Sjefke

Achmed ging naar school en vroeg aan de meester: ‘Hoe kan ik Nederlander worden?’ en de meester antwoordt: ‘Als je een 9 hebt voor Nederlands en een 9 hebt voor wiskunde, dan ben jij voor mij een Nederlander.’ Achmed gaat naar huis en begint te leren en te leren. Op ‘t einde van ‘t jaar heeft Achmed een 9  voor Nederlands en een 9 voor wiskunde. Hij gaat naar huis en zegt dolblij tegen zijn moeder, ‘mama, mama, ik 9 voor Nederlands en 9 voor wiskunde, ikke nu Nederlander zijn.’ De moeder wordt vreselijk  kwaad: ‘Jij nooit Nederlander, Jij Turk’ en die slaat keihard op kleine Achmed. Eventjes later komt zijn vader thuis en Achmed dolblij naar zijn vader ‘papa, papa, ikke 9 voor Nederlands en 9 voor wiskunde, ikke nu Nederlander’ die vader wordt heel kwaad en roept: ‘jij nooit Nederlander, jij Turk’ en die slaat  kleine Achmed in elkaar. De volgende dag gaat Achmed weer naar school en de meester vraagt: ‘Maar Achmed, hoe komt jij aan die twee blauwe ogen? Wat is er gebeurt?’ En Achmed zegt:

‘Ikke 10 minuten Nederlander en direct heb ik ruzie met twee Turken!!’

Twee baby’s (een meisje en een jongetje) liggen in hun bedje. Zegt het jongetje: “Ik ben een jongetje!” Daarop reageert het meisje: “Hoe weet je dat?” “Nou, als onze moeders weg zijn, zal ik het je laten zien.” Als even later de moeders de slaapkamer hebben verlaten vraagt het meisje: “Laat je me nou zien, dat je een jongetje bent?” “Natuurlijk!” Het jongetje doet de dekentjes opzij…….. “Kijk maar, blauwe sokjes!”

De passagier zit al een tijdje achterin de taxi wil de chauffeur wat vragen, dus tikt hij de man even op z’n schouder om zijn aandacht te trekken. De taxichauffeur geeft een geweldige schreeuw en verliest de macht over het stuur. Het voertuig mist op een haartje na de tram, ramt bijna de voorpui van een monumentaal bordeel, alvorens op het trottoir tussen tientallen driftig fotograferende Japanners tot stilstand te komen. Het is even stil in de taxi. Dan zegt de chauffeur: “Meneer, wilt u dat nóóit meer doen. Ik ben me dood geschrokken.” De passagier zegt dat hij niet had geweten dat de chauffeur zo zou schrikken van een klein tikje op z’n schouder. Waarop de bestuurder zegt: “Het is uw schuld niet hoor. Maar vandaag is mijn eerste dag als taxichauffeur. Hiervoor heb ik 25 jaar lijkwagens gereden.”

Een man zit te somberen aan de bar.
“Problemen, meneer?” vraagt de barman.
“Ach, mijn vrouw heeft me laten weten dat ze een maand niet meer met me wilde praten.”
“Tja, dan zal ze wel flink boos op je zijn. Maar”, zegt de barman om zijn klant een beetje op te vrolijken, “aan die maand komt toch ook vanzelf wel weer een einde.”
Antwoordt de klant snikkend:
“Ja dat weet ik en vandaag is het alweer de laatste dag van die maand.”

Een japanner en een Hollander zitten in een café te praten over cultuur verschillen. Op een gegeven moment geeft die japanner die Nederlander een keiharde klap in zijn nek. Na een minuutje of vijf staat die weer en vraagt wat dit in godsnaam moet voorstellen. “Dat is karate” zegt de japanner, “dat komt uit Japan”!! Boos gaat de Hollander weer zitten aan de bar. Een tijdje later geeft die Japanner hem een enorme heupzwaai. Kreunend en nu nog bozer staat de man weer op en vraagt wat dit dan wel niet moet voorstellen? “Dat is Judo, komt uit Japan”. De Hollander heeft het nu behoorlijk gehad en loopt naar buiten. Een tijdje later komt hij terug met een ijzeren voorwerp in zijn hand. Hij ziet de Japanner nog aan de bar zitten en geeft hem een enorme ros met het voorwerp. Na een half uurtje komt de Japanner weer een beetje bij en ziet de Nederlander staan.

“Dat was de krik uit mijn Toyota” zegt hij… “komt ook uit Japan”

Een landbouwer laat 17 paarden na aan zijn drie zonen. In zijn testament verdeelt hij de erfenis als volgt:
Mijn oudste zoon de helft van alle paarden.
Mijn tweede zoon een derde van alle paarden.
Mijn jongste zoon een negende van alle paarden.
Daar het onmogelijk is om 17 paarden te delen door 2, door 3 of door 9, beginnen de problemen tussen de drie zonen.
Op een gegeven ogenblik beslissen ze ten einde raad om hun buur, ook een landbouwer Dirk, wiens intelligentie ze al lang bewonderen, om raad te vragen, in de hoop dat die een oplossing kan vinden.
De boer neemt het testament en leest het aandachtig, na enkele ogenblikken gaat hij thuis zijn eigen paard halen en voegt het toe aan de zeventien andere. Nu staan er 18 paarden in de wei.
Vanaf nu wordt het mogelijk voor de erfgenamen om tot de verdeling over te gaan, zoals voorzien in het testament van hun vader.
De oudste neemt de helft van de 18 paarden = 9 paarden
De tweede neemt een derde van de 18 paarden = 6 paarden
De jongste neemt een negende van de 18 paarden = 2 paarden
Samen hebben ze nu, 9+6+2=17 paarden
Er blijft 1 paard over, dat van Dirk, die het terug mee naar huis neemt.
Voila, ‘t is nu aan u!