Verhuizen

Een ober ligt op de operatietafel.

Er komt een chirurg langs die hij herkent als een vaste gast uit zijn restaurant.

“Oh, dokter, help me alstublieft”, steunt hij.

“Spijt me”, grijnst de chirurg,

“Dit is helaas mijn tafel niet. Maar mijn collega komt zo!”,

Dit is het verhaal van een echtpaar dat al 26 jaar gelukkig getrouwd was. De enige irritatie in hun huwelijk was de echtgenoot zo’n vreselijke gewoonte had om ‘s ochtends bij het ontwaken vreselijk harde en stinkende scheten in bed te laten. Het geluid maakte zijn vrouw wakker, de geur sloeg op haar ogen en zorgde ervoor dat ze telkens boven de lakens naar lucht moest happen. Elke ochtend smeekte ze hem weer om te stoppen omdat ze er ziek van werd. Hij zei dat hij er niet mee kon stoppen omdat het een natuurlijke gewoonte was. De vrouw zei dat hij maar eens naar een dokter moest gaan omdat ze bezorgd was dat hij op een dag z’n ingewanden eruit zou schijten. Jaren gingen voorbij en de man ging maar door met zijn vervelende gewoonte. Tot op Kerstochtend de vrouw een kalkoen aan het bereiden was voor het kerstdiner. De man lag boven in zijn slaapkamer nog te slapen. De vrouw had de ingewanden uit de kalkoen gehaald en in een schaal gedaan en opeens kwam er een gemene gedachte in haar naar boven. Ze pakte de schaal en ging naar boven waar haar echtgenoot nog lag te slapen. Langzaam trok ze de lakens en zijn pyjamabroek naar beneden en ledigde de schaal met kalkoeningewanden in zijn broek. Even later hoorde ze haar echtgenoot wakker worden met het gebruikelijke lawaai van zijn scheten, gevolgd door een bloedstollende kreet en het geluid van voetstappen naar de badkamer. De vrouw kon zichzelf niet meer inhouden en rolde over de keukenvloer van het lachen. Ongeveer twintig minuten later kwam de man naar beneden in zijn met bloed besmeurde pyjamabroek met een hysterische blik in zijn ogen. De vrouw beet op haar lippen terwijl ze hem vroeg wat er aan de hand was. “Schat,” zei hij, “je had gelijk! Al die keren dat je me waarschuwde, en ik wilde maar niet naar je luisteren!”  “Wat bedoel je?” zei de vrouw. “Nou, jij zei altijd al dat ik op een dag mijn ingewanden eruit zou schijten en vandaag is dat gebeurd….

Maar met de hulp van God, een flinke hoeveelheid Vaseline en deze twee vingers, heb ik het er weer terug in kunnen stoppen!!”

Peter werkte tijdelijk in een kledingwinkel. Een klant wilde weten of de zaak ook goede camouflagepakken verkocht.

“Ja” bevestigde Peter, “Maar, ik kan ze momenteel niet vinden!”

Een man heeft een nieuwe Mercedes gekocht en gaat op een mooie zomeravond even lekker een stuk rijden… Het dak eraf, de wind glijdt  door zijn haar en hij besluit eens te kijken hoe hard zijn wagen nou eigenlijk kan. Net als de kilometerteller een respectabele 180 km/u aangeeft, ziet hij in zijn spiegel 2 blauwe zwaailichten… “Met geen mogelijkheid dat ze een Mercedes kunnen bijhouden,”denkt hij nog en trapt de bolide nog harder op zijn staart. Pijlsnel vliegt hij over de weg : 190, 200, 230 zelfs, maar.. de politie zit nog steeds vlak achter hem. “Waar ben ik godsnaam mee bezig?” denkt hij en hij gaat naar de kant van de weg. De agent loopt naar hem toe, pakt zijn rijbewijs zonder ook maar iets te zeggen, bekijkt zijn rijbewijs en auto aandachtig. Ineens zegt hij: “Ik heb een lange zware dag achter de rug en jij bent echt de laatste die ik aan de kant zet vandaag. Ik heb geen zin in nog méér papierwerk dus als je me een zééééér goed (!!!) excuus kan geven, eentje die ik ook nog nooit eerder heb gehoord waarom je zo scheurde over de weg, dan laat ik je gaan!”

“Afgelopen week is mijn vrouw ervandoor gegaan met een politieagent,”  zegt de man, “en ik was bang dat je haar terug wilde geven!”

Waarop de agent zegt: “Een prettige avond nog.