Shocking Blue

De groep werd in 1967 opgericht door Robbie van Leeuwen, die naar eigen zeggen bij The Motions aan zijn plafond was gekomen en een groep wilde neerzetten waarmee hij internationaal meer kansen zag. Van Leeuwen rekruteerde de groepsleden uit diverse hoeken van de Haagse beatscene en koos in eerste instantie voor een zanger, Barry Hay, die net The Haigs had verlaten. Hay bedankte echter en Van Leeuwen sprak de historische woorden: “Hier zul je nog spijt van krijgen”. Uiteindelijk werd Fred de Wilde ( ex. Hu and The Hilltops ) de zanger en werd er een lp voor Polydor opgenomen. Het album was net als de eerste single Love is in the air matig succesvol.

Een jaar later stapte Shocking Blue over naar het pas opgerichte Pink Elephant-label van Dureco. De eerste plaat die op dat label uitkwam, was Lucy Brown Is Back in Town. De single deed het aardig in de Top 40. Toen De Wilde halverwege 1968 een oproep kreeg voor militaire dienst, besloot Van Leeuwen dat hij zijn groep wilde vervolledigen met een zangeres. In eerste instantie werd gedacht aan Annet Hesterman, maar zij bleek net een contract met een andere manager te zijn aangegaan en bedankte. Later was ze nog korte tijd de zangeres van de Groningse Ro-d-Ys. In Loosdrecht stuitten Van Leeuwen en manager Cees van Leeuwen op Mariska Veres, die daar optrad met The Motowns tijdens een feestje van de Golden Earring. Via haar moeder werd het contact gelegd.

Shocking Blue werd de eerste Nederlandse groep die een nummer 1-hit in de Billboard Hot 100 van de Verenigde Staten behaalde met de single Venus.

De groep had nog vele andere hits voordat zij in 1975 uit elkaar gingen. In 1979 werd een poging tot een reünie gedaan, maar die duurde maar twee jaar. Shocking Blue herrees in een nieuwe samenstelling in 1993 met Mariska Veres, maar zonder Robbie van Leeuwen. Deze formatie bleef optreden tot aan het overlijden van Mariska Veres in december 2006.

De groepsleden door de jaren heen:

  • Fred de Wilde (zang) (tot de herfst van 1968)
  • Mariska Veres (zang) (vanaf de herfst van 1968)
  • Robbie van Leeuwen (gitaar, sitar en zang)
  • Cor van der Beek (drums) (overleden op 2 april 1998)
  • Klaasje van der Wal (basgitaar) (tot 1972, overleden op 12 februari 2018)
  • Henk Smitskamp (basgitaar) (vanaf 1972)
  • Leo van de Ketterij (extra gitarist in de jaren 1970 – 1971)
  • Martin van Wijk (gitaar) (vanaf 1973)
  • Wim Voermans (basgitaar) (november 1984 – oktober 1986)
  • Jan Pijnenburg (drums) (april 1985 – oktober 1986)
  • Michael Eschauzier (toetsen) (1993 tot 2006)
  • André van Geldorp (gitaar, zang) (1987 tot 2006)
  • Gerben de Bruijn (drums) (1993 tot 1998)
  • Michel Schreuder (drums, zang) (1998 tot 2006)

Informatie bron: Wikipedia

Similar Posts

  • Een gezond en muzikaal 2013 gewenst

    Weer is een jaar bijna ten einde en daarom wensen “de Helena’s” iedereen, die onze band en Site een warm hart toedragen,  een voorspoedig, gezond  en muzikaal 2013.

    Bijna 4500 keer is onze Site afgelopen jaar bezocht en dat bewijst dat veel mensen plezier hebben aan deze site en voor ons is het een aanmoediging om door te gaan.

    Bijgaande foto is gemaakt ter ere van het 40 jarig jubileum van “de Helena’s” in 2008.

    Op de foto ziet u van links naar rechts Bennie Loman, Truus Bekke – Braakhuis, Frans Schulten, Frans Heerink, Bennie Lenferink en Ronald Urban.

