Deze week de band “Déjà Vu”. Volgens mij kwamen deze jongens uit de omgeving van Raalte maar als er iemand meer info kan geven dan horen wij het natuurlijk graag. De band bestond ten tijde van deze foto uit: A. Bennink, Zang-toetsen en Saxofoon; R. Lenferink, Zang en Bas; A. Kemper, Zang en Gitaar; W. Wagenmans, Zang en |Drums.
Amusementsorkest rond zangeres Alma Loorbach.
| In 1975 komt Alma Loorbach per toeval in contact met drummer Piet Agema, toetsenist Cor de Boer en trompettist Jaap Zwart. Zij zijn op dat moment actief als The Piecordo’s. Ondanks dat Alma dan nog op de middelbare school zit in Warffum, besluiten ze het samen te proberen, als Alma and the Piecordo’s. |
| Na het vertrek van Piet en Jaap in 1977 besluiten Cor en Alma met een nieuwe drummer door te gaan als trio. De naam wordt veranderd in Combo Alma Loorbach. De band krijgt steeds meer succes en na veel wikken en wegen nemen ze het besluit als beroepsformatie verder te gaan. |
| Nadat er inmiddels al enige singles zijn verschenen, wordt in 1980 de langspeelplaat ‘Zeehondenbaby’s’ uitgebracht. Bezetting tussen 1977 en 1982 Alma Loorbach zang; Cor de Boer Toetsen; Harry Groen Drum; Eddy Bijma Drum.
In 1982 wordt het trio uitgebreid met een gitarist-zanger. De naam verandert dan in de formatie Troef. Bron: Poparchief / Groninger Archieven
|
Op verzoek plaatsen we nogmaals een foto van de Whiskers uit Oldenzaal. Onderstaande mannen hebben menig feest voorzien van hun muziek.
Deze week nogmaals aandacht voor “The Klengola Stars” die het verdienen om in de schijnwerpers te staan. De bezetting was Vlnr: Gitarist en Zanger Herman Kroeze, Saxofonist en Klarinettist Willy Karel, Drummer Bertus Engelbertink, Organist en accordeonist Jannie Engelbertink, en Zanger Leo Engelbertink.
De Huwando’s op de voorpagina deze week. Als onze informatie juist is komt deze band uit Wanroy. Aan de foto te zien denken wij dat deze stamt uit de jaren zeventig van de vorige eeuw. Mocht u iets meer kunnen vertellen over deze band dan horen wij dat graag op: dehelenas@gmail.com
Theo Diepenbrock uit Cuijk was de leider van “de Pipo’s”. Dit was van voor de tijd dat hij alleen doorging en ook platen heeft opgenomen met zangeres Marjan, De plaat die u hierbij hoort is Tango der Liebe die”de Pipo’s”hebben opgenomen in de jaren zestig van de vorige eeuw.
Heino (pseudoniem van Heinz-Georg Kramm, Düsseldorf-Oberbilk, 13 december 1938) is een Duits schlagerzanger en zanger van Duitse volksliederen. Hij behoort samen met de Oostenrijker Udo Jürgens (1934-2014) tot de bekendste Duitstalige zangers.
Heinz-Georg Kramm is de zoon van een katholieke tandarts en diens evangelisch-lutherse echtgenote. Zijn vader sneuvelde in 1941 tijdens de Tweede Wereldoorlog, waarna hij met zijn moeder en zuster opgroeide in het oosten van Duitsland. Na zijn middelbare school werd hij opgeleid tot bakker en banketbakker, en voetbalde hij bij SC Schwarz-Weiss 06 Düsseldorf. Vanaf 1955 zong hij op bruiloften en partijen, en tien jaar later nam hij zijn eerste plaat op.
Zijn stemgeluid wordt gekenmerkt door een donkere klank en een rollende tong-‘R’. Zijn grootste hits variëren van zeemansliederen, marsmuziek en volkswalsen tot echte ‘schlager’-krakers. Hij werd in 1966 bij het grote publiek bekend met het liedje Jenseits des Tales. In het midden van de jaren 70 had hij zijn grootste hits Blau blüht der Enzian en Die schwarze Barbara.
In de jaren 80 polariseerde hij met twee politieke boodschappen: hij trad in Zuid-Afrika op tijdens het VN-embargo wegens het systeem van apartheid. En hij nam een plaat op met volksliederen van het Duitse nationalisme, met onder meer het Wenn alle untreu werden, eigenlijk een bevrijdingslied uit de 19e eeuw, dat echter later als hymne door de SS misbruikt werd.
Heino trad over de hele wereld op, onder andere ook in Las Vegas. Na 50 jaar had hij in Duitsland een afscheidstournee van 22 oktober tot 20 november 2005 om zijn lange carrière af te sluiten. Daarna ging hij echter niet op zijn lauweren rusten, maar begon hij in 2009 met een serie optredens waarin hij geestelijke liederen zong in kerken. Zijn bekende repertoire brengt hij trouwens ook nog ten gehore, bijvoorbeeld in 2009 tijdens het Oktoberfeest Sittard in Sittard, waar hij ook in 2010, 2011, 2014 en 2019 weer optrad. In juli 2009 trad hij samen met André Rieu op het Vrijthof in Maastricht op.
Zijn autobiografie meldt dat 59% van alle Duitsers zich als ‘Heino-fan’ zou betitelen. Maar ook buiten Duitsland genieten zijn hits bekendheid. Zo zijn er in China en Polen instituten waar de Duitse taal onderwezen wordt met behulp van zijn liedteksten.
Begin 2013 bracht Heino het album Mit freundlichen Grüßen uit, een collectie van 12 coverversies van bekende Duitstalige popnummers, waaronder liedjes van Die Ärzte, Peter Fox en Rammstein.[1] Het is in Duitsland legaal om nummers te coveren, mits de tekst en melodie niet worden aangepast. Al vóór het uitbrengen van de plaat stond deze op nummer 1 bij de Duitse versie van de webwinkel Amazon.
In augustus 2013 betrad Heino als verrassingsact het podium van het metalfestival Wacken Open Air, waar hij samen met Rammstein het nummer Sonne bracht.
In maart 2018 maakte Heino bekend op het einde van het jaar afscheid te zullen nemen van de bühne. Hij werd op 13 december 80 jaar, en dat vindt hij een goede leeftijd om afscheid te nemen.
Op 12 januari 2019 trad Heino – voor het eerst sinds zijn 80e verjaardag – toch weer op, meer bepaald in de Velodrom in Berlijn. Tijdens de show Schlagerchampions nam hij er de “Preis fürs Lebenswerk” in ontvangst. Ook trad hij in oktober van datzelfde jaar voor de vierde keer op bij het Oktoberfeest in Sittard.
Bron: Wikipedia
