Les Moustaches

 The Lords waren de begeleidingsband van Rob de Nijs in zijn vroege carrière, met wie hij in 1962 een talentenjacht won en zijn eerste grote hit “Ritme van de regen” scoorde. De band bestond uit leden zoals de gebroeders Jan en Hans de Hont, en Rob’s eigen broer Bert de Nijs op drums. Ze veranderden van naam van de Shakin’ Tigers naar The Lords en waren cruciaal voor zijn doorbraak. 

De band Boemerang uit Brabant op de voorpagina. Nummers van dit Pret en Sjouworkest, zoals ze het zelf noemen zullen bij vele mensen bekend zijn.

Goede wijn behoeft geen krans en zo is het ook bij onderstaande band Country onder leiding van Appie Koop die speelden in de periode eind zeventiger en begin tachtiger jaren. Wie de muzikanten allemaal zijn weten we niet maar in iedergeval de man rechtsboven is Appie en de man linksonder is Manfred Kempe. Als iemand de andere namen kent dan horen we dat uiteraard graag.

De Wama’s was een komisch duo, bestaande uit Wim van Wageningen en Dick van der Maat. Het duo was populair in variétés in de jaren 40, 50 en 60 van de 20e eeuw. In maart 1973 gingen de Wama’s uit elkaar.

Biografie

Wim van Wageningen en Dick de Maat leerden elkaar kennen in het leger na de mobilisatie. Ze zaten in het 18e regiment infanterie, gelegerd in Amersfoort. Van Wageningen had daarvoor gewerkt als meubelmaker en De Maat had onder andere betrekkingen als banketbakker, etaleur en loodgieter. In 1940 besloten ze een duo te vormen en artiest te worden. Ze sloten zich aan bij de Nederlandsche Kultuurkamer en konden zo in de oorlogsjaren zonder risico ervaring opdoen. Als naam kozen zij de Wama’s, naar de eerste twee letters van hun achternamen, Van Wageningen en Van der Ma’at. Zelf namen zij de aliassen Wim Wama en Dick Wama aan.

Na de oorlog gingen de Wama’s verder als beroepsartiesten. Ze profiteerden van de behoefte aan licht amusement die na 1945 ontstaan was. Eind jaren 40 schreven ze het nummer Naar de TT Race over de TT Assen en verwierven daarmee veel bekendheid. Een ander bekend nummer uit die periode was Hotsjek. Het radioprogramma De bonte dinsdagavondtrein, waarin de Wama’s af en toe optraden, zorgde voor landelijke bekendheid. Hierdoor werden ze het meest gevraagde duo binnen het schnabbelcircuit. Ze raakten echter overvleugeld door het duo Johnny & Rijk.

Vanaf de jaren 60 verminderde de populariteit van variété en daarmee ook van de Wama’s. Daarnaast waren ze weinig vernieuwend en in tegenstelling tot bijvoorbeeld De Mounties weinig op televisie te zien. De groep had in die jaren vooral succes met parodieën op bekende nummers en populaire hits. Zo coverden zij in 1960 onder andere Mack the knife van Bobby Darin en Laila van Die Regento Stars. Hun versie van Kriminal tango, destijds een hit in West-Duitsland voor het Hazy Osterwald Sextett, haalde zelfs de hitparade. Andere bekende nummers waren Ping en Pong, over twee tafeltennissende Chinezen en De Badkuipserenade. In 1962 haalden de Wama’s nog eens de hitparade door in te spelen op de twistrage. Ze bouwden Franz Liszts Liebestraum om tot de Liebestraum twist. Radio Veronica gebruikte later het begin van dit nummer voor een jingle van de Alarmschijf: “Hé… Let op… Deuren en oren dicht… Hier komt… Veronica’s Alarmschijf”.

Rond carnaval 1971 hadden de Wama’s nog een hitje met Aha dat is Marie. In 2001 zette Vic van de Reijt dat nummer op #76 in zijn Nederlandstalige Cover Top 100. Het was namelijk een cover van het relatief onbekende La petite Marie van Jean Mourou en Nicolas Péridès. Daarna gingen de Wama’s zich steeds meer richten op theater. Eind 1971 speelden ze kleine rolletjes in het stuk Liefde is Hadjememaar van het Amsterdams Volkstoneel, onder leiding van Beppie Nooij. Hier bleek dat vooral Wim Wama over goede acteerkwaliteiten beschikte.