    Helaas is Truus in 2009 op te jonge leeftijd overleden. (zie ook de rubriek in Memoriam elders op deze pagina)

  • Orion – Combo

    Via Betsie Kienhuis-Egberts ontvingen wij bijgaande foto van het Orion Combo. Betsie is als drumster begonnen bij The Little Stars maar is later over gestapt naar het Orion Combo. De andere band leden waren Zanger Gerard Rohof; Organist Berrie Vosselman en Gitarist Bertus Krabbe. Het nummer dat u hoort is ook van het Orion Combo en de tekst daarvan is geschreven door Betsie.

  • Corry en de Mooks

    Op 15-jarige leeftijd zong Konings als zangeres van De Mooks. Ze werd ontdekt door Ries Brouwers, die haar voorstelde aan Pierre Kartner. Deze koppelde haar vervolgens aan de band De Rekels. Als Corry en de Rekels maakten zij vooral furore met het lied Huilen is voor jou te laat uit 1970. Dit nummer was tot 2013 (43 jaar lang) de grootste Nederlandstalige hit in de Top 40 aller tijden. Twee jaar later startte Konings een solocarrière, waarin ze scoorde met nummers als, Ik krijg een heel apart gevoel van binnen, Jij weet toch wel wat liefde is, Hoe je heette dat ben ik vergeten, Je moedertje en Adios amor. In 2004 kwam Konings nog eenmaal met De Rekels bij elkaar voor een reünie.

    In mei 2007 liet Konings in de regionale krant de Gelderlander weten dat ze eraan dacht om in 2009 afscheid te nemen als zangeres. Het zou dan precies 40 jaar geleden zijn dat ze voor het eerst in de hitparade stond. In maart 2008 meldde Konings dat ze haar jubileum groots wilde vieren met een concert in het NAC-stadion in haar geboortestad Breda. Deze plannen bleken financieel echter niet haalbaar, waarna de zangeres haar jubileum vierde op 19 juli 2009 op het Chasséveld in Breda.

    Vanwege haar artiestenjubileum werd bedacht dat Konings in 2009 een eigen acht delige reallifesoap zou krijgen.

    In 2011 baarde Konings opzien door de titelsong voor de film New Kids Nitro te maken. Het nummer heette Hoeren Neuken Nooit Meer Werken. Nadat de single een succes werd, verscheen er al gauw een Duitse versie, getiteld Huren Bumsen Nie Mehr Schuften.

    Het nummer Huilen is voor jou te laat uit 1970 stond vier decennia lang in de top 10 van meest succesvolle hits uit de Nederlandse Top 40. In 2011 werd het lied ingehaald door Rolling in the Deep en Happiness en viel het buiten de top 10. Inmiddels is het lied nog verder weggezakt, en is het ook niet meer de grootste Nederlandstalige hit uit de geschiedenis. Dit is nu Ik neem je mee van Gers Pardoel.

    Konings heeft ook een kleine filmrol op haar naam staan: In 1974 speelde ze zichzelf in de film De vijf van de vierdaagse. Ze treedt op tijdens een Vierdaagse-feest, waar enkele van de hoofdpersonen uit het verhaal naartoe gaan. Ze zingt het speciaal voor de film door Pierre Kartner geschreven lied Breng mij nog eenmaal naar huis. Later heeft ze nog een paar regeltjes tekst in een onderonsje met John Kraaijkamp (Ome Dirk).

    In augustus 2018 deed Konings mee aan het negentiende seizoen van het televisieprogramma Expeditie Robinson, wat vele nieuwe boekingen en mediaoptredens tot gevolg had. Op 28 oktober 2018 was Konings te gast in Zondag met Lubach waar ze ook optrad.

    Konings heeft een zoon en een dochter uit twee relaties, en is getrouwd geweest. Sinds 2008 woonde Konings in het Zuid-Spaanse Benalmádena. In mei 2010 vestigde ze zich om praktische redenen weer in Nederland. In april 2002 werd ze benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Op 19 juli 2009 verscheen haar biografie, getiteld Mooi was die tijd, geschreven door Evert Santegoeds.

    Bron: Wikipedia

Geef een reactie

Your email address will not be published. Required fields are marked *