Deze week de band “Yellow Stone” uit Almelo die ook vele jaren in het circuit hebben meegedraaid. Van de bandleden weten we wel de voornaam maar helaas niet de achternaam. Als er iemand meer info heeft dan houden we ons graag aanbevolen. Ray, Zang en Percussion; Manuel, Zang en Gitaar; Bert, Zang en Bas; Benny, Zang en Keyboard en Alwie, Zang en Drums.
Deze week een foto van The Little Stars uit Roozendaal. Deze band moet zeker niet verwisseld worden met The Little Stars uit Langeveen die in 1967 zijn begonnen.
Heino (pseudoniem van Heinz-Georg Kramm, Düsseldorf-Oberbilk, 13 december 1938) is een Duits schlagerzanger en zanger van Duitse volksliederen. Hij behoort samen met de Oostenrijker Udo Jürgens (1934-2014) tot de bekendste Duitstalige zangers.
Heinz-Georg Kramm is de zoon van een katholieke tandarts en diens evangelisch-lutherse echtgenote. Zijn vader sneuvelde in 1941 tijdens de Tweede Wereldoorlog, waarna hij met zijn moeder en zuster opgroeide in het oosten van Duitsland. Na zijn middelbare school werd hij opgeleid tot bakker en banketbakker, en voetbalde hij bij SC Schwarz-Weiss 06 Düsseldorf. Vanaf 1955 zong hij op bruiloften en partijen, en tien jaar later nam hij zijn eerste plaat op.
Zijn stemgeluid wordt gekenmerkt door een donkere klank en een rollende tong-‘R’. Zijn grootste hits variëren van zeemansliederen, marsmuziek en volkswalsen tot echte ‘schlager’-krakers. Hij werd in 1966 bij het grote publiek bekend met het liedje Jenseits des Tales. In het midden van de jaren 70 had hij zijn grootste hits Blau blüht der Enzian en Die schwarze Barbara.
In de jaren 80 polariseerde hij met twee politieke boodschappen: hij trad in Zuid-Afrika op tijdens het VN-embargo wegens het systeem van apartheid. En hij nam een plaat op met volksliederen van het Duitse nationalisme, met onder meer het Wenn alle untreu werden, eigenlijk een bevrijdingslied uit de 19e eeuw, dat echter later als hymne door de SS misbruikt werd.
Heino trad over de hele wereld op, onder andere ook in Las Vegas. Na 50 jaar had hij in Duitsland een afscheidstournee van 22 oktober tot 20 november 2005 om zijn lange carrière af te sluiten. Daarna ging hij echter niet op zijn lauweren rusten, maar begon hij in 2009 met een serie optredens waarin hij geestelijke liederen zong in kerken. Zijn bekende repertoire brengt hij trouwens ook nog ten gehore, bijvoorbeeld in 2009 tijdens het Oktoberfeest Sittard in Sittard, waar hij ook in 2010, 2011, 2014 en 2019 weer optrad. In juli 2009 trad hij samen met André Rieu op het Vrijthof in Maastricht op.
Zijn autobiografie meldt dat 59% van alle Duitsers zich als ‘Heino-fan’ zou betitelen. Maar ook buiten Duitsland genieten zijn hits bekendheid. Zo zijn er in China en Polen instituten waar de Duitse taal onderwezen wordt met behulp van zijn liedteksten.
Begin 2013 bracht Heino het album Mit freundlichen Grüßen uit, een collectie van 12 coverversies van bekende Duitstalige popnummers, waaronder liedjes van Die Ärzte, Peter Fox en Rammstein.[1] Het is in Duitsland legaal om nummers te coveren, mits de tekst en melodie niet worden aangepast. Al vóór het uitbrengen van de plaat stond deze op nummer 1 bij de Duitse versie van de webwinkel Amazon.
In augustus 2013 betrad Heino als verrassingsact het podium van het metalfestival Wacken Open Air, waar hij samen met Rammstein het nummer Sonne bracht.
In maart 2018 maakte Heino bekend op het einde van het jaar afscheid te zullen nemen van de bühne. Hij werd op 13 december 80 jaar, en dat vindt hij een goede leeftijd om afscheid te nemen.
