Sjefke

• Een klein oud vrouwtje begeeft zich naar de buurtwinkel en legt 3 dozen kattenvoer in haar mandje, de duurste die ze maar kon vinden in de winkel . Aan de kassa gekomen, zegt ze tegen de kassierster : Niets is me te duur voor mijn katjes. De kassierster antwoordt: Het spijt me, maar ik mag u deze dozen kattenvoer niet verkopen , zonder dat u me een bewijs levert dat u wel degelijk een kat bezit. Er zijn teveel ouderen van dagen die deze voeding in realiteit voor zichzelf kopen, daarom vraagt de directie altijd een bewijs bij aankoop. Het dametje keert naar huis terug, neemt haar kat mee en toont ze aan de kassierster. Deze is akkoord met de verkoop van het kattenvoer . s’ Anderendaags keert het vrouwtje terug om hondenvoer te kopen en nogmaals kiest ze er het duurste eten uit. De kassierster herhaalt haar dezelfde toespraak, dat ze de koekjes niet mag verkopen zonder een bewijs dat de koper een hond heeft . Gefrustreerd haalt het oude vrouwtje haar hond en toont hem aan de kassierster. Deze heeft nu geen bezwaar meer en verkoopt de hondenkoekjes. De volgende dag komt het dametje aandraven met een doos met een gat in het deksel. Ze vraagt aan de kassierster om er haar vinger in te stoppen. De kassierster weigert,Nee, ik ben bang dat daar misschien wel een slang inzit! Het oude dametje stelt haar gerust en zegt dat er niets in de doos zit dat haar kan kwetsen. Uiteindelijk stopt de kassierster haar vinger maar in de doos, haalt hem er weer uit en bemerkt een verdachte geur ??. Ze schreeuwt het uit :Maar dat is poep wat u daar in die doos hebt . Waarop het oudje met haar mooiste glimlach antwoordt: EN MAG IK NU 3 ROLLEN TOILETPAPIER ??????????

Jack ging met z’n vriend Bob skiën. Ze namen Jack’s busje en reden noordwaarts.Nadat ze enkele uren gereden hadden kwamen ze in een verschrikkelijke sneeuwstorm terecht, dus stopten ze bij een nabij gelegen boerderij en vroegen de jonge aantrekkelijke dame die de deur opende of ze konden overnachten.

‘Ik ben me ervan bewust dat het buiten slecht weer is, maar ik ben onlangs weduwe geworden,’ zei ze. Ik ben bang dat de buren zullen praten als ik jullie in mijn huis laat overnachten.’

‘Wees gerust’, zei Jack. ‘ We zijn blij genoeg om in de schuur te mogen slapen. En als het weer verbetert zullen we bij dageraad  vertrekken. De dame stemde in en de twee mannen gingen naar de schuur waar ze de nacht doorbrachten. De volgende ochtend was het weer opgeklaard en ze gingen verder op weg.

Ze genoten van een fantastisch skiweekend. Maar 9 maanden later kreeg Jack onverwacht een brief van een advocaat. Het duurde enkele minuten voor hij het begreep, dat het van de advocaat van de aantrekkelijke dame was, die hij tijdens het skiweekend ontmoet had . Hij ging bij zijn vriend Bob langs en vroeg: ‘Bob, herinner je je aan die knappe weduwe van die boerderij waar we 9 maanden geleden tijdens ons skiweekend verbleven?’ ‘Ja’, antwoordde Bob. ‘Euh, ben je die nacht toevallig opgestaan en naar het huis gegaan om haar te bezoeken?’ ‘Wel, euh, ja’, zei Bob een beetje verlegen dat hij betrapt was. ‘Ik moet toegeven dat ik dat gedaan heb.’ ‘En heb je mijn naam in plaats van je eigen naam gebruikt?’ Bob’s gezicht werd vuurrood en hij zei: ‘Tja, kijk, het spijt me, vriend. Ik ben bang van wel. Waarom vraag je dat?

‘Ze is net gestorven en heeft me alles nagelaten.’