Penotti

De band Kobra uit Enschede als eerste in 2017 op de voorpagina.  Van Marinus Bekkink kregen wij de volgende informatie: Dit is een foto uit ca. 1995, genomen bij kasteel Eerde nabij Ommen. De muzikanten zijn v.l.n.r. Peter Meyer Albergen, Erik Kamferbeek Vroomshoop, Marinus Bekkink Borne en Wim Kappert Albergen.

Deze week de conferencier “Bertus de Tukker” op de site. Helaas kunnen wij over hem niet veel vertellen. In ons platen archief vonden wij ook 3 liedjes die gezongen zijn door Bertus de Tukker maar of we dan over dezelfde man praten is voor ons de vraag. Het uitgezochte nummer “Klop klop in ‘t köpke” is in deze tijd heel toepasselijk omdat er in deze tijd van het jaar  menig glaasje wordt geleegd en sommigen denken dan de volgende dag terug aan deze plaat.

De band “Red Line” uit Albergen deze week op dit podium. De leden van de band zijn ons helaas niet bekend. Wel weten we dat Miriam en Hans in de band speelde maar achternamen zijn niet bekend. Hebt u inlichtingen reageer dan op dit bericht of stuur een mail naar helenas@ziggo.nl

Caterina Germaine Maria Valente (Parijs, 14 januari 1931 – Lugano, 9 september 2024) was een Frans-Italiaanse zangeres. Ze was in de jaren vijftig tot omstreeks 1965 in Nederland en België enorm populair. Valente was samen met haar broer Silvio Francesco ook succesvol in het theater, de film en later op tv.

Valente werd geboren te Parijs als dochter van de accordeonist Giuseppe Valente, en de muzikale clown Maria Valente. In 1952 huwde ze met jongleur Erik von Aro, die haar manager werd.

Ze begon als zangeres en danseres bij het circus Grock en maakte in 1953 haar eerste platenopnamen als zangeres van het orkest Kurt Edelhagen op het platenmerk Polydor. Haar eerste grote hit had ze in 1954 met Ganz Paris träumt von der Liebe, de Duitse vertaling van I love Paris van Cole Porter. Malaguena dateert uit datzelfde jaar.

Ze werd tussen 1954 en 1962 de bekendste schlagerzangeres. Midden jaren 1950 trok Valente geregeld met Bobbejaan Schoepen op tournee door Duitsland. In 1960 bracht ze ook een door Schoepen gecomponeerd succesnummer uit in Italië: In de schaduw van de mijn, ofwel Amici miei. In 1955 stond ze in Nederland in de hitparade met achtereenvolgens Malaguena, The breeze and I, Siboney, Baiao Bongo en Fiesta Cubana. 1956 zette ze in met de Franse en Spaanse versie van Granada waarna ze in de film Bonjour, Kathrin de gelijknamige song zong, en Steig’ in das Traumboot der Liebe. Uit hetzelfde jaar dateert Wo meine Sonne scheint, de Duitse vertaling van Island in the sun van Harry Belafonte en Bouquet de rêves. Tiptipitipso uit 1957 was begin 1958 haar eerste grote hit in de Nederland en België, gevolgd door Spiel’ noch einmal für mich Habanero, in het Frans Jéremie, met Une nuit à Rio Grande als b-zijde. In juli 1958 stond ze ook met Melodia d’ amore in de hitlijsten.

In 1959 stapte ze over naar Decca. Daar werd ze begeleid door het RIAS Tanzorchester van Werner Müller.^[2] Tschau, tschau Bambina, de Duitse vertaling van Domenico Modugno’s San Remohit Piove, werd in Nederland in 1959 nummer 1 en stond zes maanden in de hitparade. Met Sweetheart, my darling, mijn schat/Bon giorno deed ze het nog beter; het werd eveneens nummer 1 en stond acht 8 maanden in de hitparade. Polyglot Caterina, die inmiddels in twaalf talen zong, zong het nummer in een merkwaardig Nederlands, in een arrangement van Werner Müller. In 1959 stond ze met negen nummers in de Duitse hitparade. Tot 1963 stond ze in de Lage Landen bijna onafgebroken in de hitparade met al of niet originele Nederlands- en Duitstalige nummers als La strada del amore, Mijn souvenir (My happiness van Connie Francis), Marina (Rocco Granata), Adonis/Er is geen dag, Zu viel Tequila (Too much tequila), Zeeman (Seemann van Lolita), Itsy bitsy, teeny weeny (Brian Hyland), Oh, Valentino (Connie Francis), Ein Schiff wird kommen (Lale Andersen), Suco, suco (Alberto Cortez, Ping Ping), Pepe (Duane Eddy), Quando, quando (samen met broer Silvio Francesco, oorspronkelijk een San Remohit uit 1962 van Tony Renis), Gondola, gondoli en Tango Italiano, (eveneens San Remohits uit 1962, van respectievelijk Bruni en Ernesto Bonino en Milva en Sergio Bruni), Tout l’amour (Passion flower), Leçon de twist (ook samen met broer Silvio Francesco).

Toen eind jaren zestig haar ster in Europa begon te tanen, trok ze naar de Verenigde Staten, waar ze, net als Ivo Robic, via de Perry Como-show al bekendheid genoot. Como had in 1962 al Caterina aan haar opgedragen. Ze zong nu meer jazzy nummers en chansons. In 1974 laste ze een pauze in om haar zoon Alexander ter wereld te brengen en daarna trok ze verder de wereld rond, waarbij ze haar stemvirtuositeit etaleerde. In de jaren tachtig trad ze regelmatig op in Duitse televisieshows, waarna het stiller rond haar werd. Uit die jaren dateert een potpourri-album van haar vroegere hits. Sindsdien leefde ze teruggetrokken in haar villa in Zwitserland, aan het meer van Lugano, waar ze op 9 september 2024 overleed. Ze werd 93 jaar oud.

Bron: Wikipedia

Deze week kregen we bijgaande foto van Hans Westerik die vroeger bij de  Les Moustache speelde. Samen met onderstaande personen spelen ze nu samen in de Freddy Willemsband . Deze andere muzikanten speelden vroegen in bands als Yellowstone, Spurs, Alex Roseband en D.O.M. en ze komen uit de regio Hengelo – Borne – Delden – Wierden. Op de vraag welke muziek bij de foto moest worden gedraaid vertelde Hans “doe maar het nummer Seven Bridges Road van Ricochet dan weet iedereen welke stijl we ongeveer spelen”.

Deze week Gerard Wigger in the spolights. Voordat Gerard solo ging optreden heeft hij gespeeld bij The Silver Wings, De Musketiers, Las Palmas en The Flying Birds, Vele lezers herkennen hem als de man die van  een feest een daverend succes maakte met  veel stemming. De plaat die u hierbij hoort is van de tijd dat Gerard als zanger basgitarist speelde bij de The Flying Birds.