Op 12 januari 2019 trad Heino – voor het eerst sinds zijn 80e verjaardag – toch weer op, meer bepaald in de Velodrom in Berlijn. Tijdens de show Schlagerchampions nam hij er de “Preis fürs Lebenswerk” in ontvangst. Ook trad hij in oktober van datzelfde jaar voor de vierde keer op bij het Oktoberfeest in Sittard.
Bron: Wikipedia
Peter Kraus, geboren als Peter Siegfried Krausnecker (München, 18 maart 1939), is een Oostenrijkse toneelspeler en zanger. Hij was bijzonder populair in de jaren vijftig als acteur-zanger in vrolijke musicals samen met zijn tegenspeelster Conny Froboess.
Kraus werd al snel een tieneridool en een van de populairste Duitstalige rock-‘n-rollzangers. In de eerste vier jaar na zijn debuut bracht hij 36 schlagers uit en verkocht al meer dan 12 miljoen grammofoonplaten. Op hoge leeftijd treedt hij nog regelmatig met veel succes op.
In 1969 trouwde Kraus met fotomodel Ingrid. Zij had al een dochter, Gaby, die door Kraus werd geadopteerd. Enkele jaren later werd hun zoon Mike geboren.
Een greep uit de hits van Peter Kraus zijn: 1957 – Hula Baby, 1957 – Liebelei, 1958 – Mit siebzehn, 1959 – Sugar Baby, 1960 – Alle Mädchen wollen küssen
Deze week The Musicmakers op de voorgrond. Buiten het feit dat ze uit Zutphen komen kunnen wij er niets over vertellen. Mocht er iemand zijn die ons meer kan vertellen dan horen we dat uiteraard heel graag.
Unit Gloria was eind jaren zestig en begin jaren zeventig een succesvolle popgroep uit Utrecht. Tot 1969 heette de band Gloria, vanaf de single Our father werd dat Unit Gloria. De band trad in 1970 op in de Verenigde Staten. Na het vertrek van Robert Long in 1971 begeleidde de band Alexander Curly op zijn nummer 1-hit I’ll Never Drink Again en werd de band de vaste begeleidingsband van zangeres Bonnie St. Claire. De band heeft bestaan van 1966 tot 1976
Bezetting Unit Gloria
Van Hardeveld werd in 1974 vervangen door Ed Swanenberg en de gebroeders Hol in 1976 door Rob Metz (gitaar) en Frans Meijer (drums). In de nadagen speelde Jan Rietman enige tijd toetsinstrumenten in de band. Ook Rob Metz en Frans Meijer hebben bij de band gespeeld.
Bekende hits waren The Last Seven Days, Our Father en met Bonnie St. Claire Clap your hands and stamp your feet (1972).
Bron: Wikipedia
Een tijdje geleden hebben we een 12,5 jarige bruiloft verzorgd bij Kothman in Oldenzaal. Wij als Helena’s deden dat graag en het werd een fantastisch feest waar iedereen die van dansen hield zijn of haar hart konden ophalen. Ook was er veel jeugd die houden van de Piraten muziek en ook die werden tijdens dit feest op de wenken bediend. Onderstaande foto’s werden dat feest gemaakt door een zeer actieve fotograaf waarvan wij achteraf diverse actie foto’s kregen. Omdat op de bovenste foto’s de drummer niet te zien is, hebben we een 2 de foto geplaatst waar hij goed herkenbaar, en in actie, opstaat.
Dit was de bezetting voordat ik erbij kwam, ik speelde bij Yellow Stone van 1990 tot 1996 als toetsenist. De volledige namen; Alwie Middelkamp, Bert Bokhove, Benny Waanders, Manuel Balfour, Reint (Ray) Kram. Ik heb Benny opgevolgd, tegelijkertijd werd Manuel opgevolgd door Joop van Liefland, de ontdekker van Ilse de Lange. Ik ben in 1996 uit de band gestapt toen ik beroeps werd bij The Spitfires, daar ben ik eind 2002 gestopt en heb nu m’n eigen band, Storing.
Leuk deze foto hier tegen te komen, ik heb ‘m zelf ook nog.
Muzikale groeten,
Gert Vos,
Almelo.
Hallo Gert,
Hartelijk dank voor je reactie. Heb je misschien een foto van de periode waarin jij daar speelde? Een ingescand exemplaar zou ik zeer op prijs stellen evenals foto’s van The Spitfires en natuurlijk je huidige band Storing. Plaatsing is t.z.t. verzekerd.
mvg
Frans