Deze week de band “Déjà Vu”. Volgens mij kwamen deze jongens uit de omgeving van Raalte maar als er iemand meer info kan geven dan horen wij het natuurlijk graag. De band bestond ten tijde van deze foto uit: A. Bennink, Zang-toetsen en Saxofoon; R. Lenferink, Zang en Bas; A. Kemper, Zang en Gitaar; W. Wagenmans, Zang en |Drums.
Nita & de Arancia’s uit de provincie Groningen deze week op de site. Mocht er iemand meer over deze band kunnen vertellen, dan horen we dat uiteraard graag.
In 1970 is de onderstaande foto gemaakt. In die tijd hadden we nog rijkelijk sneeuw in de winter en om dan toch nog je auto te wassen vergt veel discipline. Op de achtergrond de aanhanger die we de eerste jaren hebben gebruikt en links op de achtergrond “ons Hok” waar we altijd repeteerden. Dit voorjaar heeft het “Hok” plaats moeten maken voor een nieuw woonhuis. Op de onderste foto een advertentie die in 1970 in de krant stond. Café Pikkemaat bestaat ook al lang niet meer. Des te meer zijn wij als Helena’s er trots op dat de band nog steeds bestaat. Volgend jaar hopen wij het 50 jarig bestaan te mogen vieren en we zijn al voorzichtig aan het denken wat we kunnen gaan doen maar daar houden wij u via deze site van op de hoogte. Goede ideeën zijn natuurlijk altijd welkom op dehelenas@gmail.com
Trio Lovely-Dust verzorgde lange tijd bij de Kul in Denekamp en bij “de Kei” in Oldenzaal dansavonden. Met z’n drieën maakten ze goede muziek en hadden veel succes. De band heeft bestaan van 1965 tot 1998 en bestond uit Karel Postma Drum en Zang, Sjef Muller Toetsen en Zang, Bennie Wijerink Gitaar en zang.
Jan & Zwaan is een accordeon duo uit Drenthe. Schoenenverkoopster Zwaantje van de Belt-Pieters (Hollandscheveld, 17 mei 1945) en stukadoor Jan van de Belt ((Zuidwolde, 29 september 1941) zijn 45 jaar lang actief in het Nederlandstalige genre en bekend van de hits Ik Zoek Een Meisje (1979) en Het Dorpsfeest (1980). Het duo treedt voor het eerst op in 1961, dan nog onder de naam The Menghini’s, vernoemd naar de Italiaanse accordeonbouwer Menghini. In eerste instantie spelen ze voornamelijk in de Noordelijke en Oostelijke provincies. Na hun single Veronica (1973), opgenomen naar aanleiding van het verdwijnen van de gelijknamige radiopiraat, volgt de rest van Nederland en speelt het duo ook regelmatig op vakantiebestemmingen als Mallorca, Torremolinos, Zell Am See en Vipetino. In 1980 ontvangt het duo een gouden LP voor hun album Jan & Zwaan. Ze worden in deze periode op drums begeleid door vrachtwagenchauffeur Barteld Kok (1947) uit het Drentse De Wijk, soms afgewisseld door Hilbert Kuyer. Op 15 april 2007 vieren Jan & Zwaan hun 45-jarige artiestenjubileum in Zaal Hofsteenge te Rolde, met gastoptredens van onder anderen Lucas & Gea, Koos Alberts, Arne Jansen, Jacques Herb en Imca Marina. Het is dan al een paar maanden bekend dat Zwaantje ernstig ziek is. Ze overlijdt op 21 oktober 2010 op 65-jarige leeftijd in ziekenhuis Bethesda te Hoogeveen.
Deze foto van The Flying Birds is ons ter beschikking gesteld door Gerard Wigger die een van de leden was van deze band. Op de achtergrond hoor je het nummer Apollo dat door The Flying Birds zelf op de plaat is gezet. Elders op deze site kunt u in de rubriek “The story of” het levensverhaal van deze band zien.
Het verhaal van De Spelbrekers, ook bekend als Kok en Rekkers, is een boeiend verhaal dat begon met hun ontmoeting in een Duitse munitiefabriek tijdens de Tweede Wereldoorlog. Nadat ze de kans grepen om te ontsnappen en in Nederland onder te duiken, vonden ze elkaar weer en vormden ze samen De Spelbrekers. Hun muzikale carrière nam een vlucht toen ze in 1956 doorbraken met het nummer “Oh wat ben je mooi”. Het duo werd in 1962 naar het Eurovisiesongfestival gestuurd met het nummer “Katinka”, hoewel het geen punten ontving op het festival, werd het lied een grote hit in Nederland.
Gedurende de jaren vijftig en zestig scoorden De Spelbrekers talloze hits en werden ze populair, zelfs over de grenzen heen in landen als België en Indonesië. Na een succesvolle carrière in de muziekindustrie besloten De Spelbrekers in 1975 te stoppen met het maken van platen en optredens om hun eigen managementbureau op te zetten. Dit markeerde het einde van hun muzikale samenwerking, maar hun nalatenschap als vrolijke en opgewekte artiesten leeft voort in de Nederlandse muziekgeschiedenis.