In maart 1973 gingen de Wama’s uit elkaar. Ze behielden wel hun artiestennamen Wim Wama en Dick Wama. Dick had een alcoholverslaving en had als acteur veel minder succes dan Wim. Later kwam hij ook nog in een rolstoel terecht door een auto-ongeluk. Hij stierf ten slotte op 22 juni 1980 op 63-jarige leeftijd in Amsterdam aan een maagbloeding.

Wim had in de jaren 70 en 80 wél veel succes als acteur, zowel in het theater als in films. Daarnaast was hij stemacteur. Zo sprak hij onder andere de stem in van Jerom en Krimson in de poppenserie Suske en Wiske en was hij te horen in hoorspelen waaronder De Brekers en verschillende buitenlandse tekenfilmseries. Zijn grootste toneelrol was in 1984 de rol van Hadjememaar in de remake van de theaterproductie Liefde is Hadjememaar uit 1971. In 1986 zou hij weer de hoofdrol spelen in In Holland staat een huis, maar hij werd dat jaar ernstig ziek. Op 12 juli van dat jaar overleed hij op 67-jarige leeftijd aan kanker.

Bron: Wikipedia

Roy Black (Bobingen, 25 januari 1943 – Heldenstein, 9 oktober 1991) was een van de populairste Duitse schlagerzangers, zijn echte naam was Gerhard Höllerich. Zijn artiestennaam had hij te danken aan zijn zwarte haren en het feit dat zijn idool de Amerikaanse zanger Roy Orbison was.

Op 18-jarige leeftijd kreeg hij de muziekkoorts, hij speelde eerst in de band The Honky Tonks. Eind 1963 richtte hij zijn eigen band op, Roy Black and his Cannons. In 1964 kreeg de band een platencontract van producent Hans Bertram na een talentenwedstrijd gewonnen te hebben. Roy stopte met zijn studie bedrijfswetenschappen om zich op de muziek toe te leggen.

De eerste 2 singles Sweet Baby mein en Darling my Love waren niet bepaald een groot succes, daarna ging Roy solo. In de zomer van 1965 kwam zijn derde single uit, Du bist nicht allein. Deze was een schot in de roos. De single kwam op de 4de plaats in de Duitse hitparade terecht.

In 1967 speelde hij voor het eerst in een musicalfilm mee, Das Paradies der flotten Sünder. Tot 1969 haalden al zijn singles de top 10, waaronder zes de eerste plaats. Hij speelde in verschillende films mee. In 1971 scoorde hij een internationale hit met Schön is est auf der Welt zu sein, een duet met de tienjarige Anita Hegerland. Het bereikte de zesde plaats in de Nederlandse Top 40 en de zevende plaats in de Daverende 30.

Daarna begon zijn succes wat te tanen. In 1974 ging hij weg bij de producent die hem groot gemaakt had, maar er volgden geen hits meer.

Ook in 1974 trouwde hij met fotomodel Silke Vagts (20 januari 1945 – 16 januari 2002, zelfmoord). Op 1 augustus 1976 werd hun eerste zoon Torsten geboren.

In de jaren 80 laaide zijn populariteit weer op met nieuw werk. Privé ging het hem niet voor de wind, hij scheidde van Silke in 1985. Op 25 mei 1986 stortte hij door een hartafwijking in en kreeg hij twee nieuwe hartkleppen. Enkele maanden later trad hij genezen op voor 3000 fans in Berlijn.

In 1989 kreeg hij van RTL Plus het aanbod voor de hoofdrol in de serie Ein Schloß am Wörthersee. Hij speelde de charmante hotelchef Lennie Berger.

Op 2 mei 1990 pleegde zijn vader Georg Höllerich zelfmoord. Een jaar later op 14 september 1991 schonk zijn nieuwe vriendin Carmen Böhning het leven aan dochter Nathalie. Nog geen maand later, op 9 oktober, overleed Roy door hartfalen. Dit gebeurde in zijn buitenverblijf. Zijn vroege dood had naast zijn hartzwakte wellicht ook te maken met zijn alcohol- en pillenverslaving.

The Swallows uit Hengelo deze week in de schijnwerpers. Opgericht door de gebroeders Arnold en Ben Kamphuis en nog een familielid.  Later is de naam gewijzigd in Swallow Combo. De Gitarist in het midden is Herman Kroese die later vele jaren in The Klengola Stars heeft gespeeld