik heb contant betaald. Gisteravond merkte ik dat het artikel absoluut niet goed was. Vanmorgen, dus binnen 24 uur na de aankoop, ben ik teruggegaan naar de winkel en heb mijn geld terug gevraagd. De verkoopster weigerde dat, terwijl ik gewoon de aankoop bon bij me had. Vervolgens heb ik gevraagd of ik het artikel dan zou kunnen ruilen, maar ook dat werd door haar geweigerd. Toen ik vroeg of de manager aanwezig was, lachte ze me gewoon uit. Geen teruggave-recht en zelfs niet ruilen !

Ik heb nog nooit een bedrijf meegemaakt dat zo’n slechte klantenservice heeft, en ik zal daar nooit meer  krasloten kopen !!!

Jonas loopt langs het huis van de burgemeester en spuugt tegen het raam. De burgemeester komt boos naar buiten en vraagt: “Wat zou jouw moeder ervan vinden als ik bij jullie tegen het raam spuug?” Jonas : “Dat zou ze heel knap vinden, wij wonen op de zevende verdieping!”