Les Moustaches

Wilhelmus Jacobus (Willem) Duyn (Haarlem, 31 maart 1937 – Emmen, 4 december 2004) was een Nederlandse zanger die furore maakte als Big Mouth van het duo Mouth & MacNeal. Hij viel op door zijn forse bouw en forse beharing (hoofdhaar en baard).

In de jaren zestig was hij o.a. zanger bij de “Whiskers” en maakte hij deel uit van de tweede bezetting van de Jay-Jays, met o.a. Cees Kranenburg jr.. (drums), Hans Jansen (orgel) en Kees Vennick(sax). Zij waren de opvolgers van de Shadowband en The Jumping Jewels, de begeleidingsband van Johnny Lion. Willem Duyn was daarna ook een bekende diskjockey in een discotheek in Den Helder.

In 1971 vormde de voormalige constructiebankwerker een popduo met Maggie MacNeal. In 1972 scoorden zij een internationale hit met het door producer Hans van Hemert geschreven How do you do Het liedje bereikte in de zomer van 1972 zelfs de top 10 van de Amerikaanse hitparade. In 1974 vertegenwoordigden ze Nederland op het Eurovisiesongfestival met het lied Ik zie een ster, waarmee ze de derde plaats behaalden. In eigen land hadden ze hiermee eveneens succes en stonden ze veertien weken in de hitparade.

In datzelfde jaar werd het duo ontbonden en trad Duyn verder op met Little Eve (Ingrid Kup), met wie hij ook trouwde. Vanaf 1978 trad hij solo op als Big Mouth, later onder zijn eigen naam. In 1979 behaalde hij een hit met het autobiografische lied Willem, een cover van Darling. Willem kreeg in 1982 een vervolg met het eveneens autobiografische lied Wat een rare man. Duyn nam in 1992 tijdelijk de plaats in van Bennie Jolink, zanger van de band Normaal, toen deze zwaargewond raakte. In september van dat jaar scoorde hij met Normaal nog een bescheiden hit met “Woenderbar”. Hoewel Duyn nog vele (solo)singles uitbracht, bereikte hij nooit meer het succes dat hij boekte met Mouth & MacNeal.

Duyn was jarenlang woonachtig in Almelo en Wierden, en woonde later in het Drentse plaatsje Roswinkel. Hij kreeg op 67-jarige leeftijd thuis een hartstilstand en overleed onderweg naar een ziekenhuis. Duyn is twee keer getrouwd geweest en had zes kinderen,

Op 21 maart 2012 verscheen over Mouth & MacNeal de biografie “Duo tegen wil en dank”, geschreven door de voormalige fanclubvoorzitter Roel Smit.

 Bovenstaande gegevens komen van Wikipedia.

Deze week weer een oude foto uit het begin van de zeventiger jaren van The Little Stars uit Langeveen. Deze foto stamt nog uit het begin van de band nadat gitarist Johan Verenjans de band had verlaten en werd opgevolgd door Jan Pot. In die tijd waren de orgels nog loodzwaar en was het altijd weer een krachtinspanning om de orgels op het podium, en aan het einde van het optreden weer in de bus te krijgen. Momenteel zijn de moderne orgels (Keyboards) zo licht in gewicht dat ze zeer simpel te verplaatsen zijn. 

Deze week een foto van de uit Brunssum afkomstige  band “The Sunny Pipers” uit het jaar 1968. Helaas hebben we geen namen van de muzikanten. Deze foto hebben we ontvangen via André Wetzler. Hij was het ook die ons een mail doorstuurde van een “back to the Sixties” avond (elders op deze site)

Deze week het duo Point in de schijnwerpers. Helaas is ons maar een naam van G. Hanterink uit Losser bekend. Mocht u de naam van de tweede persoon kennen dan horen we dat graag.

Zoals wij als eerder hebben aangekondigd gaan de Helena’s door met muziek maken en daarom stellen wij onze nieuwe drumster aan u voor n.l. Betsie Kienhuis – Egberts uit Langeveen. Betsie heeft in het verleden gedrumd in “The Little Stars” en later in het “Orion Combo”. We hopen dat we samen met haar nog enkele jaren onze hobby kunnen blijven uitoefenen. Uiteraard zullen onze oud band leden Frans en Roland altijd in onze gedachten blijven.

Jan Boezeroen, pseudoniem van Johnny Goverde (Steenbergen, 2 oktober 1933), is een Nederlands artiest, die vooral in de jaren zeventig en tachtig enkele grote Nederlandstalige hits scoorde onder de hoede van Jack de Nijs, beter bekend als Jack Jersey. Zijn pseudoniem betekent eigenlijk ‘Jan de arbeider’.

Hij brak door met het nummer De fles (1970), waarvan de tekst geschreven werd door Enrico Paoli, pseudoniem van de Amsterdamse zanger Henk Paauwe, op muziek van Jan de Koning. In de Nationale Hitparade heeft Boezeroen zeven hits gehad, waarvan Vondel was goed met de achtste plaats de grootste was. Andere Nederlandse Top 40 hits waren Ze zeggen (1971), Oei, oei (1972) en He he kijk daar eens(1973).

In 1973 maakte hij deel uit van de groep Brabants Bont, met daarnaast Yvonne de Nijs, Jack de Nijs, Leo den Hop en Wil de Bras. Boezeroen had naast zijn zangcarrière ook muziekzaken in Steenbergen en Zevenbergen.

In de jaren zestig bracht Jan Boezeroen ook enkele platen uit onder de naam Disco Johnny op het CNR-label. De productie ervan was in handen van Addy Kleijngeld, de ontdekker van o.a. Heintje en Gert Timmerman.

Naast zijn activiteiten als solo-artiest maakte Jan Boezeroen in de jaren 70 en 80 ook nog deel uit van het duo “De Piraten”, samen met Cock van der Palm, die in 1976 werd vervangen door Frans Vullings.

De muziek van Boezeroen is tegenwoordig vooral te horen bij de plaatselijke Piratenzender (geheime zenders).