Belasting

Een jong katholiek stel raakt op weg om te trouwen betrokken bij een dodelijk auto-ongeluk. Het stel zat buiten de Hemelse Poort te wachten tot Petrus hen naar de hemel zou brengen. Terwijl ze wachtten, begonnen ze zich af te vragen: zouden ze ooit in de hemel kunnen trouwen? Toen Petrus verscheen, vroegen ze het hem. Petrus zei: “Ik weet het niet. Dit is de eerste keer dat iemand het vraagt. Laat me het gaan uitzoeken'”, en hij vertrok. Het paar zat en wachtte en wachtte. Twee maanden gingen voorbij en het paar wachtte nog steeds. Tijdens het wachten begonnen ze zich af te vragen wat er zou gebeuren als het niet zou lukken; kun je in de hemel scheiden? Na weer een maand kwam Petrus eindelijk terug, een beetje verfomfaaid. ‘Ja’, zei hij tegen het paar, ‘je kunt trouwen in de hemel.’ “Geweldig!” zei het paar, “Maar we vroegen ons gewoon af, wat als het niet lukt? Kunnen we ook in de hemel scheiden?” Petrus, met een rood gezicht van woede, sloeg met zijn klembord op de grond. “Wat is er mis?” vroeg het bange paar. “OH, KOM OP!” riep Petrus, “Het kostte me drie maanden om hier een priester te vinden! Heb je enig idee hoe lang het duurt voordat ik een advocaat vind?”

Een Belgische dokter vraagt aan zijn stagiair om hem een voormiddag te vervangen. Toen hij terug kwam vroeg hij natuurlijk of alles goed verlopen was. ‘Ik denk het wel’ was het antwoord.

‘De eerste patiënt kwam binnen met verschrikkelijke hoofdpijn’. ‘En wat hebt ge gedaan’ vroeg de dokter? ‘Dafalgan voorgeschreven’ was het antwoord. ‘Uitstekend’ zei de dokter.

‘Mijn derde patiënt was een hele mooie vrouw, zij kwam nogal hysterisch binnengelopen, kleedde zich volledig uit, ging op de tafel liggen’ en riep: ‘Help mij aub, dokter, het is al vijf maanden geleden dat ik nog een man heb gezien.’

Waarop de arts vroeg:’en wat hebt ge daar mee gedaan’?

‘Oogdruppels voorgeschreven..’

Twee vrouwen zijn aan het golfen en eentje van hen geeft een ferme dreun tegen het balletje.Het golfballetje vliegt recht naar de volgende hole waar 2 mannen staan te spelen. Één van de mannen wordt geraakt. Hij valt meteen op de grond en vloekt van de pijn. De vrouw snelt er naar toe, intussen ligt hij ineengekrompen met zijn handen tussen zijn kruis.

Zij: Kan ik helpen?

Hij: Neen laat maar, straks gaat het wel beter.

Zij: Ik ben therapeute en kan u misschien helpen.

Hij: Neen, echt, dat hoeft niet, zijn handen nog steeds krampachtig in zijn kruis gevouwen.

Zij: Toe, ik wil absoluut zien of ik echt niet kan helpen.

Hij : Oké, dan doe maar.

Zij trekt zijn handen tussen zijn benen vandaan en legt ze naast hem neer. Ze doet voorzichtig zijn broek los, steekt er haar hand in en begint zachtjes met een massage van zijn mannelijkheid om de pijn weg te nemen. Na enkele minuten zegt zij: En, voelt dat niet beter?

Hij: Jawel… maar ik denk dat mijn duim nog steeds gebroken is.

De meester roept Wendy en Desie bij zich, en zegt boos: – Jullie krijgen allebei ‘n 1 voor dat proefwerk van gisteren, want ik weet zeker dat jullie afgekeken hebben. Jullie hebben namelijk precies dezelfde fouten gemaakt!.
Desie: – Maar het kan toch wel dat we allebei het verkeerde antwoord hebben gegeven? Dan hoef je toch nog niet afgekeken te hebben?
Meester: – Ja, dat kan. Maar op de eerste vraag wat de hoofdstad van Australië is, antwoord Wendy: ‘Ik weet het niet’ en jij hebt opgeschreven: ‘Ik ook niet!’